PIĄTEK, 16.04.2021
 

TEMAT DNIA: LIS I LORNETKA
 

1. Na  dobry początek:

 

2. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej „Lis i lornetka”.

Książka (s. 66–69) dla dziecka.  Rodzic czyta opowiadanie, a dzieci oglądają ilustracje.

     Przedszkolaki bardzo lubią wycieczki. Odwiedziły już zoo, ogród botaniczny i Muzeum Lalek. Tym razem grupa Ady wybrała się do lasu na lekcję przyrody, bo nauka w terenie jest znacz-nie ciekawsza niż zwykłe opowieści. Dzieci koniecznie chciały obejrzeć paśniki dla zwierząt.
     W świecie zwierząt nastąpiło wielkie poruszenie.
 – Schowajcie się! – krzyknął płochliwy zając.
 – Idą tu małe człowieki!
 – Nie mówi się człowieki, tylko ludzie – poprawiła go łania, spokojnie przeżuwając młode pędy drzew iglastych.
 – Na pewno zaatakują kijkami nasze mrowiska! – pisnęły przerażone mrówki.
 – Kiedyś wielki dwunożny człowiek podeptał nasze całe królestwo!
 – Pobiegnę wywęszyć, jakie mają zamiary – oznajmił lis i ruszył przed siebie, wymachując puszystą kitą.
 – Boimy się hałasu – pisnęły zajączki, tuląc się do uszatej mamy.
 – Tydzień temu ludzkie istoty zostawiły w lesie pełno śmieci: puszki, sreberka po czekoladzie i butelki! – krzyknął oburzony borsuk.
 – Chyba nie wiedzą, że kiedy słońce rozgrzeje zbyt mocno szklaną butelkę, to może wywołać pożar lasu !
 – To straszne! – oburzyła się wiewiórka.
 – Zaraz przygotuję pociski z orzechów i będę nimi rzucać. Pac! Pac!
     W tej samej chwili zza drzew wyłonił się jeleń i dostojnym krokiem zbliżył się do paśnika.
 – Witam państwa – przywitał się.
– Słyszałem, że boicie się ludzi. Powiem wam, że bać się należy myśliwych, którzy mają strzelby, ale nie ludzkich dzieci, bo one mają dobre serca.
– Tiuu, tiuu! My znamy te maluchy! – odezwały się ptaki.

– Zimą sypią dla nas ziarenka i szykują słoninkę w karmnikach, żebyśmy nie zamarzły z głodu.
Nadbiegł zziajany lis i, łapiąc oddech, wysapał:
– Kochani, nie ma się czego bać! Te człowieki to bardzo miłe stworzenia.
– Nie mówi się człowieki, tylko ludzie – po raz drugi odezwała się łania.
– No dobrze, ludzie. Duże stworzenie w spódnicy mówiło do nich „moje kochane przedszkolaki” czy jakoś tak... Urządzili sobie piknik na polanie, a potem posprzątali wszystkie śmieci. Na trawie nie został ani jeden papierek po kanapkach, ciastkach i cukierkach. Wszystkie butelki po sokach i pudełeczka po jogurtach wyrzuciły na parkingu do wielkiego kosza na śmieci.
– A nie krzyczały? – szepnęły wciąż wystraszone zajączki.
– Ależ skąd! One dobrze wiedziały, że w lesie trzeba być cicho, żeby nas nie płoszyć.
– O! To znaczy, że szanują nas i las – powiedziała do rymu pani zającowa.

– Szanować las najwyższy czas! – odpowiedziały chórem zwierzęta. Tego dnia dzieci wróciły z wycieczki bardzo zadowolone. Nauczycielka pochwaliła wszystkie za to, że w lesie zachowywały się tak, jak należy: nie hałasowały, nie niszczyły mrowisk i norek, nie zrywały żadnych roślin bez zgody pani i pięknie posprzątały po zakończonym pikniku
.– A może narysujecie to, co najbardziej zapamiętaliście z dzisiejszej wycieczki? Zrobimy wystawę o lesie
.– Tak! Chcemy!
– Ja namaluję wiewiórkę – ucieszyła się Zuzia.
– I ptaszki.
– A ja narysuję mech – postanowił Jacek.
Pani rozdała dzieciom kartki, kredki i farby. Sama też postanowiła coś namalować. Powstały prawdziwe dzieła sztuki: drzewa iglaste oświetlone słońcem, wiewiórka, ślady kopytek, zielona polana i ptaszki na gałęziach. Jacek namalował czarną plamę i oznajmił wszystkim, że to jest nora niedźwiedzia. Ada narysowała lisa trzymającego w łapkach jakiś dziwny przedmiot.
– Co to jest? – zapytała Kasia.

– To jest lis – odpowiedziała Ada, chociaż uznała, że bardziej przypomina psa niż lisa.

– A co on trzyma?
– Lornetkę – odpowiedziała Ada.

– Lornetkę? Przecież lisy nie używają lornetek – stwierdził Piotrek.
– Nie widziałem tam żadnego lisa.
– A ja widziałam – odparła Ada.
– Cały czas nas podglądał!
– Naprawdę?
– Naprawdę. Ciągle nas obserwował, a zza drzewa wystawała jego ruda kita.
– To dlaczego nam nie powiedziałaś?
– Nie chciałam go spłoszyć. Widocznie sprawdzał, czy umiemy się dobrze zachować w lesie.
– Pewnie, że umiemy! – stwierdził Piotrek.
Nauczycielka zebrała wszystkie obrazki i przyczepiła je do specjalnej tablicy.
– Jaki tytuł nadamy naszej wystawie? – zapytała dzieci.
Było wiele propozycji, ale najbardziej spodobał się wszystkim pomysł Ady: „Czas szanować las”. Jednak największe zdziwienie wywołał rysunek nauczycielki.
– Dlaczego pani powiesiła pustą kartkę? – zdziwiły się dzieci.
– Ona nie jest pusta – uśmiechnęła się tajemniczo pani.
– Przecież pani nic nie narysowała...
– Narysowałam w wyobraźni. Mój rysunek przedstawia leśną ciszę.
Oj, nasza pani zawsze nas czymś zaskoczy!

3. Rozmowa na temat opowiadania.
− Jak zwierzęta przyjęły obecność dzieci w lesie?
− Dlaczego zwierzęta bały się dzieci?
− Co powiedziały o dzieciach zwierzęta, które je obserwowały: jeleń, ptaki, lis?
− Co zrobiły dzieci po powrocie do przedszkola?
− Kogo narysowała Ada? Dlaczego?
− Co narysowała pani? Co przedstawiał jej rysunek?

4. Ćwiczenia z tekstem.
Książka str.66-69

- Dziecko czyta głośno teksty umieszczone pod ilustracjami do opowiadania.

 

5. Zabawa w „Leśne echo”
Rodzic wyklaskuje lub wytupuje dowolne rytmy, a dziecko powtarza je jak echo.

 

Rozmowa na temat zależności występujących w świecie przyrody.
− Kto jest ważniejszy w przyrodzie: rośliny czy zwierzęta?
− Czy zwierzęta mogłyby żyć, gdyby nie było roślin?

6. Praca plastyczna pt.”Las”
-wykonanie obrazka dowolną techniką plastyczną – rysunek kredkami, pastelami, malowanie farbami, wycinanka lub kolaż

CZWARTEK, 15.04.2021

TEMAT DNIA: HODOWLA HIACYNTÓW 

1. Na początek poruszajmy się trochę


2. Karta pracy, cz. 4, s. 18.
Łączenie śmieci z odpowiednimi pojemnikami. Rysowanie butelek i słoików po śladach. 
Wyjaśnienie znaczenia słowa recykling- recykling to powtórne wykorzystanie odpadów.

3. Słuchanie wiersza Bożeny Formy „Dbaj o przyrodę”

Kochamy naszą planetę,
przecież na niej mieszkamy, 
chcemy, by była piękna,
dlatego o nią dbamy. 
Nie zaśmiecamy lasów,
w nich żyją zwierzęta, 
to nasi przyjaciele, 
każdy z nas o tym pamięta. 
Chcemy mieć czystą wodę,
w jeziorach i oceanach,
chcemy by słońce świeciło,
na czystym niebie dla nas. 

4. Karta pracy, cz. 4, s. 19.
Olek i Ada zakładają hodowlę hiacyntów. Oglądanie rysunków Ady i ich rozszyfrowywanie. 
Dzieci podają, jakie czynności należy wykonać: 
− przygotować doniczkę z ziemią,
− włożyć do doniczki cebulkę hiacynta,
− podlać roślinę i umieścić w słonecznym miejscu
− podlewać hiacynta co kilka dni.

Uzupełnianie rysunków tulipana według wzoru.

5. Zachęcamy do założenia hodowli hiacyntów wraz z dzieckiem w domu.
   Przez następne dni dzieci będą mogły dokonywać obserwacji wzrostu   roślin. 

6. Zabawa badawcza – oczyszczanie wody z wykorzystaniem prostego filtra.

Potrzebne będą: słoiki, pędzle ubrudzone w farbie, duża plastikowa butelka, nożyczki, szmatka flanelowa, gaza lub lignina, węgiel drzewny, żwirek, piasek.

 

 

ŚRODA 14.04.2021

TEMAT DNIA:  OCHROŃ  PRZYRODĘ

• Dziś na rozgrzewkę proponuję   https://www.youtube.com/watch?v=Y4lnJz2BTJY

 

• Wyjaśnianie słów lasy to płuca Ziemi.
  R. nawiązuje do wcześniejszej rozmowy(z poniedziałku) wyjaśnia, że lasy to płuca Ziemi, bo produkują tlen, którym oddychamy, zatrzymują także pył i kurz, oczyszczają powietrze, a drzewa iglaste wydzielają olejki eteryczne.

Zabawy przy piosence  "Ochroń Ziemię" .https://www.youtube.com/watch?v=92ySNopG43Y

Tekst:

I. Mieszkamy na wielkiej kuli.

Ta kula to nasza Ziemia.

Dorośli ciągle na tej Ziemi

chcą wszystko zmieniać.

Wycinają drzewa,

śmiecą na leśnej łące,

czarny dym z kominów leci

i zasłania słońce.

 

Ref. Ochroń Ziemię bądź jej przyjacielem.

Ty i ja - jest tu dzieci wiele.

Im więcej nas, tym dla Ziemi lepszy czas.

 

II. Gdy wszystkie na świecie dzieci

zadbają o piękno Ziemi,

to wszystko skończy się szczęśliwie,

nic się nie zmieni.

W ogromnym kosmosie

Ziemia się nie zgubi,

gdy ją każdy mały człowiek

nauczy się lubić...

 

Ref. Ochroń Ziemię...

 

Określanie nastroju piosenki.

R. zadaje dzieciom pytania:

- Co to znaczy, że mieszkamy na wielkiej kuli?

−  Czym jest Ziemia? Dlaczego musimy o nią zadbać?

−  Czy wszyscy dorośli są przyjaciółmi Ziemi?

−  Co oznaczają słowa piosenki:

„W ogromnym kosmosie

Ziemia się nie zgubi,

gdy ją mały człowiek

nauczy się lubić?”

• Słuchamy piosenkę kilkakrotnie, powtarzamy z dzieckiem słowa piosenki. Zachęcamy do wspólnego śpiewania z nagraniem

 

Ćwiczenia prawidłowej wymowy.

 Siadamy z dzieckiem na przeciwko siebie. 

Rodzic podaje przykłady krótkich wypowiedzeń w nadanym przez siebie rytmie, a dziecko stara się je

powtórzyć na zasadzie echa muzycznego, w różnym tempie oraz z różnym natężeniem dźwięku. Zmienia

dynamikę w wypowiedzeniu, wymawiając słowa naprzemiennie: raz głośno, raz cicho. Recytuje coraz

głośniej, następnie – co- raz ciszej.

Ziemia, ziemia to nasza planeta.
Dbamy o czyste powietrze.
Nie chcemy śmieci na leśnej łące.
Precz z dymem, który zasłania słońce.
 

Dziecko powtarza zaprezentowany tekst.

Zabawa  Do jakiego pojemnika?

       https://wordwall.net/pl/resource/1502460

 

• Karta pracy, cz. 4, s. 16.
  Oglądanie sytuacji przedstawionych na obrazkach. Układanie o nich zadań. Przedstawianie ich za pomocą liczmanów. Rysowanie po śladzie drogi Olka, Ady i dziadka do lasu.
• Karta pracy, cz. 4, s. 17.
  Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie po śladach. Rysowanie tulipanów po śladach, bez odrywania kredki od kartki. Kolorowanie ich.

 

WTOREK 13.04.2021

TEMAT  DNIA:  JAK DBAĆ O PRZYRODĘ

 

Dzisiaj na dobry początek taniec Zygzak

• Karty pracy, cz. 4, s. 14–15.
• Oglądanie obrazków. Ocenianie, czy Olek i Ada są przyjaciółmi przyrody. Rysowanie, jak dzieci dbają o przyrodę. Słuchanie nazw roślin chronionych przedstawionych na zdjęciach.

 

Zabawy badawcze – Gdzie jest powietrze?

Co to jest powietrze? film do wspólnego obejrzenia z dzieckiem

x

Dla każdego dziecka: balon, słomka do napojów, kubeczek z wodą, paski bibuły zawieszone na nitce.

• Rozmowa na temat powietrza (przypomnienie) – gdzie się znajduje; czy ma kolor, kształt; w jaki sposób można poznać, że znajduje się wokół nas.

A teraz wspólnie z Rodzicami wykonajcie doświadczenia z powietrzem( proszę przygotowywać balon, butelkę, lejek, sodę oczyszczoną i ocet)

x

• Nadmuchiwanie balonów – obserwowanie ich powiększania się, wypuszczanie powietrza z balonów w kierunku własnych twarzy.

I kolejne doświadczenie , tym razem potrzebne będzie duże naczynie z wodą ,butelka, kubeczki, woda niegazowana,słomki

 

•  Dmuchanie na paski bibuły zawieszone na nitce.
•  Obserwowanie drzew poruszanych wiatrem.

Rodzic wyjaśnia, że powietrza nie można zobaczyć ani powąchać, lecz można poczuć, ale tylko wtedy, gdy porusza się jako wiatr. Podkreśla znaczenie powietrza dla życia ludzi i zwierząt oraz jego wszechobecność wokół nas.

• Oglądanie albumów, książek przedstawiających roślinność Polski. Oglądanie mapy Polski, wskazywanie na niej dużych obszarów leśnych, np. Świętokrzyski Park Narodowy, Tatrzański Park Narodowy. Zwracanie uwagi na rolę lasów.
•  Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 74. Opowiadanie o tym, co się dzieje na obrazku. Rysowanie w prawym górnym rogu słoneczka, w lewym górnym rogu – chmurki, w prawym dolnym rogu – żabki, a w lewym dolnym rogu – kwiatka.

 A teraz zapraszam do wspólnej zabawy

 

PONIEDZIAŁEK 12.04.2021

TEMAT DNIA: STRAŻNICY PRZYRODY

1. NA DZIEŃ DOBRY ZAPRASZAMY DO TAŃCA: JERUSALEMA

2. LAS

Oglądanie zdjęć wybranych drzew – liściastych i iglastych. Dzieci oglądają zdjęcia drzew, nazywają je, porównują wygląd. Wypowiedzi dzieci na temat: Co to jest las? Poznawanie (przypomnienie) ogólnej budowy drzewa :

PrezentacjE:  BUDOWA DRZEWA , LIŚCIE I ICH RODZAJE

Dla chętnych do obejrzenia film edukacyjny „LAS MIESZANY” z cyklu Wędrówki Skrzata Borówki.

 

3. Karty pracy, cz. 4, s. 12–13. Słuchanie wiersza Agaty Widzowskiej Strażnicy przyrody. Rodzic czyta dziecku, a następnie zadaje pytania:

− Co robiły dzieci w lesie?

 − Co mówiły zwierzęta o dzieciach?

 − Jak wy zachowujecie się w lesie?

Kolorowanie rysunków zwierząt.

 

4. Odkrywanie litery h: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej

 Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 70–73.

 

• Dzieci dzielą słowo hamak na sylaby oraz na głoski. Liczą, ile w słowie jest sylab i ile głosek. Wyróżniają pierwszą głoskę. Następnie wymieniają inne słowa rozpoczynające się głoską h (herbata, hotel, huta…) oraz mające ją w środku (juhas, bohater…).

• Budowanie schematu słowa hamak. Białe kartoniki dla dziecka. Dzieci jeszcze raz dzielą słowo hamak na sylaby, układając i rozsuwając białe kartoniki. Układają tyle kartoników, ile głosek słyszą w słowie hamak, wymawiają głoski głośno, dotykając kolejnych kartoników.

 • Budowanie schematu słowa Hubert. Białe kartoniki dla każdego dziecka. Dzieci dzielą imię na sylaby i na głoski. Układają schemat imienia Hubert . Dzieci przypominają, kiedy używamy wielkiej litery.

Odkrywanie litery  - Kartoniki z literami h , H dla dziecka, pokazujemy litery h, H: małą i wielką. Dzieci określają ich wygląd. Następnie umieszczają kartoniki z literami pod modelami słów: hamak, Hubert zastępując nimi białe kartoniki wyłożone wcześniej.

 • Budowanie modeli słów: hamak, Hubert. Czerwone kartoniki i niebieskie kartoniki dla  dziecka. Dzieci głośno wymieniają głoski w słowach: hamak, Hubert. Potem określają rodzaj głoski h, mówiąc ją długo: hhhyyyy … krótko: h, h, h, h … Głoska h jest spółgłoską i oznaczamy ją na niebiesko. Pod schematami słów: hamak, Hubert, zaznaczają miejsca głoski h na niebiesko. Wskazują pozostałe spółgłoski i zaznaczają je na niebiesko. Pozostałe głoski – samogłoski – oznaczają czerwonymi kartonikami.

• Nazywanie zdjęć. Rysowanie pod każdym zdjęciem tylu kresek, z ilu głosek składa się jego nazwa.

• Zaznaczanie na niebiesko liter h , H w wyrazach.

• Czytanie sylab i krótkiego tekstu.

• Skreślanie co drugiej litery w ciągu liter.

• Odczytanie hasła z pozostałych liter.

• Uzupełnianie zdań obrazkami odszukanymi wśród naklejek.

• Wodzenie palcem po literze h – małej i wielkiej, pisanej. Pisanie liter h, H po śladach, a potem – samodzielnie.

 

5. Spacer – przyglądanie się otoczeniu: czy jest czyste, czy zaśmiecone. Szukanie przyczyny tego stanu. Najlepszym podsumowaniem dzisiejszego wprowadzenia do tematu byłaby wycieczka do LASU!! Zachęcamy, miłego dnia!!!!!

 

 

PIĄTEK, 09.04.2021

TEMAT  DNIA: WIOSENNE  PRACE  NA  WSI

 

Rozmowa na temat wiosennych prac na wsi.

  Na dobry początek wykonamy

• Kartę pracy, cz. 4, s. 10.

 

 POLE

• Na polach rozpoczęły się prace: orka, bronowanie kultywatorami gleby oraz jej wałowanie, a następnie siew i sadzenie roślin. Obejrzymy teraz film pokazujący prace wykonywane na polu

Rodzic zadaje pytania związane z treścią obejrzanego filmu

 

− Dawniej nie było traktorów. Co wykorzystywano do prac polowych?

X

- Jakie prace wykonują rolnicy?

OGRÓD

− Co robią ludzie w ogródkach? Co jest im potrzebne do pracy?

SAD

A w  sadzie wiosną (w marcu/kwietniu) co się dzieję?

 

− Dlaczego są wykonywane takie prace?

ZWIERZĘTA  HODOWANE NA WSI

 

Rolnicy przez cały rok codziennie muszą dbać o zwierzęta. Np. krowy muszą być dojone kilka razy dziennie.

− Czy praca rolnika jest łatwa?

• Karta pracy, cz. 4, s. 11. Rysowanie narzędzi ogrodniczych po śladach. Czytanie z Rodzicem lub samodzielnie ich nazw. Łączenie rysunków z nazwami. Rysowanie w każdym kolejnym polu o jedne grabie mniej niż w poprzednim.

 

Zapraszamy  Rodziców do wspólnych  ćwiczeń gimnastycznych z dziećmi

X

 

 

CZWARTEK, 08.04.2021

TEMAT DNIA: NA WIEJSKIM PODWÓRKU

1. Ćwiczenia poranne – Ręce do góry

2. Zapoznanie z wybranymi popularnymi przysłowiami, których bohaterami są zwierzęta; wyjaśnienie ich znaczenia.

Gdyby kózka nie skakała, toby nóżki nie złamała.

Zapomniał wół, jak cielęciem był.

Koń ma cztery nogi i tak się potyka.

Pasuje jak wół do karety.

Nie kupuj kota w worku.

Rytmizowanie wybranego przysłowia; ilustrowanie go ruchem według pomysłów dzieci.

3. Zabawa muzyczno-ruchowa : kliknij

4. Karta pracy, cz. 4, s. 9. Oglądanie obrazka, odszukiwanie na nim śladów zwierząt. Łączenie obrazków zwierząt z ich śladami. Czytanie nazw zwierząt. Naklejanie zdjęć zwierząt w odpowiednich miejscach.

5. Śpiewanie piosenki " Na podwórku"

6. Zabawa – Zagadki.

Dzieci słuchają zagadek Bożeny Formy i powtarzają kilka razy kolejne wersy wybranej zagadki w nadanym przez nas rytmie.

 

Lubi głośno gdakać, kiedy zniesie jajko.

Każdy wie, że jest stałą kurnika mieszkanką. (kura)

 

Zakręcony ogonek, śmieszny ryjek ma,

„Chrum, chrum – głośno woła – kto jedzenie da?” (świnka)

 

 Na przykład łaciate, w oborze mieszkają.

Pasą się na łąkach, zdrowe mleko dają. (krowy)

 

Nie pieje, nie gdacze, tylko głośno kwacze.  

Po stawie pływa. Jak się nazywa? (kaczka)

 

Grzebień ma na głowie, swoim głośnym pianiem

wszystkich wczesnym rankiem  budzi na śniadanie. (kogut)

 

7. Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 68  - Czytanie tekstu. Odszukiwanie zdjęć zwierząt i wklejanie na odpowiednie miejsce i s.69 - Czytanie zadań. Wpisywanie odpowiednich liczb.

8. Zabawa badawcza - Smakujemy i dotykamy.

Produkty pochodzące od zwierząt, apaszka. Pokazujemy dzieciom produkty, które pochodzą od zwierząt, np.: jajka, ser, jogurt, miód, mleko, wełna, pióra. Następnie zasłaniamy im oczy i podajemy do spróbowania lub dotknięcia wybrany produkt. Dzieci podają nazwy produktów, a po odsłonięciu oczu nazywają zwierzęta, od których te produkty pochodzą.

9. Burza mózgów – Co można zrobić z tych produktów? Podajemy nazwę produktu otrzymanego od zwierząt, a dzieci mówią, do zrobienia czego można go wykorzystać. Np. jajka – ciasto, kanapki, sałatka… mleko – ser, budyń, jogurt… pióra – poduszka, pierzyna… wełna – szalik, sweter, czapka…

Omówienie przez dzieci wyglądu wiejskiego podwórka ( można wykorzystać ilustracje z podręcznika bądź kart pracy cz.4 strony 4-5)− Jakie budynki powinny się tam znaleźć? − Jakie zwierzęta tam spotkamy?

 

ŚRODA, 07.04.2021

TEMAT DNIA: TYLE STÓP, TYLE KROKÓW

1. Długi, krótki – ćwiczenia w mierzeniu długości.

• Ćwiczenia dotyczące zrozumienia stałości miary. Osiem sznureczków w dwóch różnych kolorach.

układamy ze sznureczków dwie drogi (każda składa się z czterech sznurków w tym samym kolorze, np. droga czerwona i droga żółta)

• Dwie drogi równoległe -pytamy: − Czy obie drogi mają taką samą długość? (Jedna z dróg zakręca.)

 − Czy teraz drogi mają taką samą długość?

 − Dlaczego uważacie, że czerwona droga jest dłuższa?

Wracamy jeszcze raz do pierwszego przypadku.

 − Czy drogi mają taką samą długość?

− Dlaczego tak uważacie? (Jedna z dróg zakręca.)

− Czy drogi nadal mają taką samą długość?

− Jak można udowodnić, że są tej samej długości? (Drogi mają taką samą długość, bo nadal są te same cztery sznurki, tylko przesunięte).

• Mierzenie szerokości dywanu stopa za stopą (udział bierze dziecko i jeszcze jedna przynajmniej inna osoba) Mały dywan.  Dziecko mierzy szerokość dywanu, stawiając stopę przed stopą (palce jednej stopy dotykają pięty drugiej stopy) i głośno licząc.

 − Dlaczego wyszły nam różne wyniki?

 − Czy nasze stopy są jednakowej długości?

 • Mierzenie długości dywanu krokami. Mały dywan. Dziecko mierzy długość dywanu krokami, które głośno liczy, potem robi to inna osoba w ten sam sposób

 − Dlaczego wyszły nam różne wyniki?

 − Z czym jest związana długość naszych kroków? (Ze wzrostem).

 • Pokaz linijki, miarki krawieckiej. Linijka, mały dywan. Mierzymy linijką długość małego dywanu.

 

2. Karta pracy, cz. 4, s. 7. Olek i Ada zastanawiają się, która tasiemka jest dłuższa. Zastanówcie się, jak to sprawdzić. Kolorowanie tasiemek. Kończenie rysowania kurcząt według wzoru. Kolorowanie trzeciego kurczęcia, licząc od prawej strony.

 

 3. Zabawa RĘCE DO GÓRY

 

4. Ćwiczenia gimnastyczne –  Gazety, tamburyn (można zastąpić pokrywką i drewnianą bądź metalową łyżką), gwizdek.

 

 Część wstępna.

• Czynności organizacyjno-porządkowe. Dzieci poruszają się w dowolny sposób, ostrożnie, między rozłożonymi gazetami. Na polecenie zatrzymują się i podnoszą gazetę. • Zabawa ożywiająca. Dzieci biegają z wymijaniem się i potrząsaniem gazetami trzymanymi oburącz w górze. Na mocne uderzenie w tamburyn i zapowiedź: Burza, zatrzymują się i – przyjmując dowolną pozycję – chronią się przed zmoknięciem, wykorzystując gazetę.

 

 Część główna.

 • Stają w rozkroku, trzymając oburącz złożoną gazetę – w skłonie w przód wymachują gazetą w tył i w przód. Po kilku ruchach prostują się i potrząsają gazetą w górze. • Wykonują klęk podparty, dłonie mają na gazecie, skierowane palcami do wewnątrz – przy zgiętych w łokciach rękach opadają tułowiem w przód, dotkają gazety brodą i powracają do pozycji wyjściowej.

 • W leżeniu przodem – unoszą gazety trzymane za końce oburącz (ręce zgięte w łokciach, skierowane w bok), dmuchają na gazety i wprowadzają je w ruch.

• Kładą gazety na podłodze, zwijają je po przekątnej w rulonik i przeskakują przez nie bokiem z jednej strony na drugą, od jednego końca do drugiego (ćwiczenie można urozmaicić, łącząc się w dwójki, trójki – dzieci układają ruloniki jeden z drugim i kolejno wykonują skoki, zachowując odstępy).

• W staniu, ruloniki trzymają za końce, z przodu – przekładają nogę przez rulonik, wytrzymują w staniu jednonóż, wykonując dowolne ruchy uniesioną nogą, a następnie tą samą drogą przejście do pozycji wyjściowej (ćwiczenie należy wykonać prawą nogą i lewą nogą, na zmianę).

• Ugniatają gazety tak, aby powstały kulki (piłki) – rzucają kulkami i chwytają je w miejscu, w chodzie, w biegu; rzucają i chwytają, wykonując dodatkowe zadania, np.: przed chwytem wykonują klaśnięcie, dotykają ręką podłogi, robią rękami młynek, wykonują obrót itp.

• W leżeniu przodem – przetaczają kulki z ręki do ręki, podrzucają kulki oburącz, jednorącz.

 • Maszerują z kulką na głowie i tworzą dwa szeregi oddalone od siebie o 5 lub 6 kroków.

 

Część końcowa.

• Ćwiczenia korektywne i uspokajające. Dzieci maszerują we wspięciu na palcach, z kulką na głowie, i przechodzą do siadu skrzyżnego.

• W siadzie skrzyżnym – wykonują skręty głową w prawo, w tył i w lewo, w tył.

• W siadzie podpartym, kolana mają rozchylone, kulki położone między stopami – podrzucają kulki stopami, chwytają rękami.

 • W marszu, kulki trzymane w dłoni (prawej, lewej) – ćwiczenie oddechowe – wykonują wdech nosem i próbują zdmuchiwać kulki z dłoni.

 

5. Zabawy na świeżym powietrzu  - zachęcam do aktywności fizycznej typu: spacer, jazda na rowerze, hulajnodze, gra z dzieckiem w piłkę …..

 

6. Karta pracy, cz. 4, s. 8. Kolorowanie tak samo puzzli ze zdjęciami dorosłych zwierząt i ich dzieci. Nazywanie mam i ich dzieci. Czytanie nazw zwierząt przedstawionych na zdjęciach. Naklejanie ich zdjęć w odpowiednich miejscach.

 

 

WTOREK ,06.04.2021

TEMAT  DNIA:  UPARTY  KOGUT

Słuchanie piosenki Na podwórku (sł. i muz. Jolanta Kucharczyk).

Rozmowa na temat piosenki. Rodzic zadaje dzieciom pytania dotyczące tekstu piosenki.

− Gdzie mieszkają zwierzęta, o których jest mowa w piosence?

− Jakie zwierzęta mieszkają w wiejskiej zagrodzie?

Rodzic rozmawia z dziećmi na temat wyglądu, zwyczajów i charakterystycznych głosów, które wydają wymienione w piosence zwierzęta.

Karta pracy, cz. 4, s. 3. Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie po śladzie drogi kury do kurnika.

Zajęcia 1. Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby   „ Uparty kogut.”

Wyjaśnienie znaczenia słowa uparty. Rodzic, pyta:

− Kogo nazywamy upartym?

− Czy zwierzęta też mogą być uparte?

− Czy znacie takie zwierzęta?

•   Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby  „Uparty kogut.” Książka (s. 62–65) . Dzieci słuchają opowiadania, oglądają ilustracje.

 

      Rodzina Ady i Olka wybrała się do cioci na wieś. Wszyscy byli zachwyceni celem podróży. Tylko mama wydawała się trochę zakłopotana i lekko zaniepokojona.

—Nie pamiętam, kiedy ostatnio byłam na wsi. Chyba bardzo dawno temu. Czy będą tam wszystkie wiejskie zwierzęta? wypytywała tatę.

– Oczywiście, jak to w gospodarstwie. Będą krowy i cielęta. Świnie i prosięta. A zamiast koni i źrebiąt – dwa traktory. Traktorów chyba się nie obawiasz? – spytał żartem tata. Mama tylko się uśmiechnęła.

– Oczywiście. Nawet rogaty baran mnie nie wystraszy. Jestem supermamą.

– Będą też kury, gęsi, kaczki, indyczki. Zgroza – ciągnął tata żartobliwym tonem. Samochód wjechał na podwórko. Ada i Olek pierwsi przywitali się z ciocią i wujkiem i natychmiast zaczęli się rozglądać za zwierzętami.

– Lola ma szczeniaki! Mogę się z nimi pobawić? – spytał Olek i już był przy kudłatej kundelce i czwórce jej szczeniąt. Ada nie mogła do niego dołączyć, ponieważ ma uczulenie na sierść. Wybrała się więc na spacer po podwórku.

– Ko, ko, gę, gę, kwa, kwa – witały ją kury i kurczęta, gęsi i gąsięta, kaczki i kaczęta. Ada z powagą odpowiadała im: „dzień dobry”, „witam państwa”, „przybijemy piątkę?”.

– Ojej, jaka piękna kózka!

– Ada usłyszała zachwycony głos mamy.

– To koźlątko. Ma zaledwie kilka dni – powiedział wujek.

– Prześliczny maluszek – stwierdziła z podziwem mama.

Koźlątko nie poświęciło mamie uwagi, za to kury podniosły wielki krzyk na jej widok. Obgdakały ją z każdej strony... i sobie poszły. Został jedynie kogut. Wbił wzrok w barwną sukienkę mamy w duże czerwone koła i patrzył jak zauroczony.

– Lubi czerwony kolor – stwierdziła z zadowoleniem mama.

– Hm, obawiam się, że wręcz przeciwnie – powiedział tata.

Kogut nastroszył pióra i nieprzyjaźnie zatrzepotał skrzydłami.

– Nie przepada za czerwonym. Kiedyś wskoczył mi na głowę, bo byłam w czerwonym kapeluszu – powiedziała ciocia. – Ale to zdarzyło się tylko raz – dodała uspokajająco.

Po chwili wszyscy z wyjątkiem mamy zapomnieli o kogucie. Uparte ptaszysko nie odstępowało jej na krok.

– Idź sobie – odpędzała go, jednak kolor czerwony na sukience przyciągał uparciucha jak magnes. – Nie bój się, mamo – Ada dodała mamie otuchy.

– Dam sobie radę. – Mama bohatersko przeszła między kaczkami, kurami, minęła nawet gąsiora, ale gdy spojrzała za siebie, ponownie ogarnął ją niepokój. Kogut wciąż był tuż-tuż i wojowniczo stroszył pióra.

– Bywa uparty jak oślątko – westchnęła ciocia. – Wracaj do kurnika, uparciuchu.

– No właśnie! – powiedziała stanowczo mama.

Obie, mama i ciocia, weszły do domu. Niezadowolony kogut grzebnął pazurem i wrócił do kurnika. Tymczasem tata z wujkiem założyli na głowy kapelusze z siatką na twarz i poszli zajrzeć do uli w sadzie. Ada unikała pszczół od czasu, gdy minionego lata została użądlona w stopę. Wolała przechadzać się pośród żółtych kaczuszek, które nie żądlą i są mięciutkie. Nawet nie zauważyła upływu czasu. Zbliżała się właśnie pora dojenia krów, więc ciocia poszła przygotować dojarki. Olek wciąż bawił się ze szczeniętami, a tata i wujek zapomnieli o wszystkim, tak bardzo zajęli się sprawdzaniem pszczelich uli. Znudzona mama postanowiła do nich dołączyć. Jednak żeby dotrzeć do furtki prowadzącej do sadu, musiałaby przejść obok kurnika. Co będzie, jeśli kogut ją zobaczy? Wolała tego uniknąć. Postanowiła przechytrzyć nieprzyjaznego ptaka i przedostać się do sadu przez płot.   

Jakież było zdziwienie Ady, gdy zobaczyła mamę wspinającą się na ogrodzenie. Pokonanie płotu, kiedy ma się na sobie odświętną sukienkę, nie jest łatwe, jednak mamie się to udało. Co prawda w rajstopach poleciało oczko, a sukienkę lekko rozdarła, ale kto by się tym przejmował.

– Oczko ci ucieka, łap je! – zażartował tata na widok żony.

– To nic takiego. Wykiwałam koguta – powiedziała szeptem, zadowolona z siebie mama.

Chwilę później Ada zobaczyła koguta, który bez trudu przefrunął nad płotem i wylądował w sadzie.

 

Rozmowa na temat opowiadania.

− Czy mama Olka i Ady była wcześniej na wsi?

− Z kim bawił się Olek?

− Co robiła Ada?

− Jaki ptak zainteresował się mamą? Dlaczego?

− Czym zajęli się tata z wujkiem?

− Jak mama przechytrzyła koguta? Czy jej się to naprawdę udało?

 

• Ćwiczenia z tekstem. Książka (s. 62–65). Dzieci czytają głośno teksty znajdujące się pod ilustracjami do opowiadania.
• Zabawa Jakie jest zwierzę? −Rodzic. pyta: Jaki (jaka) jest…? – podając nazwę zwierzęcia, a dzieci wymyślają określenia. Np. Jaka jest kura? (mała, głośna…) Jaki jest kogut? (szybki, głośny…) Jaka jest kaczka? (spokojna, powolna…) Jaka jest krowa? (duża, łagodna, spokojna…) Jaki jest koń? (duży, szybki, groźny…)
• Karty pracy, cz. 4, s. 4–5.  Nazywanie zwierząt, które grupa Ady zobaczyła na wsi w gospodarstwie agroturystycznym. Odszukiwanie zwierząt znajdujących się w pętlach na dużym obrazku.
• Zabawa bieżna
• – Jastrząb, kura i pisklęta. Skakanka. Wyznaczenie przestrzeni – podwórka – dla dzieci do biegania. Po prawej stronie znajduje się kurnik ogrodzony skakanką, po drugiej – gniazdo jastrzębia. Kura wyprowadza pisklęta na podwórko.Przysiadają tam i zbierają ziarenka.
• Na zapowiedź: Leci jastrząb – pisklęta wraz z kurą uciekają do kurnika. Jastrząb łapie pisklęta, które nie zdążyły uciec.

 

Zajęcia 2. Odkrywanie litery  ż : małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.

 

• Wyodrębnianie wyrazu podstawowego – żubry.
• Karty pracy    „Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2,” s. 64–65.
• RODZIC  pyta:
• − Jakim zwierzętom przyglądają się Olek, Ada i dziadek?
• − Czy żubry żyją wolno?
• Analiza i synteza słuchowa słowa żubry.
• Dzieci dzielą słowo żubry na sylaby i na głoski. Liczą, ile w słowie żubry jest sylab, a ile głosek. Następnie wymieniają inne słowa, w których głoskę ż słychać na początku (żaba, żurek, żyrafa…), w środku (leżak, jeżyny, kałuża…).
• Rodzic zwraca uwagę, że głoska ż na końcu słowa jest często słyszana jak głoska sz, np. w słowie garaż.
• Budowanie schematu słowa żubry.
• Białe kartoniki dla dziecka. Dzieci układają tyle kartoników, ile sylab słyszą w słowie żubry. Rozsuwają kartoniki i wymawiają sylaby głośno.
• Następnie układają tyle kartoników, ile głosek słychać w słowie żubry – wymawiają głoski głośno, dotykając kolejno kartoników.
• Budowanie schematu słowa Żaneta. -
• Białe kartoniki dla dziecka.R. mówi, że niedaleko domu dziadków mieszka dziewczynka o imieniu Żaneta. Dzieci dzielą imię na sylaby i na głoski. Układają z kartoników schemat imienia.
• Budowanie modeli słów: żubry, Żaneta. Czerwone kartoniki i niebieskie kartoniki dla każdego dziecka.
• Określanie rodzaju głoski ż. Dzieci wypowiadają głoskę ż: długo: żżżyyyy… krótko: ż, ż, ż, ż… Głoska ż jest spółgłoską i oznaczamy ją na niebiesko. Pod schematami słów zaznaczają miejsca głoski ż niebieskimi kartonikami.
• Uzupełniają modele słów: żubry, Żaneta, niebieskimi kartonikami i czerwonymi kartonikami.
• Kartoniki z literami ż, Ż dla dziecka kartoniki z literami ż, Ż.
• Rodzic. pokazuje litery ż, Ż, dzieci omawiają ich wygląd. Wskazują różnice pomiędzy literami. Następnie umieszczają kartoniki z literami we właściwych miejscach pod modelami słów: żubry, Żaneta.
• R. pyta: − Kiedy używamy wielkiej litery? • Umieszczanie poznanych liter we właściwych miejscach.
• Kartoniki z literami: u, b, r, y, a, n, t, e. Dzieci umieszczają pod modelami słów kartoniki z odpowiednimi literami. Czytają wyrazy.
• Karty pracy „ Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2”, s. 64–67.
• Dzielenie nazw zdjęć na głoski.
• Kolorowanie na niebiesko liter ż, Ż w wyrazach.
• Czytanie sylab, wyrazów i tekstu.
• Wodzenie palcem po literze ż – małej i wielkiej, pisanej. Pisanie liter ż, Ż po śladach, a potem – samodzielnie

 

 

 

 

PIĄTEK, 02.04.2021

TEMAT DNIA: ŚMIGUS-DYNGUS

1. Karta pracy, cz. 3, s. 78
- Rysowanie po śladach, bez odrywania kredki od kartki. Kolorowanie rysunku jajek.
- Rebus fonetyczny – Co znalazło się na świątecznym stole
Dzieci różnicują pierwsze głoski w nazwach przedmiotów przedstawionych na obrazkach. Dokonują ich syntezy  i podają rozwiązanie. Np. parasol, igła, sanki, arbuz, narty, kot, indyk – pisanki.

2. Słuchanie wiersza Władysława Broniewskiego „Śmigus”

“Śmigus”Śmigus! Dyngus! Na uciechę
z kubła wodę lej ze śmiechem!
Jak nie kubła, to ze dzbana,
śmigus-dyngus dziś od rana!
Staropolski to obyczaj,
żebyś wiedział i nie krzyczał,
gdy w Wielkanoc, w drugie święto,
będziesz kurtkę miała zmokniętą.

Rozmowa na temat wiersza:
− Co  to jest śmigus-dyngus?
− Co to znaczy staropolski obyczaj?
− Kiedy obchodzi się śmigus-dyngus?
Wyjaśnienie, jak rozumiany był ten zwyczaj dawniej. Kiedyś były to dwa różne obyczaje wielkanocne. Jednym z nich był dyngus, który polegał na tym, że młodzież chodziła po domach i zbierała datki w postaci jajek, wędlin, ciast itp. Śmigus natomiast miał odmienny charakter i polegał na uderzeniu na szczęście rózgą wierzbową
Zwracanie uwagi, na czym polega śmigus-dyngus i w jaki sposób tradycja ta jest kultywowana w miastach i na wsiach. Uświadomienie konsekwencji przesadnego oblewania się wodą oraz robienia tego w nieodpowiednich miejscach. z baziami. Rózga ta była wcześniej święcona w Niedzielę Palmową.

- Wypowiadanie się dzieci na temat: Jakie zwyczaje kojarzą się wam ze świętami?
 

Zabawa ruchowa – Śmigus-dyngus. Dzieci maszerują parami po obwodzie koła podczas recytacji przez Rodzica wiersza Władysława Broniewskiego Śmigus. Na słowo: Śmigus – klaszczą w ręce, a na słowo: Dyngus – tupią. Po skończonej recytacji naśladują  polewanie się wodą.

 

3. Ćwiczenia gimnastyczne

 

4. Karta pracy, cz. 3, s. 79
Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Ozdabianie rysunków jajek według wzoru (rytmu) z poprzedniej karty.
 Karta pracy, cz. 3, s. 80.
Rysowanie pisanki po śladzie. Rysowanie po śladach rysunków spirali.

 

 

CZWARTEK , 01.04.2021

TEMAT DNIA: POTRAWY Z JAJEK

1. Karta pracy, cz. 3, s. 76.

Oglądanie obrazka koszyczka wielkanocnego. Zaznaczanie kolejności jego przygotowania  liczbami.
Kończenie ozdabiania jajka według wzoru.

 

2. Ćwiczenie dykcji – „Jaka to piosenka?"
   Rodzic na sylabie la nuci dzieciom fragmenty refrenów poznanych piosenek. Dzieci starają się je rozpoznać. Następnie powtarzają je na sylabach proponowanych przez Rodzica, np. bla, plum, tru.
3. Zabawy badawcze – „Wokół jajka.”
   • Zabawa badawcza – „Poznajemy budowę jajka”.
   Jajka: kurze, przepiórcze, strusie, dwa takie same jajka – z tym, że jedno jest ugotowane, a drugie – surowe.
   Dzieci oglądają jajka  (jajka: kurze, przepiórcze, strusie lub ich obrazki), porównują ich wielkość i kolorystykę, wypowiadają się na temat ich kształtu; podają przykłady zwierząt, które wykluwają się z jajek.
   Rodzic rozbija przed dziećmi jajko, dzieci oglądają jego zawartość; nazywają poszczególne części składowe: skorupka, białko, żółtko. Zwracamy uwagę na zarodek i wyjaśniamy dzieciom, że kurczątka wykluwają się z jajek, w których są zarodki.
    Pokazujemy dzieciom dwa jednakowe jajka. Prosimy, aby się zastanowiły, po czym można poznać, że jedno z nich jest surowe, a drugie gotowane. Dzieci podają swoje propozycje. Następnie wprawiamy w ruch obrotowy oba jajka. Dzieci obserwują ich ruchy i określają, które z nich kręci się szybciej. Rozbijają jajko i sprawdzają, czy miały rację. Jajko surowe obraca się tylko przez chwilę, a potem się zatrzymuje. Powodem jest jego płynny środek, który porusza się wewnątrz skorupki w różne strony, co hamuje szybkie poruszanie się jajka.
   • Zabawa badawcza – „Jajka i woda”.
   Jajka surowe, jajka ugorowane, szklane naczynia, sól, łyżka.
    Dzieci badają zachowanie w wodzie jajka surowego i jajka ugotowanego – wkładają je kolejno do przezroczystego naczynia z wodą. Obserwują ich zachowanie.
    Do wody w przezroczystym naczyniu wkładają surowe jajko i dosypują stopniowo sól (około 10–12 łyżek soli). Obserwują, co dzieje się z jajkiem
   • Poznanie ciekawostek na temat pisanek - Uważano, że pisanki mają magiczną moc, dlatego np. dotykano nimi grzbietów bydła, aby było zdrowe i płodne, toczono je wzdłuż zagonów oziminy, żeby zapewnić sobie dobry urodzaj. Były one darem, który miał zapewnić obdarowanej osobie wszelką pomyślność (także w sprawach sercowych). Pełniły one rolę wykupu w obrzędach wielkanocnych, np.: dyngusa, chodzenia z barankiem lub kurkiem. Panna mogła dostać pisankę czekoladowo--marcepanową z pierścionkiem zaręczynowym w środku. Ludzie bogaci obdarowywali się drogimi pisankami, ze złota, przyozdobionymi szlachetnymi kamieniami. Francuski jubiler P. C. Fabergé wykonał takie drogie pisanki na zamówienie cara Rosji. Pisanki służyły do zabawy zwanej taczanką. Turlało się po stole malowane jaja, zderzając je ze sobą. Wygrywała ta osoba, której pisanka się nie potłukła.

