PIĄTEK, 16.04.2021
 

TEMAT DNIA: LIS I LORNETKA
 

1. Na  dobry początek:

 

2. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej „Lis i lornetka”.

Książka (s. 66–69) dla dziecka.  Rodzic czyta opowiadanie, a dzieci oglądają ilustracje.

     Przedszkolaki bardzo lubią wycieczki. Odwiedziły już zoo, ogród botaniczny i Muzeum Lalek. Tym razem grupa Ady wybrała się do lasu na lekcję przyrody, bo nauka w terenie jest znacz-nie ciekawsza niż zwykłe opowieści. Dzieci koniecznie chciały obejrzeć paśniki dla zwierząt.
     W świecie zwierząt nastąpiło wielkie poruszenie.
 – Schowajcie się! – krzyknął płochliwy zając.
 – Idą tu małe człowieki!
 – Nie mówi się człowieki, tylko ludzie – poprawiła go łania, spokojnie przeżuwając młode pędy drzew iglastych.
 – Na pewno zaatakują kijkami nasze mrowiska! – pisnęły przerażone mrówki.
 – Kiedyś wielki dwunożny człowiek podeptał nasze całe królestwo!
 – Pobiegnę wywęszyć, jakie mają zamiary – oznajmił lis i ruszył przed siebie, wymachując puszystą kitą.
 – Boimy się hałasu – pisnęły zajączki, tuląc się do uszatej mamy.
 – Tydzień temu ludzkie istoty zostawiły w lesie pełno śmieci: puszki, sreberka po czekoladzie i butelki! – krzyknął oburzony borsuk.
 – Chyba nie wiedzą, że kiedy słońce rozgrzeje zbyt mocno szklaną butelkę, to może wywołać pożar lasu !
 – To straszne! – oburzyła się wiewiórka.
 – Zaraz przygotuję pociski z orzechów i będę nimi rzucać. Pac! Pac!
     W tej samej chwili zza drzew wyłonił się jeleń i dostojnym krokiem zbliżył się do paśnika.
 – Witam państwa – przywitał się.
– Słyszałem, że boicie się ludzi. Powiem wam, że bać się należy myśliwych, którzy mają strzelby, ale nie ludzkich dzieci, bo one mają dobre serca.
– Tiuu, tiuu! My znamy te maluchy! – odezwały się ptaki. – Zimą sypią dla nas ziarenka i szykują słoninkę w karmnikach, żebyśmy nie zamarzły z głodu.
Nadbiegł zziajany lis i, łapiąc oddech, wysapał:
– Kochani, nie ma się czego bać! Te człowieki to bardzo miłe stworzenia.
– Nie mówi się człowieki, tylko ludzie – po raz drugi odezwała się łania.
– No dobrze, ludzie. Duże stworzenie w spódnicy mówiło do nich „moje kochane przedszkolaki” czy jakoś tak... Urządzili sobie piknik na polanie, a potem posprzątali wszystkie śmieci. Na trawie nie został ani jeden papierek po kanapkach, ciastkach i cukierkach. Wszystkie butelki po sokach i pudełeczka po jogurtach wyrzuciły na parkingu do wielkiego kosza na śmieci.
– A nie krzyczały? – szepnęły wciąż wystraszone zajączki.
– Ależ skąd! One dobrze wiedziały, że w lesie trzeba być cicho, żeby nas nie płoszyć.
– O! To znaczy, że szanują nas i las – powiedziała do rymu pani zającowa.

– Szanować las najwyższy czas! – odpowiedziały chórem zwierzęta. Tego dnia dzieci wróciły z wycieczki bardzo zadowolone. Nauczycielka pochwaliła wszystkie za to, że w lesie zachowywały się tak, jak należy: nie hałasowały, nie niszczyły mrowisk i norek, nie zrywały żadnych roślin bez zgody pani i pięknie posprzątały po zakończonym pikniku
.– A może narysujecie to, co najbardziej zapamiętaliście z dzisiejszej wycieczki? Zrobimy wystawę o lesie
.– Tak! Chcemy!
– Ja namaluję wiewiórkę – ucieszyła się Zuzia.
– I ptaszki.
– A ja narysuję mech – postanowił Jacek.
Pani rozdała dzieciom kartki, kredki i farby. Sama też postanowiła coś namalować. Powstały prawdziwe dzieła sztuki: drzewa iglaste oświetlone słońcem, wiewiórka, ślady kopytek, zielona polana i ptaszki na gałęziach. Jacek namalował czarną plamę i oznajmił wszystkim, że to jest nora niedźwiedzia. Ada narysowała lisa trzymającego w łapkach jakiś dziwny przedmiot.
– Co to jest? – zapytała Kasia.

– To jest lis – odpowiedziała Ada, chociaż uznała, że bardziej przypomina psa niż lisa.

– A co on trzyma?
– Lornetkę – odpowiedziała Ada.

– Lornetkę? Przecież lisy nie używają lornetek – stwierdził Piotrek.
– Nie widziałem tam żadnego lisa.
– A ja widziałam – odparła Ada.
– Cały czas nas podglądał!
– Naprawdę?
– Naprawdę. Ciągle nas obserwował, a zza drzewa wystawała jego ruda kita.
– To dlaczego nam nie powiedziałaś?
– Nie chciałam go spłoszyć. Widocznie sprawdzał, czy umiemy się dobrze zachować w lesie.
– Pewnie, że umiemy! – stwierdził Piotrek.
Nauczycielka zebrała wszystkie obrazki i przyczepiła je do specjalnej tablicy.
– Jaki tytuł nadamy naszej wystawie? – zapytała dzieci.
Było wiele propozycji, ale najbardziej spodobał się wszystkim pomysł Ady: „Czas szanować las”. Jednak największe zdziwienie wywołał rysunek nauczycielki.
– Dlaczego pani powiesiła pustą kartkę? – zdziwiły się dzieci.
– Ona nie jest pusta – uśmiechnęła się tajemniczo pani.
– Przecież pani nic nie narysowała...
– Narysowałam w wyobraźni. Mój rysunek przedstawia leśną ciszę.
Oj, nasza pani zawsze nas czymś zaskoczy!

3. Rozmowa na temat opowiadania.
− Jak zwierzęta przyjęły obecność dzieci w lesie?
− Dlaczego zwierzęta bały się dzieci?
− Co powiedziały o dzieciach zwierzęta, które je obserwowały: jeleń, ptaki, lis?
− Co zrobiły dzieci po powrocie do przedszkola?
− Kogo narysowała Ada? Dlaczego?
− Co narysowała pani? Co przedstawiał jej rysunek?

4. Ćwiczenia z tekstem.
Książka str.66-69

- Dziecko czyta głośno teksty umieszczone pod ilustracjami do opowiadania.

 

5. Zabawa w „Leśne echo”
Rodzic wyklaskuje lub wytupuje dowolne rytmy, a dziecko powtarza je jak echo.

 

Rozmowa na temat zależności występujących w świecie przyrody.
− Kto jest ważniejszy w przyrodzie: rośliny czy zwierzęta?
− Czy zwierzęta mogłyby żyć, gdyby nie było roślin?

6. Praca plastyczna pt.”Las”
-wykonanie obrazka dowolną techniką plastyczną – rysunek kredkami, pastelami, malowanie farbami, wycinanka lub kolaż

 

CZWARTEK, 15.04.2021

TEMAT DNIA: HODOWLA HIACYNTÓW 

1. Na początek poruszajmy się trochę

2. Karta pracy, cz. 4, s. 18.
Łączenie śmieci z odpowiednimi pojemnikami. Rysowanie butelek i słoików po śladach. 
Wyjaśnienie znaczenia słowa recykling- recykling to powtórne wykorzystanie odpadów.

3. Słuchanie wiersza Bożeny Formy „Dbaj o przyrodę”

Kochamy naszą planetę,
przecież na niej mieszkamy, 
chcemy, by była piękna,
dlatego o nią dbamy. 
Nie zaśmiecamy lasów,
w nich żyją zwierzęta, 
to nasi przyjaciele, 
każdy z nas o tym pamięta. 
Chcemy mieć czystą wodę,
w jeziorach i oceanach,
chcemy by słońce świeciło,
na czystym niebie dla nas. 