 

4. Zabawa ruchowa z elementem turlania –„ Rozsypane pisanki”           
     Dzieci są pisankami. Delikatnie turlają się po podłodze w różnych kierunkach, zwracając uwagę na zachowanie zasad bezpieczeństwa.

 

5.  Zabawy i ćwiczenia pod hasłem: „Co można zrobić z jajka?”
   • Oglądanie skorupki jajka przez lupę.
   • Porównywanie ciężaru jajek – surowego i ugotowanego.(jajka – surowe i ugotowane).
   • Wypowiadanie się dzieci na temat: Co można zrobić z jajek?
   (pomalować, ugotować, usmażyć itp.)
   • Wymyślanie przez dzieci przepisów na potrawy z jajek. Nadawanie im nazw.
   • Jajka dla smakoszy – przyrządzenie dowolnej potrawy z użyciem jaj ugotowanych na twardo. Np. jajka z groszkiem konserwowym w majonezie, pasta jajeczna. Dzieci, po umyciu rąk i włożeniu fartuszków z pomocą Rodzica dzielą jajka na połowy, wkładają do miseczki, dodają odcedzony zielony groszek konserwowy, kładą na wierzchu majonez i posypują całość pokrojonym  szczypiorkiem lub kroją drobno jajka, wkładają je do miseczki, wrzucają pokrojony szczypiorek, dodają odrobinę śmietany i majonezu, trochę solą i mieszają. Przygotowują też kromki bułki wrocławskiej, smarując je masłem. Można też oczywiście wykonać z dzieckiem inne propozycje potraw z jajek. Życzymy smacznego!

 

6. Zabawa ruchowa – „Podskok z klaśnięciem”.
   Rodzic uderza dwiema łyżkami trzymany nad głową. Dzieci wykonują podskok obunóż w miejscu, z klaśnięciem nad głową. Rodzic kolejno uderza łyżki: przed klatką piersiową, za plecami, na wysokości głowy, po prawej i po lewej stronie. Dzieci podskakują obunóż, klaszcząc w dłonie w miejscu wskazanym przez Rodzica.
     • Zabawa ruchowa – „Marsz z gazetą.”
   Gazeta dla każdego dziecka. Rodzic demonstruje ćwiczenia z gazetą. Dzieci maszerują po obwodzie koła i naśladują ruchy Rodzica.
   - Marsz z gazetą przyciskaną brodą do klatki piersiowej.
   -  Marsz z gazetą przyciskaną uchem do lewego barku, a następnie – do prawego barku.
   -  Marsz z gazetą położoną na otwartej prawej dłoni, następnie – na lewej dłoni.
   -  Podskoki w przód z gazetą trzymaną między kolanami.
   -  Marsz z gazetą położoną na głowie.

 

7. Zabawa słowna – „Składamy życzenia”.
   Kartki świąteczne z życzeniami. Rodzic czyta życzenia zapisane na kartkach świątecznych. Dzieci je omawiają (czego sobie życzą ludzie). Potem próbują układać życzenia.

 

8. Ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej.  Dajemydziecku pocięte na części kartki świąteczne (w kopertach). Układają je w całość

 

9. Zabawa zręcznościowa – „Szybko i ostrożnie” – dostarcz na łyżce ugotowane na twardo jajko do wskazanego przez Rodzica miejsca.

 

10.  Karta pracy, cz. 3, s. 77.
    Kolorowanie koszyczka zgodnie z kolorami kropek. Dzielenie nazw zdjęć na sylaby lub na głoski. Rysowanie pod każdym zdjęciem odpowiednią liczbę kresek, odpowiadającą liczbie głosek

ŚRODA 31.03.2021

 

 

TEMAT DNIA:  KOSZYCZEK WIELKANOCNY

1. Zabawa Ciepło, zimno, pod hasłem: Szukamy jajka.

Jajko ugotowane na twardo.

 Dziecko szuka jajka ugotowanego na twardo, które zostało ukryte w domu.

 Rodzic naprowadza szukającego na ukryty przedmiot, stosując określenia: ciepło,

cieplej, najcieplej, gorąco, zimno, zimno, najzimniej.

2. Karta pracy, cz. 3, s. 73.

Rysowanie po śladach rysunków drugich połówek pisanek. Rysowanie po prawej stronie karty takich samych pisanek, jakie są po lewej stronie.

3.Wesoła gimnastyka

 https://www.youtube.com/watch?v=bzboHM5GUzg&t=316s

4 Ćwiczenie oddechowe – Baranek.

Dla  dziecka: szablon baranka, słomka, skrawki białego papieru.

Dziecko zajmuje miejsce przy stoliku. Przed nim  znajduje się szablon baranka. Obok baranka zostają umieszczone małe kawałki białego papieru. Dziecko za pomocą

słomki przenosi kawałki papieru na szablon baranka. Nie pomaga sobie rękami.

5. Zabawa rozwijająca reakcję na zmiany tempa – Kolorowe pisanki.

  Pomoc: Obrazek pisanki dla dziecka (pisanki są w różnych kolorach) lub ugotowane jajko.

Rodzic stuka np. patyczkami, kredkami , tamburynem itp. w umiarkowanym tempie. Dziecko trzyma pisanki przed sobą, blisko ciała i maszeruje.

 R. stuka  w szybkim tempie - dziecko wyciąga przed siebie ręce, w których trzyma pisanki, i biegnie drobnymi krokami po okręgu.

R. stuka  w wolnym tempie -  dziecko unosi ręce w górę, trzyma pisanki nad

głową i stawia duże kroki w dowolnych kierunkach.

R. stuka bardzo szybko – dziecko umieszcza szablony pisanek na podłodze – przed sobą.

6.Utrwalenie piosenki  do nauki ,, Koszyczek dobrych życzeń”

7. Wielkanocne Tradycje Świąteczne

8.Koszyczek Wielkanocny- propozycja pracy plastycznej

http://praceplastyczne.pl/wielkanoc/295-jak-zrobic-koszyczek-wielkanocny

Wypowiedzi dziecka, na podstawie filmu i doświadczenia, o tym, jak powinien wyglądać koszyczek wielkanocny. Wyjaśnienie, dlaczego właśnie takie potrawy i przedmioty powinny się w nim znaleźć

9. Karta pracy, cz. 3, s. 74.

Przedstawienie sytuacji na obrazkach za pomocą liczmanów. Układanie zadań. Słuchanie zagadek. Rozwiązywanie ich.

  Karta pracy, cz. 3, s. 75.

Zaznaczanie kropkami lub liczbami  kolejności zdarzeń w historyjce. Opowiadanie historyjki. Kończenie rysowania kurczątek według wzoru.

10.Zabawy na świeżym powietrzu.

 

 

WTOREK 30.03.21

 

TEMAT DNIA: LICZENIE PISANEK

1.Piosenka do nauki

 

2. Ćwiczenia z pisankami.

• Oglądanie różnych pisanek. Wskazywanie takich samych.

 Pomoce: Pisanki o różnych wzorach, w tym kilka par takich samych.

Dzieci oglądają pisanki. Omawiają znajdujące się na nich wzory. Wskazują pary takich samych pisanek.

• Ćwiczenia z pisankami.

Pomoce: 2 koszyczki, pisanki lub obrazki pisanek: 6 zielonych, 4 czerwonych, 5 żółtych, 4 niebieskich.

W dwóch koszyczkach są pisanki lub obrazki pisanek.

• Wyjmowanie pisanek z koszyczków, przeliczanie ich.

− Ile pisanek jest w pierwszym koszyczku? (6 zielonych, 4 czerwone).

− Ile pisanek jest w drugim koszyczku? (5 żółtych, 4 niebieskie).

• Liczenie wszystkich pisanek w koszyczkach

• Układanie zapisów matematycznych.

Pierwszy koszyczek

6 (zielonych) + 4 (czerwone) = 10 pisanek

Drugi koszyczek

5 (żółtych) + 4 (niebieskie) = 9 pisanek

• Porównywanie liczebności pisanek w koszyczkach.

10 > 9

• Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 62–63.

• Liczenie figur po lewej stronie i po prawej stronie. Porównywanie ich liczby, wpisywanie odpowiednich liczb i znaków.

• Wykonywanie działań samodzielnie lub z pomocą R. Wpisywanie odpowiednich liczb.

3.Zabawa ruchowo-muzyczna

 

 4. Ćwiczenia gimnastyczne – dla wszystkich domowników

Rozwijanie świadomości własnego ciała.

• Wirujący bączek – dzieci ślizgają się w kółko na brzuchu, a następnie na plecach.

• Chowamy się – w siadzie, przyciągają kolana do głowy, chowają głowy; rozprostowują się do pozycji leżącej.

• Gorąca podłoga – biegają z wysokim unoszeniem kolan.

• Na szczudłach – chodzą na sztywnych nogach.

• Ugniatamy podłogę – w leżeniu na plecach, wciskają wszystkie części ciała w podłogę.

Rozwijanie umiejętności dzielenia przestrzeni z innymi przez ćwiczenia w parach: z biernym partnerem, przeciwko partnerowi, razem z partnerem.

• Przesuwamy partnera – jedno dziecko z pary leży przodem, drugie – poprzez chwycenie go za nadgarstki – stara się je przesunąć; potem zamieniają się miejscami.

• Dzieci w leżeniu tyłem; jedno dziecko z pary chwyta partnera za kostki nóg i stara się go przesunąć; potem zamieniają się miejscami.

• Prowadzimy niewidomego – jedno dziecko zamyka oczy, drugie staje zwrócone twarzą do niego i podaje mu ręce; prowadzi dziecko z zamkniętymi oczami w różnych kierunkach, a ono się temu poddaje. Potem zamieniają się rolami.

• Przekładamy naleśnik – jedno dziecko w leżeniu na brzuchu, przylega do podłoża; partner próbuje przewrócić je na drugą stronę; potem zamieniają się miejscami.

• Wstajemy razem – dzieci siedzą tyłem do siebie, złączone plecami; próbują razem wstać, nie odrywając się od siebie.

• Ćwiczymy razem – dzieci tworzą koło wiązane, trzymają się za ręce; przykucają, a potem podnoszą się do wspięcia na palce i wracają do pozycji wyjściowej.

Dzieci siedzą w kole, w siadzie prostym rozkrocznym, jedną stopą dotykają sąsiada z prawej strony, a drugą – sąsiada z lewej strony; trzymają się za ręce – jednocześnie podnoszą ręce do góry, a następnie wykonują skłon i wracają do pozycji wyjściowej.

Ćwiczenia kreatywne.

• Ilustrujemy muzykę ruchem – wszyscy improwizują ruchowo przy muzyce o zmiennym tempie.

5.Zabawy na świeżym powietrzu.

6.Kolorowanie pisanek według instrukcji.

Pomoc: Dla każdego dziecka kartonowa sylweta jajka z oznaczonymi polami (zapisanymi działaniami) oraz kartka z legendą do kolorowania pól.

 

Zadaniem dzieci jest obliczyć sumy liczb podane na polach pisanek, np.:

kolor biały – 1, 6

kolor niebieski – 5, 10

kolor czerwony – 4, 9

kolor zielony – 3, 8

kolor żółty – 2, 7

zapisać je ołówkiem na pisance, a następnie znaleźć właściwy kolor na kartce

z legendą i pokolorować pisankę kredką w odpowiednim kolorze.

Drugą stronę pisanki dzieci mogą ozdobić według własnego pomysłu.

 

 

 

PONIEDZIAŁEK 29.03.2021

TEMAT KOMPLEKSOWY-,, WIELKANOC’’

TEMAT DNIA - ,,PISANKI’

1.Słuchanie ciekawostek na temat zwyczajów i tradycji wielkanocnych.

Jajko to znak wszelkiego początku narodzin i zmartwychwstania. Dzielimy się nim przed rozpoczęciem śniadania, życząc sobie pomyślności, zdrowia i błogosławieństwa Bożego.

W ludowych wierzeniach jajko było lekarstwem na choroby, chroniło przed pożarem, zapewniało urodzaj w polu i w ogrodzie, a nawet powodzenie w miłości. Z jajka wykluwa się kurczątko, które jest symbolem nowego życia.

Pisanki dawano w podarunku, jako dowód życzliwości i sympatii.

Chleb jest podstawowym pokarmem człowieka. Dzielenie się z nim i wspólne spożywanie jest od najdawniejszych czasów znakiem przyjaźni, życzliwości i poczucia wspólnoty.

Palemka miała chronić ludzi, zwierzęta, domy przed ogniem, czarami i złem tego świata. Niezwykłą moc daje jej gałązka wierzby – drzewa najwcześniej okrywającego się zielenią.

Mazurki przywędrowały do nas z kuchni tureckiej. Kunsztownie lukrowane i dekorowane bakaliami, przypominają wyglądem maleńkie tureckie dywaniki.

Chrzan, a także przyprawy – pieprz i sól, święci się, aby pamiętać o gorzkiej Męce Chrystusa. Dawniej śniadanie wielkanocne rozpoczynało się od zjedzenia całego korzenia chrzanu, żeby ustrzec się od bólu zębów i brzucha.

Baranek z czerwoną chorągiewką ze złotym krzyżykiem symbolizuje Chrystusa Odkupiciela. Stawiano go pośrodku stołu, żeby podczas wielkanocnych biesiad i uciech wierni nie zapominali o religijnym charakterze świąt.

Kiedy gospodynie wypiekały baby drożdżowe, kuchnia musiała być zamknięta na klucz. Ktoś obcy bowiem mógłby zaszkodzić rosnącemu ciastu głośną rozmową albo złym wzrokiem. Wyjętą z pieca babę kładziono na poduszki i do chwili ostygnięcia przemawiano do niej szeptem.

Zajączek obwieszcza wiosenną odnowę. Kiedyś jego wizerunek kojarzono z grzesznikami, którzy odbyli oczyszczającą pokutę. Potem zaczął obdarowywać dzieci łakociami i prezentami.

 2.  Karta pracy, cz. 3, s. 72.

Czytanie podanych wyrazów z Rodzicem  (lub samodzielnie). Łączenie ich z odpowiednimi obrazkami. Rysowanie po prawej stronie karty takich samych pisanek, jakie są .Czytanie podanych wyrazów z R. (lub samodzielnie). Łączenie ich z odpowiednimi obrazkami. Rysowanie po prawej stronie karty takich samych pisanek, jakie są po lewej stronie karty.

3.Kierunki i przestrzeń  w podskokach- rytmika dla dzieci.

 https://www.youtube.com/watch?v=23CmYNuEipk

4.Rozmowa na temat pisanek

wielkanocna pisanka - prezentacja

• Słuchanie ciekawostek na temat pisanek.

Legenda głosi, że Maria Magdalena, kiedy szła w niedzielę wielkanocną do grobu Chrystusa, zabrała ze sobą jajka, które miały być posiłkiem dla apostołów. Po spotkaniu Chrystusa, który zmartwychwstał, zauważyła, że jajka zmieniły kolor na czerwony. Od tej pory przyjął się zwyczaj malowania jaj na Wielkanoc.

Malowane we wzory jajko nazywa się pisanką, bo zgodnie z tradycją te wzory pisze się rozgrzanym woskiem na jajku, używając lejka ze skuwki od sznurowadeł oraz szpilki do robienia kropek. Gdy jajko z napisanym wzorem zanurzymy w farbie, a potem usuniemy wosk w gorącej wodzie, pozostanie jasny wzór na barwnym tle. Kiedyś pisanki zakopywano pod progami domów, aby zapewniły mieszkańcom szczęście i dostatek. Skorupki jaj wielkanocnych rzucano też pod drzewa owocowe, aby zapobiec szkodnikom i sprowadzić urodzaj. Dziewczęta myły włosy w wodzie, w której gotowano jajka na pisanki, aby bujnie rosły i podobały się chłopcom.

W zabawie zwanej walatką lub wybitką toczono po stole pisanki lub uderzano nimi o siebie. Posiadacz stłuczonego jajka tracił je na rzecz właściciela nienaruszonej pisanki. Inną grą było rzucanie pisankami do siebie lub przerzucanie ich przez dachy kościoła.

 

5. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej - Gipsowe pisanki  - Praca z książką str.58-61

Dziecko słucha opowiadania i ogląda ilustracje.

Zbliżały się święta wielkanocne. Rodzina Ady i Olka zwykle spędzała je razem z babcią i dziadkiem. Niestety, tydzień wcześniej dziadek zagapił się na przelatującego bociana i złamał prawą rękę.

– Ojej! Biedny dziadek. Nie będzie mógł malować z nami pisanek – stwierdziła smutno Ada.

– Nie martwcie się, wymyślimy dziadkowi jakieś zajęcie – odpowiedziała babcia, biegnąc po ścierkę, bo dziadek rozlał herbatę. Posługiwanie się lewą ręką nie wychodziło mu najlepiej.

Wszyscy zgodzili się, by spędzić Wielkanoc w domu babci i dziadka, a potem wspólnie ustalili plan przygotowań do świąt. Ada i Olek mieli zrobić pisanki. Mama miała czuwać nad całością i robić kilka rzeczy naraz, bo była wspaniałym organizatorem.

Tata miał wspomóc mamę w zakupach, sprzątaniu i przygotowaniu potraw. Jego specjalnością były pieczeń, sałatka jarzynowa i sernik. Tata był też specjalistą od mycia okien i robił to szybko i sprawnie, pogwizdując przy tym jak skowronek.

Zadaniem babci były dekoracje i przygotowanie świeżych kwiatów.

Dziadek… Dziadek miał za zadanie leżeć i odpoczywać, bo „musi się oszczędzać”. Tak stwierdziła babcia.

Wszyscy zabrali się do pracy. Dzieci z pomocą mamy ugotowały jajka na dwa sposoby: część w łupinach cebuli, część w wywarze z buraków. Cebulowe jaja miały kolor brązowy, a buraczane – różowy.

– Takie pisanki nazywają się kraszanki – wyjaśniła mama. – Możemy pokolorować je we wzorki cienkim białym pisakiem lub wydrapać na nich wzorki.

– Wtedy będą drapanki – dodała babcia.

– A czy wiecie, jak zabarwić jajka na kolory żółty, zielony lub czarny? – zapytał dziadek.

– Pomalować farbami plakatowymi – odpowiedział Olek.

– A gdybyście nie mieli farb?

– Hm, to nie wiemy…

– Kolor zielony uzyskamy z liści pokrzywy, a czarny z owoców czarnego bzu lub łupin orzecha włoskiego. Aha! Żółty – z suszonych kwiatów jaskrów polnych.

Wystarczy dorzucić je do wody i ugotować w niej jajka.

Babcia mrugnęła do wnuków i po chwili przyniosła im kwiaty narcyzów. Miała też przygotowaną, samodzielnie wyhodowaną rzeżuchę. Zrobiła z niej piękne dekoracje. Wyglądały jak małe łączki, a na nich siedziały żółte kurczaczki zrobione z papieru.

Z ogrodowej szklarni babcia przyniosła pachnące hiacynty w doniczkach i pęki białych tulipanów. Przygotowała też biały obrus. W wazonach stały kosmate bazie, nazywane przez Adę „szarymi kotkami”.

Kiedy okna lśniły już czystością, tata zabrał się do pieczenia sernika.

– A czy wiecie, że można upiec sernik z dodatkiem ziemniaków? – zapytał dziadek.

– Coś ty, dziadku! Przecież sernik robi się z sera, masła i jajek – zauważyła Ada.

– A nieprawda! Moja mama piekła pyszny sernik z dodatkiem kilku ugotowanych ziemniaków. Oczywiście twarogu było dwa razy więcej, ale te ziemniaki nadawały sernikowi puszystości. Wszystkie sąsiadki przychodziły do mamy po przepis.

– Oj, to muszę ci taki upiec, kochanie – powiedziała babcia.

– Sam ci upiekę taki sernik, ale bez gipsu – odparł dziadek.

– Sernik z gipsem byłby za twardy – roześmiał się tata. – Ale skoro zachwalasz ten przepis, to zaraz dodam do sernika jednego ziemniaka, bo akurat mam za dużo do sałatki.

Tymczasem mama ugotowała smakowity żurek i zrobiła ciasto na piaskową babę wielkanocną. Ada i Olek nie mogli się doczekać, kiedy pójdą poświęcić pokarmy. Z pomocą mamy pięknie przystroili koszyczek, w którym na białej serwetce leżały chleb, jaja, biała kiełbasa, ciasto oraz sól i pieprz. Całość ozdobili zielonymi gałązkami bukszpanu.

W pierwszy dzień świąt cała rodzina usiądzie przy świątecznym stole i podzieli się jajkiem, symbolem życia.

– Jutro poszukamy jajek schowanych w ogrodzie – przypomniała sobie Ada. – Zajączek zawsze przynosi dla nas czekoladowe jajka.

– To nie zajączek, tylko mama – odparł Olek, który nie wierzył w opowieści o zajączku przynoszącym prezenty. – To tylko zabawa.

– A czy wiecie, jak bawiono się dawniej na Wielkanoc? – ożywił się dziadek. – Ulubioną zabawą było uderzanie o siebie dwoma jajkami, a zwyciężał ten, którego jajko nie zostało rozbite.

– Ojej! To dopiero była jajecznica! – zachichotała Ada.

– Dawniej chodzono po wsi z kogutem, który był symbolem urodzaju. Później prawdziwe ptaki zastąpiły kogutki gliniane lub drewniane.

– A śmigus-dyngus też był? – zapytał Olek.

– Był, ale nie mówiono dyngus, tylko wykup. Chłopcy chodzili po wsi i w zamian za śpiew domagali się zapłaty, czyli wykupu w postaci pisanek, słodyczy albo pieniędzy.

– Dziadku, jak ty dużo wiesz – zachwycił się Olek.

– Dziadek nam pomaga we wszystkim! – dodała Ada. – A przecież ma złamaną rękę.

– Może w nagrodę namalujemy dziadkowi pisanki na gipsie? – zaproponował Olek.

I tak też zrobili. Gips dziadka wyglądał naprawdę świątecznie.

– Kochani – powiedział zadowolony dziadek. – Mam do was wielką prośbę. Sernik się piecze, babka piaskowa rośnie, a jajka są pokolorowane. Usiądźmy w ogrodzie, popatrzmy w niebo i pomyślmy o tym, co jest najważniejsze.

– O czym, dziadku?

– Jak to o czym? O życiu i o miłości – odpowiedział dziadek i podrapał się lewą ręką.

• Rozmowa na temat opowiadania.

− Gdzie rodzina Olka i Ady spędziła Wielkanoc?

− Co się stało dziadkowi? Dlaczego?

− Jakie zadania mieli do wykonania podczas przygotowań do świąt Olek i Ada, rodzice i dziadkowie?

− Czym babcia ozdobiła stół?

− Jakie rady dawał dziadek?

− Czy tata i mama wywiązali się z zadań?

− Co według dziadka jest najważniejsze?

6. Ćwiczenia z tekstem.

Książka (s. 58–61) dla  dziecka

7.   Odkrywanie litery f: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej

·         Wyodrębnianie wyrazu podstawowego – farby.

Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 58–59.

Rodzic pyta:

− W jaki sposób Olek ozdobił jajka?

− Czego do tego użył?

• Analiza i synteza słuchowa słowa farby.

Dzieci dzielą słowo farby na sylaby i na głoski. Liczą, ile w słowie jest sylab, a ile

głosek. Następnie wymieniają inne słowa, w których głoskę f słychać na początku

(futro, flaga, fasola…), w środku słowa (agrafka, alfabet, wafle…).

• Budowanie schematu słowa farby.

Białe kartoniki- prostokąty dla  dziecka.

Dziecko układa tyle kartoników, ile sylab słyszy w słowie farby – rozsuwa kartoniki i wymieniają głośno sylaby. Następnie układa tyle kartoników, ile głosek słychać

w słowie farby, wymawiają głoski głośno, dotykając kolejno kartoników.

• Budowanie schematu słowa Franek.

Białe kartoniki- prostokąty  dla  dziecka.

Kolega Ady, ten który nie chodzi, ma na imię Franek.

R. przypomina o tym dzieciom.

Dzieci dzielą imię Franek na sylaby i na głoski. Układają z kartoników schemat imienia.

• Budowanie modeli słów: farby, Franek.

Czerwone kartoniki i niebieskie kartoniki dla  dziecka.

Dzieci głośno dzielą na głoski słowa: farby, Franek.

Wypowiadają głoskę f:

długo: fffyyyy…krótko: f, f, f, f.

Głoska f jest spółgłoską i oznaczamy ją na niebiesko.

Pod schematami słów: farby, Franek, dziecko zaznacza miejsca głoski f niebieskimi

kartonikami. Potem zaznacza miejsca samogłosek czerwonymi kartonikami,

a miejsca pozostałych spółgłosek – niebieskimi kartonikami. Porównują liczbę

samogłosek i spółgłosek.

• Odkrywanie litery f, F.

Kartoniki z literami f, F dla R., kartoniki z literami f, F dla dziecka.

R. pokazuje litery f, F.

Dzieci określają ich wygląd. Umieszczają litery w odpowiednich miejscach pod modelami.

Dzieci przypominają, kiedy używamy wielkiej litery.

• Uzupełnianie wyrazów: farby, Franek, brakującymi, poznanymi literami.

Kartoniki z literami: a, e, y, b, r, n, k, dla dziecka.

Dzieci umieszczają kartoniki z literami w odpowiednich miejscach pod modelami słów: farby, Franek. Odczytują wyrazy: farby, Franek.

• Karty pracy Litery i liczby, cz. 2, s. 58–61.

• Nazywanie zdjęć. Rysowanie pod nimi modeli ich nazw.

• Kolorowanie na niebiesko liter f, F w wyrazach.

• Czytanie sylab, tekstu.

• Czytanie wyrazów powstałych z połączenia sylab.

• Łączenie liter z lukami w wyrazach. Odczytanie powstałych wyrazów.

• Wodzenie palcem po literze f: małej i wielkiej, pisanej. Pisanie liter f, F po śladach,

a potem – samodzielnie.

 

8. Zabawy na świeżym powietrzu z rodzicami  

 

 

 

 

Moja Babcia” – Bożena Forma

 

Jestem sobie wnuczka mała,

 moja babcia jest wspaniała.

Zna tuziny pięknych bajek,

 których słucha się wspaniale.

Gry, zabawy, wyliczanki

 różne wiersze, zgadywanki.

 Umie z klocków stawiać wieże,

 dobrze gra na komputerze.

 Zawsze zgrabnie piłkę łapie,

aż się na nią gapią gapie.

 Zimą bierze mnie na narty.

Kocham babcię, to nie żarty

 

PIOSENKA ,,BABCIA I DZIADEK"

 

ZAJĘCIA Z JĘZYKA ANGIELSKIEGO ODBYWAJĄ SIĘ:

    ŚRODA    14.45 - 15.15

            CZWARTEK    13.45 - 14.15
 

 

W imieniu dzieci i rodziców chcielibyśmy przekazać dyrekcji i pracownikom przedszkola najserdeczniejsze podziękowania za przemiły, swiąteczny upominek dla naszych pociech.
 Pragniemy również złożyć życzenia Zdrowych, Radosnych i Spokojnych Świąt Bożego Narodzenia.

 

 

WIGILIA  W NASZEJ GRUPIE -18.12.20 /PIĄTEK/

PROSIMY O ODŚWIĘTNE STROJE DLA DZIECI 

 

 

 

CZEGO UCZYMY SIĘ W GRUDNIU

 

TEMATY KOMPLEKSOWE:

1.JAK WYGLĄDAŁŚWIAT PRZED MILIONAMI LAT

2.JESTEM PRZYJACIELEM 

3.IDZIE ZIMA

4.ŚWIĄTECZNY CZAS

 

 WIERSZ PT. „W WIGILIĘ”

 Anna Paszkiewicz

 

 Na stole obrus, a pod nim siano, 

Dwanaście potraw wśród nakryć czeka,

Już pierwsza gwiazdka na niebie błyska,

Nikt się nie kłóci i nie narzeka.

Wszyscy opłatek biorą do ręki,

Szczere życzenia sobie składają.

A gdy spróbują każdego dania,

Piękne kolędy wspólnie śpiewają.

Jeśli wędrowiec do drzwi zapuka,

Zostanie dzisiaj ciepło przyjęty,

A kto był dobry, miły, uczynny,

Ten pod choinką znajdzie prezenty. 

 

 

PASTORAŁAKA ,,OD SERCA DO UCHA”

Zaśpiewajmy pastorałkę od serca do ucha

Gdy za oknem biała śniegu, poducha, poducha

Już Pan Jezus w żłobie leży

Na wyścigi każdy bieży

Zobaczyć Malucha, Malucha

Już Pan Jezus w żłobie leży

Na wyścigi każdy bieży

Zobaczyć Malucha, Malucha

 

Powitajmy maleńkiego Jezusa z radością

A Maryję matkę Jego, z godnością, godnością

Niech mu wszystkie dzwony grają

Aniołowie zaśpiewają

Wesołą nowinę, nowinę

Niech mu wszystkie dzwony grają

Aniołowie zaśpiewają

Wesołą nowinę, nowinę

 

Dzieciąteczko tam na sianie cicho śpi, cicho śpi

A Maryi z oczu płyną szczęścia łzy, szczęścia łzy

Okruszyno moja miła

W bólu Ciebie porodziłam

Witaj mi, witaj mi, witaj mi

Okruszyno moja miła

W bólu Ciebie porodziłam

Witaj mi, witaj mi, witaj mi

 

My zagrajmy żwawą nutę na flecie, na flecie

I uczcijmy jak najlepiej to Dziecię, to Dziecię

Świeci gwiazda migotliwie

Narodził się Bóg prawdziwie

Na świecie, na świecie, na świecie

Świeci gwiazda migotliwie

Narodził się Bóg prawdziwie

Na świecie, na świecie, na świecie

 

 

https://www.youtube.com/watch?v=q6Rn0odIe2o

 

Od wtorku 10 listopada obydwie

grupy 6 - latków wracaja do pracy stacjonarnej, można przyprowadzać dzieci do przedszkola.

 

Szanowni  Rodzice  gr. 6-latków „B”

 

W  związku  z  potwierdzonymi  przypadkami  zakażenia  wirusem COVID-19 wśród  pracowników  z  tej  grupy  oddział  jest  w  kwarantannie  do 9  listopada  włącznie -  decyzja  w  porozumieniu  z  Sanepidem. Z  informacji  Sanepidu  wynika  że  kwarantanna  dotyczy  dzieci  tej  grupy,  natomiast  nie  dotyczy  rodziców,  którzy  mogą  świadczyć  pracę – jeśli  oczywiście  nie  mają  żadnych  objawów  choroby.

W  związku  z  objęciem  oddziału  kwarantanną  wprowadzamy  w  tej  grupie  nauczanie  zdalne.  Prosimy  również  o  odebranie  KART PRACY  z  przedszkola,  które  będą  wyłożone  w wejściu głównym.

Życzymy  wszystkim  zdrowia.  Serdecznie pozdrawiam Agnieszka Łuczyńska i pracownicy grupy.

 

NAUCZANIE ZDALNE OD 04.11.2020r.

 

04.11.2020- ŚRODA

TEMAT KOMPLEKSOWY: MÓJ DOM

TEMAT DNIA: NAMALUJĘ WIELKI DOM

 

 1. Nauka piosenki "Mój dom".

 Posłuchajcie piosenki i zastanówcie się o czym ona opowiada? ( po wysłuchaniu piosenki dzieci

odpowiadają na pytanie) . Odtwarzamy ponownie piosenkę

https://www.youtube.com/watch?v=fuCnZ4iHmmM

• Nauka na pamięć pierwszej zwrotki i refrenu piosenki. 

• Zabawa ruchowa rozwijająca reakcję na ustalony sygnał

– Z kim chciałbym mieszkać w moim domu.

Szablony domów wycięte z dużych kartek białego papieru, z narysowanymi oknami, kredki świecowe lub pastele, nagranie piosenki "Mój dom"

Dzieci kładą kredki i szablon domu na podłodze. Podczas nagrania piosenki swobodnie maszerują w rytmie piosenki.

Na hasło: Z kim chcę zamieszkać w moim domu, dzieci zajmują miejsca przed swoimi szablonem i rysują w dowolnym oknie wybranego przez siebie członka rodziny lub osobę, z którą chciałyby zamieszkać. Zabawę powtarzamy kilka razy. Podczas każdej powtórki dzieci zajmują miejsca przed szablonem i rysują jedną osobę w oknie. Na zakończenie zabawy opisują, kogo narysowały w oknach swojego domu 

 

2. Kolorowa lampa – wypełnianie rysunku wybranym materiałem.

Obejrzyjcie film przedstawiający krótką historię światła:

https://www.youtube.com/watch?v=GynEKCysq7c

Rysujemy lampę na kartce papieru (musi być duża) następnie jej kontur wypełniamy dowolnym materiałem(plasteliną, kolorowym papierem itp.)

Karty pracy, cz. 2, s. 6, 7.

Przypomnienie, jak zmieniało się oświetlenie.

Opowiadanie o tym, jak przez lata zmienił się sposób mierzenia czasu. Wskazywanie takich samych obrazków budzików. Rysowanie po śladach rysunków urządzeń elektrycznych. Nazywanie ich. Dzielenie nazw na sylaby (dzielenie nazw: lampa, pralka, zegar – na głoski). Rysowanie urządzeń elektrycznych znajdujących się w domach dzieci. Kończenie rysowania lampy według wzoru.

05.11.2020 czwartek

TEMAT DNIA: MOJE DOMOWE ZWIERZĄTKO

1. Swobodne wypowiedzi dzieci na temat zwierząt hodowanych w ich domach  (lub takich, jakie chciałyby posiadać)
- określenie warunków, w jakich żyją,
- omówienie sposobu opiekowania się nimi

2. Zabawa słowna "Dokończ wypowiedź":
- Pies (kot) jest...
- Pies (kot) potrafi ...
- Pies (kot) pomaga...

3. Wykonanie kotka z papieru, techniką origami:

 

4. Rozwiązywanie zagadek o zwierzętach hodowanych w domu:
 

• Świetnie w wodzie pływają,
  wiemy, że głosu nie mają.  (rybki)
• Za pożywienie do miski włożone
  dziękuję, mardając ogonem.  (pies)
• Jaki to ptak kolorowy
  naśladuje ludzką mowę?  (papuga)
• To zwierzę bardzo dobrze widzi,
  jeszcze lepiej słyszy.
  Jest to żywz pułapka na myszy.  (kot)

5. Słuchanie wiersza Wandy Grodzieńskiej "Chory kotek"

 Wyszedł kotek na deszczyk,
Dostał kaszlu i dreszczy.
Boli głowa i oczy,
Nogi w błocie przemoczył.

Kładzie mama koteczka
Do ciepłego łóżeczka.
Bierze synka za rączkę.
–    Oj, masz, kotku, gorączkę.

Przyszedł tatuś wieczorem
Z siwym panem doktorem.
–    Ratuj panie doktorze,
Bo synkowi wciąż gorzej!

Doktor kotka opukał,
Okulary poszukał
I powiada: - Dam ziółka,
Będzie zdrowy jak pszczółka.

Dam i proszki na dreszcze,
Niech poleży dzień jeszcze,
Ale lepsze niż proszki są
na deszczyk kaloszki!

Rozmowa na temat wiersza:
- Dlaczego kotek zachorował?
- Co zalecił pan doktor?

Naśladowanie miauczenia kotka - wyrażanie różnych stanów emocjonalnych: 
- miauczenie smutnego kotka
- wesołego kota
- wystraszonego kota

Ćwiczenia warg i języka:
- kotki piją mleko - dzieci naśladują picie mleka przez kotka - szybko i wolno
- kotki oblizują pyszczek - oblizywanie językiem dolmej i górnej wargi
- kotek jest zły - dzieci prychają phyyy i rozciągają wargi na bok

Karta pracy cz, 2, s. 8

Opowiadanie o tym, jak tata z Olkiem opiekują się rybkami. Omówieniie na podstawie ilustracji, jak powinno opiekować się psem; dorysowywanie innych przykładów opiekowania się psem. kończenie rysowania według wzoru.

 6.11.2010 – PIĄTEK

TEMAT DNIA: ELEKTRYCZNY SEN  ADY

 

1.Ćwiczenia logorytmiczne.

Dzieci wykonują ruchy, o których jest mowa w rymowance:

Trzy kroki do przodu,
w lewą stronę jeden.
Podskocz pięć razy,
zrób obrotów siedem.

Dwa kroki do przodu,
w prawą stronę siedem
Klaśnij siedem razy
i zrób przysiad jeden.

Karta pracy, cz. 2, s. 9.
Otaczanie niebieską pętlą rysunków psów, a czerwoną pętlą – kotów. Porównywanie ich liczby. Kolorowanie szóstego kota, licząc od lewej strony. Kolorowanie szóstego psa, licząc od prawej strony. Kończenie rysowania kota według wzoru.

 

 Odpowiadanie na pytanie: Jakie urządzenia nazywamy elektrycznymi?

 

3.Rozwiązywanie zagadek o urządzeniach elektrycznych.

 

Co to za maszyna,

czy ją znacie, dzieci?
Wrzucisz do niej owoce

i soczek wyleci. (sokowirówka)

 

Gdy wysuszyć włosy chcesz,
do prądu włączasz mnie. (suszarka do włosów)

 

Jedni lubią wąchać płatki róż,
a ja lubię wciągać kurz. (odkurzacz)

 

Z zewnątrz ciepła, w środku ziębi,
smaczne rzeczy chowa w głębi. (lodówka)

 

Robi  pranie – białe i kolorowe

- wsypujesz proszek, włączasz

i za chwilę już gotowe.  (pralka)

 

4. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej  „Elektryczny sen Ady”

 

 

Adzie przyśnił się ciekawy sen. W tym śnie nie była dziewczynką, tylko odkurzaczem z doczepianą ssawką – szczotką. Jako odkurzacz nazywała się Odessa, bo za pomocą silnika elektrycznego i długiej rury odsysała kurz z dywanu, sierść psa i kota, a nawet usuwała pajęczyny z różnych zakamarków. Odessa mieszkała w szafie w przedpokoju razem z mopem i szczotką do zamiatania. Gdy nie było domowników, wybrała się w odwiedziny do swoich elektrycznych przyjaciół znajdujących się w innych pomieszczeniach domu.

– Dzień dobry, lodówko Cecylio – przywitała się, wchodząc do kuchni.

 – Co tam u pani słychać?

– Ach! Ludzie są zupełnie bez serca – odpowiedziała lodówka.

– Tyle razy prosiłam, żeby częściej mnie rozmrażali. Biały szron wychodzi z szuflad zamrażalnika, a w pojemniku na warzywa gnije kapusta. Chyba o niej zapomnieli, a przecież mieli robić gołąbki.

– Może ją wciągnąć przez rurę odkurzacza? – zaproponowała Odessa.

– Nie zmieści się. Ta kapusta waży dwa kilogramy.

Z kuchennej szafki wyskoczyli sokowirówka Ala, pan Blender z panem Mikserem, a na końcu – młynek do mielenia kawy.

– Witajcie! – powiedziała Odessa z uśmiechem.

Pan Mikser miał jednak zły humor, bo zmęczył się ubijaniem jajek na biszkopt, a pan Blender prezentował stępione nożyki.

– Jestem tępy jak but! – narzekał.

– Oto, jak o nas dbają! Rdzewiejemy albo mamy pogubione części. Ostatnio znalazłem swoją śrubkę w pudełku po latarce, a mieszadełko w koszyczku wielkanocnym. Skandal! – powiedział oburzony pan Mikser.

– A mnie nie wymienili baterii i przestałam świecić! – pisnęła latarka, wyskakując z dolnej szuflady.

Cała kuchnia rozbrzmiewała skargami na nieuważnych domowników, którzy bardziej dbają o swoje sprawy i nie doceniają elektrycznych urządzeń.

– Gdyby nie ja – powiedział pan Blender – musieliby trzeć na tarce kilogram marchwi lub ziemniaków. A ja szastprast! W pięć minut zetrę wszystko na miazgę!

– A dzięki mnie mają litry zdrowych soków warzywno-owocowych – pochwaliła się sokowirówka Ala.

W dużym pokoju zwanym salonem stały telewizor Wiktor oraz małe radio. Kaszlały i wycierały gniazdka elektryczne chusteczkami do nosa.

– Co wam się stało? – zaniepokoiła się Odessa.

– Jesteśmy zakurzeni, a musisz wiedzieć, że mamy alergię na kurz. Ludzie nie mają dla nas czasu, chociaż dzięki nam oglądają filmy i słuchają muzyki.

Odessa, która była nowoczesnym, lecz pełnym empatii odkurzaczem, przyczepiła sobie szczotkę-przyssawkę i odkurzyła oba odbiorniki.

– Dziękujemy! – odpowiedziały i w nagrodę włączyły piękną muzykę skrzypcową.

Potem Odessa pomaszerowała do łazienki, żeby pogawędzić z pralką Franią i suszarką do włosów Wicherek.

– Jak się macie? – zapytała.

– Co słychać w świecie czyścioszków?

Pralka była gruba jak beczka, bo ludzie codziennie wrzucali do niej brudne ubrania, pościel, ręczniki, a czasami nawet buty.

– Nie mam już siły – wysapała. – Dlaczego oni się tak brudzą? Mogliby przecież od czasu do czasu wyprać coś ręcznie. W dawnych czasach prano ubrania w rzece na specjalnej tarce. Od tego wiecznego wirowania kręci mi się w bębnie!

– A ja lubię suszyć włosy! – zachichotała suszarka Wicherek. – Kiedy ktoś jest łysy, wtedy czuję się niepotrzebna.

W tej samej chwili z szuflady dobiegły odgłosy kłótni:

– Dlaczego prostujesz wszystko, co ja zakręcam?– To ty zakręcasz wszystko, co ja wyprostuję!

– No tak... – westchnęła suszarka. – To lokówka Kręciołka i prostownica Ela. One zawsze się kłócą o fryzurę.

– Wiecie, co wam powiem? – wtrąciła się do rozmowy elektryczna szczoteczka do zębów. – Ludzie myślą, że jesteśmy tylko przedmiotami, ale także o przedmioty trzeba dbać. Spójrzcie na moją szczoteczkę: jest cała posklejana pastą do zębów! A przecież mogli mnie dokładnie umyć.

W całym domu słychać było dyskusje, narzekania i plotki. Do rozmowy włączyły się wszystkie lampy, wiertarka, ekspres do kawy oraz laptop mamy. Każde z urządzeń miało coś do powiedzenia. Nawet Odessa stwierdziła, że ludzie ją zaniedbali, bo już dawno temu powinni wymienić zakurzony worek, który miała w środku, i wyczyścić filtry. Wtedy właśnie dostrzegła pod sufitem ogromną pajęczynę, ale kiedy wyciągnęła ssawkę i zrobiła „pstryk”, zatrzeszczało, zaiskrzyło i wyłączył się prąd!

Prąd! Wszyscy zapomnieli, że bez prądu nie ma dyskusji.

Ada otworzyła zaspane oczy i usiadła na łóżku.– Miałam elektryczny sen – powiedziała do Olka. – Śniło mi się, że nie jestem dziewczynką, tylko odkurzaczem. Od dzisiaj będę bardziej dbała o wszystkie urządzenia.

– Nie wciągnęłaś przypadkiem mojej skarpetki? Bo nie mogę jej znaleźć... – spytał Olek.

– Niestety nie. Teraz idę umyć zęby, a potem dokładnie umyję swoją szczoteczkę – powiedziała Ada i pobiegła do łazienki.

 

5. Rozmowa na temat opowiadania:

− Jakim urządzeniem we śnie była Ada?
− Jakie urządzenia elektryczne spotkała?
− Na co narzekały urządzenia?
− Jak skończył się sen?
−  Dlaczego urządzenia przestały działać?
− Jakie wnioski ze snu wyciągnęła Ada?

Podkreślanie konieczności przestrzegania zasad bezpieczeństwa podczas korzystania z urządzeń elektrycznych.

 

Dzielenie nazw urządzeń (pralka, lampa, telefon, latarka, laptop...) na sylaby i na głoski.

Karta pracy, cz. 2, s. 10

Łączenie pierwszych głosek z nazw obrazków. Podawanie nazwy, jaka powstała. Kolorowanie rysunku według kodu. Nazywanie zwierząt domowych przedstawionych na zdjęciach.

Karta pracy, cz. 2, s. 11

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Nazywanie zwierząt domowych przedstawionych na zdjęciach.

 

09.11.2020 – PONIEDZIAŁEK
TEMAT KOMPLEKSOWY: MOJE PRAWA I OBOWIĄZKI

TEMAT DNIA: WOKÓŁ PRAW DZIECKA

 

1.Słuchanie piosenki „Prawa dzieci”. Rozmowa na temat treści.

 

2.Ćwiczenia słuchowe – Wokół praw dziecka.
Liczenie zdań (praw) w wypowiedzi. Klocki dla dziecka. Wymieniamy prawa, tworząc spójną wypowiedź. Dzieci liczą zdania i układają przed sobą odpowiednią liczbę klocków.
Rodzic wypowiada zdania, np.:

Dzieci mają prawo do odpoczynku. Każde ma prawo do opieki lekarskiej. Dzieci mogą się uczyć, bo mają do tego prawo. Nikt nie powinien dziecka poniżać, krzywdzić czy bić. Dzieci mają prawo do tajemnic. (5 zdań)

Liczenie słów w zdaniach. Rodzic podaje zdania, a dzieci liczą w nich słowa.

 

Dzieci mają prawo do odpoczynku. (5 słów) Dzieci mają prawo do zabawy.   (5)Dzieci mają prawo do prywatności. (5).Nikt nie może dziecka zmuszać siłą do niczego. (8)Dziecko ma prawo do własnego zdania. (6)

 

3.Zabawa fonetyczna. „Podaj imię na literę...” - Zadaniem dzieci jest podanie kilku imion rozpoczynających się wskazaną głoską

 

 4.Ćwiczenia badawcze – Dlaczego metalowa łyżeczka się nagrzewa?

 

Wprowadzenie.
 Opowiadamy dzieciom o Adzie, która długo jeździła na sankach, przemoczyła ubranie i jest jej zimno. Następnie pytamy:
− Co  powinna zrobić Ada po powrocie do domu?
− Co  ją może rozgrzać?
− Co się dzieje, gdy pijemy gorącą herbatę lub przytulamy się do ciepłego kaloryfera?
 Część właściwa (badawcza) - zapoznanie z przewodnictwem cieplnym.

Ćwiczenie 1.
Przezroczysty pojemnik z zimną wodą, ugotowane gorące jajko.

Wkładamy ugotowane, gorące jajko do przezroczystego pojemnika z zimną wodą. Po 5–8 minutach dzieci dotykają jajka i wody. Pytamy:
− Czy woda nadal jest zimna?
− Czy jajko nadal jest gorące?
− Co się stało?
Wniosek: Jajko schłodziło się, a woda podgrzała się. Jajko oddało trochę ciepła wodzie. Wyjaśniamy, że woda przewodzi ciepło. Gorące jajko sprawiło, że jej temperatura wzrosła. Jajko zrobiło się chłodniejsze, jego temperatura wyrównała się z temperaturą wody. Przekazywanie ciepła pomiędzy ciałami o różnej temperaturze nazywamy przewodnictwem cieplnym. Ciepło jest zawsze przekazywane od ciała cieplejszego do chłodniejszego. Po pewnym czasie temperatury obu ciał wyrównują się. Substancje dobrze przewodzące ciepło nazywamy przewodnikami, a te, które słabo przewodzą ciepło lub nie przewodzą go wcale, nazywamy izolatorami.

Ćwiczenie 2.
Kubek z gorącą wodą, herbata, metalowa łyżka, mieszadełka – plastikowe i drewniane. Przygotowujemy kubek z gorącą herbatą oraz metalową łyżeczkę i mieszadełka – drewniane i plastikowe. Dzieci dotykają łyżeczki i mieszadełek. Potem wkładamy łyżeczkę i mieszadełka do herbaty (na kilka minut). Wyciągamy kolejno mieszadełka: drewniane, plastikowe, i łyżeczkę. Dzieci dotykają mieszadełek, a potem – przez ściereczkę – łyżeczki. Pytamy:
− Czy mieszadełka były gorące?
− Czy metalowa łyżeczka była gorąca?
− Dlaczego?
Wniosek: Metale przewodzą ciepło, a drewno i plastik nie przewodzą ciepła.

 

Ćwiczenie 3.
Grzejnik olejowy. Włączamy w pokoju przed ćwiczeniami grzejnik olejowy (bezpieczny), wcześniej wietrząc, a tym samym chłodząc pokój. Po dłuższym czasie pytamy dzieci:
− Czy w sali jest teraz cieplej?
− Dlaczego?
− Co wypełnia pokój?
− Co powiecie o powietrzu, wiedząc, że ogrzewane powietrze ociepla się? Przewodzi ciepło czy nie?
Wniosek :Powietrze przewodzi ciepło.

Rozmowa podsumowująca.
− Co to znaczy, że coś oddaje ciepło?
− Jeżeli na gorącym kaloryferze położymy następujące przedmioty: gąbkę, gumową kaczkę, metalowy długopis, drewniany ołówek, plastikowy grzebień, pustą szklankę itp. (możemy pokazać wymienione przedmioty), to który z nich stanie się ciepły? (Można to jeszcze sprawdzić, wykonując dodatkowe ćwiczenie).

Praktyczne zastosowanie wiedzy o przewodnictwie cieplnym (i izolatorach).
Próby udzielania odpowiedzi na pytania.
− Gdzie wykorzystujemy zjawisko przewodnictwa cieplnego? (Np. podczas ogrzewania mieszań, ogrzewania wody w basenach).
− Dlaczego dzieciom nie wolno dotykać garnków stojących na kuchence?
− O czym powinny pamiętać dzieci zimą, przed wyjściem na podwórko, aby ich ciała nie traciły ciepła i żeby nie było im zimno?
− Do czego służy termos? Jak on działa? (możemy pokazać termos i zademonstrować utrzymywanie się temperatury, np. ciepłej herbaty).
− Co to jest termofor? Do czego służy? W jakich sytuacjach można go wykorzystać? (możemy pokazać dzieciom termofor i wypełnić go ciepłą wodą, aby dzieci mogły doświadczyć przewodnictwa ciepła).
− Dlaczego osobom chorym, z wysoką temperaturą(gorączką), kładzie się zimne okłady (np. mokry, chłodny ręcznik)?

 

OGŁOSZENIE

Proszę, aby na poniedziałek 12.10.20 wszystkie dzieci, które uczęszczają na logopedię,przyniosły zeszyty z ubiegłego roku szkolnego.Zeszyty będą zabierane do domu w każdy piątek a przynoszone w poniedziałki.

Dziękuję  logopeda-  Lidia Wasik. 

 

 

OGŁOSZENIE

DRODZY RODZICE!

 

W ZWIĄZKU Z POJAWIAJĄCYMI SIĘ  NOWYMI PRZYPADKAMI

KWARANTANNY RODZIN  I DZIECI   W NASZYM PRZEDSZKOLU ZWRACAMY

SIĘ Z PROŚBĄ O PRZYPROWADZANIE  DZIECI W GODZINACH PRACY 

POSZCZEGÓLNYCH ODDZIAŁÓW - TAK ABY W MIARĘ MOŻLIWOŚCI DZIECI

TRAFIAŁY OD RAZU DO SWOJEJ SALI.

NASZ ODDZIAŁ CZYNNY JEST NAPRZEMIENNIE Z 6 LATKAMI ,,A"

- OD  GODZ.6.30 -  TU NASTĘPUJE PORANNA I POPOŁUDNIOWA

ZBIÓRKA DZIECI Z CAŁEGO PRZEDSZKOLA.

 PRACA   GRUPY W NASZEJ SALI JEST OD GODZINY 7.45.

 

 

 

CZEGO UCZYMY SIĘ W LISTOPADZIE

1.     Moja rodzina.

2.     Mój dom.

3.     Moje prawa i obowiązki.

4.     Moje zdrowie i bezpieczeństwo.

 

PIOSENKA DO NAUKI

„Maluję wielki dom” (sł. i muz. Krystyn Gowik)

I. Maluję wielki dom. Ściany ma, okna ma, dach czerwony.
A przed domem koty dwa, a w ogródku: mama i ja!

               Ref: Serduszka biją nam jak żywe: puk, puk, puk, puk.
                       Mój dom po prostu jest prawdziwy, bezpiecznie jest tu.

II. Nad domem słońce lśni, ptaki dwa lecą gdzieś nad chmurami.
Tata z bratem w piłkę gra, a w ogródku: mama i ja!

                 Ref: Serduszka biją...

III. Za domem rośnie las, pośród drzew idzie jeż i sarenka.
Babcia koszyków grzybów ma, a w ogródku: mama i ja!

                  Ref: Serduszka biją...

IV. Już dom gotowy mam! Taki dom, duży dom dla rodzinki.
Dziadek jeszcze niesie psa, a w ogródku: mama i ja!

                  Ref: Serduszka biją...

 

 

WIERSZ DO NAUKI

„CHORY KOTEK” W. Grodzieńska

 

Wyszedł kotek na deszczyk,
Dostał kaszlu i dreszczy.
Boli głowa i oczy,
Nogi w błocie przemoczył.

Kładzie mama koteczka
Do ciepłego łóżeczka.
Bierze synka za rączkę.
–    Oj, masz, kotku, gorączkę.

Przyszedł tatuś wieczorem
Z siwym panem doktorem.
–    Ratuj panie doktorze,
Bo synkowi wciąż gorzej!

Doktor kotka opukał,
Okulary poszukał
I powiada: - Dam ziółka,
Będzie zdrowy jak pszczółka.

Dam i proszki na dreszcze,
Niech poleży dzień jeszcze,
Ale lepsze niż proszki są
na deszczyk kaloszki!

 

CZEGO UCZYMY SIĘ W PAŹDZIERNIKU

 

1. IDZIE JESIEŃ PRZEZ OGRÓD I SAD.
2. IDZIE JESIEŃ DO ZWIERZĄT.
3. CO Z CZEGO OTRZYMUJEMY.
4. IDZIE JESIEŃ Z DESZCZEM.

 

PIOSENKA ,, IDĄ  WITAMINIKI” ( SŁ.I MUZ. K.GOWIK)

I. Zapukała raz marchewka do przedszkola,

 za marchewką idą groszek i fasola.

 Z tyłu się marchewka toczy i przeciera złote oczy.

 Do przedszkola dzisiaj chcemy wszystkie wejść!

 

Ref.: Idą, idą witaminki dla całej przedszkolnej rodzinki.

 Samo zdrowie, samo zdrowie, każdy ci to powie!

 Samo zdrowie, samo zdrowie, każdy ci to powie!

 

II. Nagle znowu do przedszkola dzwoni dzwonek,

 a za drzwiami stoją warzywa spóźnione:

 pomidory i koperek, dwa buraczki i selerek.

 Do przedszkola dzisiaj chcemy wszystkie wejść!

Ref.: Idą, idą…

 

III. Już pietruszka tańczy na chudziutkich nóżkach,

 a kalafior wkroczył prosto do garnuszka.

 Dzieci szybko myją ręce i czekają, by czym prędzej

 z jarzynkami przy stolikach spotkać się.

 

WIERSZ DO NAUKI -  ,,JEŻ ”

 

Krótkie nóżki, długi ryjek,

ostre kolce ciało kryją.

Ach, cóż to za groźny zwierz?

To jest jeż, malutki jeż.

 

Węszy noskiem w lewo, w prawo,

to pod listkiem, to pod trawą,

gdzie się kryje dobry łup.

Drepcze mały jeż - tup, tup.

 

Drepcze poprzez lasu gąszcze,

łapie myszy, węże, chrząszcze...

Gdy zimowe przyjdą dni,

zagrzebany w liściach śpi.

 

Nauczyciel   języka angielskiego prosi o zakup podręczników na rok szkolny 2020/2021

NEW ENGLISH ADVENTURE - starter

(podręcznik i ćwiczenie - 43 zł )

wyd.Pearson

Prosimy o przyniesienie ćwiczeń z j. angielskiego  z 5- latków.

Pozycje proszę jak najszybciej dostarczyć do przedszkola.

 

 

ZAJĘCIA DODATKOWE

JĘZYK ANGIELSKI - PONIEDZIAŁEK I PIĄTEK GODZ. 13.30- 14.00

RELIGIA - WTOREK 14.20 -14.50

                  PIĄTEK  9.00 - 9.30

 

CZEGO BĘDZIEMY SIĘ UCZYĆ WE WRZEŚNIU

 

TEMATY KOMPLEKSOWE:

1.      TO JESTEM JA

2.      MOJA GRUPA

3.      MOJA DROGA DO PRZEDSZKOLA

4.      IDZIE JESIEŃ … PRZEZ LAS, PARK

 

WIERSZ DO NAUKI

„Jesień” Renata Steczkiewicz

Lubisz jesień? Oczywiście!
Z drzew spadają żółte liście
i szeleszczą pod stopami.
Chcesz zobaczyć? To chodź z nami.

Tu spod liści widać ryjek,
sprawdźmy, kto się wśród nich kryje.
Myślę, że już dobrze wiesz,
że to przecież mały jeż.

A na drzewie jest wiewiórka,
spójrz, do dziupli daje nurka.
Dzielnie zbiera swe frykasy,
to na zimę są zapasy.

Słonko coraz niżej schodzi,
wiatr nas coraz bardziej chłodzi.
dni są teraz krótsze znacznie,
wkrótce już się zima zacznie.

 

PIOSENKA DO NAUKI

„Jesień i wiatr”
(sł. Monika Majewska,
muz. Andrzej Zagajewski)

Kiedy szumią drzewa,
to jesień z wiatrem śpiewa.
Żołędzie z drzew zlatują
i radośnie podskakują.
Hopsa sa, hopsa sa, hopsa sa.     /2x

Kiedy szumią drzewa,

to jesień z wiatrem śpiewa.
Kasztany z drzew spadają
i wesoło się turlają.
Ojojoj, ojojoj, ojojoj!   /2x

 Kiedy szumią drzewa,
to jesień z wiatrem śpiewa.
Listeczki z drzew wirują
i do snu się już szykują.
Cicho sza, cicho sza, cicho sza!   /2x

 

Drodzy Rodzice !

 W związku z  wprowadzeniem na terenie całego kraju stanu epidemii ,  zostały  zawieszone  zajęcia  dydaktyczno -wychowawczo – opiekuńcze we    wszystkich placówkach oświatowych, wszyscy  musimy pozostać w domach.

 My,  nauczyciele mamy obowiązek poinformować rodziców o dostępnych materiałach, a także możliwych sposobach i formach ich realizacji przez   dziecko w domu.

 Zapraszamy zatem  do wspólnej nauki i zabawy , do utrwalania poznanych wiadomości i umiejętności. Zachęcamy do  skorzystania z  bieżących   propozycji  zajęć,  zadań, ćwiczeń, zabaw  i aktywności do wykorzystania przez dzieci na czas pobytu w domu.  Propozycje te będą umieszczane   codziennie w zakładce  naszej  grupy.  Dzieci mają też w domu książki z kartami pracy.

 Liczymy na Państwa współpracę , zadbajmy o to  aby  nasze dzieci w tym trudnym czasie czuły się  spokojnie, bezpiecznie i żeby  kreatywnie   spędzały czas.

       Serdecznie pozdrawiamy i życzymy zdrowia.

       Do zobaczenia wkrótce :-)

                                                                                        Nauczycielki grupy :  Liliana Końska , Lidia Przybysz

 

 

OGŁOSZENIE

DRODZY RODZICE

ZAPRASZAMY DO KONTAKTU Z NAUCZYCIELKAMI GRUPY - LILIANĄ KOŃSKĄ I LIDIĄ PRZYBYSZ ZA POŚREDNICTWEM ADRESU MAILOWEGO:

edukacjasloneczko2@wp.pl 

 

PROSIMY TAKŻE O PRZESYŁANIE NA PODANY ADRES MAILOWY  ZDJĘĆ I  FILMIKÓW , JAK KREATYWNIE  KORZYSTACIE  PAŃSTWO Z DZIEĆMI Z 

NASZYCH  PROPOZYCJI  ZAJĘĆ , ZABAW  ,  PIOSENEK ,  WYKONANYCH ĆWICZEŃ W KARTACH PRACY,  SZLACZKÓW   I PRAC PLASTYCZNYCH  DZIECI,

KTÓRE UMIEŚCIMY  W GALERII NA STRONIE INTERNETOWEJ PRZEDSZKOLA .

 

                                                                                               SERDECZNIE  POZDRAWIAMY  :)

 

 

OGŁOSZENIE

 

Drodzy Rodzice! W związku z sytuacją panującą w kraju oraz Rozporządzeniem MEN z dn. 20 marca 2020 r. w sprawie szczególnych rozwiązań w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz.U. z 2020r. poz 493 ze zm.)

Uprzejmie prosimy każdego z Państwa o wiadomość e-mail  ( z podpisem- Imię i Nazwisko) na adres mailowy naszej grupy edukacjasloneczko2@wp.pl o treści:

„Potwierdzam, że zostałem zapoznany ze sposobem i trybem realizacji zadań Przedszkola nr 2 w Wyszkowie  w okresie czasowego ograniczenia jego funkcjonowania, tj. od 25 marca 2020 r. w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19. Nauczyciele placówki zamieszczają propozycje zabaw i zajęć z dziećmi w domu na stronie internetowej przedszkola. Kontakt z nauczycielami możliwy jest poprzez adres mailowy udostępniony rodzicom”

   

                                                                                                                                        Dziękujemy

 

 

 

  Kochane dzieci z okazji Waszego święta życzymy Wam wielu powodów do radości            i uśmiechu od ucha do ucha, pięknych bajek na dobranoc, tylko kolorowych snów,          co dzień nowych interesujących przygód.
 Życzymy wam zdrowia, mocno Was ściskamy i mamy nadzieję, że wkrótce się spotkamy. Serdecznie pozdrawiamy Nasze 5-latki
p. Lidka i p. Lila

 

OGŁOSZENIE 

DRODZY RODZICE !

NA  GŁÓWNEJ INTERNETOWEJ STRONIE NASZEGO PRZEDSZKOLA ,UMIESZCZONE SĄ SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE NA TEMAT DYŻURU WAKACYJNEGO.

ZAINTERESOWANE OSOBY PROSIMY O ZAPOZNANIE SIĘ Z NIMI.

                                                                 POZDRAWIAMY 

---

WTOREK, 30.06.2020

 

Drodzy Rodzice!

Minął rok wytężonej pracy. Chcemy Wam podziękować za pomoc i zaangażowanie oraz wsparcie w tym trudnym okresie. Jesteśmy dumne z postępów Waszych dzieci.

Kochane Przedszkolaki!

Pracowałyście z wielkim zapałem i w pełni zasłużyłyście na odpoczynek.

 Serdecznie życzymy Wam, aby nadchodzące wakacje były ciekawe, słoneczne, a przede wszystkim bezpieczne. By sprzyjały poznawaniu ciekawych miejsc i zawieraniu nowych przyjaźni. Życzymy, by wakacje były czasem efektywnego odpoczynku, byśmy wszyscy mogli nabrać sił i zapału do pracy i do wesołych zabaw w przedszkolu w kolejnym roku szkolnym.

Do zobaczenia we wrześniu!!!
WASZE PANIE

 

PONIEDZIAŁEK 29.06.20

TEMAT DNIA,, JUŻ WAKACJE”- Zapoznanie dzieci z możliwościami spędzania czasu wolnego. Wdrażanie dzieci do przestrzegania zasad bezpieczeństwa w czasie wakacji.

 

1. Zestaw ćwiczeń z Lulisią i Lulisiami

https://www.youtube.com/watch?v=Tc82wV1jV-4

2  ,,Przyszło lato” - piosnka

2 Wakacyjna zagadka:

Cieszy się dziecko , mama i tato ,

że w końcu zaczęło się gorące ... ( lato ).

Dzieci dzielą nazwę lato na sylaby.

3.  Znam numery alarmowe-  rozmowa na temat bezpiecznego zachowania podczas wakacji. Przypomnienie numerów alarmowych 112, 999, 998, 997.

 

 

5 Bezpieczeństwo w górach.

 

 

4. Rozmowa na temat bezpiecznego zachowania podczas wakacji. Przypomnienie numerów alarmowych 112, 999, 998, 997.

5.   Duży i mały skok” - zabawa ruchowa

https://www.youtube.com/watch?v=InxomdEHL8M

6.  Masażyk  ,,Letni spacerek”

Na niebie płyną obłoki, świeci słońce,

przedszkolaki wybrały się na letni spacer

po drodze spotkały panią na szpileczkach,

pana w trampeczkach

tu stąpały słonie

i biegły konie,

wtem przemknęła szczypaweczka,

spadł drobniutki deszczyk.

Czy przeszedł cię dreszczyk?

 

 

26.06.20 PIĄTEK

 

 TEMAT DNIA ,, WAKACYJNY REGULAMIN”- poszerzanie informacji na temat bezpiecznego sposobu spędzania wakacji

1.Bezpieczne zachowania- film edukacyjny

 

 

2.„Znaki” – zajęcia informacyjne. Rodzic pokazuje  zdjęcia rozmaitych znaków zakazu, które można spotkać na wakacjach, np. zakaz kąpieli, zakaz skoków do wody, strefa ciszy; znaków ostrzegawczych, np. wiry, pale, nagły uskok, zimna woda; oraz znaków informacyjnych, np. plaża strzeżona, punkt medyczny, telefon. Zadaniem dziecka jest podzielić znaki na  trzy grupy znaków - informacyjne, ostrzegawcze, zakazu, próbujemy z dzieckiem odczytać symbole na znakach i wytłumaczyć ich znaczenie

3. Stworzenie wakacyjnego regulaminu - zabawa „Słoneczko z radami”.

Dziecko losuje napisy – promyczki z radami na wakacyjny wypoczynek. Rodzic czyta  a  dziecko dopasowuje promyczki do słoneczek: uśmiechniętego i smutnego poprzez udzielenie odpowiedzi na pytania /TAK-NIE/:

 Czy należy posmarować skórę kremem z filtrem, przed wyjściem na słońce?

 Czy w lesie można palić ognisko?

 Czy biała flaga oznacza, że można się kąpać?

 Czy na plaży można zakopać śmieci?

 Czy w górach można spacerować w klapkach?

 Czy można skakać na główkę do wody?

 Czy w górach należy zawsze iść wyznaczonym szlakiem?

 Czy podczas jazdy na rowerze należy mieć kask?

 Czy w czasie burzy można stać pod drzewem?

 Czy jeśli się zgubimy, możemy prosić o pomoc nieznajomego pana?

 Czy dzieci powinny mieć rękawki i koła ratunkowe?

 Czy kąpiemy się w miejscach strzeżonych w obecności dorosłych?

 Czy biała flaga oznacza że można się kąpać?

Czy można chodzić po wydmach?

Czy  nie zostawiamy śmieci w lesie?

 

4. Rytmy - „Wakacyjny rytm”. Układnie podanego rytmu – kontynuowanie go.

- słońce, słońce, muszelka, słońce, słońce,

- słońce, słońce, czapka, wiaderko.

5. Zabawa plastyczna „Motyle” - kreślenie linii pionowych kredkami świecowymi w rytm muzyki irlandzkiej wg D. Dziamskiej. Na przerwę w muzyce następuje zmiana koloru kredki.

6 . Zabawa „Zapamiętaj ten wzór”.

Rodzic układa ze sznurka na dywanie wzór fali. Dziecko chodzi wzdłuż sznurka drobnymi kroczkami. Następnie  usuwamy sznurek, a dziecko idzie według zapamiętanego wzoru,  zabawę powtarzamy -układamy nowe wzory.

7. Zabawa „Samolot” wg Klanzy.

 

 

 

  25.06.20 CZWARTEK ,, MOJE WAKACJE”  -  doskonalenie uważnego słuchania , rozwijanie kreatywnego myślenia

1.,, Wakacje” – pogadanka tematyczna. Poszukiwanie kopert ukrytych w pokoju, układanie hasła, synteza wzrokowa. Dziecko szuka siedmiu ukrytych kopert. W każdej z nich znajduje się litera. Dziecko układa koperty od 1 do 7 i odczytuje zapisane w nich litery (hasło: WAKACJE). R. pyta: Po co są wakacje? Co by było, gdyby nie było wakacji?

2. Wakacyjny pociąg – piosenka do nauki

3. Praca z KP4.40 – doskonalenie zdolności grafomotorycznych, stymulowanie kreatywności

4. Kolorowy pociąg – wiersz Doroty Gellner

 

Wycinam z papieru kolorowy pociąg.

Kolorowe koła po szynach turkoczą.

W niebieskim wagonie niebo rozgwieżdżone,

w żółtym- słońce z uśmiechem złocistym.

W czerwonym- kilka maków, w białym-

Puszysty obłok, w zielonym- wilgotne listki.

A w ostatnim- największym-

Bukiet spełnionych marzeń.

 

Pytamy: o czym jest wiersz? jaki jest w wierszu pociąg? ile wagonów miał pociąg z wiersza? dziecko dostaje sześć prostokątów z kolorowego papieru ponumerowanych od 1 do 6. Rodzic ponownie czyta wiersz. Nazywanie kolorów wskazanego wagonika np. Jakiego koloru jest 3 wagon, 5 wagon jest koloru... Gdy rodzic czyta o pierwszym wagonie, dziecko podnosi prostokąt z numerem 1 itd. Następnie  dziecko rysuje w każdym wagonie elementy przedstawione w wierszu. Kolejny raz czytamy utwór, a dziecko ustawia wagony z rysunkami w odpowiedniej kolejności i wskazuje co jest w pierwszym, trzecim, piątym wagonie – utrwalenie liczb porządkowych.

5. Wypowiadanie się na temat ostatniego wagonika - swojego marzenia

6.  ,,Jedzie pociąg”- zabawa muzyczno- ruchowa ze śpiewem

 

---

ŚRODA, 24.06.2020
W CO SIĘ BAWIĆ LATEM

1. Słuchanie wiersza „Lato” Zdzisława Szczepaniaka

No dzieciarnia - co wy na to?
Już od jutra mamy lato!
Ta wspaniała, ciepła pora
Trwa od rana do wieczora
Przez co najmniej dwa miesiące,
Gdy najmocniej grzeje słońce.

W tym to czasie, o tej porze
Każdy bawi się jak może.
Z bratem, z siostrą, z kolegami.
Samotnicy wolą sami.
Malcy jeżdżą na rowerkach,
Trwa zabawa w piłkę, w berka.
Warczą wściekle motorynki.
Kto tak piszczy? To dziewczynki...
Przechwalają się chłopaki:
- Co tam guzy i siniaki!
Na trzepaku - gimnastyka.
Pół podwórka kozły fika,
A wódz Indian właśnie każe
Schwytać jakieś blade twarze
I przywiązać je do pala,
Choć współczucie nie pozwala...
Ktoś gdzieś chlipie:
- Ja się boję...
W odsiecz idą mu kowboje.
Inni znów za piłką gonią
(szyby już ze strachu dzwonią),
Komuś w biegu spadły buty
(nic nie szkodzi - to nie luty),
Ktoś gdzieś zginął, choć nie igła,
Lecą w górę bańki z mydła...
W piaskownicy góra piasku.
Dookoła pełno wrzasku.
- Hurra! Nie ma jak wakacje!
Głośno krzyczy (i ma rację):
Bolek z Kaziem, Włodek z Jackiem,
Andrzej z Rysiem, Wicek z Wackiem,
Mania z Halą, Wanda z Martą,
Gosia z Basią - no bo warto
Wykorzystać każdą chwilę,
Aby się zabawić mile,
Aby nie iść do przedszkola,
Aby strzelić wreszcie gola,
Aby w nosie mieć klasówki,
Dwójki, piątki, wywiadówki...
Można wreszcie się nie śpieszyć,
Można się z wszystkiego cieszyć
Do momentu... gdy z balkonu
Tato krzyknie: "MARSZ DO DOMU!"

W domu nas do wanny wsadzą,
Doszorują i wygładzą.
Potem każą siąść za stołem
i napychać brzuch z mozołem.

A gdy wreszcie wszystko zjemy,
Wykrztusimy: "Dziękujemy..."
Wówczas mama - dobra wróżka -
Zaprowadzi nas do łóżka.
Na dobranoc zaś koniecznie
Powie: "JUTRO BAW SIĘ GRZECZNIE..."

Po przeczytaniu wiersza zadajemy dziecku pytania:
- W co bawiły się dzieci z wiersza?
-  W co ty bawisz się latem?
- Jakie przedmioty do zabawy kojarzą ci się z latem?

 

2. Praca z KP4.39 – układanie rytmów, doskonalenie percepcji wzrokowej i zdolności grafomotorycznych, przeliczanie, odwzorowywanie, kodowanie, ćwiczenie logicznego myślenia.

 

3. „Piłeczka” – zabawa w przedmuchiwanie piłeczki pingpongowej. Naklejamy na podłodze kolorową taśmę, tworząc tor, po którym dziecko przedmuchuje piłeczkę pingpongową za pomocą słomek trzymanych w buzi.

4. „Piraci” –  zapraszamy dzieci do zabawy w piratów. Wiążemy na głowie bandamkę i dajemy jedną słomkę. Dzieci przygotowują się do pirackiego rejsu. Zastanawiają się, do czego może posłużyć słomka, w co może się zamienić. Podają swoje pomysły (wiosło, luneta, szczotka do zamiatania pokładu, maszt, łyżka do zupy).

5. „Statek piracki” – przygotowujemy kolorowe kartki papieru, nożyczki, klej. dziecko wycina z kolorowych brystoli trójkąty, koła, prostokąty, trapezy (wzór pokazuje Rodzic). Dzieci mają za zadanie wyciąć tyle figur by wystarczyło ich na ułożenie  pirackiego statku. Dzieci przyklejają figury na kartki, tworząc swoje statki. Podają nazwy ich elementów – figur geometrycznych. Przeliczają je. Porównują liczbę danych figur w statku.

6. „Poszukiwanie skarbów” – zabawa ruchowa. Podążanie za wskazówkami drugiej osoby, doskonalenie słuchu fonemowego, poruszanie się we wskazanym kierunku. Rodzic ukrywa w pokoju piracki skarb (dowolny przedmiot), dziecko– szuka skarbu zgodnie ze wskazówkami (zabawa w „ciepło- zimno” lub podążając za instrukcją słowną - trzy kroki w prawo, dwa kroki w lewo itd.)

7. „Pirat z talerzyka”

 

8. Blok zajęć o emocjach – szczęście. „Szczęście” – diagram.
Rodzic przygotowuje duży arkusz papieru z rozrysowanymi polami diagramu. Hasła są ułożone kolejno w poziomie, a rozwiązanie – umieszczone w pionowej kolumnie oznaczonej kolorem. Informujemy dzieci, że gdy odgadną hasła, dowiedzą się, jakie uczucie towarzyszy wielu osobom, gdy rozpoczynają się wakacje. Hasła Rodzic wpisuje ołówkiem, a następnie dzieci poprawiają wpisane litery po śladzie flamastrem. Po rozwiązaniu wszystkich haseł  Rodzic odczytuje razem z dzieckiem rozwiązanie krzyżówki

S

Ł

O

Ń

C

E

M

O

R

Z

E

P

O

C

I

Ą

G

R

Z

E

K

A

T

Ę

C

Z

A

Ś

M

I

E

T

A

N

A

W

A

K

A

C

J

E

N

A

M

I

O

T

P

L

E

C

A

K

Hasła:

1. Świeci wysoko na niebie. (słońce)      
2. Jedziemy tam, by pływać wśród fal. (morze)
3. Możesz nim pojechać na wakacje po torach. (pociąg)
4. Możesz w niej latem łowić ryby. (rzeka)
5. Powstaje na niebie po burzy. (tęcza) 
6. Z nią najlepiej smakują latem truskawki. (śmietana)
7. Zaczynają się, gdy kończy się rok szkolny. (wakacje)
8. Śpisz pod nim na biwaku. (namiot)
9. Pakujesz go, gdy jedziesz na wycieczkę. (plecak)

9. „Letni taniec szczęścia” – zabawa taneczna. Swobodny taniec przy dowolnej muzyce. Aby dzieci lepiej wczuły się w letni klimat, można wykorzystać letnie rekwizyty: okulary przeciwsłoneczne, kapelusze, kolorowe chustki, piłki plażowe.

10. „Jestem szczęśliwym letnikiem” – zabawa dydaktyczna. Dziecko staje przed dużym lustrem. Zapraszamy dzieci do zabawy w szczęśliwych letników. Dzieci przymierzają różne elementy letniej garderoby   zgromadzone  w szafie: okulary przeciwsłoneczne, kapelusze, czapki z daszkiem. Przeglądają się w lustrze i pokazują za pomocą mimiki, jak bardzo są szczęśliwe. Po zabawie pytamy dzieci, czy czują się szczęśliwe w związku z nadchodzącymi wakacjami oraz co je uszczęśliwia w wakacje.

 

WTOREK, 23.06.2020
NAD MORZEM

1. „Co było na obrazku?” – praca z obrazkiem. Pokazujemy dziecku przez chwilę dowolny obrazek, a następnie go zakrywamy. Zadaniem dziecka jest zapamiętać i opowiedzieć, co było na obrazku. (Rozwijanie percepcji i pamięci wzrokowej)

2. „Skarby znad morza” – Układamy przedmioty (lub ich zdjęcia) kojarzące się z morzem (muszla, piasek, bursztyn, rozgwiazda). Potrzebny będzie też sznurek  (może być sznurowadło lub kawałek włóczki)
Pytamy dzieci:
- Z jakim regionem Polski kojarzą wam się te przedmioty?
- Czy znacie jakieś polskie miejscowości leżące nad morzem?
Dziecko z pomocą Rodzica odnajduje na mapie Gdańsk, Gdynię, Łebę i Ustkę. Następnie sprawdzamy za pomocą sznurka, do której miejscowości mają najbliżej z miejsca, w którym się znajdują, a do której najdalej. W tym celu porównują długości sznurków.

3. „Wyjeżdżam nad morze i pakuję…” – zabawa pamięciowa. Technika niedokończonych zdań z powtarzaniem zdań innych oraz ich ruchową egzemplifikacją. Rodzic zaczyna zdanie: Wyjeżdżam nad morze i pakuję…, a dziecko je kończy dodając jeden przedmiot. Stara się przy tym nie tylko wypowiedzieć nazwę przedmiotu, ale też go pokazać ruchem. Następnie rodzic z dzieckiem naprzemiennie  powtarzają  zdanie za każdym razem dodając nowy przedmiot i pokazując wszystkie wymienione przedmioty w niezmienionej kolejności.

 4. Poćwiczmy trochę

5.  „Zamki z piasku” – dzieci budują zamki z klocków  i różnych przedmiotów.

6. "Zachód słońca nad morzem" - malowanie farbami na papierowym talerzyku

TEMAT KOMPLEKSOWY – WAKACJE

- karty pracy do zrealizowania nr.37,38,39,40- obustronnie.

PONIEDZIAŁEK 22.06.20

TEMAT DNIA ,,W GÓRACH” - doskonalenie umiejętności poruszania się po mapie i porównywania długości obiektów, poszerzanie wiedzy na temat zwierząt i roślin górskich

1 . Zestaw ćwiczeń porannych  wg B. Formy:

• „Delikatnie” – lekki bieg  w dowolnych kierunkach.
• „W górę i w dół” – dzieci zajmują dowolne miejsca. Stają w lekkim rozkroku. Na raz powoli unoszą ręce i robią głęboki wdech, a na dwa swobodnie je opuszczają i robią wydech.
• „Hop, hop!” – w rytm bębenka dzieci miarowo przeskakują z jednej nogi na drugą i równocześnie klaszczą.
• „Swobodnie” – w swobodnym zwisie tułowia dzieci naprzemiennie dotykają lewą ręką prawej stopy, następnie prawą ręką lewej stopy.
• „Gęsiego” – dzieci maszerują jedno za drugim i wykonują przy tym dowolne ruchy, np. unoszą ramiona, uginają nogi, poruszają głową.

2. Praca z KP4.36 – doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej, dekodowanie.

3. „Góry” – pogadanka. Szukanie na mapie polskich górskich miast oraz największych polskich gór, podawanie ich nazw. Rodzic przynosi przedmioty kojarzące się z górami (lub ich zdjęcia): oscypek, ciupaga, narty, zakopiańskie korale, wełna. Pyta : Z jakim regionem Polski kojarzą się te przedmioty? Jak nazywa się lubiane przez turystów górskie miasteczko? (Zakopane) W jakich górach leży Zakopane? Dziecko wspólnie z R. odnajduje na mapie Zakopane oraz największe polskie góry (Tatry, Bieszczady, Karkonosze, Pieniny, Góry Świętokrzyskie). Sprawdzają za pomocą sznurka odległość od naszego miasta do polskich gór. Porównują długości sznurków i oceniają, które góry leżą najbliżej, a które najdalej. Na koniec R. pyta dziecko, co można robić latem w górach.

4. Wycieczka w góry” – zabawa polisensoryczna. Rozpoznawanie po dotyku przedmiotów umieszczonych w worku (plecaku), poszerzanie wiedzy na temat przedmiotów potrzebnych podczas wyprawy w góry. Rodzic pyta dziecko: Co należy zabrać na górską wycieczkę? Przynosi worek / plecak, w którym znajdują się różne przedmioty, w tym: lornetka, butelka wody, telefon komórkowy, kanapka, mapa, kompas, peleryna .Zadaniem dziecka jest odgadnąć po dotyku, jakie przedmioty ukryto w plecaku, oraz ocenić, czy są one potrzebne podczas wyprawy w góry i dlaczego.

5. Praca z KP4.37- doskonalenie percepcji wzrokowej i zdolności grafomotorycznych, pobudzanie kreatywności.

6. Wakacyjna przewodnik” – zabawa doskonaląca percepcję słuchową i budująca zaufanie. Tworzymy parę. Jedna osoba jest wędrowcem, druga – przewodnikiem. Wędrowiec ma zamknięte lub zawiązane oczy, a przewodnik za pomocą wybranego wcześniej instrumentu prowadzi go w określone miejsce. Przewodnik nie może dotykać wędrowca. Zamiast prowadzenia za pomocą dźwięków można prowadzić wędrowca słowami.

7„Może morze?” – burza mózgów. Dziecko stara się podać jak najwięcej skojarzeń z morzem. Gdy pomysły się wyczerpią, R. przynosi koszyk pełen nadmorskich skarbów i przydatnych rzeczy, np.: piasek, muszelki, bursztyny, widokówki, słomkowe kapelusze, krem z filtrem, okulary przeciwsłoneczne ,strój kąpielowy ,klapki, koło ratunkowe lub poduszki naramienne

8 .„Kropelka złotych marzeń” – nauka  piosenki https://www.youtube.com/watch?v=LxOSF8IDYTo&list=RDLxOSF8IDYTo&start_radio=1

 

Drodzy Rodzice!

W tym tygodniu (15-19.06.2020) pracujemy z dziećmi w grupie w przedszkolu, prosimy korzystać z propozycji zajęć przygotowanych przez nauczycielki z grupy 5-latków "A"

 

 

PIĄTEK  12.06.20

TEMAT DNIA - ,,ZWIERZĘTA AKTYWNE NOCĄ”- : poszerzanie wiedzy na temat zwierząt aktywnych w dzień i w nocy; poszerzanie wiedzy na temat nietoperzy.

1.Zabawy muzyczne-  ,, Wyprawa do lasu”

 

2. „Zwierzęta aktywne nocą” – zadajemy dzieciom pytania: Czy wszystkie zwierzęta są aktywne nocą? Jakie znacie zwierzęta aktywne nocą ? Następnie pokazuje zdjęcia: sowy, ćmy, nietoperza, lisa, dzięcioła, niedźwiedzia, motyla, wilka, zająca. Prosimy dzieci o wybranie zwierząt, które są: aktywne w nocy, aktywne w dzień, aktywne w dzień i w nocy. Rodzic  wspólnie z dzieckiem tworzy wykres Venna : rysuje na dużym arkuszu papieru dwa okręgi z częścią wspólną, a dzieci wklejają zdjęcia w odpowiednie miejsca.

 Następnie  wspólnie  z dzieckiem szukamy cech właściwych dla zwierząt aktywnych nocą: Czym charakteryzują się zwierzęta aktywne nocą? (mają duże oczy, żeby wychwytywać dużą ilość światła, duże uszy – zjawisko echolokacji, bardzo dobrze rozwinięty zmysł węchu).

3. Praca z KP4.32b – poszerzanie wiedzy przyrodniczej, doskonalenie zdolności grafomotorycznych

4. „Nietoperz” –  prosimy dzieci o narysowanie na kartce nietoperza. Następnie dzieci porównują swoje rysunki z ryciną botaniczną lub zdjęciem ilustrującym nietoperza. Szukają podobieństw i różnic między rysunkami a rzeczywistym wyglądem nietoperzy. Rodzic inicjuje rozmowę na temat stereotypów dotyczących nietoperzy – wkręcają się we włosy, żywią się krwią i je obalamy.  Rodzic pyta dziecko: Dzięki jakiemu zjawiskowi nietoperze mogą poruszać się swobodnie po ciemku?  , rodzic tłumaczy istotę zjawiska echolokacji (Nietoperz wysyła dźwięk, który odbija się od przeszkody i trafia do jego uszu. Na tej podstawie zwierzę może oceniać położenie przedmiotów).

5.  „Opaski” – praca plastyczna, stworzenie opasek nietoperzy. Rodzic wycina z czarnego papieru paski i rozdaje je dziecku. Dziecko nalepia na pasek oczy, nos i zęby nietoperza wycięte z białego i czarnego papieru. Następnie zlepia końce pasków tak, by stworzyć opaskę pasującą na głowę.

6. „Poszukiwanie”- zabawa ruchowa. Dziecko zakłada opaskę nietoperza i zawiązuje oczy. W pomieszczeniu są rozłożone przedmioty, które dziecko ma ominąć, poruszając się na zasadzie echolokacji. W momencie, kiedy zbliża się do przedmiotu, Rodzic dmucha w gwizdek. Im bliżej przedmiotu znajduje się dziecko- nietoperz, tym dźwięk jest  głośniejszy.

 

ŚRODA, 10.06.2020
POLSKIE ZWIERZĘTA

1. Składanie obrazków z części: „Zwierzęta" - potrzebne będą  obrazki ze zwierzętami egzotycznymi pocięte na kilka części. Kształcenie u dzieci koordynacji wzrokowo-ruchowej, spostrzegawczości i sprawności manualnej. Rozwijanie inteligencji wizualno-przestrzennej

2. „Zabawa z kropkami” – potrzebne będą kartki z literami: R, A, P, K. Na odwrocie kartek z literami znajdują się kropki w odpowiedniej liczbie: R- 3 kropki, A- 2 kropki, P-1 kropka ,K- 4 kropki.  Zadaniem dzieci jest ułożenie kartek z literami od tej, na której odwrocie jest najmniej kropek, do tej, na której jest ich najwięcej. Dzieci odczytują słowo „park”.

3. „Parki narodowe” –Porozmawiajmy z dziećmi na temat polskich parków narodowych i zwierząt znajdujących się pod ochroną.
 Pytamy o skojarzeniach ze słowem „park”:
- Czym jest park narodowy?
- Czy byliście w jakimś polskim parku narodowym?
- Po co tworzy się parki narodowe?
-  Jakie zwierzęta w Polsce są pod ochroną? Dlaczego?

Logotypy największych parków narodowych

 4. Zachęcam do obejrzenia filmów na temat parków narodowych:

 Polskie parki narodowe – Po co istnieją? https://www.youtube.com/watch?v=5rJFs-Osdhk

 Polskie parki narodowe  - W harmonii z przyrodą https://www.youtube.com/watch?v=VlZBr5bRxr0

 Polskie parki narodowe - Dobre maniery https://www.youtube.com/watch?v=SBjZVOMQprA

5. Praca z KP4.31a – łączenie liniami symboli parków narodowych ze zdjęciami zwierząt pokazanych na tych symbolach, doskonalenie zdolności grafomotorycznych i koordynacji wzrokowo-ruchowej, poszerzanie wiedzy ogólnej.

6. „Żubr” – odnalezienie Białowieży na mapie.

Poznanie ciekawostek na temat żubra: żyje w puszczy, jest największym dziko żyjącym ssakiem w Europie, waga  440 – 920 kg, wysokość do 188 kg, sierść brunatno- szara, ogon długości  od 60 do 80 cm zakończony  jest kępką dłuższych i ciemniejszych włosów, tzw. pędzlem. Żubr ma dobry węch. Wykorzystuje ten zmysł podczas poszukiwania pokarmu, czuwania nad bezpieczeństwem młodych. Samica z młodym potrafi wyczuć człowieka zanim go zobaczy.
Głos żubra ograniczony jest do specyficznego głosu zwanego chruczeniem.

7. Praca z KP4.31b – doskonalenie zdolności grafomotorycznych, poszerzanie wiedzy przyrodniczej.

8. Blok zajęć o emocjach – zazdrość.
 „Poniedziałkowe opowieści” – słuchanie opowiadania Dominiki Niemiec.

Poniedziałek w przedszkolu to wyjątkowy dzień dla grupy pszczółek. Zawsze po śniadaniu, jesz-cze przed rozpoczęciem zajęć, gdy wszyscy już siedzą ma dywanie, pani Ewelina zadaje to samo pytanie, które wywołuje falę poniedziałkowych opowieści:

–– Co robiliście w miniony weekend?

Wszyscy są chętni do opowiadania historii: o gościach, którzy pojawili się w ich domu; o zaba-wach z mamą i tatą; o pieczeniu ciastek z babcią; o oglądaniu bajek; o spacerach i przejażdżkach na rowerze; o pływaniu na basenie i o weekendowych wycieczkach. Te historie o wycieczkach Kasia lubi najbardziej i zawsze czeka, aż któreś z dzieci zacznie opowiadać – „Proszę pani, a ja byłem w nie-dzielę…”. Tak te opowieści są dla niej zdecydowanie najciekawsze. Przedszkolaki opowiadały już wiele historii o wycieczkach. Kiedyś Ola pojechała z mamą do Warszawy i z wypiekami na twarzy opowiadała dzieciom o planetarium, które mieści się w warszawskim Pałacu Kultury. Antek nie mniej przeżywał spotkanie ze smokiem wawelskim, a bliźnięta Jaś i Staś niedawno miały okazję uczestniczyć z rodzicami w spływie kajakowym – to dopiero była mokra historia. Ale dziś najbar-dziej rozentuzjazmowana była Anielka.

–– Proszę pani, czy ja mogę opowiedzieć o swoim weekendzie?

–– Oczywiście, Anielko, zamieniamy się w słuch.

–– Przez kilka dni nie było mnie w przedszkolu, bo pojechałam z mamą do mojej cioci, do Wro-cławia.

Kasia uśmiechnęła się do siebie. Już wiedziała, że zaczyna się historia z kategorii jej ulubionych, historia o wycieczce.

–– I co tam ciekawego widziałaś? – z zaciekawieniem zapytał Olek.

–– Byłyśmy w sobotę w prawdziwym zoo! Oglądałam tam małpy i żyrafy, i takie śmieszne leniwe leniwce. I zwiedzałyśmy z mamą afryka…, afryka…, afrykarium, w którym było strasznie gorąco. I były tam latające papugi, i jedna nawet przeleciała mi nad głową. – Anielka wyrzucała z siebie ko-lejne informacje z szybkością mknącej po torze wyścigówki, tyle miała do powiedzenia o zoo.

Nagle Kasia nieco posmutniała, poczuła coś dziwnego. Ona zawsze marzyła o wycieczce do zoo. Nie umknęło to uwadze pani Eweliny. Dzieci skończyły swoje opowieści i zabrały się do pracy. Po wysłuchaniu przygotowanego przez panią wiersza o żyrafie oraz wykonaniu zadania w książecz-kach wszyscy zabrali się w najlepsze do zabawy. Pani cały czas obserwowała Kasię, która od czasu porannej opowieści Anielki była wyraźnie nieswoja. Pani podeszła do Kasi, która ukryła się w kąciku czytelniczym i właśnie przeglądała swoją ulubioną książeczkę.

–– Kasiu, powiedz mi, co się dzieje? Czyżbyś miała zły humor?

–– Nic takiego. Jestem chyba zazdrosna, a wiem, że to niezbyt dobrze.

–– Zazdrosna, ale o co?

–– Bo, Anielka była w zoo, a ja zawsze o tym marzyłam. I ona nawet widziała moje ukochane małpki, o… takie jak te – powiedziała Kasia z wyrzutem i smutkiem, wskazując na obrazki w książce.

Pani spojrzała na Kasię z czułością.

–– Rozumiem już. Ale wiesz, zazdrość to całkiem normalne uczucie i wcale nie musi być złe. Pod warunkiem, że nie trwa zbyt długo i się go w sobie nie pielęgnuje. Być może twoje marzenie jeszcze się spełni, a na razie mam dla ciebie pewną propozycję.

–– Jaką? – zainteresowała się Kasia.

Wtedy pani zawołała Anielkę, a potem długo, długo szeptała coś do ucha obu dziewczynkom. Dzień mijał, a po obiedzie pani Ewelina zapowiedziała dzieciom niespodziankę. Zaprosiła wszystkich do obejrzenia filmu o zoo, a Anielka i Kasia zostały prelegentkami. Pani w odpowiednich momentach zatrzymywała film, a dziewczynki opowiadały dzieciom o zwierzętach, które mieszkają w zoo. Anielka podzieliła się wszystkimi informacjami, które pamiętała z wycieczki do Wrocławia, a Kasia błyszczała znajomością wielu szczegółów z życia zwierząt, które znała z filmów przyrodniczych oglądanych codziennie w domu. Po ciekawym wystąpieniu dziewczynki zostały na-grodzone przez resztę dzieci gromkimi brawami.

Po zazdrości, którą wcześniej czuła Kasia, nie było już śladu. A w dodatku pani Ewelina powie-działa, że postara się namówić panią dyrektor, by na kolejną wycieczkę przedszkolaki mogły pojechać właśnie do zoo.

9. „Zazdrość” – rozmowa z dziećmi o uczuciu zazdrości. Zadajemy pytania:
- Co to znaczy „czuć zazdrość”?
- Czy jest to miłe uczucie?
-  O co można być zazdrosnym?
- Czy to źle, że się tak czujemy?
- Czy czuliście kiedyś zazdrość?
- W jakiej sytuacji?

10. „Czego może zazdrościć małpa żyrafie?” – zabawa logiczna. Rodzic przypomina dziecku, że zwykle zazdrości się komuś czegoś, czego się samemu nie ma albo czego się nie umie zrobić. To znaczy, że w pewnym sensie zazdrość jest oparta na różnicach. Przed dzieckiem kładziemy kilka obrazków zwierząt   zamieszkujących zoo odwrócone tak, by dzieci ich nie widziały. Dziecko odwraca dwa dowolne obrazki i konstruuje logiczne zdanie ze zwierzęcymi bohaterami oraz podaje powody zazdrości, która pojawiła się u jednego z nich (np. dziecko odsłania małpę i żyrafę i mówi: Małpa zazdrości żyrafie długiej szyi, bo dzięki niej żyrafa widzi wszystko z dużej odległości lub Żyrafa zazdrości małpie, że ta potrafi skakać po drzewach, bo ona ma zbyt długie nogi, by to robić). Przed rozpoczęciem zabawy  Rodzic sam wykonuje ćwiczenie, by dzieci zrozumiały, co mają zrobić. Zwraca  uwagę na emocje, które odczuwali główni bohaterowie.

11. „Nie pielęgnujmy zazdrości” – zabawa ruchowa połączona z ćwiczeniem zręcznościowym. Dziecko otrzymuje kółko typu serso. Przy dźwiękach dowolnej muzyki biega swobodnie po dywanie. Na przerwę w muzyce tworzy  parę z Rodzicem i stają w niewielkiej odległości naprzeciwko siebie. Osoba bez koła wyciąga wyciągając wyprostowaną rękę w kierunku partnera i mówi:

Czuję, że jestem trochę zazdrosny,

a powód tego jest bardzo prosty:

ja nie mam nic, a ty masz koło,

gdybym je miał, byłoby mi wesoło.

Osoba z kołem odpowiada, a następnie rzuca kółko tak, by wpadło ono na wyciągniętą rękę part-nera:

Choć czasem uczucie zazdrości nas dopada,

długo zazdrosnym być nie wypada.

Nie pielęgnujmy w sobie zazdrości

lepiej być pełnym życzliwości.

 

Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

ŚRODA, 10.06.2020
POLSKIE ZWIERZĘTA

1. Składanie obrazków z części: „Zwierzęta - potrzebne będą  obrazki ze zwierzętami egzotycznymi pocięte na kilka części. Kształcenie u dzieci koordynacji wzrokowo-ruchowej, spostrzegawczości i sprawności manualnej. Rozwijanie inteligencji wizualno-przestrzennej

 

„Zabawa z kropkami” – potrzebne będą kartki z literami: R, A, P, K. Na odwrocie kartek z literami znajdują się kropki w odpowiedniej liczbie: R- 3 kropki, A- 2 kropki, P-1 kropka ,K- 4 kropki.  Zadaniem dzieci jest ułożenie kartek z literami od tej, na której odwrocie jest najmniej kropek, do tej, na której jest ich najwięcej. Dzieci odczytują słowo „park”.

 

„Parki narodowe” –Porozmawiajmy z dziećmi na temat polskich parków narodowych i zwierząt znajdujących się pod ochroną.
 Pytamy o skojarzeniach ze słowem „park”:
- Czym jest park narodowy?
- Czy byliście w jakimś polskim parku narodowym?
- Po co tworzy się parki narodowe?
-  Jakie zwierzęta w Polsce są pod ochroną? Dlaczego?

Logotypy największych parków narodowych

Zachęcam do obejrzenia filmów na temat parków narodowych:

 Polskie parki narodowe – Po co istnieją? https://www.youtube.com/watch?v=5rJFs-Osdhk

 Polskie parki narodowe  - W harmonii z przyrodą https://www.youtube.com/watch?v=VlZBr5bRxr0

 Polskie parki narodowe - Dobre maniery https://www.youtube.com/watch?v=SBjZVOMQprA

 

Praca z KP4.31a – łączenie liniami symboli parków narodowych ze zdjęciami zwierząt pokazanych na tych symbolach, doskonalenie zdolności grafomotorycznych i koordynacji wzrokowo-ruchowej, poszerzanie wiedzy ogólnej.

 

„Żubr” – odnalezienie Białowieży na mapie.

 

Poznanie ciekawostek na temat żubra: żyje w puszczy, jest największym dziko żyjącym ssakiem w Europie, waga  440 – 920 kg, wysokość do 188 kg, sierść brunatno- szara, ogon długości  od 60 do 80 cm zakończony  jest kępką dłuższych i ciemniejszych włosów, tzw. pędzlem. Żubr ma dobry węch. Wykorzystuje ten zmysł podczas poszukiwania pokarmu, czuwania nad bezpieczeństwem młodych. Samica z młodym potrafi wyczuć człowieka zanim go zobaczy.
Głos żubra ograniczony jest do specyficznego głosu zwanego chruczeniem.

 

 

Praca z KP4.31b – doskonalenie zdolności grafomotorycznych, poszerzanie wiedzy przyrodniczej.

 

Blok zajęć o emocjach – zazdrość.
 „Poniedziałkowe opowieści” – słuchanie opowiadania Dominiki Niemiec.

 

Poniedziałek w przedszkolu to wyjątkowy dzień dla grupy pszczółek. Zawsze po śniadaniu, jesz-cze przed rozpoczęciem zajęć, gdy wszyscy już siedzą ma dywanie, pani Ewelina zadaje to samo pytanie, które wywołuje falę poniedziałkowych opowieści:

–– Co robiliście w miniony weekend?

Wszyscy są chętni do opowiadania historii: o gościach, którzy pojawili się w ich domu; o zaba-wach z mamą i tatą; o pieczeniu ciastek z babcią; o oglądaniu bajek; o spacerach i przejażdżkach na rowerze; o pływaniu na basenie i o weekendowych wycieczkach. Te historie o wycieczkach Kasia lubi najbardziej i zawsze czeka, aż któreś z dzieci zacznie opowiadać – „Proszę pani, a ja byłem w nie-dzielę…”. Tak te opowieści są dla niej zdecydowanie najciekawsze. Przedszkolaki opowiadały już wiele historii o wycieczkach. Kiedyś Ola pojechała z mamą do Warszawy i z wypiekami na twarzy opowiadała dzieciom o planetarium, które mieści się w warszawskim Pałacu Kultury. Antek nie mniej przeżywał spotkanie ze smokiem wawelskim, a bliźnięta Jaś i Staś niedawno miały okazję uczestniczyć z rodzicami w spływie kajakowym – to dopiero była mokra historia. Ale dziś najbar-dziej rozentuzjazmowana była Anielka.

–– Proszę pani, czy ja mogę opowiedzieć o swoim weekendzie?

–– Oczywiście, Anielko, zamieniamy się w słuch.

–– Przez kilka dni nie było mnie w przedszkolu, bo pojechałam z mamą do mojej cioci, do Wro-cławia.

Kasia uśmiechnęła się do siebie. Już wiedziała, że zaczyna się historia z kategorii jej ulubionych, historia o wycieczce.

–– I co tam ciekawego widziałaś? – z zaciekawieniem zapytał Olek.

–– Byłyśmy w sobotę w prawdziwym zoo! Oglądałam tam małpy i żyrafy, i takie śmieszne leniwe leniwce. I zwiedzałyśmy z mamą afryka…, afryka…, afrykarium, w którym było strasznie gorąco. I były tam latające papugi, i jedna nawet przeleciała mi nad głową. – Anielka wyrzucała z siebie ko-lejne informacje z szybkością mknącej po torze wyścigówki, tyle miała do powiedzenia o zoo.

Nagle Kasia nieco posmutniała, poczuła coś dziwnego. Ona zawsze marzyła o wycieczce do zoo. Nie umknęło to uwadze pani Eweliny. Dzieci skończyły swoje opowieści i zabrały się do pracy. Po wysłuchaniu przygotowanego przez panią wiersza o żyrafie oraz wykonaniu zadania w książecz-kach wszyscy zabrali się w najlepsze do zabawy. Pani cały czas obserwowała Kasię, która od czasu porannej opowieści Anielki była wyraźnie nieswoja. Pani podeszła do Kasi, która ukryła się w kąci-ku czytelniczym i właśnie przeglądała swoją ulubioną książeczkę.

–– Kasiu, powiedz mi, co się dzieje? Czyżbyś miała zły humor?

–– Nic takiego. Jestem chyba zazdrosna, a wiem, że to niezbyt dobrze.

–– Zazdrosna, ale o co?

–– Bo, Anielka była w zoo, a ja zawsze o tym marzyłam. I ona nawet widziała moje ukochane małpki, o… takie jak te – powiedziała Kasia z wyrzutem i smutkiem, wskazując na obrazki w książce.

Pani spojrzała na Kasię z czułością.

–– Rozumiem już. Ale wiesz, zazdrość to całkiem normalne uczucie i wcale nie musi być złe. Pod warunkiem, że nie trwa zbyt długo i się go w sobie nie pielęgnuje. Być może twoje marzenie jeszcze się spełni, a na razie mam dla ciebie pewną propozycję.

–– Jaką? – zainteresowała się Kasia.

Wtedy pani zawołała Anielkę, a potem długo, długo szeptała coś do ucha obu dziewczynkom. Dzień mijał, a po obiedzie pani Ewelina zapowiedziała dzieciom niespodziankę. Zaprosiła wszystkich do obejrzenia filmu o zoo, a Anielka i Kasia zostały prelegentkami. Pani w odpowiednich momentach zatrzymywała film, a dziewczynki opowiadały dzieciom o zwierzętach, które mieszkają w zoo. Anielka podzieliła się wszystkimi informacjami, które pamiętała z wycieczki do Wrocławia, a Kasia błyszczała znajomością wielu szczegółów z życia zwierząt, które znała z filmów przyrodniczych oglądanych codziennie w domu. Po ciekawym wystąpieniu dziewczynki zostały na-grodzone przez resztę dzieci gromkimi brawami.

Po zazdrości, którą wcześniej czuła Kasia, nie było już śladu. A w dodatku pani Ewelina powie-działa, że postara się namówić panią dyrektor, by na kolejną wycieczkę przedszkolaki mogły pojechać właśnie do zoo.

 

„Zazdrość” – rozmowa z dziećmi o uczuciu zazdrości. Zadajemy pytania:
- Co to znaczy „czuć zazdrość”?
- Czy jest to miłe uczucie?
-  O co można być zazdrosnym?
- Czy to źle, że się tak czujemy?
- Czy czuliście kiedyś zazdrość?
- W jakiej sytuacji?

 

„Czego może zazdrościć małpa żyrafie?” – zabawa logiczna. Rodzic przypomina dziecku, że zwykle zazdrości się komuś czegoś, czego się samemu nie ma albo czego się nie umie zrobić. To znaczy, że w pewnym sensie zazdrość jest oparta na różnicach. Przed dzieckiem kładziemy kilka obrazków zwierząt   zamieszkujących zoo odwrócone tak, by dzieci ich nie widziały. Dziecko odwraca dwa dowolne obrazki i konstruuje logiczne zdanie ze zwierzęcymi bohaterami oraz podaje powody zazdrości, która pojawiła się u jednego z nich (np. dziecko odsłania małpę i żyrafę i mówi: Małpa zazdrości żyrafie długiej szyi, bo dzięki niej żyrafa widzi wszystko z dużej odległości lub Żyrafa zazdrości małpie, że ta potrafi skakać po drzewach, bo ona ma zbyt długie nogi, by to robić). Przed rozpoczęciem zabawy  Rodzic sam wykonuje ćwiczenie, by dzieci zrozumiały, co mają zrobić. Zwraca  uwagę na emocje, które odczuwali główni bohaterowie.

 

„Nie pielęgnujmy zazdrości” – zabawa ruchowa połączona z ćwiczeniem zręcznościowym. Dziecko otrzymuje kółko typu serso. Przy dźwiękach dowolnej muzyki biega swobodnie po dywanie. Na przerwę w muzyce tworzy  parę z Rodzicem i stają w niewielkiej odległości naprzeciwko siebie. Osoba bez koła wyciąga wyciągając wyprostowaną rękę w kierunku partnera i mówi:

Czuję, że jestem trochę zazdrosny,

a powód tego jest bardzo prosty:

ja nie mam nic, a ty masz koło,

gdybym je miał, byłoby mi wesoło.

Osoba z kołem odpowiada, a następnie rzuca kółko tak, by wpadło ono na wyciągniętą rękę part-nera:

Choć czasem uczucie zazdrości nas dopada,

długo zazdrosnym być nie wypada.

Nie pielęgnujmy w sobie zazdrości

lepiej być pełnym życzliwości.

 

Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

WTOREK, 09.06.2020
Z WIZYTĄ W ZOO

  

1.       Słuchanie wiersza J. Minkiewicza „W zoo”

By kolibry przez wronę
Nie zostały zjedzone,
By przypadkiem też wrony
Nie zjadł lis wygłodzony,
Żeby lisa zaś przy tym
Nie zjadł wilk z apetytem,
 By pantera w chwil kilka
Nie zdążyła zjeść wilka
I pantery, by tygrys
Na śniadanie nie przegryzł,
By tygrysa (zgadliście!)
Nie zjadł lew, oczywiście…
O to dbać musi stale,
Pilnie patrząc wokoło
Stary Michał Kawalec,
Co dozorcą jest w ZOO.
Musi dbać i o siebie,
Żeby sam przypadkiem
Lwią się nie stał kolacją
Lub tygrysim obiadkiem.

Zadajemy dzieciom pytania na temat wysłuchanego wiersza:
- Czy byliście kiedyś w zoo?
- Jak wyjaśnić swoimi słowami, czym jest zoo?
- Dlaczego niektóre zwierzęta mieszkają w zoo?
- Jak należy się tam zachowywać?
- Czy wolno karmić zwierzęta?

2.       Praca z KP4.30 – umieszczanie nalepek ze zwierzętami w odpowiednich miejscach, doskonalenie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej, orientacja w przestrzeni, rozpoznawanie zwierząt po fragmencie ciała, poszerzanie wiedzy przyrodniczej.

3.       „Żyrafy” – praca plastyczna. Tworzenie cętkowanych żyraf. Dzieci zwijają żółtą kartkę (najlepiej z bloku technicznego) w rulonik i sklejają ją tak, by stworzyła stożek. Na czubku doklejają narysowane wcześniej głowy żyrafy. Stożek ozdabiają cętkami wydzieranymi z brązowego papieru.
Instrukcja wykonania: https://www.youtube.com/watch?v=Qsfs07Hbp04

Przekazujemy dzieciom ciekawostki na temat żyrafy: największe zwierzę lądowe, długa szyja umożliwia jej zrywanie pożywienia z wysokich gałęzi, ma taką samą liczbę kręgów szyjnych jak inne ssaki (tylko są one dłuższe), umaszczenie żyrafy to kamuflaż na sawannie, zagrożeniem dla żyraf są lwy.

4. Zachęcam do gimnastyki:

 https://www.youtube.com/watch?v=2BQCcIjudZ8

5. „Nasze zoo” – wspólne projektowanie zoo. Dzieci wykorzystują figurki zwierząt żyjących w zoo, które posiadają w domu. Na dużym arkuszu papieru rysują zoo: woliery dla ptaków, wybiegi i baseny dla zwierząt, alejki itp. W odpowiednich miejscach umieszczają figurki. Rodzice pomagają podpisać, gdzie mieszka dane zwierzę (jeśli dziecko nie posiada figurek zwierząt może je narysować).

5. Oglądanie czasopism dziecięcych lub książek z ilustracjami zwierząt. Wyodrębnianie pierwszej głoski w nazwach zwierząt w zoo, dzielenie nazw na sylaby.

 

 

 08.06.20 PONIEDZIAŁEK

TEMAT KOMPLEKSOWY,, ZWIERZĘTA DUŻE I MAŁE”- poszerzanie wiedzy dzieci na temat zwierząt żyjących na świecie oraz miejsc ich występowania; doskonalenie czytania globalnego

Karty pracy do realizacji w tygodniu- 29,30,31,32 –obustronnie

TEMAT DNIA- ,, ZWIERZĘTA NA ŚWIECIE”

1.Ćwiczenia poranne

„Tam w Afryce” – zabawa z pokazywaniem:

Tam w Afryce rzeka Nil,              (dzieci wskazują palcem jakiś obiekt przed nimi)

w niej krokodyl mały żył.  (robią z dłoni paszczę krokodyla)

Z tatą krokodylem      (kłapią „zębami” zrobionymi z dłoni)

pływał sobie Nilem,    (naśladują dłonią ruch płynącej ryby)

I śpiewał tak:  (podskakują)

Tam w Afryce…

 

2.Piosenka pt. ,,Idziemy do ZOO”

https://www.youtube.com/watch?v=rXz-hKkUvoM

 

3.Lecimy samolotem do Afryki –zabawa ruchowa – Klanza

 

 

4. Zwierzęta egzotyczne- oglądanie  ilustracji, opisywanie  charakterystycznych cech wyglądu zwierząt,  ( rozmiar, kolor)

 

       

 

 

 

 

5. Gdzie żyją zwierzęta?- zabawa dydaktyczna,-podział zwierząt na żyjące na sawannie, na pustyni ,w oceanach i lasach tropikalnych

Praca z K.P 4 29- dopasowanie zwierząt ( nalepki) do środowisk ich życia, doskonalenie sprawności manualnej.

6. Ziemia, powietrze, woda, ogień” – zabawa ruchowa. Rodzic  rzuca do poszczególnych osób piłkę, podając jedno z czterech haseł: woda, ziemia, powietrze, ogień. Na hasło: Ogień! – nie wolno złapać piłki. Przy pozostałych hasłach kolejne osoby biorące udział w zabawie  łapią piłkę i podają dowolną nazwę zwierzęcia odpowiedni: żyjącego w wodzie,  na lądzie lub w powietrzu.

7.Zwierzęta afrykańskie- praca plastyczna, dziecko dorysowuje wydrukowanemu konturowi lwa grzywkę( kreski),konturowi zebry paski( kreski) a żyrafy cętki ( stemplowanie palcami).Co łączy te zwierzęta? Jakie jeszcze inne zwierzęta żyją w Afryce?- pokazanie dziecku Afryki na mapie.

8.Zwierzeta z Ameryki Południowej pokazujemy dzieciom zdjęcia zwierząt, które żyją w Polsce i które dzieci na pewno znają, oraz tych charakterystycznych dla Ameryki Południowej (np. jaguar, tukan, ara, leniwiec). Prosimy by dziecko podzieliło zwierzęta na żyjące w Polsce i Ameryce Południowej. Rodzic pokazuje Amerykę Południową na mapie świata. Następnie dziecko wskazały same zdjęcia ptaków, wspólnie znajdujemy  podobieństwa między papugą a tukanem: Czym charakteryzują się tukany? Jak wyróżniają się spośród innych zwierząt?

Zwracamy uwagę na ogromny dziób tukana pomagający przede wszystkim w termoregulacji.

  

 

9. Powitanie dzikich zwierząt” – zabawa dźwiękonaśladowcza, osoby biorące udział w zabawie  kolejno naśladują dźwięki wydawane przez wybrane dzikie zwierzęta.

 

05.06.20 PIĄTEK

TEMAT DNIA,, MÓJ DZIEŃ DZIECKA”

1.Obejrzyjmy wspólnie z dzieckiem KILKA PREZENTACJI o tym, skąd się wziął DZIEŃ DZIECKA i jak się go obchodzi na świecie (przypomnijmy sobie przy okazji nazwy miesięcy i pór roku):

- Historia DNIA DZIECKA

https://www.youtube.com/watch?v=LKtf-N1f3q8

 - JAK ŚWIĘTUJEMY DZIEŃ DZIECKA NA ŚWIECIE?

https://www.youtube.com/watch?v=ST5m7HS9kqc

2. Praca z kartami pracy KP4.28 obustronnie - ćwiczenia zdolności grafomotorycznych, odwzorowywanie.

3. "PINIATA" - praca plastyczna. Do stworzenia piniaty będą nam potrzebne : balon, miska, woda, mąka, gazety, kolorowe bibuły.

Nadmuchujemy balon, a dziecko w tym czasie drze na drobne kawałki gazety. Łączymy mąkę z wodą tak, by miały konsystencję śmietany. W ten sposób tworzymy klej. Dziecko macza kawałki gazety i przykleja na balona. Trzeba okleić balon trzema warstwami gazety, następnie pozostawić w ciepłym miejscu do wyschnięcia. Potem można ozdabiać według uznania, wyciąć otwór, wyjąć balon i napełnić piniatę słodyczami.

Można też skorzystać z instrukcji podanych w filmiku poniżej:

PINIATA

https://www.youtube.com/watch?v=hklhmglZvFU

4. Zachęcam do spaceru lub innej aktywności fizycznej na świeżym powietrzu - MIŁEGO WEEKENDU!!

 

04.06.20 CZWARTEK

TEMAT DNIA ,,PRAWA DZIECKA”-  kształtowanie u dzieci świadomości posiadania własnych praw.

 

1.  Wysłuchanie piosenki „Prawa dzieci.” Wspólne śpiewanie refrenu.

 

2. UNICEF - Fundusz Narodów Zjednoczonych Pomocy Dzieciom - zapoznanie dzieci z działalnością i logo oraz sposobami

wspierania tej organizacji.

 

To prawda ,że dziecko to mały człowiek, który uczy się żyć. My dorośli mamy Wam w tym pomagać. Dlatego po II wojnie światowej powstała organizacja, która nazywa się UNICEF, aby pomagać dzieciom, które straciły rodziców, były głodne i nie miały gdzie mieszkać.

Jeszcze teraz, w niektórych krajach wielu dzieciom jest źle. Są głodne, chore, nie mają domów, nie mogą się uczyć. UNICEF wysyła do tych krajów lekarzy, którzy je leczą, nauczycieli, którzy uczą je czytać i pisać oraz stara się, aby miały jedzenie, ubranie i by mogły się bawić.

UNICEF może pomagać dzieciom dzięki pieniądzom, które dają im różne państwa oraz dzięki sprzedaży kart pocztowych, które tworzą same dzieci

Obejrzyjmy razem prezentację i przeczytajmy dziecku informacje ze slajdów

 

 

3. PRAWA DZIECKA - przygotowanie plakatu, spisanie praw dzieci. Przygotujmy dużą kartkę z bloku ,i wspólnie stwórzmy plakat ilustrujący prawa dzieci:

 - prawo do życia i tożsamości ( posiadania imienia)

 - prawo do informacji

- prawo do wychowania w rodzinie i miłości

 - prawo do wyrażania własnych poglądów

 - prawo do prywatności

- prawo do nauki

 - prawo do godziwych warunków socjalnych

 - prawo do zabawy i odpoczynku

 - prawo do znajomości swoich praw i powoływania się na nie

- ochrony przed przemocą

 

                 

 

 

4. Zabawy z piłką  -  Rodzic rzuca piłkę do dziecka i prosi o dokończenie zdania: Mam prawo do..., Nie mam prawa do...

 

03.06.20 ŚRODA

TEMAT DNIA :  ,,DZIECI Z RÓŻNYCH STRON ŚWIATA”- poszerzanie wiedzy na temat dzieci z różnych stron świata; doskonalenie umiejętności poruszania się po mapie

 

1.Ćwiczenia w podskokach

2. „Dzieci świata” – praca z wierszem Wincentego Fabera pod tym samym tytułem. Odszukanie na zdjęciach dzieci z różnych stron świata. W trakcie czytania tekstu pokazujemy dzieciom miejsca na mapie świata, z których pochodzą bohaterowie wiersza, i umieszczamy na mapie odpowiednie nazwy.

W Afryce w szkole na lekcji,

Śmiała się dzieci gromada,

Gdy im mówił malutki Gwinejczyk,

Że gdzieś na świecie śnieg pada.

A jego rówieśnik Eskimos,

Też w szkole w chłodnej Grenlandii,

Nie uwierzył, że są na świecie

Gorące pustynie i palmy.

Afryki ani Grenlandii

My także jak dotąd nie znamy,

A jednak wierzymy w lodowce,

W gorące pustynie, w banany.

I dzieciom z całego świata,

chcemy ręce uścisnąć mocno

i wierzymy, że dzielni z nich ludzie,

jak i z nas samych wyrosną.

Rozmowa na temat wiersza : Z jakich stron świata pochodziły dzieci z wiersza? Dzieci starają się podać nazwy narodowości. Następnie odszukują dzieci występujące w wierszu wśród rozsypanych zdjęć dzieci z różnych stron świata. Próbują przykleić zdjęcia w odpowiednim miejscu na mapie świata. Podczas odszukiwania kolejnych zdjęć zadajemy pytania precyzujące: Z czego śmiały się afrykańskie dzieci? W co nie uwierzyli Eskimosi? Co łączy wszystkie dzieci na świecie?

3. Dzieci na świecie” – omówienie strojów dzieci świata, przyklejenie zdjęć w odpowiednich miejscach na mapie. Dzieci, przyglądają się wszystkim zdjęciom z poprzedniej zabawy i opisują stroje dzieci z rożnych stron świata (np. Meksykanin, Hindus, Japończyk, Australijczyk). Następnie dzieci z pomocą Rodzica próbują umieścić zdjęcia w odpowiednich miejscach na mapie świata.

 

 

                        

 

4.„Muzyka świata” – słuchanie muzyki z różnych stron świata, dobieranie odpowiednich zdjęć dzieci do muzyki.Rodzic włącza muzykę pochodzącą z różnych stron świata. Zadaniem dzieci jest dobrać zdjęcie ilustrujące dziecko pochodzące z tego regionu. Rozmowa z dziećmi o skojarzeniach związanych z daną narodowością

5.Praca z KP4 -27a i 27 b- budowanie wypowiedzi,poszerzenie wiedzy  ogólnej,szukanie wspólnych zajęc i zabaw dla dzieci z różnych stron świata,, doskonalenie sprawności manualnej, percepcji słucowej,dobieranie muzyki do rysunków.

6. Praca plastyczna – Indiański pióropusz.

Wykonajcie wspólnie pióropusz, istotną część kultury dla rdzennych Amerykanów, czyli Indian.

W powyższym linku przedstawiono krok po kroku, jak zrobić wspaniały indiański pióropusz

 

7. Poćwiczcie troszkę rękę przy ćwiczeniach grafomotorycznych 

                    

 

02.06.20 WTOREK

TEMAT DNIA – ,, JESTEŚMY DZIEĆMI” - doskonalenie umiejętności wypowiadania się; samopoznanie

1.Wysłuchanie wiersza pt.,,My dzieci świata”

2.Praca z KP4.26b – wykonanie kart pracy na temat samego siebie, dzielenie się z innymi informacjami o sobie. „Znajdź swoich kolegów” – szukanie osób mających podobne zainteresowania, upodobania – dostrzeganie podobieństw oraz korzyści wynikających z różnorodności świata.

3. „Puzzle” – tworzenie układanki w zespole , szukanie cech wspólnych z innymi, doskonalenie umiejętności wypowiadania się.

4.Ćwiczenia  gimnastyczne-   rozwijanie naturalnych czynności ruchowych.

5.„Portret” – zabawa w rysowanie drugiej połowy swojego portretu, doskonalenie sprawności manualnej. Dzieci otrzymują połowę wydruku swojego zdjęcia. Drugą połowę zdjęcia dorysowują sami.

6.„Ja w przyszłości – sesja zdjęciowa” – zabawa w określanie przez dzieci zawodów, które chcą wykonywać w przyszłości, tworzenie kolażu.

01.06.2020  PONIEDZIAŁEK

TEMAT KOMPLEKSOWY: DZIEŃ DZIECKA- karty pracy do realizacji nr.25,26,27,28 obustronnie.

 

TEMAT DNIA: WSZYSTKIE DZIECI NASZE SĄ-  uwrażliwienie na innych; doskonalenie umiejętności szukania różnic i podobieństw; doskonalenie umiejętności wypowiadania się na własny temat

 

1. Piosenka ,,Każdy jest inny" Zozi

 

.

2. "Co mam podobnego" - rozmowa na temat podobieństw i różnic pomiędzy dziećmi na świecie, praca z kartami pracy 25a,  25b, oraz  26a i 26b.

3. "Inni, a jednak tacy sami" - eksperyment z jajkami. Pokazujemy dziecku kurze jaja o różnych kolorach skorupki i pytamy dziecko: Co kryje się w jajku?, Czy mimo różnego wyglądu zewnętrznego w środku jajka są podobne?, dziecko wypowiada się na te tematy....następnie rozbijamy jajka. Dziecko dochodzi do wniosku, że każde jajko ma to samo białko i żółtko. Tłumaczymy dziecku to odnosząc się do wyglądu zewnętrznego ludzi - mimo różnic w wyglądzie wszystkie dzieci są podobne.

4. Dzieci świata –film edukacyjny

 

5. Piosenka do nauki w tygodniu - ,,JESTEŚMY DZIEĆMI" https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ

 

ŻYCZYMY WAM KOCHANE DZIECI WSPANIAŁEGO DNIA, PEŁNEGO  RADOŚCI,  PRZYGÓD 

I WIELU NIESPODZIANEK  

 

 

SERCE NA DŁONI
29.05.2020
PIĄTEK

Na początek zachęcam do obejrzenia prezentacji multimedialnej i wykonania kilku zadań, potrzebne będą kartki i kredki.

 

1. „Co oznacza słowo miłość” – wnioskowanie o temacie na bazie zdjęć, rysowanie lub zapisywanie skojarzeń ze słowem miłość, próba ich porządkowania. Przygotujmy album z rodzinnymi zdjęciami. Obejrzyjmy je razem z dziećmi. Niech dzieci nazwą członków rodziny, których widzą na zdjęciach (mama, tata, siostra, ciocia wujek, babcia...)Miłość to…– technika niedokończonych zdań, dzieci podają słowa kojarzące się im zrysują słowa kojarzące się im z miłością.

2. Praca z KP4.24b – doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej, odwzorowywanie, budowanie wypowiedzi.

3. Kocham swoją rodzinę, ponieważ…” – tworzenie słoika z serduszkami, doskonalenie umiejętności wyrażania uczuć, emocji. Przygotowujemy dla dziecka słoik. Dzieci wycinają z czerwonego papieru
serduszka. Na każdym serduszku rysują, za co kochają swoją rodzinę. Mogą to być pojedyncze obrazki lub całe ilustracje. Mogą to być skojarzenia z własną rodziną, czynności, które dzieci lubią wykonywać z najbliższymi. Dzieci wrzucają serduszka do słoików, które będą prezentami dla rodziców.

4. „Czerwony jak serce” – wymienienie kolorowych obiektów, zabawa ruchowo-językowa z piłką, poszerzanie słownika. Rodzic rzuca piłkę do dziecka. Mówi przy tym: Czerwony jak…. Dziecko łapiąc piłkę podaje przykłady kolejnych czerwonych przedmiotów. Przykłady nie mogą się powtarzać.

5. Dziś piękna pogoda,zachęcam do wspólnego rodzinnego spaceru i wesołych zabaw na powietrzu .

CZWARTEK
28.05.2020
NIETYPOWE RODZINY

1. „Jeż” – Czytanie fragmentów bajki Katarzyny Kotowskiej pod tym samym tytułem

 

 

 

Pewnego dnia Kobieta wyszła przed dom i ze zdziwieniem spostrzegła, że coś dziwnego stało się ze wszystkimi kolorami. Żółty był mniej słoneczny niż zwykle, czerwony mniej ognisty, zielony stracił swą soczystość, a niebieski poszarzał.

–– Mężu, zobacz, co się stało! – zawołała Kobieta. (…)

Kobieta i Mężczyzna nie wiedzieli, co się stało, i nie umieli nic na to poradzić, a tymczasem ich świat tracił barwy i smutniał coraz bardziej, a oni też smutnieli coraz bardziej.  Nie mieli dziecka, chociaż tak za nim tęsknili.

Wreszcie pewnego wiosennego dnia, mimo że słońce świeciło bardzo mocno, w ich ogrodzie znikły ostatnie wspomnienia kolorów i niepodzielnie zapanowała szczerosmutna szarość. Wtedy Kobieta i Mężczyzna zrozumieli – ich dziecko urodziło się całkiem innym rodzicom. Kobieta płakała i miała całą twarz mokrą od łez. I Mężczyzna płakał, chociaż jego łez nie było widać, bo płakała jego dusza.

Wreszcie Mężczyzna powiedział:

–– Chociaż nie urodziliśmy naszego dziecka, musimy je odnaleźć!

Słyszeli bowiem, że jeśli jakimś rodzicom urodzi się obce dziecko, oddają je na wychowanie do Domu Dzieci i tam prawdziwi rodzice mogą je odnaleźć. (…)

I wtedy przyprowadzono Chłopczyka.

Kiedy Kobieta i Mężczyzna go ujrzeli, zdziwili się i przestraszyli – mały Chłopiec o niebieskich oczach miał całe ciało pokryte kolcami jak jeż. Pomyśleli, że znowu zaszła jakaś straszna pomyłka, bo to na pewno nie było ich dziecko – nie mogli przecież mieć synka jeża. (…)

Jesienią zbierali grzyby. Piotruś bawił się jarzębiną i kasztanami. Przez całe noce Mama musiała trzymać go za rękę. Któregoś dnia zapytał ją:

–– A u kogo ja byłem w brzuchu?

–– Nie u mnie – odpowiedziała. – Miałeś wtedy inną mamę. Na szczęście teraz jesteś z nami.

–– Czy płakałaś, jak mnie nie było?

–– Tak, bardzo płakałam. Tata też płakał. Ale teraz się cieszymy, bo jesteś z nami.

Tego dnia znikło wiele kolców. (…)

 

Po przeczytaniu tekstu zadajemy dzieciom pytania:
- O czym była ta historia?
- Dlaczego ogród poszarzał?
- Za czym tęsknili kobieta i mężczyzna?
-  Czy kobieta, która stała się mamą chłopczyka, nosiła go w brzuchu?
- Co oznacza termin „adopcja”?
- Jak sądzicie, dlaczego chłopiec na początku miał kolce?
- Dlaczego potem zniknęły?
- Jak czuł się chłopiec u nowej rodziny?
-  Dlaczego dzieci trafiają do domu dziecka?
- Jak można pomóc dzieciom z domu dziecka?

2. „Moja rodzina” – zabawa dydaktyczna doskonaląca umiejętność przeliczania, porównywania liczb. Poszerzanie słownika o nazwy członków rodziny. Uwrażliwianie dzieci na sytuację innych osób.
Pytamy dziecko:
- Ilu członków liczy twoja najbliższa rodzina?. Każde dziecko zapisuje odpowiednią liczbę na kartce.
Rodzic przeprowadza z dziećmi rozmowę o osobach, które wchodzą w skład ich najbliższej rodziny. Zwraca uwagę, że nie wszystkie dzieci muszą mieć i tatę, i mamę, niektóre są wychowywane tylko przez jednego rodzica albo przez dziadków. Opowiedzmy dzieciom także o rodzinach patchworkowych, w których rodzice mają nowych partnerów.  Ważne, żeby rozmowa przebiegała w swobodnej, ciepłej atmosferze. Dzieci powinny czuć, że żaden model rodziny nie jest gorszy od innych, że w każdej mogą panować ciepło i miłość.

3. Praca z KP4.24a – doskonalenie umiejętności grafomotorycznych i przeliczania

4. Zdrobnienia i zgrubienia” – zabawa językowa. Szukanie zdrobnień i zgrubień słów mama, tata.

5. Mamo, Tato- pobaw się ze mną:

- „Ciepło-zimno”

Schowajcie w pokoju kilka przedmiotów i pobawcie się we wszystkim znane „ciepło-zimno”

- „Co zmieniło się w pokoju”

Przestaw lub schowaj jakąś rzecz. Zadaniem dzieci jest odgadnięcie czego brakuje lub co zmieniło się w pokoju. Dobra zabawa na spostrzegawczość.

- „Znajdź kolory”

Zadanie polega na poszukiwaniu w pomieszczeniu przedmiotów w odpowiednim kolorze. Wyniki możecie notować lub zapamiętywać. Ciekawe komu uda się dostrzec najwięcej!

 

 

WTOREK
26.05.2020

MÓJ TATA

1. Wysłuchanie wiersza:

„Wesoły tata”

 Piotr Pollak

 

Mój tata jest niepoważny,

ciągle się ze mnie śmieje.

Kiedy ja mówię:

– Wciąż rosnę! On mówi:

– Skąd, ty malejesz!

Nie lubisz kaszy na mleku,

zostawiasz ser i warzywa,

więc wcale nie rośniesz, nie tyjesz,
tylko wciąż ciebie ubywa!
 Staniesz się taki malutki,

że w krasnoludka się zmienisz,

będziesz się kąpać w akwarium

i drzemać w mojej kieszeni.

Nie pójdziesz na spacer z pieskiem,

tylko z chomikiem lub z myszką.

Ja na to:

– Dobrze, tato,

jutro na obiad zjem wszystko.

Ale ty razem ze mną

chrup marchew i sałatę,

bo jak się zmienię w zająca,

chcę mieć zająca – tatę.

 

Rozmowa na temat treści:

- O czym był wiersz?

- Kto wystąpił w wierszu?

- Z czego śmiał się tata chłopca?

 2.  „Mój tata…” – technika niedokończonych zdań. Dzieci kończą zdania dotyczące taty, np.: Mój tata jest…, Mój tata lubi…, Mój tata nie lubi…, Ulubionym kolorem mojego taty jest…, Z tatą lubię najbardziej…, Mój tata jest najlepszy, ponieważ… 

 3. Praca z KP4.23 – doskonalenie umiejętności opisu i zdolności grafomotorycznych, budowanie wypowiedzi.

 4. „Zawody tatusiów” – tata opowiada dziecku o wykonywanym przez siebie zawodzie.  Dziecko rysuje tatę przy pracy.

 5. „Kalambury” –Rodzice i dziecko pokazują na zmianę  i odgadują czynności wykonywane przez ojców.

 6. „Głoski” – zabawa w tworzenie słów. Rysowanie obiektów, których nazwy zaczynają się głoską t lub a – kształtowanie słuchu fonemowego.

 

25.05.2020 (poniedziałek)

TEMAT KOMPLAKSOWY: ŚWIĘTO MAMY I TATY
TEMAT DNIA: MOJA MAMA

1. Dzisiaj nietypowo zaczniemy na początek od nauki tańca dla mamy na jutrzejsze święto:

ABBA - Mamma Mia

Zachęcam wszystkich moich chłopców i dziewczynki do nauki i zaprezentowania jutro swoim mamom w formie występu z okazji DNIA MATKI.

2. "Moja MAMA" - portret i opis mamy  - praca w kartach z KP4.22

3. "Moja mama" - doskonalenie umiejetnosci wypowiadania się, technika niedokończonych zdań. Zaczynamy wypowiedź:

Moja mama jest....., Moja mama lubi najbardziej...., Moja mam nie lub gdy......., Ulubionym kolorem mamy jest......, Z mamą lubie najbardziej....., Kocham mame za.........,  a dziecko kończy zdanie. 

4. "Całusy dla mamy" - wykonanie kartki na Dzień Matki. Smarujemy dziecku usta np. nutelą i odbijamy na złożonej kartce najlepiej kolorowej , ozdobnym papierze. Nastepnie z dostępnych nam kolorowych gazet, papierów , pomagamy dziecku narysować kształt serca i następnie wyciąć. Po wycięciu przez dziecko, prosimy aby przykleiło tak jakby serca wylatywały z ust , jak pocałunki. W środku kartki dziecko rysuje kwiaty, serca, lub pisze z pomocą dorosłego proste życzenia np. STO LAT.

5. Piosenki dla MAMY: (do wyboru)

Jesteś mamo skarbem mym

Kocham Cię

W zieleni łąka majowa

22.05. 20 PIĄTEK

TEMAT DNIA- ,,WCZUWAMY SIĘ W EMOCJE INNYCH” : doskonalenie umiejętności rozpoznawania emocji innych i podawania ich nazw; rozwijanie empatii

1.Ćwiczenia poranne

2. Piosenka o emocjach

3. Co czuł bohater? ” – określanie odczuć bohaterów bajek i innych historii znanych dzieciom. Wybieramy  kilku bohaterów z różnych bajek, baśni i legend znanych dziecku, przypominamy sytuacje, w których znalazł się dany bohater, i pytamy, co mógł wtedy czuć. Wcześniej w czterech rogach pokoju umieszczamy kartki z nazwami emocji lub symbolizującymi je emotikonami.  Rodzic pyta np.: Co czuły trzy świnki, gdy wilk dmuchał na ich domek? Co czuli mieszkańcy Krakowa, gdy pozbyli się smoka? Co czuli Jaś i Małgosia, gdy zobaczyli w lesie chatkę z piernika? Co czuli, gdy uwięziła ich Baba Jaga? Co czuły misie, gdy zauważyły, że ktoś zjadł ich owsiankę i połamał krzesła? itd. Dziecko w odpowiedzi idą w dany róg pokoju, gdzie znajdują się odpowiednie napisy lub emotikonki uczuć.

4 . Jak mogę pomóc?” – zabawa dydaktyczna, rozbudzanie empatii.  Co można powiedzieć osobie, która….?. Zadajemy pytanie dziecku wymyślając różne sytuacje i stany emocjonalne, np.:

…zgubiła ulubioną lalkę. …płacze, bo tęskni za mamą.…boi się wystąpić w przedstawieniu. …złości się, bo nie udał jej się rysunek. …wstydzi się, bo ubrudziła sobie ubranie.

5.„Album emocji” – jako podsumowanie tygodnia dziecko wykonuje album z wykorzystaniem gazet. Dajemy  dwie kartki A4., dziecko składa je na pół wzdłuż szerszej krawędzi. Na pierwszej stronie dziecko podpisuje się swoim imieniem (może również napisać / przekopiować tytuł „Album”, „Emocje” lub „Album emocji”). Na kolejnych stronach  przykleja twarze wydarte z gazet i przerabia je tak (dorysowując, kolorując), by przedstawiały podstawowe emocje.

6.„Komiks” – karta pracy 21b, ćwiczenia w czytaniu ( nalepki).

7.Propozycja na weekend – szlaczki literopodobne.

      

 

 

CZWARTEK 21.05.20 

TEMAT DNIA ,, JAK RADZIĆ SOBIE Z EMOCJAMI ? -  wskazywanie sposobów radzenia sobie z negatywnymi emocjami; wyrażanie swoich przeżyć w formie ekspresji plastycznej

 1. Zabawa ruchowa - kilka propozycji do wyboru

2.„Strach ma wielkie oczy” – rozmowa i próba wyjaśnienia, co oznacza to powiedzenie.

3. Czarna jama – Joanna Papuzińska czytanie wiersza, rozmowa na temat utworu.

Nie wie tata ani mama,

że jest w domu czarna jama…

Czarna, czarna, czarna dziura

bardzo straszna i ponura.

Gdy w pokoju jestem sam

lub gdy w nocy się obudzę,

to się boję spojrzeć tam.

Tam jest chyba mokro, ślisko,

jakby przeszło ślimaczysko…

Musi żyć tam wstrętne zwierzę,

co ma skołtunione pierze,

i do łóżka mi się wepchnie!

To jest gęba rozdziawiona,

wilczym zębem obrębiona,

coś w niej skrzeknie, chrypnie, wrzaśnie

i ta gęba się zatrzaśnie…

Ła!

Ojej, tato, ojej, mamo,

uratujcie mnie przed jamą!

Nie zamykaj, mamo, drzwi,

bo jest bardzo straszno mi.

A w dodatku

w tamtej jamie

coś tak jakby mruga na mnie,

że mam przyjść…

Może tkwi tam mała bieda,

która rady sobie nie da?

Którą trzeba poratować?

Może leżą skarby skrzacie?

Więc podczołgam się jak kot.

Ja – odważny, ja – zuchwalec

wetknę w jamę jeden palec.

I wetknąłem aż po gardło,

ale nic mnie nie pożarło.

Więc za palcem wlazłem cały.

Wlazłem cały!

No i już.

Jaki tu mięciutki kurz.

Chyba będę miał tu dom.

Chyba to jest pyszna nora,

nie za duża, lecz dość spora.

Latareczkę małą mam.

Nie ma

w domu

żadnych jam!

 Czy narratorem wiersza jest chłopiec, czy dziewczynka? Po czym to poznaliście? Czego boi się bohater wiersza? Co to jest lęk”? Czy to dobrze, czy źle się bać? Jakie są sposoby poradzenia sobie z lękiem przed nieznanym? Czym jest „czarna jama” z opowiadania? Dlaczego ciemność budzi w nas lęk?

 4.,,Jak oswoić ciemność?” – burza mózgów- dzielenie się swoimi pomysłami

5.„Mój strach” – dziecko rysuje węglem na białej kartce lub białą kredą na ciemnej to, czego się boi. Następnie rozmawiamy  jak dany lęk można pokonać. Dziecko na znak uporania się z lękiem może go zamazać – węgiel lub kreda się rozmyją i strach będzie mniejszy).

6. „Dobre i złe” – klasyfikowanie sposobów radzenia sobie ze złością na dobre i złe. Rodzic  odczytuje pomysły dziecka i wspólnie ustalają, czy dane rozwiązanie jest pozytywne, czy negatywne. Głosujemy za pomocą  napisów TAK / NIE  (Np. ktoś się z nas śmieje: bijemy go – rozwiązanie negatywne, szczypiemy – negatywne, mówimy mu coś przykrego – negatywne, odchodzimy od niego – pozytywne, odchodzimy i tupiemy w ustronnym miejscu – pozytywne itd.).

Przykładowe propozycje:

-  Mówię brzydkie słowa.

- Szczypię kogoś.

- Rzucam zabawkami.

- Uderzam sam / sama siebie.

- Czytam na osobności.

- Układam puzzle.

- Pcham ścianę.

-  Maluję gniew, gniotę kartkę, rwę i zapominam.

- Zamykam oczy i liczę do 10.

-Tańczę lub biegam.

- Tupię jak słoń.

-  Przytulam misia.

7. Praca z kartą pracy 21a – doskonalenie umiejętności dostrzegania pozytywnych i negatywnych sposobów wyrażania uczuć, rozwijanie zdolności grafomotorycznych.

8.Piosenka do nauki pt.  ,, Nasze emocje”.

 

Środa, 20.05.2020
SKĄD SIĘ BIORĄ ŁZY?

1. „Gdy mi smutno, gdy mi źle”– giełda pomysłów. Dzieci dzielą się pomysłami, co można zrobić, gdy jest się smutnym.

2. „Poprawiacz nastroju” – praca techniczna z wykorzystaniem różnorodnych materiałów. Przygotowujemy dostępne w domu materiały np.: kolorowe kartki z bloku technicznego oraz różnorodne materiały, np. rolki po papierze toaletowym, słomki, patyki, brokat, farby, plastelina, kleje, kawałki krepiny, skrawki materiałów. Zadaniem dzieci jest stworzenie czegoś, co poprawia humor. Nie określamy, że musi to być praca płaska albo przestrzenna, czy ma to być maszyna, czy czarodziejski przedmiot – dziecko ma swobodę wyboru. Zadanie rozbudza twórcze myślenie i kreatywność. Po skończonej pracy dziecko opowiada, w jaki sposób polepszają one humor.

3. „Matematyczne dylematy” – dzielenie po ileś, dzielenie po równo. Rodzic  rozkłada przed sobą stos kół (wyciętych z papieru) i wyjaśnia, że to ciasteczka, które się pieką.  Ustawia przed dzieckiem kilka  pluszaków i prosi dziecko, by rozdało sprawiedliwie ciasteczka. Kółek należy przygotować tyle, by  okazało się, że jest ich więcej niż po jednym dla każdego, ale mniej niż po dwa. Dzieci próbują rozwiązać sytuację problemową. (Uwaga! Jest wiele rozwiązań – rozdać tylko po jednym, znaleźć jakiś klucz, komu dać dwa, podzielić część ciastek na pół itd.).

4. „Co się ze mną dzieje?” – próba odpowiedzi na pytanie, co się dzieje w naszym organizmie, gdy jest nam smutno. Dzieci próbują określić, co się dzieje z ich ciałem. Mówią np. Czuję coś w gardle, Jest mi zimno / gorąco, trzęsę się, trzęsie mi się broda, płyną mi łzy, pojawia się katar.

5. „Łzy” – swobodne wypowiedzi dzieci na temat tego, po co są łzy i skąd się biorą.

Informacja: Łzy to substancja nawilżająca i oczyszczającą, która chroni oko przed zarazkami. Łzy składają się głównie z wody, niewielkiej ilości soli oraz substancji bakteriobójczych. Bez niej gałki oczne stałyby się łatwym wejściem do naszego organizmu dla groźnych bakterii. Nad oczami znajdują się dwa gruczoły, które nieustannie produkują łzy. Stamtąd łzy spływają kanalikami, a ich nadmiar jest odprowadzany do nosa. Dlatego gdy płaczemy, musimy wydmuchać nos. Gdy oko zostaje podrażnione, łez jest tak dużo, że kanaliki nie nadążają ich odprowadzać. Oczy łzawią, na co nie mamy żadnego wpływu. Więcej łez jest produkowanych również wtedy, gdy przeżywamy silne emocje, np. smutek, radość. Łzy pojawiają się na skutek tego, co czujemy, albo są wynikiem naszych myśli czy wspomnień. Płacz jest nam czasem bardzo potrzebny, działa pozytywnie na organizm: obniża ciśnienie krwi, dotlenia mózg, powoduje spadek napięcia emocjonalnego. Niektórzy uważają płacz za oznakę słabości, inni doceniają wrażliwość płaczących.

6. „Chłopaki nie płaczą” – przełamywanie stereotypów, próba wyjaśnienia, skąd się wzięło takie powiedzenie i czy jest prawdziwe, rozmowa.

7. Poruszajmy się:

WTOREK, 19.05.2020
JAKIE EMOCJE PRZEŻYWAJĄ PRZEDSZKOLAKI?

1. „Przedszkolne emocje” – praca z Kartą Pracy 4str.20b, rozpoznawanie emocji innych na podstawie opowieści i ilustracji, dostrzeganie związków przyczynowo–skutkowych. Rodzic opowiada historyjkę na podstawie ilustracji z KP4.20b, w każdym przypadku wypowiada zdanie: Wtedy czuła…. Zadaniem dziecka jest dokończenie zdania nazwą emocji. Następnie dzieci dopasowują buźki z emocjami do rysunków.

2. Wysłuchanie wiersza

D. Gellner "Zły  humorek"

Jestem dzisiaj zła jak osa!
Złość mam w oczach i we włosach!
Złość  wyłazi  mi  uszami
I rozmawiać nie chcę z wami!

A dlaczego?
Nie wiem sama
Nie wie tata, nie wie mama…

Tupię nogą, drzwiami trzaskam
I pod włos kocura głaskam.

Jak tupnęłam lewą nogą,
Nadepnęłam psu na ogon.
Nawet go nie przeprosiłam
Taka zła okropnie byłam.

Mysz wyjrzała z mysiej nory:
Co to znowu za humory?
Zawołałam: - Moja sprawa!
Jesteś chyba zbyt ciekawa.
Potrąciłam stół i krzesło,
co mam zrobić, by mi przeszło?!

Wyszłam z domu na podwórze,
Wpakowałam się w kałużę.
Widać, że mi złość nie służy,
Skoro wpadłam do kałuży.
Siedzę w błocie, patrzę wkoło,
Wcale nie jest mi wesoło…

Nagle co to?
Ktoś przystaje
Patrzcie! Rękę mi podaje!
To ktoś mały, tam ktoś duży -
Wyciągają mnie z kałuży.
Przyszedł pies i siadł koło mnie
Kocur się przytulił do mnie,
Mysz podała mi chusteczkę:
Pobrudziłaś się troszeczkę!
Widzę, że się pobrudziłam,
Ale za to złość zgubiłam
Pewnie w błocie gdzieś została.
Nie będę jej szukała!

Porozmawiajmy z dzieckiem o treści wiersza:
- Co czuła dziewczynka?
- Z jakiego powodu czuła gniew?
- Jak się zachowywała?
- Co znaczy być złym, a co złościć się?
- Czy to oznacza to samo?

3. „Scenki przedszkolne” – scenki dramowe.

Przygotowujemy karteczki z zapisaną nazwą jednej emocji (strach, zaskoczenie, gniew, radość, smutek, wstyd). Dziecko losuje karteczki i próbuje przedstawić scenkę z życia przedszkolnego, w której dziecko odczuwa tę emocję (można użyć maskotek jak w teatrzyku kukiełkowym).

„W jakiej sytuacji?” – giełda pomysłów. Dzieci wspólnie z Rodzicami wymyślają jak najwięcej sytuacji, w których dzieci mogą odczuwać daną emocję.

 

 4. „Moje emocje” – rozpoznawanie własnych emocji i podawanie ich nazw. Rodzic czyta dzieciom zdania opisujące różne zdarzenia. Dzieci mówią, jakie emocje poczułyby w takiej sytuacji, lub pokazują za pomocą przygotowanych wcześniej emotikonów pokazujących emocje (radość, strach, gniew, smutek, zdziwienie, wstyd).

Przykładowe zdania:

1. Ktoś zepsuł moją zabawkę.

2. Mama mnie pochwaliła.

3. Idę do dentysty.

4. Biegnie do mnie duży pies.

5. Mam dziś urodziny.

6. Przyjechała ciocia, której dawno nie widziałem / widziałam.

7.  Pierwszy raz jadę na wycieczkę bez rodziców.

8. Wylał mi się sok.

9. Dostałem / dostałam prezent od kolegi bez okazji.

10. Występuję na przedstawieniu z okazji Dnia Matki.

5. „Chmurka” – praca plastyczna techniką kolażu. Dzieci rysują swoją małą postać na dole strony oraz dwie chmurki – w jednej rysują i wklejają rzeczy / sytuacje, które sprawiają że: są radosne, a w drugiej te, które wywołują w nich smutek.65.

6. Praca z KP4.20a – doskonalenie umiejętności nazywania uczuć, rozwój zdolności grafomotorycznych i kreatywności, budowanie wypowiedzi.

7. Poruszajmy się trochę:

„Moje odczucia” – Rozkładamy na podłodze chustki (kartki) w trzech kolorach (tłumaczymy dzieciom co oznaczają poszczególne kolory: czerwony – złość, niebieski– smutek, żółty – radość). Gdy słychać muzykę (dowolny utwór), dzieci poruszają się na czworakach po sali. Gdy muzyka milknie na hasło Rodzica np.:  „żółty”-  Dziecko staje na wskazanym kolorze, a następnie gestem i ruchem pokazuje uczucie, które symbolizuje kolor.

 „Figurki” dzieci biegają  w rytm dowolnej muzyki. Gdy muzyka zostanie zatrzymana, Rodzic mówi: Figurki, figurki zamieńcie się w… – tutaj pada nazwa przedmiotu, zwierzęcia lub rośliny. Rodzic liczy głośno do trzech i dzieci muszą zastygnąć bez ruchu w pozie wymienionej postaci

„Woreczki uczuć” – Rodzic przygotowuje tor z dwóch lin / skakanek. Dzieci otrzymują woreczki gimnastyczne (małe pluszaki), które układają w różnych pozycjach i próbują przejść cały tor tak, by woreczek nie upadł. Najpierw wyobrażają sobie coś smutnego i powoli idą z woreczkami na głowie. Następnie wkładają woreczki między kolana, wyobrażają sobie coś przyjemnego, radosnego i skaczą w taki sposób, by woreczek nie wypadł. Na koniec wyobrażają sobie coś strasznego i idą w podporze tyłem z woreczkiem na brzuchu.

 „Kraina radości” – dzieci słuchają muzyki i wykonują masaż na plecach Rodzica, rysując spirale, figury geometryczne i inne kształty jednym palcem, kilkoma palcami albo całą dłonią. Następnie dzieci z Rodzicami parach siedzą po turecku naprzeciw siebie i wymyślają wspólny taniec dłoni do utworu, porozumiewając się ze sobą bez słów.

Lustro” – zabawa w parach.  Dziecko jest lustrem i jego zadaniem jest wierne kopiowanie każdego ruchu Rodzica. Po kilku minutach następuje zamiana ról.

 

 

TEMAT KOMPLEKSOWY – WRAŻENIA I UCZUCIA

Ten tydzień dotyczy emocji – tematu trudnego, ale niezwykle ważnego dla nas wszystkich, a zwłaszcza dla dzieci. Głównym celem jest  utrwalenie nazw i cech charakterystycznych różnych uczuć, ale również pomoc dzieciom w przeżywaniu emocji w odpowiedni sposób. Karty  pracy do realizacji nr 19,20,21 obustronnie.

18.05.20  PONIEDZIAŁEK 

TEMAT DNIA – EMOCJE CO TO TAKIEGO ? -  utrwalenie nazw emocji; doskonalenie sprawności ręki poprzez prace plastyczne i zadania grafomotoryczne; rozwijanie umiejętności kontynuowania rytmu kilkuelementowego.

1.Masażyki w parach- dziecko siedzi zwrócone do nas plecami, następnie zmiana

• Płynęła sobie rzeczka (palcem rysujemy na plecach krętą rzeczkę)

Świeciły dwa słoneczka (rysujemy dwa kółka)

Idą konie( palcami udajemy kroki konia)

Przeszły słonie (palcami udajemy ciężkie słoniowe krok

Spadł deszczyk (palcami naśladujemy spadające krople)

Przeszedł dreszczyk? (łaskoczemy dziecko w boczki)

Tu podkóweczka tu, tu, tu (rysujemy palcem na stopie dziecka kształt podkowy)

Tu gwoździczek tu, tu, tu (delikatnie kłujemy palcem dziecko w stopę)

I młoteczkiem: puk, puk, puk (delikatnie pukamy w stopę dziecka)

I pilniczkiem: pitu pitu, pitu (jeździmy dziecku po stopie palcem, udając, że szlifujemy pilnikiem gwoździe.)

2.„Emocje” – diagram, doskonalenie umiejętności głoskowania.  Rysujemy na kartce kratki. Dziecko rzuca kostką, a liczba, która wypadnie wskazuje numer zagadki. Rodzic czyta zagadkę – osoba, która się zgłosi i odgadnie hasło, próbuje zapisać je na kartce  w kratkach, a  dziecko  głoskuje dany wyraz.

Zabawę można urozmaicić o język angielski.

1.         Służy do mierzenia czasu. Po angielsku clock.

2.         Budynek, w którym mieszkamy. Po angielsku house.

3.         Żółty owad w czarne paski. Po angielsku bee.

4.         Następuje po dniu. Po angielsku night.

5.         Polska to nasz… Po angielsku country.

6.         Kolorowe do rysowania. Po angielsku crayons.

Pytamy : Jakie hasło powstało? Co ono oznacza? Czym są emocje? Jakie emocje znacie? Zapisujemy na mapie myśli wszystkie nazwy emocji, czytamy wyrazy ,  dziecko powtarza i wyodrębnia pierwszą i ostatnią głoskę w każdym wyrazie.

3.  Zapraszam do obejrzenia programu o emocjach.

4.„Zgadnij” – odgadywanie emocji jedynie po mimice, opisywanie cech charakterystycznych. Dziecko odlicza 1… 2… 3…, minę pokaż Ty!, a osoby . biorące udział w zabawie pokazuje jedną z emocji jedynie za pomocą mimiki. Dziecko odgaduje jej nazwę. Następnie opisuje, jak się ona objawia (np. radość: uśmiech, podniesione kąciki ust, dołeczki w policzkach; gniew: zmarszczone czoło i brwi, zaciśnięte usta itd.).

5.„Emocje na twarzy” – rozpoznawanie emocji po wyrazie twarzy, zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem  karty pracy19b.

6.„Miłe czy nie?” – podział na emocje pozytywne i negatywne (miłe i niemiłe). Zaznaczenie  kolorem czarnym emocji niemiłych, a żółtym miłych na mapie myśli ( kartce z diagramem).

7.„Emocjonalny autoportret”- losujemy kartoniki, na których napisane są  literami drukowanymi słowa: smutny, radosny, zawstydzony, przestraszony, zaskoczony, rozgniewany. Rodzic odczytuje globalnie nazwę emocji a dziecko ja zapamiętuje. Następnie  wszyscy bierzemy kartki z  narysowanymi  konturami twarzy i lusterka. Każda osoba mimiką wyraża wylosowane uczucie , spoglądając w lustro a następnie rysuje na konturze twarzy mimikę, którą zobaczyli. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie, jaka emocja jest przedstawiona na każdym portrecie.

8. „Druga połówka” – utrwalenie nazw emocji oraz ich zapisu, praca z karta pracy19a – doskonalenie zdolności grafomotorycznych, odwzorowywanie, rozwijanie umiejętności kontynuowania rytmu kilkuelementowego.

9.„Moje emocje”- zachęcamy do udziału  wszystkich domowników,  malowanie farbami przy Sonatcie Księżycowej L. van Beethovena (pędzlem lub palcami). Po zakończeniu prac  oglądamy obrazy i na ich podstawie zgadujemy, jaki nastrój towarzyszył dziś każdej osobie

https://www.youtube.com/watch?v=mbsWdRUgcs4

10.„Zabawa w silnego i słabego” –  seria zabaw z Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne.

 https://www.youtube.com/watch?v=hEAQunXvlmI&t=3

11. „Podróż do krainy: złości, radości, smutku, strachu” – zabawa dramowa. Wszyscy  domownicy przy muzyce naśladują gesty Rodzica. Gdy muzyka ucichnie, zatrzymują się w krainie złości, radości, smutku, strachu – przedstawiają mimiką, gestem różne uczucia i emocje. Dzieci zwracają uwagę na osoby, które się np. przewróciły, podchodzą do nich, pomagają wstać, wspierają się wzajemnie.

 

15.05.20 PIĄTEK

TEMAT DNIA - GDZIE SŁYCHAĆ MUZYKĘ? - doskonalenie umiejętności kodowania i postępowania zgodnie z instrukcją; utrwalenie aspektu porządkowego liczb

1.„Gdzie można usłyszeć muzykę?” – mapa myśli, dziecko podaje swoje propozycje (miejsc typowych i nietypowych). W razie potrzeby  zadajemy dodatkowe pytania, np. Jak nazywa się specjalne miejsce, gdzie można słuchać koncertów muzyki klasycznej? (filharmonia) Gdzie odbywają się przedstawienia, w których głównie słychać muzykę klasyczną i śpiew? (opera) . Podsuwamy również następujące propozycje: kościoły, szkoły muzyczne, internet , koncerty plenerowe itd.

2.„Śpiewamy jak w operze” – prezentacja utworu z opery

https://www.youtube.com/watch?v=IMY5PCCjdlE

Zadaniem dziecka jest zabawa w mima i bezdźwięczne naśladowanie śpiewu operowego.

3.Praca z KP4.18 – doskonalenie koordynacji wzrokowo–ruchowej, percepcji słuchowej i wzrokowej, zdolności grafomotorycznych, dekodowanie, łączenie dźwięku z ilustracją

4. „Jak zapisać muzykę?” – burza mózgów, zapoznanie dzieci z nutami i pięciolinią. Zadajemy   pytanie: Czy da się zapisać muzykę wyjaśniamy , że muzykę zapisuje się za pomocą nut i linii.

5.„Co to za linie?” – zapoznanie z pięciolinią, przeliczanie linii. rysujemy na kartce duży rysunek pięciolinii,  wspólnie   z dzieckiem przeliczajmy linie (od dołu). Następnie rozdajemy pięć kartoników z zapisanymi liczbami od 1 do 5. Prosimy, by dziecko dopasowało do pięciolinii liczby.

6.„Nutki” – dziecko otrzymuje po kilka karteczek z nutami (np. ósemkami). Ustawia je na pięciolinii wg instrukcji Rodzica , np. pierwsza na trzeciej linii, druga na piątej linii, trzecia pod drugą linią.

7.Blok zajęć o emocjach – trema. „Jakie to uczucie?” – zagadka:

Dopada cię to chwilę przed występem na scenie,

gdy śpiewasz, grasz na instrumencie lub gdy masz przedstawienie.

Czujesz niepokój przed tym przedsięwzięciem,

choć wiesz, że czeka cię miłe przyjęcie.

Gdy ktoś na ciebie patrzy, gdy oglądać cię chce,

to nieprzyjemne uczucie właśnie ogarnia cię. (trema)

 

8.„Trema” – dyskusja. Co to jest trema? Jakie to uczucie? Kiedy można odczuwać tremę? Co się z nami dzieje gdy czujemy tremę? Czy  kiedyś odczuwałeś tremę? W jakiej to było sytuacji? Czy było to przyjemne uczucie? Czy tremę można przezwyciężyć? Kiedy to uczucie mija?

9.„Stremowana orkiestra” – zabawa muzyczna. N. rozdaje dzieciom różne instrumenty. Opowiadamy dziecku, że czasem stres związany z tremą ma negatywny wpływ na występ. Jeśli np. muzycy w orkiestrze są zbyt stremowani, to mogą się zagapić, źle grać, nie patrząc na ruchy dyrygenta. Za to, gdy muzycy są spokojni, niestremowani, to grają jak jedno ciało, zgodnie z rytmem wyznaczanym przez dyrygenta, a ich muzyka jest piękna. Proponujemy wszystkim zabawę w orkiestrę. Rodzic wciela się w rolę dyrygenta i bierze do ręki batutę. Pokazuje za pomocą batuty prosty rytm, do którego reszta osób gra na swoich instrumentach. Ustala także gest (uniesiona dłoń), który wyznacza koniec gry. Gdy podczas grania usłyszą wypowiedziane przez dyrygenta hasło: stremowana orkiestra –  wszyscy przestają grać zgodnie z rytmem wyznaczonym przez dyrygenta. Zabawę powtarzamy kilka razy, zmieniając dyrygenta.

 10. „Radzimy sobie z tremą” – ćwiczenie oddechowe. tłumaczy dziecku, że jednym z dobrych sposobów na poradzenie sobie z odczuwaną tremą, niepokojem, zdenerwowaniem są ćwiczenia oddechowe. Proponuje im nauczenie się ćwiczeń oddechowych w oparciu o wierszyk motywacyjny. Rodzic  recytuje wiersz, a dziecko wykonują ćwiczenie z zamkniętymi oczami, koncentrując się na własnym oddechu:

Wiem, że to potrafię, wszystko mi się uda.

Stoję mocno na dwóch nogach, ręce trzymam na udach.

Biorę głęboki wdech nosem, ręce unoszę do góry.

Wypuszczam ustami powietrze, znikają zwątpienia chmury.

I jeszcze raz wdech nosem i buzią wydech robię.

Rozluźniam się, czuję się lekko, mam już wiarę w sobie.

14.05.2020  (CZWARTEK)

TEMAT DNIA: MUZYKA RELAKSACYJNA -  poznanie litery H, h; doskonalenie motoryki małej podczas pisania szlaczków i wykonywania prac plastycznych; rozwijanie analizy i syntezy słuchowej

1. ,, Po co nam muzyka?” – burza mózgów, doskonalenie myślenia przyczynowo – skutkowego. Włączmy dzieciom fragmenty różnej muzyki(z własnych zasobów), a dzieci decydują, do czego mogłaby być dobra(np. muzyka relaksacyjna, muzyka elektroniczna, rock and roll).

2. ,,Namalujmy muzykę!” – malowanie dziesięcioma palcami do muzyki (muzyka z gatunku heavy metal). Rozkładamy na podłodze duży arkusz papieru( co najmniej A3). Dzieci swobodnie malują farbami, wykorzystując wszystkie palce i całe dłonie – ilustrują muzykę.

3. ,, Muzyka łagodzi obyczaje” – rozmowa z dziećmi. Zapytajmy dzieci, co oznacza to powiedzenie, poprośmy o podanie przykładów sytuacji.

4. Wprowadzenie litery H, h

Zaaranżowanie sytuacji, w której pojawi się wyraz podstawowy, np. zadajemy dzieciom pytanie: Gdy słuchacie muzyki relaksacyjnej, zamykacie oczy i gdzie się przenosicie?. Mówimy, że np. przenosimy się na egzotyczną wyspę, leżymy w hamaku i słuchamy muzyki. Pytamy: Co to jest hamak?; - wydzielenie jednej głoski w słowie ,,hamak”, by utożsamić ją później z wprowadzoną literą.

Proszę pokazać dziecku jak wygląda litera H, h pisana i drukowana. Poćwiczmy przy okazji szukania elementów zaczynających się na h, podział na sylaby( wyklaskujemy sylaby), zapytajmy o ilość sylab w wyrazie.

5. Praca z kartą pracy 17 a – doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej.

6. Praca  z kartą  pracy 17 b – doskonalenie percepcji słuchowej, koordynacji wzrokowo – ruchowej, ćwiczenia w czytaniu.

7. Zachęcam do wykonania kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych.

 

 

- Na czym grały dzieci w swojej orkiestrze?

- Jaką muzykę grały?

- Czy taka muzyka może się podobać?

 

5. „Nasza orkiestra” – zabawy muzyczne z wykorzystaniem dowolnych przedmiotów. Dzieci wybierają dowolne przedmioty i próbują na nich zagrać, pozwalamy im na pełną improwizację.

6. Praca z Kartą Pracy 4 str. 16b – zabawa matematyczna doskonaląca przeliczanie i spostrzeganie.

7.  „Jestem muzykantem” – zabawa tradycyjna 

Jestem muzykantem, konszabelantem       (dzieci wskazują siebie)

My – muzykanci, konszabelanci.               (rozkładają ręce, wskazując innych)

Ja umiem grać, my umiemy grać:              (wskazują siebie, a potem innych)

A na czym?

A na flecie, fiju fiju…

A na flecie, fiju fiju…

A na flecie, fiju fiju…

A na flecie bęc.                                         (naśladują granie na flecie)

 

Jestem muzykantem, konszabelantem.      (dzieci wskazują siebie)

My – muzykanci, konszabelanci.               (rozkładają ręce, wskazując innych)

Ja umiem grać, my umiemy grać:              (wskazują siebie, a potem innych)

A na czym?

 

A na bębnie bumtarara, bumtarara…

A na bębnie bumtarara, bumtarara…

A na bębnie bumtarara, bumtarara…

 A na bębnie bęc.                                      (naśladują grę na bębnie)

 

Jestem muzykantem, konszabelantem.      (dzieci wskazują siebie)

My – muzykanci, konszabelanci.               (rozkładają ręce, wskazując innych)

Ja umiem grać, my umiemy grać:              (wskazują siebie, a potem innych)

A na czym?

A na trąbce trutututu, trutututu…

A na trąbce trutututu, trutututu…

A na trąbce trutututu, trutututu…

A na trąbce bęc.                                        (naśladują grę na trąbce)

 

Jestem muzykantem, konszabelantem.      (dzieci wskazują siebie)

My – muzykanci, konszabelanci.               (rozkładają ręce, wskazując innych)

Ja umiem grać, my umiemy grać:              (wskazują siebie, a potem innych)

A na czym?

A na skrzypcach…                                       

(I tak dalej wg pomysłu dzieci).

8. Ćwiczenia pamięci - ćwiczenia te dotyczą jej wszystkich obszarów: pamięci ruchowej, słuchowej i wzrokowej.

 Oto propozycje zadań:
– Zademonstruj na sobie sekwencję ruchów, na przykład: klaśnij, tupnij, podskocz. Zadaniem dziecka jest zapamiętanie i odtworzenie układu. Wymyślaj i baw się, a później zamieńcie się: to dziecko wymyśla, a Ty powtarzasz (czasem warto się pomylić aby sprawdzić, czy dziecko dobrze zapamiętuje).
– Ułóż w wybranej kolejności trzy karty z gry memory, dla dziecka przygotuj taki sam komplet. Zasłoń swoje karty, a dziecko układa taki sam wzór. Można też stopniowo zwiększać liczbę kart
- „Dzisiaj w zoo widziałem”…
Znana starszym pokoleniom zabawa słowna, polegająca za odtworzeniu sekwencji nazw, podczas której dodawany jest kolejny obiekt. Jeśli ćwiczycie rodzic + dziecko, będzie to zabawa naprzemienna. 
Przykład? Dzisiaj w zoo widziałem małpę, konia, sowę i…. kangura!
Pamiętaj, że zamiast wycieczki do zoo, możecie zabawić się w zakupy (Dzisiaj w sklepie kupiłem…), zamawianie pizzy (Poproszę pizzę z pieczarkami, szynką, papryką i…) lub opowiadanie o lodach (W lodziarni były lody malinowe, cytrynowe, truskawkowe, miętowe i…). Kto zapamięta najdłuższy ciąg wyrazów, ten wygrywa!

Wtorek, 12.05.2020

MUZYKA WSPÓŁCZESNA

1. „Gatunki muzyczne” – zapoznanie dzieci ze współczesnymi gatunkami muzycznymi, wysłuchanie i podawanie nazw różnych gatunków muzycznych.
 Rodzic włącza utwory (z własnych zasobów) z różnych gatunków muzycznych: muzyki klasycznej, rapu, disco, rocka, jazzu itd. Dzieci starają się rozpoznać gatunki i podać ich nazwy (lub robi to Rodzic)

2. „Taneczne improwizacje” – tańczenie do różnych gatunków muzycznych, określanie tempa, na-stroju. Rodzic włącza utwory z poprzedniego ćwiczenia, a zadaniem dziecka jest tańczenie, tak jak prowadzi je muzyka. Następnie  ponownie włączamy kolejne utwory, a dzieci określają, jak im się tańczyło, który utwór najbardziej przypadł im do gustu.

3. „Nasz rap” –  tworzenie muzyki ze znanych wierszy.  Spróbujmy razem z dzieckiem wykonać np. Kaczkę Dziwaczkę, rapując tekst

4. „Taneczne rytmy disco” – wymyślanie układu tanecznego. Rodzic wyjaśnia, że disco to muzyka taneczna. Zadaniem dzieci jest wymyślenie układu tanecznego do piosenki disco.

5. „Kosmiczne dźwięki” – rozwijanie wyobraźni podczas słuchania muzyki elektronicznej – opowieść ruchowa. Prezentujemy dowolną muzykę techno lub elektroniczną. Dzieci leżą na dywanie z zamkniętymi oczami i próbują zapamiętać, co widzą w wyobraźni. Po wysłuchaniu utworu opowiadają o swoich wyobrażeniach. Proponujemy inscenizację kosmicznej podróży. Dzieci siadają w wyimaginowanych statkach kosmicznych, zapinają pasy, odpalają silniki i startują. Podczas podróży napotykają asteroidy, które próbują omijać albo rozbijać, strzelając do nich.

6.  „Rock” – wysłuchanie dowolnego utworu rockowego, wskazywanie wiodącego instrumentu. Prosimy dzieci, by wsłuchały się w muzykę i zastanowiły, jaki instrument jest w tym gatunku muzycznym najważniejszy (gitara elektryczna).

7.  „Koncert rockowy” – naśladowanie gry na gitarze. Ponownie włączamy muzykę rockową. Dzieci wcielają się w gitarzystów i próbują naśladować grę na gitarze elektrycznej – w takim tempie, jakie słuchać w utworze. Pokazujemy dzieciom, że muzyka rockowa ma różne oblicza, od spokojnych ballad po utwory pełne ekspresji.

8.  Praca z Kartą Pracy 4 str. 15 – doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji słuchowej, przeliczanie

9. „Gitara” – praca techniczna. Dzieci z  pudełek po chusteczkach tworzą gitary. Dzieci najpierw oklejają pudełka kolorowym papierem lub wydzieranką z gazety, następnie mocują żyłkę, tak by przechodziła nad otworem w pudełku (pudełko odgrywa rolę pudła rezonansowego). Na rantach pudełka N. może wykonać niewielkie nacięcia nożykiem, by struny się nie przesuwały. Następnie dzieci wycinają z kartonu gryf oraz główkę gitary i rysują na nich progi i struny.

 

Lub

 

10. Poruszajmy się trochę

Tańcząca piłka” – Podrzucamy do góry piłkę a zadaniem dziecka jest podbiegnięcie i złapanie jej 

zanim piłka opadnie a następnie wykonanie określonego przez Rodzica dowolnego ćwiczenia gimnastycznego.

„Instrumenty” –  . Jedna osoba pełniąca rolę dyrygenta zaczyna dyrygować. Dziecko naśladuje grę na wymienionych przez Rodzica instrumentach. Rodzic naśladuje dyrygenta- dzieci śledzą ruchy pałeczki i przyśpieszają albo zwalniają granie, wszystko wykonują w milczeniu i bez uśmiechu. Zadaniem dyrygenta jest pobudzić gracza do śmiechu.  

„Muzyczne powitania” – włączamy dowolną muzykę. W chwilach, gdy muzyka milknie wydajemy polecenia wykonania krótkich działań w ruchu, np.: uścisnąć się za ręce, uścisnąć  kostki u nóg….

„Perkusja” – dzieci siadają w siadzie skrzyżnym (plecy proste, ręce na kolanach). Przy muzyce szybkiej i bardzo rytmicznej wystukują rytmy: klaszczą w ręce, uderzają rytmicznie w kolana, uderzają rytmicznie dłońmi o podłogę. Wykonują po dwa razy te czynności, następnie po cztery razy itd.

 

„Pląsy muzyczne” – zabawa relaksacyjna (masażyk). Dziecko siedzi na podłodze a Rodzic za nim, wy-konując masaż pleców osoby siedzącej przed sobą

 

Idą słonie,          (na plecach kładziemy całe dłonie)

potem konie,    (na plecach kładziemy piąstki)

panieneczki na szpileczkach.      (palce wskazujące z gryzącymi pieseczkami – szczypanie)

Świeci słonko,   (zataczamy dłońmi kółka)

płynie rzeczka,  (rysujemy linię)

pada deszczyk. (uderzamy w plecy wszystkimi palcami)

Czujesz dreszczyk?         (łaskotanie)

 

TEMAT KOMPLEKSOWY: W KRAINIE MUZYKI

 

11.05.2020 (PONIEDZIAŁEK  ) -  karty pracy do realizacji w tygodniu nr.14, 15, 16, 17, 18

 ( obustronnie).

TEMAT DNIA: INSTRUMENTY DAWNIEJ I DZIŚ - poszerzenie wiedzy muzycznej (instrumenty); doskonalenie umiejętności ma-tematycznych (porównywanie, klasyfikowanie, tworzenie i kontynuowanie rytmów)

 1.Ćwiczenia gimnastyczne :

 

2. ,,Skąd pochodzą dźwięki? " - rozpoznawanie dźwięków usłyszanych instrumentów, dziecko zamyka oczy i próbuje odgadnąć jaki

       instrument gra.

 

 

.

3. "Instrumenty" - mapa skojarzeń. Dziecko wyjaśnia, co to są instrumenty, do czego służą i wymienia wszystkie, które zna.

4. "Dawne instrumenty" - opowiedzmy dziecku o najstarszym instrumencie, jakiego używał człowiek - własnym ciele. człowiek klaskał, tupał, wydawał różne okrzyki. Następnie wykorzystywano przedmioty codziennego użytku, tworząc z nich proste instrumenty, np. grzechotki, bębny.

5. " Pradawny rytm" - praca z karta pracy 14 a ćw.1 - odczytywanie i kontynuowanie rytmów.

6. „Jakie znasz instrumenty?”- prezentacja instrumentów

 

 Po prezentacji   instrumentów, dziecko próbuje podać ich nazwy

7. Z jakiej rodziny?  - wprowadzenie podziału instrumentów, klasyfikowanie instrumentów, praca z kartą pracy  14a  -pomocne w tym ćwiczeniu będzie obejrzenie wcześniej materiału edukacyjnego:

8. "Ile nutek?" - praca z kartą pracy 14b - analiza słuchowa nazw instrumentów, przeliczanie i doskonalenie percepcji wzrokowej i słuchowej.

9. "Ile razy zagram?" - dziecko wraz z rodzicem bawi się w wystukiwanie prostych rytmów na zasadzie echa. Możemy wystukiwać rytmy klaszcząc w ręce, uderzając o kolana lub podłogę. Możemy też pokazywać dziecku sekwencje w trybie mieszanym (ręce, kolana, podłoga).

10. "Mój pradawny instrument" - wykonanie instrumentu z wykorzystaniem papierowych talerzy i makaronu. Wycinamy środki talerzy tak, aby zostały jedynie obręcze. Dziecko okleja kolorowym papierem obręcz a następnie przywiązujemy makaron (rurki) przewleczony przez żyłkę lub sznurek i przywiązujemy do obręczy. W ten sposób powstanie jedna z afrykańskich ozdób, a jednocześnie instrument. dziecko porusza instrumentem, rurki makaronu uderzają jedna o drugą i grzechoczą.

 

08.05.20 ,, KOLOROWE ZAKŁADKI ” – rozwijanie sprawności manualnej i inwencji twórczej, uświadomienie konieczności szanowania książek.

1. zabawy ruchowe ze śpiewem „Wygibasy z naszej klasy”

 

2.Rozwiązanie zagadki:

Może być mała i duża, gruba i cienka, z obrazkami i bez,

Możesz śmiać się przy niej, i smucić możesz też.

W sali i w każdym domu też, czyta ją duży i mały.

                                                    Co to jest ?-  (książka)

 

2. Rozmowa z dzieckiem:

- dlaczego książki są dla nas ciekawe?

- czego możemy dowiedzieć się z książek?

- kto czyta w domu książki dzieciom?

- w jaki sposób należy obchodzić się z książką?

3. Zabawa ruchowa „Książeczki na półeczki” – poruszamy się swobodnie po pomieszczeniu przy dźwiękach skocznej muzyki, w przerwie ustawiamy się w dwuszeregu w wyznaczonym miejscu.

4. Rozmowa na temat książek w domowym kąciku książek

- jak poukładane są książki, jak powinny być ułożone?

- co może nam pomóc w tym, byśmy nie zapomnieli, w którym miejscu skończyliśmy oglądać książkę? (zakładka)

5.Wykonanie zakładki do książki:

- wyjaśnienie do czego służy zakładka,

- pokaz i wyjaśnienie sposobu wykonania zakładek,

 

6.Pośpiewajmy sobie –utrwalenie piosenki ,,Poczytaj mi mamo”

 

PROPOZYCJA NA KILKA DNI

W ramach realizacji tematu „ Książka moim przyjacielem” – zachęcam i proponuję, żeby każdego dnia mama, tata, bądź starszy bart, siostra przeczytali fragment bajki, opowiadania, a zadaniem dziecka jest wykonać ilustrację do wysłuchanego fragmentu bajki. Po całym tygodniu, bardzo proszę o zebranie (spięcie zszywaczem) wszystkich ilustracji i stworzenie w ten sposób własnej, autorskiej książeczki dziecka. Koniecznie niech dziecko nada tytuł książce. Tak przygotowana książka posłuży dziecku do opowiadania własnej bajki, na podstawie wykonanych ilustracji.

Bardzo chętnie zobaczymy Wasze  książeczki i zakładki, czekamy na zdjęcia,

Pozdrawiamy

Do poniedziałku!!!

 

 

 

 07.05.20 CZWARTEK TEMAT DNIA ,,BIBLIOTEKA”- zapoznanie dzieci z biblioteką , propagowanie idei głośnego czytania,  rozbudzanie zainteresowań czytelniczych dzieci,  budzenie zainteresowań książką .

 

1 . Wprowadzenie do tematu -obejrzenie filmu pt. ,,Czy to biblioteka ?” rozmowa z dziećmi o bibliotece:

 

- Co to jest biblioteka ?

- Czy byliście już kiedyś w bibliotece?

-Czy jesteście zapisani do biblioteki i macie swoją kartę biblioteczną?

- Jak się zachowujemy w bibliotece np. w czytelni?

- Jak traktujemy książki, zwłaszcza te pożyczone z biblioteki?

2. Zagadki – rozwiązywanie zagadek związanych z tytułami bajek i wierszyków dla dzieci.

Idzie przez las w czerwonym płaszczyku i niesie dla babci jedzenie w koszyku  CZERWONY KAPTUREK

Na pewno znasz tego koziołka, nosi imię „Koziołka” KOZIOŁEK MATOŁEK

Stoi na stacji, ciężka, ogromna i pot z niej spływa  LOKOMOTYWA

Posadził ją dziadek, wyrosła duża, duża…ciągnął ją dziadek, babcia, wnuczek i…Mruczek  RZEPKA

W kącie stała i tam też się przechwalała  SAMOCHWAŁA

Jaka to dziewczynka ma roboty wiele, a na pięknym balu gubi pantofelek KOPCIUSZEK

Śmieszna to była kaczka, mieszkała nad rzeczką opodal krzaczka (listy chciała pisać drobnym maczkiem i po to kupiła raz maczku paczkę)  KACZKA DZIWACZKA

Jakie imiona mają braciszek i siostrzyczka, którzy w lesie spotkali chatkę zrobioną z pierniczka JAŚ I MAŁGOSIA

Łatwo mnie poznacie, gdy wspomnicie bajkę, chodziłem tam w butach i paliłem fajkę KOT W BUTACH

Jaka osoba z dawnych bajek z miotłą się wcale nie rozstaje CZAROWNICA

W chatce krasnoludków mieszka prześliczna królewna – ŚNIEŻKA

Do domu niedźwiadków weszła niespodzianie i bez zapytania zjadła im śniadanie ZŁOTOWŁOSA Z płatka róży kołderka, a kołyska z orzecha

 Taka mała drobinka, tyle przygód ją czeka CALINECZKA

 3.Od… do…” – matematyczna zabawa dydaktyczna, doskonalenie umiejętności porównywania. Każdy uczestnik  po kolei  losuje z  torebki karteczki w jednym z trzech kolorów. Kolor odpowiada jednemu z trzech krzeseł. Na stole  leżą książki różniące się wysokością, szerokością, grubością, rodzajem okładki, wielkością liter, papierem.

Zadania:  1. Osoba- ułożyć książki od najwyższej do najniższej. 2- osoba- ułożyć książki od najcieńszej do najgrubszej.  3. ułożyć książki od najlżejszej do najcięższej.

4.Wykonanie ćwiczeń z  kart pracy nr 8 i 9 - klasyfikowanie książek według podanego kryterium, doskonalenie percepcji wzrokowej i ćwiczenie spostrzegawczości oraz dostrzeganie różnic.

 5 . Zatańczmy tak ,jak  robiliśmy to w przedszkolu. 

4. Po kratkach - zabawy ćwicząca umiejętności grafomotoryczne i odtwarzanie  wzorów, szlaczków, figur, obrazków w kratkach zeszytowych. Dzielimy kartkę w kratkę na pół liną pionową i rysujemy dziecku proste wzory złożone z figur, linii prostych. Dziecko ma po drugiej stronie odwzorować, skopiować  nasz wzór.

5. Zabawa językowa - "Rymy" - rodzic podaje dziecku słowo, do którego dziecko musi znaleźć rym. Możemy się bawić wymiennie.

ŚRODA, 06.05.2020

JESTEŚMY AUTORAMI

1. „Rodzaje książek” – wprowadzenie klasyfikacji książek ze względu na rodzaj. Układamy na podłodze stos książek (różne rodzaje i tematyka, np. książki kucharskie, atlasy, albumy, przewodniki, słowniki, książki dla dzieci z obrazkami, bez obrazków, wiersze, proza) – jedna na drugiej, tak by nie było widać okładek. Dziecko kolejno ogląda książki i opisuje, jej wygląd.
- Co ma na okładce?
- Jaki ma tytuł? (Jeśli dziecko potrafi go przeczytać).
-  Co zawiera w środku?
-  O czym jest?
 Następnie wyjaśnijmy, że książki mogą się różnić wyglądem, tematem, rodzajem, budową, sposobem zapisu czy przeznaczeniem.

2. „Dla kogo?” – kończenie rozpoczętego zdania, budowanie logicznych wypowiedzi. Pokazujemy dziecku dowolną książkę (z poprzedniego zadania). Dziecko oglądaj ją, a następnie kończy zdanie:
- Ta książka mogłaby być dla kogoś, kto lubi…

3. Praca z Kartą Pracy 4 str. 6 a– doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej, dekodowanie.

4. „Budowa książki" - zabawa z czytaniem globalnym. Przygotujmy dla dziecka napisy (najlepiej drukowane, ewentualnie pisane drukowanymi literami) : AUTOR, OKŁADKA, GRZBIET, ILUSTRACJA, TYTUŁ, NUMER STRONY, SPIS TREŚCI, następnie niech dziecko przeczyta pierwszą literę, a my pomóżmy mu odczytać wyraz ( przy okazji podzielmy wyklaskując na sylaby, zapytajmy o ilość sylab w wyrazie, na co się zaczyna wyraz , a na co kończy - pamiętajmy przy okazji, że to co widzimy , czyli jest zapisane  - to litery, a to co słyszymy  - to głoski. Wyjaśnijmy znaczenie słów.

5. „Quiz” – rozpoznawanie zdań prawdziwych i fałszywych, doskonalenie logicznego myślenia. Rodzic czyta zdania na temat budowy książek, a dzieci za pomocą lizaków TAK / NIE określają, czy są to zdania prawdziwe, czy fałszywe.

Przykładowe zdania:

–– Okładka to zewnętrzna część książki.

–– Autor to osoba, która napisała książkę.

–– Spis treści to miejsce, gdzie jest umieszczone nazwisko autora.

–– Ilustracja to rysunek w książce.

–– Ilustracje zawsze muszą być kolorowe.

–– Grzbiet książki to inna nazwa pierwszej strony.

–– Spis treści pozwala zobaczyć, co zawiera książka i na których stronach.

–– Okładka jest w środku książki.

6. „Moja książka” – praca z Kartą Pracy 4 str. 7b, doskonalenie twórczego myślenia i zdolności grafomotorycznych, przypomnienie rodzajów książek (kucharskie, przewodniki, dla dzieci, albumy, atlasy, słowniki itp.). Dziecko decyduje, jaki rodzaj książki chciałoby stworzyć. Następnie wykonuje zadanie z KP4.7b

7. „Ilustracja” – praca plastyczna w dowolnej technice. Dzieci tworzą ilustrację do swojej ulubionej książki z wykorzystaniem dowolnej techniki, np. farb, pasteli, kredek, mazaków, wyklejanek. Podpisują się na odwrocie kartki.

8. Zabawa "Pamięć" - połóżmy przed dzieckiem różne rodzaje książek, następnie niech dziecko uważnie się przyjrzy wszystkim. Podczas, gdy dziecko zamknie oczy my chowamy jedną pozycję, a dziecko ma odgadnąć czego brakuje.

9.  Zachęćmy dziecko do czytania prostych książek złożonych z piktogramów i pojedynczych wyrazów.

 

Wtorek, 05.05.2020

JAK POWSTAJE KSIĄŻKA?

1. Mała książka o książce – wysłuchanie opowiadania Agnieszki Filipkowskiej i rozmowa na jego temat.

Julka już od kilku dni nie chodziła do przedszkola. Miała anginę i musiała zostać w domu. Mama nie zawsze miała czas, żeby się z nią pobawić, czy poczytać jej jakąś książkę, bo była zajęta nadrabianiem zaległości w pracy. Żeby się nie nudzić, dziewczynka wymyślała sobie przeróżne zajęcia. Najbardziej spodobało jej się tworzenie własnych, barwnie ilustrowanych książeczek. Kilka kartek papieru składała na pół, wkładała jedną w drugą i po zrobieniu na grzbiecie dwóch otworów dziurkaczem, związywała wszystko razem ozdobną wstążeczką. Potem zabierała się do zapełniania stron obrazkową opowieścią, gdzieniegdzie opatrzoną prostym słowem, które już potrafiła samodzielnie napisać.

–– Mamo, jak będę duża, to zostanę księgarnią – oznajmiła pewnego dnia Julka pochłonięta ozdabianiem swoich małych arcydzieł.

–– Doprawdy? – rzuciła mama, zerkając na córkę znad laptopa, po czym zanurzyła usta w zimnej już kawie, tylko po to, by nie wybuchnąć śmiechem. – To znaczy, czym dokładnie będziesz się zajmować?

–– No jak to czym? Robieniem książek, tak jak teraz – odpowiedziała dziewczynka.

–– Wiesz, córciu, księgarnia to właściwie nie jest osoba, tylko miejsce, taki sklep, w którym można kupić książki. I tam pracują księgarze albo księgarki, czyli osoby, które powinny znać się na litera-turze, umieć coś doradzić, polecić – wyjaśniła mama. – Ale zanim książka trafi do księgarni, nad jej powstaniem pracuje wiele osób.

–– No popatrz, a ja robię wszystko sama i to jeszcze z anginą – rzekła z dumą Julka.

–– Tak, jesteś bardzo dzielna – przyznała ze śmiechem mama. – I wiesz co? Mam dla ciebie ciekawe zadanie. Co powiesz na stworzenie książki o tym, jak powstaje książka?

–– Super pomysł! – ucieszyła się mała artystka. – To od czego powinnam zacząć? –– Hmmm… Najpierw powinnaś narysować las.

 –– Jak to? To książki powstają w lesie?

–– Nie w lesie, tylko z lasu, a dokładnie z rosnących w nim drzew, które są ścinane, potem odpowiednio mielone i w specjalnej fabryce przetwarzane na papier – sprostowała mama.

Julka zostawiła na razie stronę okładki pustą. Na kolejnej zaś naszkicowała stojące w szeregu drzewa o rozłożystych koronach. Od nich skierowała strzałkę w stronę złożonej z prostokątów i trój-kątów fabryki z dymiącymi kominami. A dalej narysowała pokaźną stertę papierów. I czekała na dalsze wskazówki.

–– Teraz potrzebujemy autora, czyli osoby, która wymyśli opowieść. Od niego wszystko zależy. To on tworzy świat, jaki będziesz sobie później wyobrażać jako czytelnik. Zapełnia ten świat bohatera-mi, którym pozwala przeżywać różne przygody – kontynuowała mama. – To on w magiczny sposób przemienia pustą kartkę papieru w barwną, tętniącą życiem historię.

W Julkowej książeczce wnet pojawił się pochylony nad dużym zeszytem mężczyzna w okularach, trzymający w ręce coś, co chyba miało być długopisem. Z głowy pisarza „wypączkowała” chmurka pełna pomysłów autora. Była tam królewna w krzywej koronie, ziejący pomarańczowym ogniem smok i rycerz z mieczem w dłoni.

–– Piękne te twoje rysunki – skomentowała mama z uznaniem. – Może zamiast księgarnią, zostaniesz ilustratorką. To kolejna ważna osoba tworząca książkę.

–– Czasami ważniejsza od pisarza, prawda? Bo w niektórych książkach są tylko obrazki, tak jak w mojej! – ożywiła się Julka. – Wiem! Na następnej stronie narysuję siebie, jak tworzę ilustracje do mojej książki! – I tak też zrobiła.–– Dobrze, to teraz czas na współpracę z wydawnictwem – podsumowała mama. – Pracują tam redaktorzy, którzy podpowiadają autorowi, jak ulepszyć napisany tekst, dokonują korekty, czyli poprawiają znalezione błędy, i przygotowują książkę do druku.

–– A na czym polega to przygotowanie? – zainteresowała się mała ilustratorka.

–– Na wybraniu odpowiedniego koloru, kształtu czy wielkości liter, rozmieszczeniu tekstu oraz ilustracji na stronie, na zaprojektowaniu okładki i stron tytułowych – wyliczała mama. – O, widzę, że już naszkicowałaś małe wydawnictwo.

–– Tak, tu jest redaktor, który czyta książkę i poprawia błędy – objaśniała Julka, wskazując postać siedzącą przy nieforemnym biurku. – A ten wybiera najładniejsze literki z tych powieszonych na maleńkich wieszaczkach.

–– Pięknie! – zachwyciła się mama. – Choć wiesz, dziś pisarze i redaktorzy zwykle pracują na komputerach, tak jest szybciej i wygodniej – dodała rozbawiona. – Ciekawa jestem, jak narysujesz drukarnię, do której właśnie zmierzamy. Są tam specjalne maszyny, które na ogromnych arkuszach papieru drukują wiele stron książki jednocześnie. Potem te arkusze trzeba odpowiednio pociąć, zło-żyć w całość i skleić albo zszyć. A na koniec oprawić w piękną okładkę.

I tak powstał szkic drukarni, w której drukarze, niczym dzielne krawcowe, próbowali okiełznać pokrytą mrówczym pismem płachtę papieru za pomocą nożyczek oraz igły z nitką.

– Brawo, Julciu! – Mama pogładziła córkę po głowie. – Tak właśnie powstaje książka, która zostanie teraz wysłana do księgarni, gdzie stanie na półce, a potem trafi do rąk czytelników.

–– A moja, jak już wyzdrowieję, trafi do Julka, którego narysuję na okładce z otwartą książką na kolanach! – oznajmiła radośnie dziewczynka, dumna ze swojego dzieła.

2. Przeczytajmy dzieciom wierszyk:

Jak powstaje każda książka? Kto słuchał, odpowie.

Najpierw rodzi się w pisarza pomysłowej głowie.

Gdy redaktor w wydawnictwie tekst dobrze ogarnie,

O druk, cięcie i oprawę poprosi drukarnię.

 

3.  „Jak powstaje papier?” – praca z Kartą Pracy 4 str. 7a-  doskonalenie myślenia przyczynowo- skutkowego, poszerzanie wiedzy ogólnej.

4. Wprowadzenie litery F, f:

 – Czego potrzebujemy, aby stworzyć książkę dla dzieci? (kartki, papier, komputer, drukarka – farby)

 -  Wyodrębnienie pierwszej głoski w wyrazie farby

-  analiza i synteza słuchowa wyrazu (podział na głoski, sylaby)

-  poszukiwanie głoski f w innych wyra

- pokaz nowej litery drukowanej, analiza pokazywanej litery, jej elementów, wodzenie palcem po małej i wielkiej literze drukowanej,

5. Praca z Kartą Pracy 4 str. 5a – poszukiwanie grafemu litery, doskonalenie percepcji wzrokowej i zdolności grafomotorycznych

6. Ozdobienie szablonu litery dowolnym materiałem.

7. Rozpoznanie nowej litery wśród innych liter (np. w dowolnym tekście z gazety)

8. Praca z Kartą Prac 4 str. 5b – doskonalenie percepcji słuchowej i zdolności grafomotorycznych, czytanie globalne.

9. Poruszajmy się trochę:

„Tajemnicza książka” –  uczestnik zabawy otrzymuje książkę, którą kładzie na głowę. Stara się utrzymać ją w tej pozycji podczas wykonywania kolejnych poleceń: Obracamy się, Tańczymy, Chodzimy bokiem, Kucamy, Chodzimy do tyłu itp. Powtarzamy zadanie kilka razy.

„W księgarni” – dzieci zajmują dowolne miejsca na podłodze. Leży na boku. Na hasło: Książki się otwierają! – przechodzą do leżenia na wznak, wyciągają na boki wyprostowane ręce i nogi. Na hasło: Kartki się przewracają! – klaszczą w dłonie (Rodzic mówi, ile stron ma książka, a dzieci tyle razy klaszczą). Na hasło: Książki się zamykają! – powracają do pozycji wyjściowej – leżenie na boku, nogi podkurczone. Gdy Rodzic powie: Książki stoją na regale, przechodzą do stania na baczność.

„Odgadywanie tytułów bajek” – (kalambury) Rodzic przedstawia dziecku za pomocą gestów i ruchów postać z jakiejś bajki, np. Kubuś Puchatek, Król lew, Śpiąca królewna, 101 Dalmatyńczyków. Po udzieleniu poprawnej odpowiedzi następuje zamiana ról.

„Nasze nogi” – dziecko z Rodzicem tworzy parę. Przechodzą do leżenia na plecach. Dotykają się stopami w taki sposób, aby nogi zgięte w kolanach tworzyły w powietrzu kąt prosty. „Siłują się” stopami, próbując wyprostować nogi. Ćwiczenie wykonują w taki sposób, żeby nie odrywać stóp od stóp partnera. Następnie odpychają się od siebie stopami na sygnał. Ćwiczenie wzmacniające mięśnie nóg.

„Baba Jaga patrzy” – jedna osoba jest Babą Jagą, dziecko stoi na linii w wyznaczonym miejscu. Baba Jaga jest odwrócona tyłem, ma zamknięte oczy i powtarza słowa: Raz, dwa, trzy, Baba Jaga patrzy. W tym czasie dziecko biegnie w jej stronę. Baba Jaga odwraca się po wypowiedzeniu się tych słów. Dziecko musi się w tym czasie zatrzymać w miejscu, do którego dobiegło, i się nie ruszać. Baba Jaga chodzi i patrzy, czy dziecko się nie rusza (może też rozśmieszać dzieci). Jeśli dziecko się poruszy, wraca na start. Baba Jaga znów wypowiada słowa: Raz, dwa, trzy, Baba Jaga patrzy. Gdy dziecko dobiegnie do Baby Jagi, wygrywa i w kolejnej rundzie staje się Babą Jagą.

 

TEMAT KOMPLEKSOWY – TAJEMNICE KSIĄŻEK - budzenie zainteresowania czytaniem książek ,rozwijanie wyobraźni

KARTY PRACY do realizacji nr.5,6,7,8,9 -obustronnie

 PONIEDZIAŁEK 04.05.20.-  ,,CZYM SĄ DLA NAS KSIĄŻKI? ” -  rozbudzanie zainteresowań czytelniczych, kształtowanie poszanowania dla książek

1 Nauka piosenki pt.,,Poczytaj mi mamo”

2. Niewidzialna zagadka" i "Ulubione" - schowajmy do nieprzezroczystej torby lub poszewki po poduszce książkę, dajmy dziecku przez torbę lub poszewkę dotknąć i zapytajmy - Co jest w środku?. Następnie porozmawiajmy z dzieckiem używając pytań pomocniczych: Co to jest książka? Z czego jest zbudowana? Jakie mogą być książki? O czym mogą być?

Zapytajmy dziecko jakie są jego ulubione książki i dlaczego, poprośmy niech przyniesie ulubioną i opowie o niej używając do wypowiedzi pełnych zdań rozwiniętych.

3. Praca z Kartą Pracy nr 8b - rozwijamy umiejętności oceniania, dziecko doskonali zdolności grafomotoryczne i rozwija kreatywność.

 4. Do czego nie są książki? - praca w oparciu o Kartę Pracy nr 9 b - dziecko ogląda obrazki wskazane na karcie i  na tej podstawie opowiada do czego nie służą książki, jak należy lub jak nie należy postępować z książkami.

5. ,,Lubimy czytać”- wiersz do nauki   Autor: Agata Dziechciarczyk

Moi drodzy przyjaciele

Przygód na Was czeka wiele

Sięgnij tylko na półeczkę

Albo odwiedź biblioteczkę.

W książce czeka moc zabawy

Są niewyjaśnione sprawy

Strach, zagadki, śmiech i łzy

Co chcesz czytać wybierz TY

6. Jak należy dbać o książki ?- prezentacja multimedialna, zwrócenie uwagi na właściwy sposób korzystania z książek, wdrażanie dzieci do poszanowania książek.

 

7 .Praca z kartą pracy 9 b (druga strona)-  wskazywanie obrazków, dzieci zastanawiają się i udzielają odpowiedzi na pytania jak należy  postępować z książkami, jak dbać o każdą książkę żeby mogli z niej korzystać inne dzieci przez wiele lat.

8. Szpital dla książek - wspólnie z dzieckiem naprawmy zniszczoną książkę, pokażmy mu jak należy obchodzić się  z szacunkiem i dbałością o każdą pozycję, aby  książki  mogły służyć  następnym pokoleniom.

9 . Zabawa ruchowa ,,Książki w ruch”.

https://www.youtube.com/watch?v=_aN9YpuvLz4

 

 

 

 

30.04.20 CZWARTEK

TEMAT DNIA,, KRAJOBRAZY  POLSKI”-  doskonalenie percepcji wzrokowej; wprowadzenie litery J, j

 

1.Zabawa ruchowa

2.Mapa Polski” – przypomnienie wiadomości o mapie. Dziecko opowiada, jakie informacje o Polsce można odczytać z mapy. W razie potrzeby Rodzic wyjaśnia, że Polska to kraj, który z jednej strony ma morze, a z drugiej góry.

3.„Polskie zwierzęta” – zabawa ruchowa utrwalająca przyporządkowywanie zwierząt danym krajobrazom. Układamy w czterech rogach pokoju zdjęcia krajobrazów (góry, morze, łąka, las). Dziecko losuje z worka zdjęcia zwierząt (niedźwiedź, kozica, orzeł, mewa, meduza, ryba, biedronka, motyl, konik polny, dzięcioł, lis, sarna).  Dziecko losuje obrazek i  układa  go przed  jednym z pejzaży.

4 Wprowadzenie litery J, j:

-zaaranżowanie sytuacji, w której pojawi się wyraz podstawowy, np. zadajemy pytanie: Jakie owoce, można spotkać w polskim lesie? –jagody .Wydzielanie z propozycji dzieci pierwszej głoski i sprawdzanie, czy już taką poznały  

-proszę o pokazanie dziecku na planszach małej i wielkiej litery „J,j”,”, następnie podpisanych ilustracji, w których znajduje się litera „J” np. jajko, , jabłko, jeż jesień, jaskółka, jeleń, jajecznica, jeżyna

-dziecko dzieli wyraz jagody  i inne wyrazy na sylaby

-pokazanie w powietrzu jak należy pisać literę „J ”’- dziecko naśladuje ruch

-z kawałka tasiemki lub włóczki próbujemy ułożyć na podłodze literę „J”

-   patykiem na pisku dziecko próbuje narysować literę „J”

5.Praca z kartą nr. 12 i 13 - obustronnie - doskonalenie zdolności grafomotorycznych, percepcji wzrokowej i słuchowej.      

6. .Zabawa „Pociąg „– Dzieci śpiewają jedzie pociąg z daleka na nikogo nie czeka, niechaj wsiądzie osoba ta, która powie wyraz z literą” j.”

7. Ozdobienie szablonu litery dowolnym materiałem np. plasteliną, farbą itp

8. Wesołe ćwiczenia gimnastyczne

 

9. „Łamańce” – ćwiczenie sprawności językowej. Dzieci powtarzają znane rymowanki, np. Król Karol kupił królowej Karolinie kolorowe korale.

10.„Czytam z mamą i tatą" (rodzic czyta tekst, dziecko obrazek).

 PROPOZYCJE NA WEEKEND

      

 

Skąd pochodzi nazwa Warszawa ? -audiobook 

 

 

Środa, 29.04.2020

TEMAT: Z CZEGO SŁYNIE POLSKA?

 

1. Układanie z kredek lub patyczków liter znanych dzieciom.

    Próby podawania nazw liter.

 

2.  Biało-czerwone motylki – wysłuchanie opowiadania Agnieszki Filipkowskiej i rozmowa     na temat jego treści.

 

Biało-czerwone motylki

 

Agnieszka Filipkowska

 

Kiedy za oknem pełnią kolorów zaczęła rozkwitać wiosna, w grupie Motylków zrobiło się biało– czerwono. Wykonane przez przedszkolaki małe dwukolorowe flagi ozdobiły półkę w kąciku czytel-niczym, a na korkowej tablicy zakwitły – niczym dorodne kwiaty – biało–czerwone kotyliony z kar-tonu i bibuły. Zostały jeszcze do wycięcia proporczyki, które miały zawisnąć nad oknami. Dzieci pracowały dzielnie nad ozdobieniem sali na majowe święto.

–– Proszę pani, bo Antek się przezywa – krzyknął nagle Julek, wskazując na kolegę. – On mówi, że ja jestem patriota!

Pani Marta odłożyła na chwilę papier i nożyczki, spojrzała na chłopców z uśmiechem i łagodnym głosem zwróciła się do dzieci:

 

–– Julku, poczułeś się urażony? – Chłopiec kiwnął głową. – Zupełnie niepotrzebnie, bo bycie patriotą to żaden wstyd, wręcz przeciwnie. A ty, Antku, wiesz, co oznacza słowo, którego użyłeś?

 

–– Yyyy… no… chyba nie… – wybąkał zawstydzony Antek. –– Ja wiem! – krzyknęła Julka. – Moja babcia zawsze powtarza, że jej dziadek, czyli mój prapradziadek był patriotą, bo walczył na wojnie. I dostał medal, prawdziwy! On już nie żyje, ale widziałam w albumie jego zdjęcia w mundurze.

–– Możesz być dumna z takiego prapradziadka, Julciu – przyznała pani Marta. – Rzeczywiście, wygląda na to, że był patriotą, czyli kimś, kto kocha swój kraj, swoją ojczyznę, i dba o nią tak bardzo, że jest gotów zaryzykować dla niej życie, jeśli to konieczne.

Julek, zajęty wprawdzie przyklejaniem białych i czerwonych trójkątów do długiej tasiemki, słuchał w skupieniu toczącej się rozmowy i nie bez żalu wywnioskował z niej, że wcale nie zasłużył na rzucone przez Antka przezwisko.

–– A jak ja nie chcę zostać żołnierzem, tylko lekarzem, to nie mogę być tym, no… patriotą, proszę pani? – spytał, nie kryjąc rozczarowania.

 

– Ależ oczywiście, że możesz – zapewniła pani Marta. – Patriota nie musi koniecznie walczyć na wojnie. Teraz, w czasach pokoju, możemy okazywać swój szacunek dla ojczyzny w inny sposób. Na przykład lekarz, wykonując swój zawód, służy krajowi, bo dba o zdrowie jego obywateli.

–– To tak jak moja mama! Ona leczy ludziom oczy – pochwaliła się Marysia.

 

–– Rzeczywiście, lekarz to ważny zawód. Ale to, co powiedziałam, dotyczy tak naprawdę każdego, kto dobrze wykonuje swoją pracę. Może to być policjant, nauczyciel, artysta czy kasjer w sklepie. Na-wet wy, będąc jeszcze dziećmi, możecie zachowywać się patriotycznie. Można powiedzieć, że Polska jest naszym wspólnym domem, a Polacy – rodziną, a jak można dbać o dom i rodzinę? – spytała wychowawczyni.

–– Na przykład można sprzątać po sobie i nie bałaganić – zaproponowała nieśmiało Tereska.

 

–– Masz rację, Teresko – przyznała pani. – To bardzo ważne, żeby dbać o środowisko, nie zaśmiecać go i troszczyć się o nasze wspólne otoczenie.

–– I jeszcze można się starać nie psuć różnych rzeczy – dodał Antek.

 

–– Tak, Antku, trzeba korzystać z tego co wspólne w taki sposób, żeby tego nie niszczyć. Place za-baw, parki, autobusy i tramwaje, a także przedszkole, w którym teraz jesteśmy, należą do nas wszystkich. Dlatego kiedy ktoś je niszczy, wszyscy tracimy.

 

–– Proszę pani, a ja dostałam od babci taką książkę o Polsce z białym orłem na okładce – wtrąciła nagle Julia. – I tata mi ją czyta. Tam jest na przykład napisane, że najdłuższa rzeka Polski to Wisła.

że stolicą jest Warszawa, i jeszcze było coś o Krakowie… i dużo innych informacji, ale jeszcze nie wszystko pamiętam. I tata mówi, że tam są rzeczy, które każdy Polak powinien wiedzieć.

–– Twój tata ma rację, warto poznawać własny kraj oraz jego historię i kulturę – przyznała nauczycielka. – To coś, co każdy z was już teraz może zacząć robić. Zresztą częściowo robimy to razem tu, w przedszkolu. I spójrzcie, co nam się udało stworzyć.

 

Wycięte przez dzieci proporczyki zostały przyklejone do mocnej złotej tasiemki i tworzyły piękny biało–czerwony łańcuch. Nadszedł czas, by ozdobić nim ramy okienne. Pan Marek, przedszkolny konserwator, przyniósł drabinę i pomógł w zamocowaniu dekoracji.

 

–– No, no! Nieźleście się napracowali, mali patrioci! – rzekł z uznaniem, patrząc z góry na pięknie przystrojoną salę.

–– Widzicie, wywieszanie flagi w święta narodowe to dla innych znak, że ojczyzna jest dla was ważna – skomentowała pani Marta. – W ten sposób też można pokazać swój patriotyzm.

Pod koniec dnia dzieci mogły zabrać zrobione przez siebie chorągiewki do domów. Julek włożył swoją do kubeczka i postawił ją na parapecie w dużym pokoju. W czasie zabawy co jakiś czas zerkał na nią z dumą. A kiedy tata wrócił z pracy, chłopiec natychmiast pobiegł oznajmić mu z pewną siebie miną:

 

–– Wiesz, tato, jeśli chcesz, możesz zostać patriotą, tak jak ja. To naprawdę nic trudnego.

 

 

 Zadajemy dzieciom pytania:

- Co oznacza patriotyzm?

- Jak wy pokazujecie, że jesteście patriotami?

Na koniec zadajemy zagadkę:

                  Może kiedyś podróżować będziesz mógł po świecie,

 

Tyle jest ciekawych krajów do zwiedzenia przecież.

 

Ale jedno miejsce domem na zawsze zostanie,

Miejsce, gdzie się urodziłeś. Jak mówimy na

 

3. Patriotyczny quiz- – wybieranie zachowań patriotycznych spośród innych. Rodzic wymienia różne zachowania, zadaniem dzieci jest wybrać te (za pomocą karteczek z napisami  TAK / NIE które wskazują na zachowania patrioty.

 

Przykłady zachowań:

 

–  Znam symbole narodowe.

 

–  Potrafię zaśpiewać hymn.

 

–  Gdy słyszę hymn, tańczę.

 

–  Wybieram towary produkowane w Polsce.

 

–  Znam i zwiedzam zabytki w Polsce.

 

–  Podczas świąt narodowych wywieszam flagę.

 

–  Bawię się godłem i rysuję po nim.

 

–  Kibicuję Polskim reprezentacjom sportowym.

 

–  Uczę się o historii naszego kraju.

 

–  Zawieszam szalik z napisem Polska i godłem bałwanowi zimą.

 

Gdy dziecko zadecyduje, że zachowanie nie jest patriotyczne, wyjaśnia, dlaczego tak sądzi.

 

4. „Co pochodzi z Polski?” – wybieranie produktów charakterystycznych dla Polski. Rodzic podaje nazwy produktów, a dzieci mają wybrać te, które są charakterystyczne dla Polski. Dzieci swobodnie tańczą w rytm dowolnej muzyki. Gdy wyłączymy muzykę, zatrzymują się, Rodzic wymienia nazwę jakiegoś produktu, np. twaróg, oscypek, ser feta, mozzarella, kapusta kiszona, ananas, croissant, pomidor, ziemniak, ferrari, kiełbasa podwawelska. Jeśli dzieci zadecydują, że produkt jest typowo polski, robią obrót na palcach, jeśli uznają produkt za zagraniczny, kucają.

 

5. „Z czego słynie Polska?”- zadaniem dziecka jest wymienić z czego słynie jego zdaniem Polska (Rodzic wyjaśnia, że np. Francja słynie z wieży Eiffla, serów, malarzy, pisarzy; Szwajcaria – z zegarków, czekolady, Niemcy słyną z samochodów, kiełbasy).

 

6. Wykonanie zadań z KP4.11b

 

7. Sławni Polacy- porozmawiajmy z dziećmi o takich postaciach jak: Mikołaj Kopernik, Jan Paweł II, Maria Skłodowska–Curie, Julian Tuwim, Jan Brzechwa, Adam Mickiewicz, Lech Wałęsa, Fryderyk Chopin, Robert Kubica, Robert Lewandowski, Adam Ma-łysz, Kamil Stoch, Justyna Kowalczyk…

 

Spróbujmy zastanowić się z dzieckiem, co to znaczy wielki Polak? Czy takie określenie zależy od wzrostu? Kogo można nazwać wielkim Polakiem? Dlaczego?

 

 

8. Blok zajęć o emocjach – szacunek, miłość do kraju.

„Moje miejsce” – słuchanie i analiza treści utworu Dominiki Niemiec

 

 

Miejsce gdzie żyję, ten piękny zakątek świata,

miejsce, w którym każdego traktuję jak brata,

miejsce, gdzie Wisła od gór wiedzie do morza,

miejsce, gdzie na polach ścielą się łany zboża,

miejsce, gdzie w jeziorach odbija się błękit nieba,

miejsce, gdzie jest bezpiecznie, gdzie bać się nie trzeba,

miejsce dumnego orła opieką otoczone,

miejsce, którego barwy są biało–czerwone,

to miejsce kocham, dbam o nie, szanuję,

 

to miejsce to Polska, za jej piękno dziękuję.

 

 Pytania: O jakim miejscu była mowa w wierszu? Jakie jest to miejsce, jaka jest Polska? Jakie symbole Polski pojawiły się w wierszu? Jakimi uczuciami darzy Polskę bohater wiersza? Co znaczy kocha, szanować Polskę?

 

Kończenie zdania: Kocham Polskę za…

 

9. Słuchanie hymnu Polski. Nauka części zwrotek hymnu, zwrócenie uwagi na szczególne   zachowanie się podczas śpiewu.

 

 

    

 

 

 

 

 

Wtorek,  28.04.2020
 MIASTA POLSKI

1. „Polskie miasta” – zabawa dydaktyczna z pocztówkami (zdjęciami), kończenie nazw miast. Ukrywamy w pokoju pocztówki z różnych miast Polski. Na odwrocie każdej z nich znajduje się duży napis – początek nazwy miasta (np. POZ, GDA, ZAKO, KRA, TOR, WAR). Dziecko ma za zadanie odnaleźć pocztówki, odczytać z nich początki nazw i zgadnąć, o jakie miasta chodzi. Jeśli mają problem z odczytaniem, Rodzic odczytuje głośno, a dziecko  kończy nazwy, dzieli na sylaby, podaje ich liczbę, wyróżnia pierwszą głoskę w wyrazie.

2. „Pocztówki” –  wyjaśnijmy, do czego służą pocztówki. Wspólnie z dziećmi oglądamy pocztówki z poprzedniego ćwiczenia. Dziecko mówi, co przedstawiają.

3. „Gdzie?” – odszukiwanie miast na mapie Polski, analiza wzrokowa wyrazów. Dziecko losuje samo-przylepne karteczki z nazwami miast i szukaj ich na mapie fizycznej.

4. „Palcem po mapie” – zabawy z mapą, rozmowa przy wykorzystaniu mapy. Pytamy dzieci: Jak na mapie zaznacza się miasta? Znajdź swoje miasto na mapie. Jakie inne polskie miasta znacie? (dzieci szukają na mapie miast, które podały) .Jakie duże miasto znajduje się w okolicy?

5.„Stacyjkowo” – zadania na temat znajomości legend o największych polskich miastach. Wyjaśniamy, że będziemy podróżować po różnych polskich miastach jak bohaterowie piosenki Podróże po Polsce.

Podróż zaczyna się w górach, a kończy nad morzem. W każdej miejscowości dzieci będą miały do wykonania zadanie.

Zakopane- „Wspinaczka górska” – zabawa ruchowa. Inscenizowanie ruchem wspinania się na wysoką górę – ruchy naprzemienne rąk i nóg. Unoszenie wysoko kolan. Po dotarciu na szczyt budowanie szczytu z drewnianych klocków na czas (kto szybciej).

Kraków- „Smok” – zabawa z wykorzystaniem tangramu z W. 48. Dzieci układają smoka z tangramu wg własnego pomysłu

Warszawa- „Puzzle” – układanie obrazka. Dzieci składają obrazek z części. Rodzic wcześniej tnie na puzzle np. pocztówkę przedstawiającą zabytki Warszawy (PKiN, Łazienki Królewskie, Stare Miasto

Poznań- „Koziołki” – wysłuchanie legendy o koziołkach i zabawa ruchowa – na dźwięk bębenka / gongu / talerza dzieci w parze z Rodzicem siłuje się i próbuje przepchnąć rywala.

Toruń- „Pierniki” – zabawa plastyczna. Dzieci odrysowują od szablonu (można go przygotować z tektury) i wycinają pierniki katarzynki. Ozdabiają je według własnego pomysłu.

Gdańsk- „Wpływanie do portu” – zabawa manipulacyjna. N. umieszcza w przezroczystej butelce kawałek styropianu / kory / korka i nalewa wodę. Dzieci mają tak manipulować butelką, by okręt wpłynął do

6. „Polskie miasta” – praca z KP4.11a, dopasowywanie symboli do miast, doskonalenie zdolności grafomotorycznych, poszerzanie wiedzy ogólnej, czytanie globalne.

7. „Stolica Polski”- wysłuchanie wiersza

Warszawa

Julian Tuwim

Jaka wielka jest Warszawa!

Ile domów, ile ludzi!

Ile dumy i radości

W sercach nam stolica budzi!

Ile ulic, szkół, ogrodów,

Placów, sklepów, ruchu, gwaru, Kin, teatrów, samochodów

I spacerów i obszaru!

Aż się stara Wisła cieszy,

Że stolica tak urosła,

Bo pamięta ją maleńką,

A dziś taka jest dorosła.

Po przeczytaniu wiersza zadajemy dziecku pytania:
- Jakie miasto jest stolicą Polski?
- Jak wygląda stolica przedstawiona w wierszu?
- Czy znasz jakąś legendę dotyczącą Warszawy?

8. „Legenda o Syrence” – Warto włączyć dzieciom nagranie legendy 
Następnie dziecko opowiada treść legendy własnymi słowami.

9. „Wirtualna wycieczka po Warszawie” – Pokażmy dzieciom zdjęcia przedstawiające ważne miejsca stolicy (z książek, internetu, zasobów własnych), takie jak Kolumna Zygmunta, zamek królewski, Stare Miasto, pomnik Syrenki, Wisła, mosty, Łazienki Królewskie, PKiN, wieżowce, Centrum Nauki Kopernik, Pałac w Wilanowie, Multi-medialny Park Fontann, zoo. Rodzic odgrywa rolę przewodnika, opowiada o atrakcjach turystycznych. Jeśli dzieci znają któreś z miejsc, to one mogą opowiadać.

10. „Syrenka” – praca plastyczna techniką płaskiego origami. Dzieci układają syrenkę z połówek kół w różnych kolorach (pracę można również wykonać inną dowolną techniką plastyczną).

11. Poruszajmy się trochę
- „Kocham Cię, Polsko” –Dzieci poruszają flagami w rytm muzyki, tworzą własny układ choreograficzny z flagami.

- „Dom ojczysty” – dzieci razem z rodzcami budują domy z klocków.

- „Mali żołnierze” – dzieci maszerują dookoła sali, naśladując żołnierzy na defiladzie. Wysoko unoszą kolana i wymachują rękami. N. wydaje komendy, np. Padnij! (dzieci kładą się na podło-dze), Czołgaj się! (czołgają się), Powstań! (wstają), Kryć się! (chowają się za jakimś przedmiotem).

- „Gdzie mieszkasz?” – utrwalenie własnego adresu zamieszkania. Dziecko  wraz z Rodzicami kucają w domkach (np.hula– hoop). Rodzic włącza dowolną muzykę i wypowiada polecenia: Na spacer idą osoby, które mieszkają w…

- „Biało–czerwoni” – zabawa z piłką. Dziecko siedzi naprzeciwko Rodzica.Rzucając piłkę do dziecka podajemy jakiś kolor . Gdy dziecko usłyszy czerwony lub biały, nie łapie piłki. Gdy kolor będzie inny, łapie piłkę i ją odrzuca. Gdy ktoś się pomyli, robi trzy przysiady (pajacyki, skłony lub inne ćwiczenia).

- „Orły” – zabawa ruchowa ćwicząca reagowanie na sygnał. Dzieci biegają po pokoju przy dowolnej muzyce, naśladując lecące ptaki. Gdy wyłączymy muzykę, orły lądują, czyli kucają na podłodze i opuszczają ręce.

 

 

27.04.2020 PONIEDZIAŁEK

 TEMAT KOMPLEKSOWY ,,POLSKA TO MÓJ DOM”

( karty pracy do realizacji 10,11,12,13 –obustronnie)

TEMAT DNIA  : POLSKIE SYMBOLE NARODOWE -  utrwalenie polskich symboli narodowych; zapoznanie z monetami i banknotami

1.Piosenka p .t ..Mój kraj jest NAJ…”

2. „Nasz kraj” – zabawa matematyczna, szeregowanie liczb od najmniejszej do największej. Rozkładamy na podłodze kartki z liczbami od 1 do 6. Dziecko układa  liczby w szeregu od najmniejszej do największej. Następnie odwraca kartki, odczytuje ( możemy pomóc) napis – POLSKA. Dziecko  dzieli wyraz na sylaby, na głoski, przelicza litery i głoski. Próbują podać inne wyrazy – kojarzące mu się z Polską – które zaczynają się na poszczególne litery wyrazu POLSKA.

3. Rozsypanka” – składanie rozsypanki literowej. Dajemy dziecku  koperty z rozsypankami literowymi wyrazów: GODŁO, FLAGA (mogą być wydrukowane na kartkach innego koloru, by się nie pomieszały). Dziecko przy naszej pomocy układa wyrazy, a następnie prezentuje je i odczytuje. Pytamy: Co oznaczają te wyrazy? Dlaczego mówimy o nich jednocześnie? Jakiego jeszcze symbolu brakuje?

4.Film o polskich symbolach narodowych

      

„Symbole narodowe” – wyjaśnienie dzieciom pojęć: symbole narodowe, godło, flaga, hymn. Rozmowa na temat tych symboli.

 

5. Wiersz do nauki  ,,Katechizm polskiego dziecka”

                                                                       Władysław Bełza

 

– Kto ty jesteś?

– Polak mały.

– Jaki znak twój?

– Orzeł biały.

– Gdzie ty mieszkasz?

– Między swemi.

– W jakim kraju?

– W polskiej ziemi.

– Czym ta ziemia?

– Mą ojczyzną.

 – Czym zdobyta?

– Krwią i blizną.

– Czy ją kochasz?

– Kocham szczerze.

– A w co wierzysz?

– W Polskę wierzę.

– Czym ty dla niej?

– Wdzięczne dziecię.

– Coś jej winien?

– Oddać życie.

Pytania na temat wiersza: O czym jest wiersz? O jakich symbolach była mowa w wierszu? Kto to jest Polak? Kim jest patriota?

6. „Godło Polski” – praca z karta pracy 10a, doskonalenie zdolności grafomotorycznych

7 „Biel i czerwień” – praca z kartą  10b, szukanie podobieństw na flagach państw sąsiadujących z Polską, doskonalenie percepcji wzrokowej, logicznego myślenia i zdolności grafomotorycznych, rytmy.

8„Narodowy quiz”– zabawa dydaktyczna sprawdzająca wiedzę dzieci na temat symboli narodowych. Dziecko za pomocą  napisów TAK / NIE głosuje czy zdanie czytane przez rodzica jest prawdziwe, czy fałszywe.

Zdania:

- Moją ojczyzną jest Polska.

- Godłem Polski jest orzeł w koronie.

-  Ojczyzna to miasto.

- Godło to biało–czerwony materiał

-  Flaga Polski składa się z dwóch kolorów: czerwonego u góry, białego na dole.

-  Polska to nasza stolica.

9.„Pieniądze” – giełda pomysłów.  Zadajemy pytanie: Gdzie jeszcze – poza godłem – znajduje się wizerunek orła? Na czym jest? rodzic do worka / pudełka wkłada monety. Dziecko próbuje odgadnąć, co jest w środku po dźwięku, a następnie po dotyku.

10.„Orzeł i reszka” – oglądanie monet przez lupę, omówienie ich wyglądu.

11.„Monety i banknoty” –  porównywanie zbiorów, zabawy matematyczne z monetami. Dzieci układają przed sobą wypchnięte z wyprawki( lub prawdziwe monety pod opieka dorosłego) monety i banknoty. Dzielą swój zbiór na podzbiory: monet 1 zł, 2 zł, 5 zł oraz banknotów. Porównują swoje zbiory. Ustalają, że wszyscy mają tyle samo pieniędzy. Zadajemy dziecku pytania: Ile macie monet: jedno–, dwu–, pięciozłotowych? Jak wygląda moneta 1 zł, czym się różnie od 2 zł i 5 zł? Dzieci układają przed sobą pięć monet o nominale 1 zł,  prosimy, by dołożyły jeszcze 2. Pytamy, ile zł mają razem.

 

 

 

24.04.20  PIĄTEK

TEMAT DNIA -  CO JA MOGĘ ZROBIĆ  DLA ZIEMI ? -  wdrażanie do oszczędzania wody i ochrony środowiska; doskonalenie rozumienia pojęć

matematycznych dotyczących objętości.

 

 

 

 

1.Idź do boku –wesoły taniec     

 

2. „Kto i co może chorować?”– burza mózgów. Zadajemy pytanie, a dzieci wymieniają swoje propozycje.

Można wykorzystać filmik edukacyjny

 

 Pytania pomocnicze:

- Dlaczego nie wolno zanieczyszczać wody?

- Dlaczego woda w życiu człowieka jest taka ważna?

3.Słuchanie  wiersza J. Papuzińskiej ,,Chora rzeka”-  rozmowa na temat utworu.

Śniła się kotkowi rzeka,

wielka rzeka, pełna mleka...

Tutaj płynie biała rzeka.

Ale to jest chora rzeka

Jak tu pusto!

Drzewo uschło...

Cicho tak – ani ptak,

ani ważka, ani komar, ani bąk,

ani gad, ani płaz, ani ślimak, ani żadna wodna roślina,

 ani leszcz, ani płoć , ani pstrąg,

nikt już nie żyje tutaj,

bo rzeka jest zatruta.

Sterczy napis: „Zakaz kąpieli”.

Mętny opar nad wodą się bieli.

Chora rzeka nie narzeka,

tylko czeka, czeka, czeka...

Rozmowa na temat treści wiersza. Rodzic  zadaje pytania: Co się śniło kotkowi?

Jakie zwierzęta mieszkały w wodzie? Jak wyglądał świat w wierszu?

Dlaczego tak było?  Dlaczego rzeka była „chora”? Jak myślicie, co spowodowało, że rzeka „zachorowała”? Czy wodę można uzdrowić? ( oczyszczalnia ścieków)

4. Rodzic pokazuje dziecku obrazek z rzeką czystą i brudną.

Pyta: O której rzece był wiersz?- O co może prosić rzeka?. Np.: Nie zanieczyszczaj mnie; Nie wrzucaj butelek i worków do wody; Nie zostawiaj śmieci na brzegu rzeki.

Rodzic zwraca uwagę na to, że nie tylko trzeba szanować wodę w rzekach czy jeziorach, lecz także nie wolno zanieczyszczać lasów, gdyż są one źródłem czystego powietrza, miejscem życia wielu roślin i zwierząt.

5. Do czego potrzebna jest woda?”– mapa myśli. Dzieci wymieniają pomysły. W razie potrzeby Rodzic podpowiada.

6.„Ile wody?”– zajęcia matematyczne.  Rodzic pyta , jak można policzyć wodę? Dziecko podaje swoje pomysły. Pytamy, ile wody dziecko zużywa w ciągu dnia? Ile w ciągu tygodnia? Jak to można policzyć?

7.„Mycie zębów” – doświadczenie. Podczas mycia zębów  dzielimy się na dwie grupy (dowolnie albo przez losowanie czy wyliczankę). Pierwsza grupa np. rodzic  podstawia pod kran miskę i podczas mycia zębów nie zakręca wody. Druga grupa  np. dziecko ,tylko moczy szczoteczki i zakręca wodę. Nalewa jej sobie trochę do kubka, płucze zęby i wypluwa wodę do przygotowanej miski. Następnie obie grupy mierzą  na różne sposoby (wymyślone wcześniej), np. kubkami, miarkami litrowymi, butelkami, ile wody zużyły. Porównują zużycie wody obu grup.  Pytamy : Kto zużył więcej wody? Czy ta woda była potrzebna? Czy można jej jeszcze użyć? Do czego?

Podsumowanie: Należy zastanowić się czy zawsze potrzebujemy tyle wody ile zużywamy, czy możemy ograniczyć jej użycie. Wodę należy oszczędzać, bo nie zawsze można ją ponownie użyć do picia, a wody pitnej na świecie jest niewiele, większość wody jest w oceanach i morzach, a ona jest słona i nie nadaje się do picia.

8.„Jak  możemy  ograniczyć zużycie wody?”– giełda pomysłów.

9. Utrwalenie piosenki ,,Nasza planeta” https://www.youtube.com/watch?v=1MZovZPTP7I

 

PROPOZYCJA NA WEEKEND  -  w ramach podsumowania tematu ,wierszyk do nauki ,,ŻYCZENIA DLA ZIEMI”

ŻYCZYMY CI ZIEMIO MIŁA

ABYŚ ZAWSZE CZYSTA BYŁA

BY ZWIERZĘTA I ROŚLINY

ZAWSZE CZYSTĄ WODĘ PIŁY

NO I ŻEBY CHCIELI LUDZIE

ŻYĆ W CZYSTOŚCI, A NIE W BRUDZIE

BY TWÓJ ODDECH BIŁ ŚWIEŻOŚCIĄ

A W TWYM SERCU UŚMIECH GOŚCIŁ

 

                                                                                                                                              Autor: Agata Dziechciarczyk

 

„Malarz” – tradycyjna zabawa, utrwalenie nazw kolorów. Stoimy w kole, jedna osoba jest malarzem i wchodzi do środka – może mieć zasłonięte oczy –  prowadzi dialog z resztą uczestników.

Malarz: Stuk, puk.

Dzieci: Kto tam?

Malarz: Malarz.

Dzieci: Czego potrzebujesz?

Malarz: Farby

Dzieci: Jakiego koloru?

Malarz: Zielonego      (dziecko wymienia wybrany przez siebie kolor)

Dzieci: To go poszukaj.

Malarz szuka wymienionego koloru na ubraniach wszystkich bawiących się osób..

 

23.04.20  CZWARTEK

TEMAT DNIA: ,,SMOG -  CO TO ZA STWÓR ?  - rozwijanie wiedzy na temat zanieczyszczenia powietrza, poczucia odpowiedzialności oraz troski o czystość otoczenia; doskonalenie umiejętności obserwacji i wyciągania wniosków z prostych doświadczeń.

1. Ćwiczenia oddechowe:

·         Wdychamy powietrze nosem, wydychamy ustami – kilkukrotne powtórzenie.

·    Leżymy na plecach – każdy dostaje jakiś przedmiot, który kładzie sobie na klatce piersiowej (książeczki, pluszaki, klocki itp.).Obserwujemy  wdychając powietrze, jak dana rzecz unosi się, a następnie, przy wydechu, opada. Powtarzamy ćwiczenie kilka razy.

·         Dmuchanie na wiatraczek – trzymamy w ręku wiatraczek, próbujemy za pomocą dmuchnięcia wprawić wiatraczek w ruch.

·         Dmuchanie na paski bibuły – dmuchanie na niego tak, by jak najdłużej utrzymał się poziomo w powietrzu.

·         Próba utrzymania piórka jak najdłużej w powietrzu –  za pomocą dmuchania.

2. „Puste czy pełne?” – doświadczenie wykazujące istnienie powietrza - to coś, czego nie widać ani nie czuć. Przygotowujemy 2 plastikowe butelki – jedną pełną wody, drugą pustą. Pytamy - co jest w butelkach ? (dziecko zapewne odpowie, że  w jednej jest woda, a druga jest pusta). Wyjaśniamy, że druga butelka również jest pełna, i demonstrujemy kolejne doświadczenie: zanurzamy drugą butelkę w misce z wodą i naciskamy jej ścianki. Wydobywają się bąbelki powietrza, pytamy co było  w środku? (powietrze)

3.Smog – słuchanie opowiadania Agnieszki Frączek pod tym samym tytułem z książki,, Sprężynek na tropie tajemnic – ekologia.”

Bardzo długo wyjeżdżaliśmy z miasta. „Brum, brum!”, dudniło nam w uszach. „Ti–tit, ti–tit!”, atakowało nas mimo szczelnie zamkniętych okien.

- Rany, jaki korek! – narzekał tata

- Szybciej! – prosił Antek.

-Wolniej – prosiła mama.

- Nudzi mi się – jęczała Zosia.

- Pi… – popiskiwał pies.

-Daleko to jeszcze? – pytałem ja, Sprężynek.

Ale nasze słowa i tak zagłuszało nieznośne „Brum, brum, ti–tit!”.

Wreszcie – powolutku, koło za kołem – udało nam się wyjechać za miasto. I od razu zrobiło się weselej. Tata przestał narzekać na korki, mama przestała prosić, żeby tata zwolnił (dziwne, bo jechaliśmy teraz dużo szybciej niż w mieście), Antek przestał prosić, żeby tata przyspieszył, nawet Zosia przestała się nudzić. Z pobocza machały do nas czerwone dęby, żółte brzozy i zielone choinki, pies pochrapywał cicho, a Zośka nuciła jakąś przedszkolną piosenkę. Nawet słońce świeciło jakby trochę jaśniej.

- Od razu widać, że smog został za nami – cieszyła się mama.

- To tam był jakiś smok? – z wrażenia mało nie wypadłem z koszyka.

- Trzygłowy? – zawtórowała mi Zosia.

- Spokojnie, nie smok, tylko smog, głuptasy – roześmiał się Antek.

- A co to za różnica? – zapytała Zosia.

-Ten wasz smok jest zielony, ma trzy głowy, pazury, ogon i K na końcu…

- Czyli na ogonie?

- Zośka! – zbył siostrę Antek. I tłumaczył dalej: – Wasz smok pożarł barana nafaszerowanego siarką. Zgadza się?

-Tak… – odpowiedziała niepewnie Zosia, która chyba podobnie jak ja nie rozumiała, czemu ten zielony potwór ma być „nasz”.

- Smog, o którym mówiła mama, też ma w środku trochę siarki. Ale na tym koniec podobieństw. Bo mamie wcale nie chodziło o smoka, ale o smog, prawda, mamo?

- Prawda.

- Czyli chmurę pełną dymów i spalin – wtrącił tata.

- A skąd się biorą takie smoki?

- Smogi! – poprawił Antek. – Skąd? No z tej… Z tego… – plątał się.

- Pamiętacie te wszystkie samochody stojące w korku? – przyszedł mu z pomocą tata. Potraficie sobie wyobrazić, ile one naprodukowały spalin.

- Mnóstwo

- Właśnie: mnóstwo. A przecież powietrze jest zanieczyszczane nie tylko przez samochody, ale też przez fabryki, gospodarstwa domowe, przez… – przerwał nagle tata.

 - Zobaczcie, jaki paskudny dom!

Rzeczywiście, z komina małego, żółtego domku wydobywały się kłęby dymu – gęstego, brązowo-czarnego i pachnącego chyba jeszcze gorzej niż smocza jama. Wdzierał się do samochodu, łaskotał nas w nosy i szczypał w oczy.

- A fe! – zawołała Zosia.

- Fe! – powtórzył za siostrą Antek i zakrył sobie nos szalikiem.

-  Psik! – kichnął pies.

-  Co oni palą w tym piecu? Śmieci? – zastanawiała się mama.

-  Śmieci – potwierdził tata. A paląc je, zatruwają powietrze, które i bez tego jest już bardzo zanieczyszczone ,westchnął.

-  A smog się cieszy – podsumował Antek.

 

Po przeczytaniu opowiadania zadajemy dziecku pytanie:

-  Co to jest smog? - dziecko tworzy swoje definicje.

-  Czym różnią się smog i smok? – dzielimy oba wyrazy na głoski.  

- Jakie są przyczyny smogu? wyjaśniamy, że nie zawsze widać, że powietrze jest zanieczyszczone ( doświadczenie- obserwowanie drobin kurzu w świetle latarki)

4. Dlaczego musimy zadbać o czyste powietrze? Czym jest smog?- film edukacyjny

5.„Jak pozbyć się smogu?” – burza mózgów, zakładamy na twarz maseczkę antysmogową i pytamy dzieci, czy wiedzą, czemu ona służy. Wyjaśniamy, że jeśli nie pozbędziemy się zanieczyszczonego powietrza, to wszyscy będziemy musieli chodzić w takich maskach .Pytamy-  jak pozbyć się smogu?-  a dziecko podaje swoje pomysły, uzupełniamy je w razie potrzeby (jazda komunikacją miejską / rowerem zamiast samochodem, niepalenie śmieci w piecach, filtry na kominach fabryk, nowoczesne piece w domach ). Opowiadamy ,że powietrze zanieczyszczają przede wszystkim fabryki, elektrownie, domy, bo wykorzystują węgiel, aby wytworzyć ciepło lub prąd. Pokazujemy dzieciom kawałki węgla, pozwalamy, aby go dotknęły i zobaczyły, że brudzi ręce. Wyjaśniamy, że spalający się węgiel, tak samo brudzi powietrze

5, „Dodajemy i odejmujemy” – dzieci otrzymują 10 klamerek, manipulują nimi – dodają i odejmują, ustalając wynik działania.

6.„Wiatraczek” – praca techniczna. Kwadrat z papieru z wytyczonymi przekątnymi, dziecko nacina je w kierunku środka, ale zostawia do niego mniej więcej 3 cm. Następnie zawija płatki skrzydeł do środka i przykleja. Całość mocujemy pinezką do korka lub patyka. Proponujemy zabawy oddechowe z wiatrakiem. Prosimy o  przesłanie zdjęcia wiatraczka na adres mailowy  

 

22.04.2020, Środa

Temat dnia: Śmieci

 Dziś Światowy Dzień Ziemi- 22 kwietnia setki milionów ludzi na całym świecie będzie świętować Dzień Ziemi. Idea troski o niebieską planetę łączy ludzi niezależnie od narodowości, wyznania, zawodu, wieku czy innych kategorii różnicujących.

Podejmij wyzwanie:
Poszukaj przyrody wokół siebie. Wyjdź z domu i poszukaj przyrody w dziwnych miejscach, zobacz jak przyroda walczy o swoje miejsce w mieście (np. drzewka na gzymsach, dachach komórek, rośliny wyrastające z murów, w pęknięciach asfaltu, między płytami chodnikowymi), przyjrzyj się drzewom w twojej okolicy, dotknij ich, powąchaj, przyjrzyj się liście, zidentyfikuj gatunek.

 Podejmij wyzwanie:
Znajdź miejsce do zazielenienia albo rozkwiecenia i zrób to. Kup (albo pozyskaj od znajomego działkowca) sadzonki albo nasiona mało wymagających, lokalnych roślin i posadź/wysiej je. Nie chodzi o zakładanie całych ogródków, ale o drobne zazielenianie okolicy. Pamiętaj o podlewaniu.

1. „Co to?”- zagadka z wykorzystaniem Karty Pracy 4 str. 3a- znaczek recyklingu do rysowania po śladzie. Spytajmy dziecko czy wie co on oznacza.

2. Próby określania przez dziecko , co znaczy słowo recykling (zmniejszenie zużycia surowców naturalnych oraz ilości odpadów, przetwarzanie odpadów na coś, co można ponownie wykorzystać).

3. „Co z tym zrobić?”- domowa szkoła segregacji śmieci- Włączajmy nasze dzieci do codziennej segregacji domowych odpadów wyrabiając prawidłowe nawyki. Pokażmy do jakich pojemników powinny trafiać różne rodzaje śmieci:

 Spróbujmy zastanowić się z dzieckiem jak można wykorzystać ponownie niektóre z odpadów trafiających do kosza.

4. „Ze starego coś nowego”- praca z Kartą Pracy 4 str. 3b-  utrwalenie zasad segregacji śmieci.

5. „Kosze”, „Czy dobrze?”-  praca z Kartą Pracy 4 str. 4 (obustronnie)- utrwalenie wiadomości na temat segregowania śmieci.

6.”Jak długo?”- zwróćmy uwagę dziecka na problem długiego rozkładania się niektórych śmieci:

- papier- 1 - 6 miesięcy

- ogryzek jabłka- 1- 5 miesięcy

- reklamówka (plastik) - nawet 400 lat

- słoik (szkło) - nigdy

- skórka od banana (bio)-  rok

- chusteczka higieniczna- 2- 4 tygodnie

7. Nasze emocje -oburzenie. Schowajmy się za parawanem (z koca lub prześcieradła) i odczytajmy dziecku zdania modulując głos tak, by czuć w nim było oburzenie:

- Jak można tak śmiecić!

- tu jest okropnie brudno. Kto wyrzuca puszki do lasu?

- To okropne, gdy ktoś nie dba o środowisko!

- Czy ludzie nie wiedzą, ze po swoich psach trzeba sprzątać?

- Naprawdę nie mogę tego znieść, gdy śmieci zamiast do kosza trafiają na ziemię.

- Czy tak trudno jest posegregować śmieci?

Zadaniem dziecka jest określenie jak się czuł rodzic, jakie emocje mu  towarzyszyły   gdy wypowiadał te zdania.

- Co znaczy czuć oburzenie, być oburzonym?

- W jakich sytuacjach można się tak czuć?

- Czy jest to przyjemne uczucie?

- Jak okazujemy swoje oburzenie?

8. „Eko i nieeko” - zabawa ruchowa. Rodzic wypowiada zdania a dziecko ocenia czy przedstawiona sytuacja jest eko czy nie. Gdy słyszą zdanie  reagują jedną z dwóch rymowanek . oto one ( nauczmy się ich z dzieckiem na pamięć przed rozpoczęciem zabawy):

To jest bardzo eko,                               -  podskakujemy

Fantastyczny styl życia,                        - wyciągamy do przodu oba uniesione kciuki

Każdy ekoludek                                     - wskazujemy osoby wokół

Chwali taki sposób bycia.                    - rytmiczne klaskanie w dłonie

 

Takie zachowanie strasznie mnie oburza          - podpieramy się pod boki i tupiemy nogą

Szkoda dla środowiska jest bardzo duża           -  kreślimy przed sobą dwiema rękami duże koło

Złość i smutek ogarnia wszystkie ekoludki        - wskazujemy osoby wokół

To wcale nie jest problem malutki                      - kręcimy głową i przykucamy

 

Przykładowe zdania:

- Zosia wrzuciła pustą puszkę do kosza na szkło.

- Paweł na spacerze posprzątał po swoim psie.

- Ktoś wyrzucił śmieci do lasu.

- Pani wykorzystała wcześniej używane kartki.

- Kasia nie dokręciła kranu i wciąż kapie z niego woda.

- Dawid podczas zakupów zamiast plastikowych reklamówek używa toreb z materiału.

- Tata zaniósł stary telewizor do punktu odbioru elektrośmieci.

- Karol rozpakował lizak i rzucił papierek na ziemię.

- Mama z Jankiem zbudowali z niepotrzebnych opakowań zamek dla rycerzy i księżniczek.

 

9. „Oburzony ekoludek” - wykonajmy postać ekoludka z surowców wtórnych (pudełka, plastikowe butelki, korki, nakrętki, pojemniki po jogurtach, druciki, stare płyty CD…).

10. Wyjdźmy z dzieckiem na krótki spacer (z zachowaniem wszelkiej ostrożności) i rozejrzyjcie się wokół. Jak wygląda świat wokół nas?  Jest pięknie, ale czy nie może być jeszcze piękniej?

 

Wtorek, 21.04.2020

 

Temat dnia: „Dbamy o środowisko”

1. „Co to znaczy dbać o środowisko? Rozmowa z dzieckiem na temat ochrony środowiska. Można ukierunkować myślenie dziecka pytaniami:

- Co to jest środowisko?

- Jak możemy  chronić rośliny  i dbać o nie?

- Jak możemy chronić zwierzęta i dbać o nie?

2. Pokażmy dzieciom zdjęcia przedstawiające tereny piękne i czyste oraz zanieczyszczone (1. piękne widoki parków, łąk, lasów, 2.Smieci i inne zanieczyszczenia- brudne rzeki, dymy fabryk, wycięta lasy, dzikie wysypiska śmieci). Poprośmy by dzieci wypowiedziały się na temat oglądanych zdjęć. Wspólnie poszukajcie odpowiedzi na pytanie: Jak pomóc naszej planecie?”

3. „Co by było gdyby…” - Rozwijanie twórczego myślenia.

- Co by było, gdyby ludzie wyrzucali wszystkie śmieci na ulicy?

- Co by było, gdyby zabrakło czystej wody do picia?

- Co by było, gdyby dym tak zanieczyścił niebo, że nie dałoby się zobaczyć słońca?

-  Co by było, gdyby wycięto wszystkie drzewa?

- Co by było, gdyby spłonęły wszystkie łąki?

- Co by było, gdyby nie było zwierząt?

4. „Zagrożone”- rozmowa na temat zwierząt zagrożonych wyginięciem.

5. zapoznanie z literą z, Z na podstawie wyrazu zebra

- określenie jaką głoską zaczyna się wyraz zebra, próba podziału wyrazu na głoski, podział wyrazu na sylaby

- przedstawienie dziecku litery z, Z     

- wodzenie palcem po śladzie litery  z, Z

- układanie kształtu litery z ze sznureczka, wstążki. patyczków…

6. Praca z Kartą Pracy 4 str. 2 (obustronnie)- poszukiwanie wyrazów rozpoczynających się głoską z, kolorowanie, utrwalenie grafemu litery z, Z.

7. Poćwiczmy trochę:

- „Rakieta”- dziecko naśladuje start rakiety. Stojąc na dywanie dziecko wolno klaszcze i tupie, jednocześnie pochylając się w lewo i w prawo. Potem tupią i klaszczą coraz szybciej. Obracają się. Szybko uderzają dłońmi w kolana. Prawą dłonią zataczają kółka przed nosem i wydają dźwięk pracujących silników rakiety. Podskakują z okrzykiem „hura!”

- „Planety”- rytmiczne poruszanie się do dowolnej melodii. Dziecko wyobraża sobie , że doleciało na inną planetę i tańczy (z radości, naśladuje zwolnione ruchy braku grawitacji…). Powitanie z kosmitą- wymyślamy przyjazny gest powitalny.

- „Orbity”- tor przeszkód z elementami gimnastycznymi. Dziecko wyrusza „raczkiem z miejsca startu, trzy przysiady, marsz z pluszakiem na głowie po wyznaczonej dróżce, przejście pod krzesełkiem- może być czołganie się, przejście na czworakach do mety.

- „Deszcz meteorytów” - potrząsanie pomponami (możemy je zastąpić apaszkami) w rytm dowolnej melodii, wymachiwanie, zgniatanie. Potem dotykanie pomponami nadgarstka, łokcia, ramienia drugiej ręki, podrzucanie w górę i łapanie. Naśladowanie tańca cheerleaderek.

- „Powrót na Ziemię”- ćwiczenie razem z rodzicem- kładziemy się z dzieckiem na dywanie, chwytamy za ręce i staramy się razem podnieść nie używając rąk do podpierania się.

 

 

20.04.20   PONIEDZIAŁEK

TEMAT TYGODNIA  : , ,DBAMY O NASZĄ PLANETĘ”

TEMAT DNIA: PLANETA ZIEMIA- kształtowanie właściwych nawyków dotyczących ochrony środowiska naturalnego, doskonalenie umiejętności klasyfikacji

Karty pracy do realizacji –Książka  4, karty pracy nr 1,2,3, 4 ( obustronnie)

 

Propozycje do tematu kompleksowego:

• Filmy o tematyce ekologicznej:

https://www.youtube.com/watch?v=RV5IBJGAypY

 

https://www.youtube.com/watch?v=0WS8vo0iD2k

 

 

• Piosenki o tematyce ekologicznej :

 ZoZi-  ,,Świat w naszych rękach”  https://www.youtube.com/watch?v=pRNtFXew_VE

 Śpiewające Brzdące ,,Nasza planeta " https://www.youtube.com/watch?v=1MZovZPTP7I

 

1.Wprowadzenie do tematu dnia :„Czym jest natura?” – burza mózgów. Dzieci wysuwają swoje pomysły,  na koniec je podsumowujemy, a jeśli jest taka potrzeba, osoba dorosła  dodaje własne wyjaśnienie.

2 „Natura czy człowiek?”– wysypujemy na środek pokoju różne przedmioty. Dziecko bierze po jednym i siada na dywanie. Następnie kładzie przedmioty przy rysunkach drzewa (przedmiot stworzony przez naturę) lub narzędzi (wytwór człowieka). Za każdym razem wspólnie zastanawiajmy się, czy zadanie zostało wykonane poprawnie .

Przykładowe przedmioty:

Wytwory człowieka: reklamówka, piłka, książka, kredka, długopis, kartka, papierek po cukierku, łyżka, ścierka, gąbka, skarpetka, śruba, samochód zabawka, lalka, miś, puszka, butelka

Przedmioty naturalne: liście, gałązki, źdźbło trawy, cebulka, jabłko, kwiat, kora, słoma, siano, burak, ziemniak, kamień, orzech, bursztyn, muszelka, pióro

3„Quiz”– zabawa z użyciem kartki  z napisami TAK,NIE - utrwalenie nowych informacji. Dziecko za jej  pomocą głosuje, czy element wymieniony przez dorosłego. należy do elementów naturalnych.( można pokazywać przedmioty z poprzednich zabaw lub wymieniać nazwy (warto, by wspomnieć także o większych elementach, np. fabrykach, samochodach, samolotach, wodospadach, drzewach itp.). Zabawę można częściowo przeprowadzić w języku angielskim- dziecko mówi  Yes lub No.

• Praca z karta pracy 1b – ćwiczenie logicznego myślenia, poszerzanie wiedzy ogólnej, doskonalenie zdolności grafomotorycznych; określanie, które obiekty są naturalne, a które stworzył człowiek.

4. Wysłuchanie wiersza pt.: „Sznurek Jurka”.

Za przedszkolem, bardzo blisko,

Było miejsce na boisko.

Kiedyś tam wyrzucił Jurek

Poplątany stary sznurek.

A nazajutrz obok sznurka

Od banana spadła skórka,

Wyrzucona przez Karola.

Tam też wkrótce Jaś i Ola

Wyrzucili bez wahania

Swoje torby po śniadaniach.

Stos papierków po cukierkach

Wysypała tam Walerka.

Na papierki spadła ścierka,

Jakaś pusta bombonierka,

I od lodów sto patyków,

Pustych kubków moc z plastiku,

Wyskubane słoneczniki,

Jeden kalosz, nauszniki,

Stare trampki, piłka z dziurą,

Połamane wieczne pióro,

Kilka opon od rowerów

I ogromny stos papierów.

Oto tak, od sznurka Jurka,

Wnet urosła śmieci górka.

A z tej górki, wielka góra,

Której szczyt utonął w chmurach.

Nie ma miejsca na boisko,

Lecz śmietnisko mamy blisko.

 Rozmowa na temat potrzeby ochrony środowiska i zachowania porządku w miejscu przebywania.

• W jaki sposób boisko zamieniło się w śmietnik?

• Jak oceniasz postępowanie Jurka?

• Czy Jurek wiedział co się stanie jeśli wyrzuci w tym miejscu sznurek?

• Gdzie ludzie wysypują śmieci? Czy podoba ci się taki świat?

• Co możemy zrobić ze śmieciami? (segregacja)

 5. Praca z kartą pracy 1a – ćwiczenie logicznego myślenia, budowanie postawy proekologicznej, poszerzanie wiedzy przyrodniczej.

6.Zabawa ruchowo-muzyczna „Ratujemy Ziemię!”. Dzieci maszerują do muzyki trzymają w ręku gazetowe rurki, na przerwą w muzyce energicznie walczą ze śmieciami.

7.Praca plastyczno-techniczna „Śmieciorek”. Wykonanie przez dzieci zabawnego stworka z odpadów przyniesionych z domu.

8.Przypomnienie piosenki ,,Duszki, duszki”

 

17.04.20 PIĄTEK

TEMAT DNIA- ,,PRODUKTY EKOLOGICZNE’’–  zwiększanie świadomości i wiedzy na temat rolnictwa ekologicznego oraz budowanie właściwych nawyków żywieniowych od najmłodszych lat.

 1.„Przywitanka – udawanka” – zabawa naśladowczo- ruchowa

( śpiewamy na melodię Krakowiaczek jeden)

Witam was wesoło, ustawcie się wkoło

Weźmy się za głowę i udajmy sowę – hu, hu.

Weźmy się za dłonie i udajmy słonie – tru tu.

Złap się za kolana i udaj barana – beee.

Weźmy się za boki i udajmy foki – eeee.

Tańczmy dziś wesoło i kręćmy się w koło      - wszyscy dobieramy się w pary  i   tańczymy ,, haczyki”.

2. ,,Skąd się biorą produkty ekologiczne” - film  jest wykorzystany w realizowaniu ogólnopolskiego ekologicznego programu dla przedszkoli . Główne założenia programu : zrozumienie czym jest rolnictwo i produkty ekologiczne, kształtowanie umiejętności wyboru produktów ekologicznych, propagowanie zdrowego stylu życia, zwiększanie wiedzy i świadomości przedszkolaków o  nawykach higieniczno-  zdrowotnych.

3. Pogadanka:  Czym jest gospodarstwo ekologiczne” – np. zakaz używania chemicznych środków ochrony roślin, nawozów sztucznych, pasz przemysłowych, stymulatorów wzrostu, karmienie zwierząt paszą wyprodukowaną w tym gospodarstwie, używanie nawozów wytworzonych przez hodowane zwierzęta, konieczność zachowania różnorodności gatunków roślin i zwierząt).

4. Pokazujemy  dzieciom symbol żywności ekologicznej. Dzieci omawiają symbol, przeliczają gwiazdki. Taki symbol mają te produkty z  roślin i zwierząt, które karmi się, najzdrowszym dla nich, naturalnym pokarmem  czyli takim, który  nie ma, żadnych sztucznych, niezdrowych dodatków.

5. Projektowanie własnych symboli żywności ekologicznej – dzieci projektują symbol żywności ekologicznej według własnego pomysłu. • kartki, kredki

6.„Ekologiczna żywność” – czym charakteryzuje się żywność ekologiczna? Pokazujemy dzieciom zdjęcia okazałych owoców i warzyw modyfikowanych genetycznie oraz brzydszych, mniej wybarwionych owoców i warzyw naturalnych, bez żadnych szkodliwych dodatków i konserwantów (niepryskanych).

 Następnie dajemy dzieciom do obejrzenia gazetkę sklepową. Dzieci szukają produktów ekologicznych i standardowych. Porównują ich ceny i wnioskują, że produkty ekologiczne są droższe,  pyta dzieci, z czego to wynika. Na koniec dzieci porównują daty ważności na przyniesionych produktach ekologicznych i standardowych. Pytamy - dlaczego data na produktach ekologicznych jest krótsza. • owoce, warzywa ,opakowania ,gazetka sklepowa

7. Praca z kartą pracy nr 40 –  puzzle, ułożenie obrazka zgodnie ze wzorem, doskonalenie percepcji wzrokowej i sprawności manualnej.

Punkt 8 lub 9 do wyboru

8. ,,Marchewka” – praca plastyczna według wyboru lub własnego pomysłu  – pomoce: pomarańczowa farba, zielona bibuła, druciki kreatywne ,woreczek foliowy itp.

9. Inna propozycja pracy plastycznej „Słoneczniki” – dzieci  malują  kwiat farbami lub nacinają pomalowany na żółto talerzyk  papierowy ,wyklejają środek pestkami słonecznika lub  dyni, malują łodygę inna  propozycja - wycinają płatki z żółtego papieru i naklejają je na białe plastikowe talerzyki jednorazowe. W środku przyklejają ziarna słonecznika lub dyni. Całość przyklejają do kartki technicznej. Wycinają łodygę i liście i doklejają te elementy do słonecznika.

Chętnie zobaczymy efekty pracy, proszę  o przesłanie  zdjęcia  na  e-mail grupowy

10. "Zbieranie ziaren" - zabawa ruchowa, przeliczanie, czytanie symboli. Rozsypujemy na podłodze ziarenka słonecznika (niełuskane) i dajemy dziecku plastikowy kubek. Dziecko biega w rytm muzyki po pokoju. na przerwę w muzyce  rodzic pokazuje kartkę z cyfrą (od 1 do 10). Zadaniem dziecka jest zebranie takiej liczby ziaren jak wskazuje liczba na kartce. następnie dziecko siada do stolika, wysypuje zebrane ziarenka i przelicza, sprawdzając czy się nie pomyliło.W razie pomyłki dokładają lub odejmują ziarna.

 

NASZA PROPOZYCJA NA CIEKAWE SPĘDZENIE WEEKENDU   -  AUDIOBOOK ,,LALKA DOBRZE WYCHOWANA"  

 

16.04.20  CZWARTEK

TEMAT DNIA : MASZYNY ROLNICZE - poznanie nazw i działania maszyn rolniczych, ekspresja  twórcza,  karta pracy nr. 39 (obustronnie)

1.Rolnik sam w dolinie – zabawa taneczna do piosenki. Uczestnicy  stoją w kole i śpiewają piosenkę. Jedna osoba  jest rolnikiem, który wybiera sobie żonę, potem żona wybiera dziecko, dziecko wybiera nianię, niania wybiera kotka i tak dalej.  Każda wybrana  osoba chwyta za ręce pozostałe osoby i dołącza do kółka. Dziecko lub rodzic, które zostało wybrane, mogą tańczyć lub po prostu kręcić się w kole, trzymając się za ręce i śpiewając piosenkę z pozostałymi uczestnikami .

Piosenka- ,,Rolnik sam w dolinie - https://www.youtube.com/watch?v=fnXMYTQehn4

 

2. Obejrzyjcie teraz film o maszynach

 

3. „Jakie maszyny i narzędzia pomagają rolnikowi?” – pogadanka na temat pracy rolnika, różnych narzędzi i maszyn oraz bezpieczeństwa podczas ich wykorzystywania na podstawie obejrzanego filmu, zdjęć i doświadczeń dzieci.

Kombajn zbożowy – jest maszyną, która ścina zboże, młóci je (czyli oddziela ziarno od kłosów). Na polu kombajn zostawia słomę, a ziarna zbóż zbiera i przesypuje

do zbiornika przygotowanego przez rolnika.

Silos – to zbiornik do przechowywania ziarna, jednak zanim ono tam trafi, musi być bardzo dokładnie wysuszone, bo inaczej szybko zapleśnieje.

Traktor – jest maszyną wielofunkcyjną. Po podłączeniu do niego innych urządzeń można go wykorzystywać przy różnych pracach.

Prasa belująca – służy do zbierania siana z pola i zwijania go w bele.

Brona - (do bronowania, wyrównywania powierzchni gleby, działa jak grabie)

Pług – narzędzie do przekopywania ziemi po zimie, aby nie była zbyt twarda. Pług przygotowuje ją tak, aby można było w niej zasiać nowe nasiona (napowietrzanie gleby, odwracanie jej wierzchniej warstwy).

Siewnik –  do siania ,maszyna do rozsiewania ziarna po polu.

Dodatkowo pokazujemy dzieciom  proste narzędzia, takie jak motyka, kosa, łopata - należy określić  przeznaczenie narzędzi i maszyn widocznych na zdjęciach.

Dzieci mają za zadanie dobrać zdjęcie do opisu.

 Pomoc-  zdjęcia  maszyn i narzędzi rolniczych

4.Praca z kartą nr 39 a – rozróżnianie grafemów, ćwiczenie logicznego myślenia, doskonalenie percepcji wzrokowej i zdolności grafomotorycznych, przeliczanie.

5. „Kosiarze” – zabawa fabularyzowana, ćwiczenia ruchów obu ramion. Przy włączonej dowolnej muzyce dzieci ustawiają się w rozsypce. Naśladują ruchy kosiarzy (ruchy obu ramion jednocześnie). Gdy muzyka ustaje, kosiarze odpoczywają (dzieci siadają ze skrzyżowanymi nogami). Zabawa jest kontynuowana, gdy  ponownie  usłyszymy  muzykę.

6. Praca z kartą nr 39 b – doskonalenie percepcji wzrokowej, zdolności grafomotorycznych i logicznego myślenia.

7. „Traktor” – praca plastyczna. Dzieci tworzą traktor z dwóch patyczków np. przy-klejonych do kartki. Dodają kółka z papieru kolorowego oraz dorysowują kierownicę i resztę rysunku.

 

Środa 15.04.2020

Jak powstaje chleb

 1. Rozmowa na temat różnych rodzajów pieczywa.

Jeśli to możliwe przygotujmy dziecku różne rodzaje pieczywa do degustacji. Następnie dziecko próbuje przyporządkować kawałki pieczywa danym bochenkom (przedstawionym na zdjęciu lub rzeczywistych) i podać nazwy różnego rodzaju pieczywa. Dziecko charakteryzuje różne produkty piekarskie – porównując kolor, wielkość, strukturę i kształt (rogalik, podłużny, owalny itd.). Prosimy dziecko, by używało przy opisywaniu jak największej liczby przymiotników.

Podczas degustacji dostępnego pieczywa dziecko określa jego smak, zapach i kolor.

2. „Skąd się bierze chleb?” – pogadanka na temat różnych rodzajów mąki, z której wytwarza się produkty piekarskie.  

„Od  ziarenka  do bochenka- lekcja dla przedszkolaków -https://www.youtube.com/watch?v=ywS5YL9m6pI

 Zadajemy dziecku pytania:

- Skąd się bierze chleb?

- Z czego wytwarza się to pieczywo?

- Jakie rodzaje mąki jeszcze wyróżniamy? (ziemniaczana, żytnia, razowa, kukurydziana, jaglana, lniana).

3. „Zawody” – pokazujemy zdjęcia osób pracujących w różnych zawodach (wśród nich muszą być: piekarz, kierowca, sprzedawca, młynarz, rolnik). Prosimy dzieci o wybranie i podanie nazw zdjęć przedstawiających ludzi, którzy biorą udział w produkcji chleba.

4. „Od ziarenka do bochenka” – praca z Kartą Pracy nr38- doskonalenie sprawności manualnej i percepcji wzrokowej, dostrzeganie związków przyczynowo- skutkowych, budowanie wypowiedzi.

5. Opowiadanie Dominiki Niemiec „Wiosna na wsi” (emocje – docenienie).  

Dziadek Stasia mieszka na wsi. Dziś jest sobota, Staś nie ma w szkole lekcji i postanowił z rodzi-cami odwiedzić dziadka. Wyjechali z miasta skoro świt. Staś obserwował przez okno samochodu uciekające bloki i domy. Już po chwili nie było widać kominów fabryk i wysokich wieżowców, które dumnie pięły się w miejskiej dżungli. Z nosem w szybie Staś podziwiał zmieniający się krajobraz. Najpierw przejeżdżali przez miasta i miasteczka, które były coraz mniejsze i w których nie było już wieżowców, a jedynie małe domki przycupnięte przy uliczkach niczym kury na grzędach. Między kolejnymi miasteczkami rozciągały się połacie lasów i pól, nad którymi krążyły ptaki. Wiosna da-wała o sobie znać, gdyż wszystko zieleniło się wkoło jak szalone. Po kilku godzinach Staś z rodzicami dotarł na miejsce. Dziadek przywitał wszystkich z wielkim entuzjazmem. Wyściskał mamę, tatę i wnuczka. Staś wskoczył dziadkowi na barana.

–– Hura! Dziadku, jak tu pięknie, zupełnie inaczej niż mieście.

–– O tak, zupełnie inaczej – potwierdził dziadek. – Mam tu dużo pracy, muszę zasiać warzywa w całym ogrodzie. Może mi pomożesz, zuchu?

–– O, to my pójdziemy do domu i ugotujemy z tatą obiad. Będzie na was czekał, gdy wrócicie z ogrodu – zapowiedziała mama.

Tata z mamą znikli za drzwiami dziadkowego domu, a Staś z dziadkiem ruszyli w kierunku ogro-du. Do obsiania były spory kawałek terenu przy szklarniach i po sześć długich grządek znajdujących się we wnętrzu każdej z trzech szklarni. Staś z dziadkiem zabrali się do roboty. Do grządek wpadały ziarenka, z których miały wyrosnąć dorodne pomidory, marchewki, ogórki, pietruszki, sałaty, dynie i kabaczki. Dziadek kierował pracą Stasia i pomagał przykrywać mu ziarenka ziemią.

–– Teraz trzeba to wszystko dobrze podlać – zarządził.

Staś już trzymał w ręku ogrodowego węża.

– Widzę, że doskonale wiesz, co potrzebne jest roślinom do wzrostu – z uśmiechem powiedział dziadek.

Wszystkie grządki zostały dokładnie podlane i dziadek ze Stasiem mogli udać się do domu.

–– Umyjcie szybko ręce, podaję obiad! – krzyknęła mama z kuchni, słysząc wchodzących do domu Stasia z dziadkiem.

Wszyscy zjedli obiad ze smakiem. Nie wiadomo, komu bardziej smakowały przygotowane przez mamę pierogi: czy dziadkowi, który dawno już ich nie jadł, czy też Stasiowi, który porządnie zgłodniał podczas prac w ogrodzie i pałaszował już drugą dokładkę obiadu.

–– Cieszymy się z mamą, że obiad wam tak smakuje. Uważaj, Stasiu, bo zaraz zjesz widelec razem z pierogiem – śmiejąc się, powiedział tata.

–– Dobrze, że ma apetyt – powiedział dziadek, głaszcząc wnuczka po głowie. – Jestem wam bar-dzo wdzięczny za to, że mnie odwiedziliście. To był pyszny obiad. A bez twojej pomocy, Stasiu, ob-siewanie ogrodu zabrałoby mi dużo więcej czasu. Przydałby mi się taki pomocnik na co dzień. Nie dość, że szybko pracuje, to jeszcze sam wie, co i kiedy trzeba zrobić.

Staś poczuł się naprawdę doceniony. Teraz już nie tylko czuł, ale i wiedział, że dziadek dostrzegł jego wysiłek i zaangażowanie. A i mama z tatą siedzieli przy stole uśmiechnięci.

–– Nareszcie ktoś docenił, to że gotuję – powiedziała mama.

–– Oj, przecież zawsze to doceniamy – odrzekł tata, dając mamie buziaka w policzek.

–– No właśnie. Przecież zawsze wszystko znika z naszych talerzy, a skoro tak, to znaczy, że wszyst-ko nam smakuje.

–– Jednym słowem, czuj się zawsze doceniona, córeczko! – skwitował dziadek.

Prosimy, aby dzieci spróbowały opowiedzieć treść. Chętne dziecko zaczyna opowiadać. Po zakończeniu opowiadania. Pytamy, jakie emocje towarzyszyły jego bohaterom (szczególnie zwracamy uwagę na uczucie docenienia).

-  Co to znaczy „czuć się docenionym”?

-  Czy jest to przyjemne uczucie?

- Za co można kogoś docenić?

-  Czy wy czuliście się kiedyś docenieni?

-  W jakiej to było sytuacji?

- Jak można komuś okazać, że się go docenia?

 

6.  „Czuję się doceniony” – rysowanie na zadany temat.

Dajemy dziecku kartkę i kredki. Prosi, aby narysowało sytuację, w której czuło się docenione. Prosimy by opowiedziało o tym.

 

7. Zabawa logopedyczna z kawałkiem chleba – usprawnianie aparatu mowy. Dziecko dostaje kawałek chleba ze skórką. Dzieci przeżuwają, mlaskają, gryzą skórkę, oblizują się itp.

 

8. Zabawa manualna – lepienie różnych rodzajów pieczywa z plasteliny, modeliny lub masy solnej (chleb, bułeczki, rogaliki…)

 

 

 

WTOREK 14.04.2020

TEMAT KOMPLEKSOWY: PRACA ROLNIKA

Karty pracy do zrealizowania w tym tygodniu: 37,28,39,40 - obustronnie.

 

Temat dnia: Na polu

 

1. „Wieś i miasto” – szukanie różnic i podobieństw na podstawie zdjęć. Pokazujemy dzieciom zdjęcia terenów wiejskich i miejskich. Prosimy o wskazanie różnic i podobieństw.  W rozmowie możemy odwołać się do doświadczeń dzieci z ich pobytu na wsi

2. Skojarzenia ze słowem „wieś”

 

3. Praca z Kartą Pracy nr 37 (obustronnie) – poszerzanie wiedzy ogólnej,    doskonalenie zdolności grafomotorycznych, koordynacji wzrokowo-ruchowej, przeliczani, budowanie wypowiedzi.

 

4. Słoma i siano” – porównywanie słomy i siana, czytanie globalne. Pytamy dzieci, czym różni się słoma od siana (siano – wysuszona trawa, pożywienie dla zwierząt, słoma – odpadowy materiał po koszeniu zboża, siano – bardziej miękkie, słoma – szorstka, siano – zielone, słoma – żółta) - pokażmy dzieciom chociaż zdjęcia.

 

5. Rozwiązanie zagadki:

 

Chociaż podarte nosi ubranie,

bardzo poważne ma zadanie.

Wyglądem swym odstrasza szpaki,

wróble, gawrony i inne ptaki.

                                        (strach na wróble)

 

- Do czego służy strach na wróble na polu?

- Kogo ma odstraszać?

- Dlaczego odstrasza się ptaki z pól?

- Co wyjadają ptaki na polach?

- Jak wyglądają strachy na wróble?

 

6. Narysuj stracha na wróble.

 

7. „Od ziarenka do bochenka”- opowieść ruchowo- naśladowcza połączona  z ćwiczeniami artykulacyjnymi:

–– Pociąg: Jedziemy dziś do gospodarstwa rolnego pociągiem (ciuch, ciuch, ciuch – naśladowanie odgłosów, dziecko naśladuje jazdę pociągiem). Przekonamy się, jak wygląda życie na wsi…

–– Koniki: Jedziemy na konikach do pana rolnika (odgłos kląskania).

–– Praca rolnika: Najpierw rolnik sieje zboże (siejeje, siejeje, siejeje), deszcz pada na pole (kap, kap, kap), potem zboże rośnie i dojrzewa, a wietrzyk śpiewa (szszszsz). Słońce grzeje całe lato (uf, uf, uf), nastała pora zbiorów, już na pole wjeżdża kombajn (wrrrr, wrrrrrrr, wrrrrrr). Kombajn przesypuje ziarno na wozy (szszszszsz), rolnik wiezie ziarno ciągnikiem do młynarza (wrrrr, wrrrrr, wrrrr)

–– Młyn: Młynarz w młynie zmiele ziarnka (szerokie otwieranie ust i kręcenie szczęką), z ziaren powstanie mąka. Aaaa – psik! Wpadła do nosków! Mąka jest gotowa, do piekarni jedziemy samochodem (brum, brum, brum). Nocą, kiedy dzieci śpią (sen – chrapanie), piekarz piecze z mąki chleb i bułki (naśladowanie ruchu wyrabiania ciasta).

 

–– Piekarnia: Z samego rana samochody (brum, brum) z piekarni ruszają do sklepów, by dostarczyć pieczywo. Uwaga, jeszcze gorące (parzy – dmuchanie), ale jak pięknie pachnie (wąchanie – głęboki wdech i wydech).

–– Pociąg: Wracamy pociągiem (ciuch, ciuch ciuch) do domu.

 

 

Niech Święta Wielkanocne będą czasem nadziei, niech przyniosą Państwu wiele szczęścia i radości tak byście zawsze z ufnością spoglądali w przyszłość.

Wesołych, zdrowych Świąt, dużo uśmiechu i życzliwości naszym Wychowankom i Państwu życzą

nauczycielki grupy Liliana i Lidia

 

 

10.04.20 PIĄTEK

 TEMAT DNIA: WIELKANOCNE ZWYCZAJE -  poznanie polskich i zagranicznych  zwyczajów wielkanocnych, doskonalenie precyzji ruchów  i sprawności ruchowej

 

1.„W poszukiwaniu jajek” – poszukiwanie  papierowych jajek ukrytych w pokoju , klasyfikacja, synteza wzrokowa. Na jajkach są zapisane litery składające się na słowo WIELKANOC. Jajka są różnej wielkości. Dziecko ma za zadanie poukładać jajka od najmniejszego do największego na dywanie i przeczytać utworzony wyraz.

2. Animacja ,,Wielkanoc”  –  po obejrzeniu  zadajemy dziecku pytania: Jakie znasz  tradycje związane z Wielkanocą? Jakie dni wchodzą w skład Świąt Wielkanocnych? Jak się nazywają i co wtedy robimy?  Jak wyglądają  przygotowania do Świąt

3.Praca z KP3.36b – doskonalenie zdolności grafomotorycznych, percepcji wzrokowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej.

4.Przeczytanie wiersza M. Terlikowskiej ,,Śmingus -dyngus”

Wie o tym i Tomek i Ewa,

Że w śmingus się wszystkich oblewa.

Ale czy trzeba Pawełka

oblewać z pełnego kubełka?

Wystarczy małym kubeczkiem,

dla żartu, dla śmiechu troszeczkę.

Bo może wiatr chmurkę przywieje

I wszystkich was deszczem poleje?

 Udzielanie przez dziecko odpowiedzi na pytania: Czy można oblewać ludzi z dużych pojemników? -kubełków, butelek? Rozmowa na temat zwyczaju oblewania się wodą  w lany poniedziałek, odwoływanie się do własnych doświadczeń dzieci.

Globalne czytanie wyrazu: dyngus

 5.Wielkanoc inaczej” – rozmowa na temat obchodzenia świąt w różnych miejscach świata:

- USA – wyścigi jajek

- Francja – robienie gigantycznego omleta

- Indie – tworzenie latarni, kwiatków z bibuły dla przyjaciół

-  Bermudy – robienie latawców

6. ,,Echo’’- ćwiczenia rytmiczne - zapamiętywanie i odtwarzanie poprzez wyklaskiwanie prostych rytmów (rodzic klaszcze rytm  – dziecko odtwarza)

7. Propozycja dla  chętnych - ,,Pomponowe jajko”- zabawa plastyczna, ozdabianie konturu jajka stemplami przygotowanymi z pomponów maczanych  w farbie i trzymanych za pomocą klamerki od bielizny.

 

8. PORUSZAJCIE SIĘ WRAZ Z DZIECKIEM

Wyścig żółwi

Zabawa, przy której jest sporo śmiechu, a dzieciaki lubią ją powtarzać i bić swoje rekordy. Pamiętacie ze szkolnych zajęć gimnastycznych woreczki z grochem? Będziecie ich potrzebowali! Bardzo łatwo je uszyć, ale jeśli jednak z igłą i nitką Wam nie po drodze, wsypcie groch lub kaszę do woreczka na mrożonki. A teraz reguły gry! Na mecie ustawia się jedno lub więcej dzieci w pozycji na czworaka (mama czy tata również mogą). Każdy zawodnik na plecach ma balast w postaci woreczka. Każdy porusza się na czworaka najszybciej jak potrafi. Gdy woreczek spadnie zaznaczamy od miejsca dokąd żółw dotarł. Dzieciaki lubią poprawiać swój rekord i próbować dojść za każdym razem dalej. I tak zabawa może trwać naprawdę długo.

Przeprawa przez rzekę

Wyobraźcie sobie, że przez Wasz pokój przepływa rzeka. Długi rwący potok rozciąga swoje brzegi od stołu, aż do kanapy lub od ściany do ściany, w zależności od rozkładu mieszkania. Musicie przejść na drugą stronę skacząc po kamieniach, ale tak, aby nie wpaść do wody. Czym są kamienie? Poduszkami jaśkami lub innymi kawałkami materiału. Rozłóżcie je na podłodze tak, aby przejście po nich nie było zbyt łatwe. I po każdym prawidłowym przedostaniu się na drugi brzeg zmieniajcie ustawienie. Oczywiście na trudniejsze, tak jakby to był kolejny level do przejścia w grze.

Butelkowy slalom

Uważacie, że poruszanie się slalomem jest łatwe? To spróbujcie to zrobić z zawiązanymi oczami! Ta zabawa poprawia koncentrację, ćwiczy zapamiętywanie i koordynację ruchową. Gdy już popisałam się mądrymi słowami, opowiem Wam na czym polega! Zaczynacie od rozstawienia dwóch butelek po pokoju. Dziecko ma chwilę na przyjrzenie się i zapamiętanie gdzie stoją, po czym zawiązujecie mu oczy. Zadanie polega na przejściu w taki sposób, aby nie przewrócić żadnej z butelek. Gdy uda mu się przejść poziom, dokładacie kolejną przeszkodę i tak do momentu, aż skończą Wam się w domu plastikowe butelki.

Tor przeszkód

Nie znam dziecka, które nie uwielbiałoby toru przeszkód! Do jego wykonania wykorzystajcie to co macie w domu. Mogą to być wielkie kartony przez środek, których trzeba się przeczołgać, poduszki, po których trzeba skakać, butelki, które należy omijać czy krzesła, na które trzeba się wspinać! Zabawa idealna zarówno dla maluszków jak i dla starszych dzieci.

Mały ninja

Mały ninja, człowiek pająk, nazywajcie to jak chcecie. Jedno wiem na pewno – dzieciaki będą tą zabawą zachwycone! Wystarczy zaplątać sznurek czy włóczkę o stół i krzesła by stworzyć niełatwy do przejścia tor . Ćwiczenie wymaga skupienia, precyzji i trochę gimnastyki. A układ można za każdym razem zmieniać, zaczepiając w inny sposób włóczkę. 

Rzucamy do celu

Prosta, ale zajmująca gra. Na podłodze stawiacie miskę lub wiaderko i wrzucacie do niego piłki, balony lub zmięte w kulki gazety. Oczywiście wygrywa ten, kto wykona najwięcej prawidłowych rzutów z linii mety. 

Skocz do mety!

W gry planszowe można grać nie tylko przy planszy! Wystarczy kostka do gry, dwa sznurki na podłodze oznaczające start, metę i możemy zaczynać. Ustawiamy zawodników przy pierwszej linii. Każdy z nich rzuca kostką i skacze tyle razy ile oczek wyrzucił. Powtarzamy to aż ktoś przekroczy linię mety! Prawda, że proste? A jakie zajmujące!

 

 

09.04.2020 CZWARTEK

 TEMAT DNIA:ŚWIĄTECZNY STÓŁ

 

1. Praca z wierszem Ewy Skarżyńskiej „Wielkanocny stół”

Nasz stół wielkanocny

haftowany w kwiaty.

W borówkowej zieleni

listeczków skrzydlatych

lukrowana baba

rozpycha się na nim,

a przy babie –

mazurek w owoce przybrany.

Palmy pachną jak łąka

w samym środku lata.

Siada mama przy stole,

A przy mamie tata.

I my.

Wiosna na nas

zza firanek zerka,

a pstrokate pisanki

chcą tańczyć oberka.

Wpuśćmy wiosnę,

Niech słońcem

zabłyśnie nad stołem

w wielkanocne świętowanie

jak wiosna wesołe!

Pytania pomocnicze do wiersza:

 

- Po co ludzie spotykają się przy świątecznym stole?- Czy dzielą się w Wielkanoc opłatkiem?

- Jak spędzają te święta?

2. Praca z KP3 – 36a – doskonalenie zdolności grafomotorycznych, percepcji wzrokowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej, odwzorowywanie, czytanie globalne.

 

3.”Wielkanocne kwiaty” – rozpoznawanie i podawanie nazw wiosennych kwiatów. Zadajemy dzieciom pytania:

- Co oprócz potraw może się znaleźć na świątecznym stole?

- Jakie kwiaty kojarzą się z Wielkanocą?

(Pokazujemy dzieciom zdjęcia hiacyntów, gwiazdy betlejemskiej krokusa, tulipanów, chryzantem, maków, narcyzów, forsycji,)

– Dzieci wybierają spośród nich kwiaty kojarzące się z Wielkanocą i mówią, z czym im się kojarzą pozostałe kwiaty.

4. Wykonanie stroików na stół wielkanocny – pracy plastyczna np. dziecko nacina zieloną krepinę, przykleja na rolkę od papieru toaletowego, do środka wstawia tulipany i narcyzy wykonane z krepiny i drucików.

5. Zachęcam do wykonania kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych lub o skorzystanie podanych:

- Skaczące pisanki” – dzieci stoją na wyznaczonej linii i skaczą do końca pomieszczenia  , naśladując skaczące żabki. Po drodze wykonują obrót dookoła siebie i przechodzą przez szarfę.

- „Zające na łące” – dzieci wykonują zajęcze skoki (w przysiadzie – pierwsze ręce, później nogi) do wyznaczonego miejsca. Po drodze wykonują obrót dookoła siebie i przechodzą przez szarfę

Jajko na łyżce” – dziecko  trzymając w ustach łyżkę, a na niej gotowane jajko, pokonuje drogę do osoby naprzeciwko. Oddają jej łyżkę i jajko, zmiana.

- „Mówiąca pisanka” – stoimy w kole,  osoba  rzuca piłkę, dziecko  łapie piłkę i czeka na hasło, np. Rzuć kucając!, Rzuć siedząc! lub Rzuć po uprzednim podskoku w górę!. Następnie zamiana ról.

 

 

 

 

Środa  08.04.2020

TEMAT: CO SIĘ KRYJE W ŚWIĘCONCE?

 

1. „Co włożysz do koszyczka?” – omówienie dzieciom tradycji obchodzenia Wielkiej Soboty, zapoznanie z symboliką potraw w święconce:

- pytamy dzieci, jak obchodzi się Wielką Sobotę i co zabiera się do kościoła

Możemy przygotować koszyczek i zdjęcia różnych pokarmów (np. wycięte z kolorowych gazetek promocyjnych). Wśród zdjęć znajduje się siedem pokarmów, które powinny znaleźć się w koszyczku (chleb, jajko, ser, wędlina, chrzan, ciasto, sól). Dzieci mają podać nazwy wszystkich produktów i włożyć do koszyczka tylko te, które powinny znaleźć się w święconce. Gdy dziecko wkłada zdjęcie do koszyczka, mówi głośno nazwę produktu i dzieli ją na sylaby.

  Krótko wyjaśniamy znaczenie poszczególnych potraw w koszyczku:

–– chleb – symbolizuje ciało Pana Jezusa, a także dobrobyt

–– jajko – to symbol życia i zwycięstwa nad śmiercią, podzielenie się jajkiem miało umacniać więzi

rodzinne

–  wędlina – miała zapewnić płodność i zdrowie

–  sól – to symbol oczyszczenia, miała chronić przed złem

–  ser – ma zapewnić rozwój stada zwierząt domowych

–  chrzan – miał zapewniać siłę fizyczną

–  ciasto (babka) – symbolizuje umiejętności i doskonałość

2. Praca z Kartą Pracy3 nr 35 – doskonalenie sprawności manualnej, ćwiczenie logicznego myślenia, cechy wielkościowe.

 3. „Nasze koszyczki” – zabawa ruchowa. Dziecko otrzymują koszyczki do których mają zebrać  „pisanki” wycięte z kolorowego papieru (możemy użyć również małych czekoladowych jajeczek) rozłożone w różnych miejscach pokoju. Przeliczenie zebranych pisanek.

 4. Blok zajęć o emocjach – zadowolenie i niezadowolenie. Porozmawiajmy z dzieckiem, zadajmy pytania:

- Co to znaczy czuć zadowolenie?

- W jakich sytuacjach można być zadowolonym?

-  Co to znaczy być niezadowolonym?

- W jakich sytuacjach można się tak czuć?

- Jakie są te uczucia – przyjemne czy nieprzyjemne?

- Które z tych uczuć towarzyszy wam podczas oczekiwania na Wielkanoc?

-  Dlaczego się tak czujecie?

 5. Aby bardziej poczuć atmosferę zbliżających się Świąt Wielkanocnych przygotujcie z dzieckiem jakąś świąteczną dekorację mieszkania.

Nasze inspiracje:

zajączki lub kurczaczki a może kolorowe jajeczka

Życzymy radości ze wspólnej zabawy!

 

 

WTOREK 07.04.2020

TEMAT DNIA: ALE JAJA

 

1. „Wielkanocne jajka” – Porozmawiajmy z dzieckiem nt. z jakim produktem spożywczym najsilniej kojarzy im się Wielkanoc (jajko), opowiedzmy o różnych rodzajach jajek dekoracyjnych: kraszankach, pisankach, wydmuszkach, zapoznajmy z symboliką jaja. https://www.youtube.com/watch?v=EAV9uRZyDNc

2. „Jak barwimy jajka?” – pytamy dziecko czy zna sposoby barwienia jajek. Możemy rozsypać na podłodze papierowe sylwety jajek w dziesięciu kolorach oraz zdjęcia roślin. Dzieci mają dobrać zdjęcia do jaj w taki sposób, aby pokazać, jak uzyskać dany kolor kraszanki.

–– żółty–suche łupinki cebuli

–– czerwony – kora dębu,

–– różowy–sok z buraka

–– pomarańczowy–marchew, dynia

 –– brązowy–łupiny orzecha

–– niebieski–owoce tarniny

 –– fioletowy–płatki ciemnej malwy

 –– zielony–trawa, pokrzywa

–– czarny–wygotowane olchowe szyszki

3. Zachęcam do ugotowania jajek w dostępnych produktach i pokazania efektu dzieciom

4. „Pisanka z puzzli” – praca plastyczna. Rodzic wycina z kolorowej gazety kształt jajka i rozcina na kilka części tworząc puzzle. Zadaniem dziecka jest ułożyć je z powrotem w całość i przykleić na kartkę.

5.„Przysłowia i powiedzenia” – Wyjaśniamy dzieciom powiedzenia i przysłowia związane z jajkami:

–– Jajko mądrzejsze od kury.

–– Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci.

–– Jajko Kolumba.

–– Kura znosząca złote jaja.

 

6.Wykonanie ćwiczeń z Karty Praca 34b – ćwiczenie percepcji wzrokowej i słuchowej, doskonalenie zdolności grafomotorycznych.

7.Poruszajmy się trochę:

–– „Skaczące pisanki” – dziecko naśladuje skaczące żabki. Po drodze wykonuje obrót dookoła siebie.

–– „Zające na łące” – dziecko wykonuje zajęcze skoki (w przysiadzie – pierwsze ręce, później nogi) do wyznaczonego miejsca. Po drodze wykonuje obrót dookoła   siebie.

–– „Jajko na łyżce” – trzymając w ręku (a potem w ustach) łyżkę, a na niej gotowane jajko, dziecko pokonuje drogę do osoby naprzeciwko.

8. „Jajka i kurczęta” – fabularyzowana zabawa ruchowa, poruszanie się po pokoju w rytm dowolnej muzyki. Gdy Rodzic wyłącza muzykę, dziecko reaguje na jedno z poleceń:-
- Gdy słyszą: Jajko - zwijają się w kulkę i turlają z boku na bok,
- na słowa: Kurczak chodzą po sali na ugiętych kolanach i machają rękoma jak skrzydłami.

9. „Dywanowe pisanki” – zabawa manualna. Dziecko dostaje sznurek lub włóczkę i materiały plastyczne - nakrętki, druciki kreatywne, patyczki po lodach, sznurki (i inne materiały wg inwencji rodzica i zasobów domowych). Dziecko układa ze sznurka  kształt jajka na dywanie – to będą pisanki – i ozdabia je posiadanymi materiałami.

PONIEDZIAŁEK 06.04 20

TEMAT KOMPLEKSOWY – ,,WIELKANOC”

Karty pracy do zrealizowania w tym tygodniu- nr 34, 35, 36 ( obustronnie).

TEMAT DNIA -,, Wielkanoc za pasem”- zapoznanie z tradycją wykonania palm wielkanocnych, doskonalenie umiejętności opowiadania i dzielenia się własnymi doświadczeniami

1.Zabawa ruchowa: „Koło gimnastyczne”– wszyscy uczestnicy stoją w okręgu, po kolei rzucają piłką i wspólnie wykonują wylosowane ćwiczenia :  np. pięć przysiadów, dwa pajacyki.

2.  „Chodzi lisek koło drogi” – tradycyjna zabawa w kole. Dzieci siedzą po turecku, tak aby ich kolana się stykały. Jedno z dzieci (lisek) chodzi na zewnątrz koła, pozostali mówią rymowankę:

Chodzi lisek koło drogi,

nie ma płaszcza, jest ubogi.

Kogo łapką przyodzieje,

Ten się nawet nie spodzieje!

„Lisek” dotyka głowy jedną osobę i zaczyna uciekać po obwodzie koła. Dotknięte osoba próbuje go złapać, a „lis” stara się zająć miejsce tej osoby. Jeśli zostanie złapany, ponownie jest lisem, jeśli uda mu się zająć miejsce dziecka, które go goniło, to ono odgrywa rolę lisa.

3.Proszę obejrzeć film edukacyjny  ,, Tradycje i zabawy Wielkanocne”

4. „Wielkanoc kojarzy mi się z...” – kończenie zdania. Rodzic  bierze do ręki drewniane lub wycięte z papieru jajko i zaczyna rundę w kole. Mówi: Wielkanoc kojarzy mi się z... i przekazuje jajko osobie siedzącej po prawej stro-nie. Ta kończy zdanie i podaje jajko kolejnej osobie

5.„Moje święta” – rozmowa na temat Wielkanocy inspirowana doświadczeniami dzieci. Pomocne  pytania: Z kim spędzacie święta? Jak się przygotowujecie do Wielkanocy? Jakie znacie potrawy związane ze tymi świętami? Co lubicie w Wielkanocy?

6.Prosze wykonać ćwiczenia z karty pracy 34a – ćwiczenie logicznego myślenia, doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej.

7.„Palmy wielkanocne” – omawianie wyglądu palm oraz tradycji ludowych związanych z ich święceniem. Ciekawostki:

- Niedziela Palmowa została ustanowiona na pamiątkę wjazdu Pana Jezusa na osiołku do Jerozolimy. Na powitanie ludzie machali gałązkami z drzewa palmowego.

- Niedziela Palmowa była nazywana „Kwietną” lub „Wierzbową”, bo w Polsce gałązki palmowe zastępowano gałązkami wierzby, przystrajano je kwiatami, bukszpanem, wstążkami.

- Największe palmy w Polsce wykonuje się na Kurpiach we wsi Łyse (mają kilka metrów wysokości).

 - Palmy mają chronić ludzi i domy przed chorobami i złem (tradycyjnie trzyma się je w domu do następnego roku).

- Poświęconą palmą dotykano kiedyś domowników, a w szczególności dzieci, aby były posłuszne i zdrowe.

8.Pokaz różnych palm na zdjęciach (żywych i papierowych) – omówienie przez dzieci różnic i podobieństw między nimi. pomoc: zdjęcia przedstawiające palmy żywe i z papieru

9.Dla chętnych -  wspólne wykonanie palmy z krepiny.( gdyż zapewne niektórzy z Państwa już zrobili palmy na niedzielę) - krepina, materiały potrzebne do wykonania palmy

10.    Słuchanie wiersza Bożeny Formy Wielkanoc. Rozmowa z dziećmi na temat wielkanocnych zwyczajów wymienionych w wierszu.

Wielkanoc

Święta za pasem,                                                 Upiekliśmy z ciasta,

do pracy się bierzemy,                                          baranka, zajączka,

mazurki i baby                                                      z posianej rzeżuchy

smaczne upieczemy.                                              będzie piękna łączka.

 

Pisanki, kraszanki                                               W glinianym wazonie

razem dziś robimy,                                                bazie i żonkile,

wszystkie kolorowe,                                           a na nich z papieru

bardzo się cieszymy.                                           kurczątka przemiłe.

11.„Kurki i kurczęta” – zabawa orientacyjno-porządkowa przy dowolnej muzyce. Dzieci dobierają się w pary. Jedno z nich jest kurką, natomiast drugie – kurczęciem. Kury ustawiają się po bokach pokoju. Gdy gra muzyka, dzieci, które są kurczętami, naśladują sposób poruszania się kurcząt (spacerują, podskakują, machają „skrzydełkami”, grzebią „pazurkami”). Gdy muzyka milknie – szybko chowają się pod „skrzydłami” kury. Zabawę należy powtórzyć kilka razy.

12. A teraz razem pośpiewajmy

 

  PIĄTEK 03.04.20

TEMAT ,, PO CO HODUJEMY KROWY? - poszerzenie wiadomości na temat wartości odżywczych,wykorzystania i rodzajów

1. Zgaduj-zgadula” – wnioskowanie o temacie rozmowy na podstawie ukrytego obrazka.   Pokazujemy dziecku obrazek krowy włożony do koperty z wyciętymi okienkami.  Rodzic odsłania kolejne okienka, a dziecko stara  się zgadnąć, o  jakich  zwierzętach będziemy rozmawiać . Opisują, jak wyglądają krowa, byk i cielę.

2. Praca z  kartą pracy 33a – przeliczanie, utrwalenie grafemów, doskonalenie zdolności grafomotorycznych i koordynacji wzrokowo-ruchowej.

3.  „Krowi berek” – zabawa ruchowa. Jedna osoba  jest mamą krową i goni swoje dzieci cielęta. Gdy kogoś złapie, ta osoba staje w rozkroku. Nie rusza się, dopóki  ktoś jej nie uwolni , przechodząc pod jej nogami.

4. „Ogromna krowa” – praca plastyczna, malowanie dłońmi.  Cała rodzina wspólnie wykonują krowę w rozmiarze XXL. Jedno dziecko lub rodzic rysuje na dużym brystolu sylwetę krowy. Dzieci i rodzice po kolei odciskają swoje dłonie umoczone w czarnej farbie, tworząc czarne łaty.

5. Proszę obejrzeć filmik ,,Jak produkowane jest mleko” https://www.youtube.com/watch?v=y_gXAlEJCik

 

-rozmowa o wartościach odżywczych mleka,  czy mleko jest zdrowe, czy wszyscy mogą pić mleko i kto w szczególności powinien je pić , poznanie przetworów  mlecznych

 Dzieci (niemające uczulenia i alergii) smakują różnych rodzajów mleka (tłustego, odtłuszczonego, bez laktozy), określają ich kolor, smak i zapach. Porównują je i szukają różnic,  pokazujemy dzieciom zdjęcia przedstawiające produkty mleczne (różne rodzaje serów, masło, jogurt, śmietanę, lody) oraz produkty bezmleczne (warzywa, owoce, ryby, pieczywo). Dzieci mają za zadanie nazwać wszystkie produkty i wybrać tylko te, które powstają z mleka.

6.Dla chętnych -przyrządzanie masła w słoiku – dziecko otrzymuje mały słoik z zakrętką, do którego wlewa tłustą śmietanę. Po intensywnym potrząsaniu słoikiem przez kilka minut powstanie domowe masło.

7. Praca z kartą pracy  33b ( druga strona)  – poszerzanie wiedzy ogólnej, ćwiczenie logicznego myślenia, kodowanie, utrwalenie liter,  dla chętnych- próby czytania, doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej.

8.Piosenka ,,Krówka MUUU”- pośpiewajmy całą rodziną.

 

 

 

02.04 .20 CZWARTEK

 Temat dnia: CZY ŚWINIA TO BRUDNE ZWIERZĘ? - doskonalenie  umiejętnosci rozpoznawania fikcji i rzeczywistości, poszerzenie wiedzy na temat wyglądu i zwyczajów świni

 1. Świnki w bajkach - przypomnijmy sobie razem z dzieckiem bajki, w których wystepują świnki, obejrzyjmy fragmenty filmów: BABE - ŚWINKA Z KLASĄ, KUBUŚ PUCHATEK i bajek: TRZY MAŁE ŚWINKI, ŚWINKA PEPPA  ,można obejrzeć ilustracje i w książkach i przeprowadźmy rozmowę na ich temat: gdzie żyją, jak wyglądają,  jakie mają przygody, 

 2. Proszę obejrzeć z dziećmi bajkę :TRZY MAŁE ŚWINKI : https://www.youtube.com/watch?v=HnEM9pmNh0g

  3. Praca plastyczna- przypomnijmy sobie domki świnek i z dostepnych w warunkach domowych materiałów ( papierowych lub tekturowych prostokącików imitujących cegły (ewentualnie można wykorzystać klocki lego), gałazek z drzew i wykałaczek, drewienek, patyczków po lodach, zerwanej suchej trawy spróbujmy z dzieckiem wykonać domki , najpierw przestrzennie, a póżniej na szablonie, który rodzic pomoże narysować ponaklejajmy wybrane elementy i zróbmy domek wybranej świnki.

4. Ciekawostki o świnkach: przekażmy  dzieciom parę istotnych informacji o tych zwierzętach:

 - świnie wchodzą do błota, by się schłodzić i chronić swoją bardzo delikatną skórę (błoto to naturalny krem z filtrem )... i tak naprawdę to bardzo czyste zwierzęta...

 - podobnie jak kury , nie maja gruczołów potowych......

 - są obdarzone doskonałym węchem ( podobnie jak psy) i słuchem.....

 - potrafią całkiem szybko biec (18km/h)

 - świnki są niezwykle towarzyskie i bardzo komunikatywne (matka świnka nadaje swoim dzieciom imiona i po 2 tyg. młode odróżnia swoje imię)

- są bardzo inteligentne ( maja wyższy iloraz inteligencji niż psy ).

5. Ćwiczenie grafomotoryczne -karta pracy nr.31,  lub ,,Brudna świnka" -  inna propozycja wykorzystania sylwety świnki z karty - dziecko koloruje świnkę na różowo i za pomocą patyczka lub palca ozdabia ją kremem czekoladowym lub płatkami owsianymi . 

6. Emocje - wdzięczność. Zadajmy dziecku pytania i posłuchajmy odpowiedzi: Co to znaczy być za coś wdzięcznym?, Czy to jest miłe uczucie?, Za co możemy być wdzięczni zwierzętom?, Jak możemy okazać im swoją wdzięczność?, Za co zwierzęta mogą być wdzięczne ludziom?, Jak zwierzęta okazują nam swoją wdzięczność?.

7. Zaśpiewajmy i poruszajmy sie wszyscy w rytm rymowanki

 

Środa 01.04.2020

·         Ł - jak łopata - Zapoznanie z literą ł, Ł
- poznanie znaku graficznego głoski ł - litera ł, Ł  
- podział wyrazu łopata na sylaby, wyodrębnienie pierwszej głoski w wyrazie, próba podziału wyrazu łopata na głoski
- wyszukiwanie wyrazów rozpoczynających się na głoskę ł - dzielenie ich na sylaby i podawanie liczby sylab
- wykonanie ćwiczeń z karty pracy 29 (obustronnie)

 

„Ptaki i ich jaja” – porozmawiajmy z dziećmi :
- Jakie zwierzęta znoszą jajka?
- Czy są to tylko ptaki?
- Czym różni się kura od koguta?
-  kilka ciekawostek o kurze: jest ptakiem, który kiepsko lata, nie ma gruczołów potowych, zniesienie jajka zajmuje jej mniej więcej dobę

•               
  „Skąd się biorą jajka?” – praca z kartą pracy 32a, zapoznanie z cyklem życia kury, ćwiczenie logicznego myślenia, poszerzanie wiedzy przyrodniczej, rytmy.

•                  
  Praca z karta pracy  32b – utrwalenie stosunków przestrzennych, doskonalenie percepcji wzrokowej i słuchowej.

•                 
   „Jak wygląda pisklę?” – zabawa plastyczna, wykonanie kurczaczków techniką stemplowania. przygotujmy stempel z korka lub ziemniaka, moczymy go w żółtej farbie, dorysowujemy do śladu stempla nogi, dziób, oczy i skrzydełka – powstaje pisklę. Dzieci tworzą prace

•                  
  „Jaja” – poszerzanie wiedzy o jajkach. Dzieci przyglądają się jajom lub pudełkom po jajkach i szukają na nich numerów.
 Wyjaśnijmy znaczenie tych liczb: 3 – chów klatkowy, 2 – chów ściółkowy, 1 – chów na wolnym wybiegu, 0 – chów ekologiczny

•               
     Wymyślanie  potraw z jajek

PORUSZAJMY SIĘ TROCHĘ: (ĆWICZENIA ROZWIJAJĄCE RÓWNOWAGĘ)

- rysowanie na podłodze kółek palcami stóp

- stanie na jednej nodze jak bocian

- podnoszenie kolana i przekładanie pod nim małego pluszaka

- stanie na jednej nodze z pjednoczesną próbą klaśnięcia nad głową

- chodzenie z pluszakiem na głowie

- chodzenie z pluszakiem na stopie

- obracanie się dookoła i stanie na jednej nodze

- chodzenie z zamkniętymi oczami w przód i w tył

- ,,Piskleta" - zabawa plastyczna - malowanie dloni żółta farbą, odskanie na kartce, dorysowanie oczu i dzioba, przyklejenie z pasków nóżek, naklejanie piórek

- ,,Kura i kogut " -zabawa ruchowa z  kostką naśladowanie czynności kury,tyle razy ile wypadło oczek.

Wtorek 31.03.2020

Temat dnia: ZWIERZĘTA WIEJSKIE

1. Proszę o przeczytanie dzieciom wiersza Stanisława Kraszewskiego „Na wiejskim podwórku"

Na podwórko dumne matki prowadziły swoje dziatki:

Krowa – łaciate cielątko,

Koza – rogate koźlątko,

Owca – kudłate jagniątko,

Świnka – różowe prosiątko,

Kurka – pierzaste kurczątko,

Gąska – puchate gąsiątko,

Kaczka – płetwiaste kaczątko,

Każda prowadzi swoje dzieciątko!

Wtem ujrzały pieska Burka, który urwał się ze sznurka.

Tak się bardzo przestraszyły, że aż dzieci pogubiły.

Krowa – łaciate cielątko,

Koza – rogate koźlątko,

Owca – kudłate jagniątko,

Świnka – różowe prosiątko,

Kurka – pierzaste kurczątko,

Gąska – puchate gąsiątko,

Kaczka – płetwiaste kaczątko,

Każda zgubiła swoje dzieciątko!

Wtem gospodarz konną furką wjechał prosto na podwórko.

Zszedł czym prędzej ze swej furki, zamknął Burka do komórki.

Lamentują biedne mamy: „Co my teraz robić mamy?”

Wtem z kryjówek wyszły dziatki, odnalazły swoje matki:

Krowę – łaciate cielątko,

Kozę – rogate koźlątko,

Owcę – kudłate jagniątko,

Świnkę – różowe prosiątko,

Kurkę – pierzaste kurczątko,

Gąskę – puchate gąsiątko,

Kaczkę – płetwiaste kaczątko,

Znalazło mamę każde dzieciątko.

(Wiersz można przeczytać dwukrotnie, tak by za drugim razem dziecko dopowiadało nazwę młodego zwierzątka)

2. Pytania do wiersza:

- Jakie zwierzęta wystąpiły w wierszu? - Kto spowodował kłopoty? - Co zrobił gospodarz?

3. Jakie odgłosy wydają zwierzęta z wierszyka (i inne znane dzieciom zwierzęta wiejskie? (dzieci naśladują)

4. Zachęcam do wykonania ćwiczeń z karty pracy str. 30 (obustronnie)

-ćwiczenia logicznego myślenia, doskonalenie zdolności grafomotorycznych, przeliczanie.

5. „Stary Donald Farmę miał” (polska wersja popularnej piosenki angielskiej) - zabawa rozwijająca pamięć i sprawność językową.

Drodzy Rodzice zachęcam do wspólnego śpiewania z dzieckiem https://www.dailymotion.com/video/x6hmycb

 

Poniedziałek 30.03.20

Temat dnia: WIOSNA NA WIDELCU - poznanie wartości odżywczych warzyw oraz sposobów ich przygotowania, poznanie litery G, g

1. Jakie smaki kojarzą nam się z wiosną?

- rozmawiamy z dziećmi o nowalijkach - wyjaśniamy im znaczenie tego słowa, przykładowe pytania: jakie warzywa jemy wiosną? (rzodkiewka, pomidor, sałata, szczypior, rzeżucha, natka pietruszki), jaki kolor przeważa wśród wiosennych warzyw? dlaczego warto jeść zielone warzywa i owoce?

Przeprowadźmy rozmowę na temat witamin i ich wpływie na nasz organizm, na naszą odporność- karta pracy nr 27.

Karta na odwrocie to ćwiczenia w przeliczaniu, porównywaniu liczebności zborów.

 Do obejrzenia - Nowalijki-Domowe przedszkole

2. Eksperyment dotyczący transportu wody w roślinie: zanurzamy liść kapusty pekińskiej w wodzie z barwnikami spożywczymi- zielonym, czerwonym i niebieskim (lub np. kawałka bibuły w intensywnym kolorze), dzieci obserwują proces barwienia się liścia. Można zostawić liść w wodzie na noc, wtedy efekt będzie wyraźniejszy.

3. Zdrowe kanapki- przygotowanie z dziećmi kolorowych kanapek z warzywami.

4. „G” jak garnek - karta pracy 25 (obustronnie)- poznanie obrazu graficznego głoski g-litera G, g

Pokazujemy dziecku jak wygląda litera G, g - pisana i drukowana, a następnie proszę wykonać z dzieckiem polecenia z karty pracy. Element obrazka który dziecko znajdzie zaczynający się na g, dzieli na sylaby (wyklaskuje,) i liczy ile sylab jest w wyrazie. Szlaczek wprowadza nas do nauki pisania litery.

 

PIĄTEK 27.03.2020

,,OD MOTYLA DO GĄSIENICY"- poszerzenie wiedzy przyrodniczej, zapoznanie z cyklem życia motyla, ekspresja twórcza.

1. Proszę o przeczytanie dzieciom wiersza Doroty Gellner pt. ”Gąsienica-tajemnica”

Idzie ścieżką gąsienica

Kolorowa tajemnica.

Krótkich nóżek mnóstwo ma

Jedną robi pa, pa, pa.

Do widzenia, do widzenia

Czary-mary, już mnie nie ma.

Nitką się owinę cała

i w kokonie będę spała.

Kokon się na wietrze chwieje,

Niby nic się już nie dzieje.

Gąsienica w środku śpi,

Zatrzasnęła wszystkie drzwi.

Aż tu nagle - patrzcie teraz,

Ktoś kokonu drzwi otwiera,

Macha na nas skrzydełkami,

Kto to jest? - Powiedzcie sami!

2. Udzielanie przez dziecko odpowiedzi na pytania:

• Kto szedł ścieżką?

• Jak wyglądała gąsienica

• Co zrobiła przed zimą gąsienica?

• W czym przespała zimę?

• Co się stało na wiosnę?

3. W kartach pracy nr 28 jest do omówienia cykl życia motyla- przemiana od gąsienicy do motyla, następnie proszę o wykonanie ćwiczeń na karcie obustronnie.

4. Opowieść ruchowa wg metody Thulina (rodzic czyta tekst a dziecko naśladuje gestem).

Mała gąsieniczka spacerowała po lesie. Rozglądała się dookoła i zauważyła, że z drzew spadają już liście, ptaki odlatują, a powietrze jest coraz chłodniejsze. Postanowiła schować się przez mrozem w ciepłym kokonie na drzewie. Ułożyła się wygodnie i zapadła w zimowy sen. Spała bardzo długo. Kiedy się obudziła poczuła milutkie ciepło. To wiosna połaskotała ją promykiem słońca po nosku. Zrobiło się jej niewygodnie, za ciasno. Zaczęła przeciągać się coraz mocniej i mocniej i wtedy kokon, którym była owinięta- pękł. Gąsieniczka była bardzo zdziwiona, kiedy okazało się, że wyrosły jej piękne kolorowe skrzydła. Przeobraziła się w przepięknego motyla. Był on bardzo szczęśliwy. Postanowił polecieć na wycieczkę. Leciał wśród wielu drzew, aż dotarł na łąkę. Tam okazało się, że nie jest sam. Wśród kwiatów latało mnóstwo przepięknych, kolorowych motyli. Piękny motyl bardzo się ucieszył, że ma tylu przyjaciół i serdecznie się z nimi przywitał.

5. Praca plastyczna „Motyl”

–zachęcam do wykonania pracy –technika dowolna lub wykonanie w wolnym czasie karty nr 26 - rysowanie motyla oburącz

(przykład wierszyka do rysowania):

Narysuję długi odwłok

Przy nim skrzydło niczym obłok

Jeszcze jedno skrzydło dam

Główkę, czółka i motylka małego mam

 

6. "Skąd pochodzi dźwięk?"- zabawa słuchowa. Zawiązujemy dziecku oczy i wydobywamy dźwięki z różnych przedmiotów ( brzęczące klucze, stukanie obcasów, zamykaniw drzwi...). następnie  rodzic ustawia się przed dzieckiem  i stukając o siebie dwoma klockami powoli rusza przed siebie. dziecko ma za zadnie podążyć za nim kierując się jedynie słuchem. 

26.03.2020

TEMAT DNIA,,PORZĄDKI W OGRODZIE”

,,C” jak cebula poszerzanie słownika dziecka o nazwy narzędzi ogrodniczych. C, c - poznanie litery

- rozwiązywanie zagadek (prosimy o korzystanie z książek, które dzieci mają w domu – są tam obrazki narzędzi)

1. Zabawa z piłką „ Jestem piłką”

- wszyscy stoją w rozsypce, pierwszą osobą prowadząca zabawę jest rodzic, który trzyma piłkę. Dzieci zamieniają się w piłki i naśladują wszystkie ruchy, jakie wykonuje piłka poruszana przez prowadzącego, np.:

- wystukuje piłką różne rytmy, dzieci je wyklaskują.

-toczy piłkę po podłodze, dzieci kładą się i turlają po podłodze,

- kręci piłką jak bąkiem, dzieci obracają się w miejscu,

- kołysze piłkę, trzymając ją oburącz wysoko nad głową, dzieci kołyszą się na boki w tym samym tempie co piłka,

- odbija piłkę o podłogę w różnym tempie, dzieci skaczą obunóż,

2. Narzędzia ogrodnicze- rozwiąż zagadki:

W domu czasem jest potrzebna – Metalowa albo z drewna. Po niej strażak też się wspina, A odpowiedź to…    (drabina)	Na patyku zębów rządek, znają je na pewno dzieci. Służą do równania grządek i do wysprzątania śmieci.    (grabie)
W ogrodzie są używane – Metalowe albo drewniane, Szybko sprzątniesz nimi liście. Pewnie wszyscy odgadliście.    (grabie)	Ma to narzędzie dość długi trzonek, by móc wygodnie kopać zagonek, blachę stalową płaską i gładką, żeby je wbijać w piach było łatwo. (łopata/szpadel)
Ma ostrze i trzonek, Skopiesz nim zagonek.   (łopata/szpadel)	Gdy żywopłot przystrzyc trzeba, suchą gałąź wyciąć z drzewa, wtedy nam potrzebne będzie nożycowe to narzędzie.    (sekator)
Co to za gad tak się wije? A jak się wody napije i stanie się pękaty podlewa drzewa i kwiaty?   (wąż ogrodowy)	Leci z niej woda przez sito blaszane. Jaka to wygoda już kwiatki podlane!    (konewka)

 

 

3. Proszę o wykonanie zadań na karcie pracy nr 21 - obustronnie.

4. Zabawa „Wiosenna orkiestra” – wydobywanie dźwięków z przedmiotów codziennego użytku (gazeta, łyżka, klocki itp.)

5. ,,C jak cebula” rozwiąż zagadkę (potrzebne jest warzywo)

Rośnie w ogrodzie albo w polu

i z tego właśnie słynie,

że gdy ją zaczniesz krajać,

to łza Ci popłynie. (cebula)

Opisywanie wyglądu warzywa za pomocą zmysłu wzroku, zapachu, dotyku.

6. Poznanie litery „C” :

-proszę o pokazanie dziecku na planszach małej i wielkiej litery „C”, następnie podpisanych ilustracji, w których znajduje się litera „C” np. cebula, cytryna, widelec, koc, cylinder, pociąg.

-dziecko dzieli wyraz cebula i inne wyrazy na sylaby

-pokazanie w powietrzu jak należy pisać literę „C”’- dziecko naśladuje ruch

-z kawałka tasiemki lub włóczki próbujemy ułożyć na podłodze literę „C”

ze swojego ciała dziecko tez może próbować ułożyć literkę

-na talerzyku z kaszą dziecko próbuje narysować literę „C”

7. Wykonanie ćwiczeń w karcie pracy nr.22- obustronnie.

8. Piosenka „Maszeruje wiosna” - dzieci uczyły się w przedszkolu.

Iframe

 

TEMAT KOMPLEKSOWY -,,WITAJ WIOSNO”

ŚRODA 25.03.2020

1. Zabawa ruchowo-muzyczna ,,Tylko” –zabawa z ruchami izolowanymi, wszyscy uczestnicy stoją w kole, przy dowolnej muzyce dotykają się częściami ciała według instrukcji jednej osoby np. tańczy tylko głowa, noga,

2. Słuchanie wiersza Doroty Gellner ,,Portret Wiosny”:

Oto wiosna na obrazku

Grzeje uszy

w słońca blasku

Kwiat jej zakwitł

na sukience i

na nosie,

i na ręce.

Szpak jej w bucie

gniazdo uwił

choć o gnieździe

nic nie mówił.

A na palcu

siadł skowronek i wygląda

Jak pierścionek

 

Pomocnicze pytania:     jak wyglądała pani Wiosna?

jakie ptaki przylatują na wiosnę?

jaka jest pogoda wiosną?

3. Wiosna – wykonanie pracy plastycznej, odzwierciedlenie treści wiersza, technika dowolna

– (malowanie, rysowanie, wydzieranka itp.).- prosimy o zwrócenie uwagi na dobór odpowiednich barw i wykorzystanie całej powierzchni kartki.

4.Zabawa, Gram w zielone”

Uczestnicy zadają sobie pytanie:

Grasz w zielone?- gram

Masz zielone? –mam

To pokaż.

Teraz należy pokazać zielony przedmiot „coś” zielonego w pomieszczeniu

Inna opcja zabawy:

Proszę ciebie np. Kasiu o zielone i dziecko pokazuje to co ma na sobie zielonego.

5. Zabawa ruchowa: ,,Wiatr, deszcz i słońce” dzieci biegają:

-na hasło Wiatr zatrzymują się, unoszą w górę ramiona i kołyszą nimi (sz-sz-sz)

-na hasło Deszcz robią przysiad podparty i nisko pochylają głowę

-na hasło Słońce wyciągają się mocno w górę, wznosząc ramiona i wspinając się na palce.

6. "Wiosenna orkiestra"- wspólnie z całą rodziną stwórzmy orkiestrę- wydobywanie dźwięków z przedmiotów codziennego użytku (gazety,łyżki, klocki ...)

Karty pracy na dzień 25 marca, środa, do pobrania w załączniku

Karty_pracy_5-latki_B_25.03.2020.docx