4. Karta pracy, cz. 4, s. 19.
Olek i Ada zakładają hodowlę hiacyntów. Oglądanie rysunków Ady i ich rozszyfrowywanie. 
Dzieci podają, jakie czynności należy wykonać: 
− przygotować doniczkę z ziemią,
− włożyć do doniczki cebulkę hiacynta,
− podlać roślinę i umieścić w słonecznym miejscu
− podlewać hiacynta co kilka dni.

Uzupełnianie rysunków tulipana według wzoru.

5. Zachęcamy do założenia hodowli hiacyntów wraz z dzieckiem w domu.
Przez następne dni dzieci będą mogły dokonywać obserwacji wzrostu roślin.
 
6. Zabawa badawcza – oczyszczanie wody z wykorzystaniem prostego filtra.

Potrzebne będą: słoiki, pędzle ubrudzone w farbie, duża plastikowa butelka, nożyczki, szmatka flanelowa, gaza lub lignina, węgiel drzewny, żwirek, piasek.

ŚRODA 14.04.2021

TEMAT DNIA:  OCHROŃ  PRZYRODĘ

• Dziś na rozgrzewkę proponuję   https://www.youtube.com/watch?v=Y4lnJz2BTJY

 

• Wyjaśnianie słów lasy to płuca Ziemi.
  R. nawiązuje do wcześniejszej rozmowy(z poniedziałku) wyjaśnia, że lasy to płuca Ziemi, bo produkują tlen, którym oddychamy, zatrzymują także pył i kurz, oczyszczają powietrze, a drzewa iglaste wydzielają olejki eteryczne.

Zabawy przy piosence  "Ochroń Ziemię" .https://www.youtube.com/watch?v=92ySNopG43Y

Tekst:

I. Mieszkamy na wielkiej kuli.

Ta kula to nasza Ziemia.

Dorośli ciągle na tej Ziemi

chcą wszystko zmieniać.

Wycinają drzewa,

śmiecą na leśnej łące,

czarny dym z kominów leci

i zasłania słońce.

 

Ref. Ochroń Ziemię bądź jej przyjacielem.

Ty i ja - jest tu dzieci wiele.

Im więcej nas, tym dla Ziemi lepszy czas.

 

II. Gdy wszystkie na świecie dzieci

zadbają o piękno Ziemi,

to wszystko skończy się szczęśliwie,

nic się nie zmieni.

W ogromnym kosmosie

Ziemia się nie zgubi,

gdy ją każdy mały człowiek

nauczy się lubić...

 

Ref. Ochroń Ziemię...

 

Określanie nastroju piosenki.

R. zadaje dzieciom pytania:

- Co to znaczy, że mieszkamy na wielkiej kuli?

−  Czym jest Ziemia? Dlaczego musimy o nią zadbać?

−  Czy wszyscy dorośli są przyjaciółmi Ziemi?

−  Co oznaczają słowa piosenki:

„W ogromnym kosmosie

Ziemia się nie zgubi,

gdy ją mały człowiek

nauczy się lubić?”

• Słuchamy piosenkę kilkakrotnie, powtarzamy z dzieckiem słowa piosenki. Zachęcamy do wspólnego śpiewania z nagraniem

 

Ćwiczenia prawidłowej wymowy.

 Siadamy z dzieckiem na przeciwko siebie. 

Rodzic podaje przykłady krótkich wypowiedzeń w nadanym przez siebie rytmie, a dziecko stara się je

powtórzyć na zasadzie echa muzycznego, w różnym tempie oraz z różnym natężeniem dźwięku. Zmienia

dynamikę w wypowiedzeniu, wymawiając słowa naprzemiennie: raz głośno, raz cicho. Recytuje coraz

głośniej, następnie – co- raz ciszej.

Ziemia, ziemia to nasza planeta.
Dbamy o czyste powietrze.
Nie chcemy śmieci na leśnej łące.
Precz z dymem, który zasłania słońce.

Dziecko powtarza zaprezentowany tekst.

Zabawa  Do jakiego pojemnika?

       https://wordwall.net/pl/resource/1502460

 

• Karta pracy, cz. 4, s. 16.
  Oglądanie sytuacji przedstawionych na obrazkach. Układanie o nich zadań. Przedstawianie ich za pomocą liczmanów. Rysowanie po śladzie drogi Olka, Ady i dziadka do lasu.
• Karta pracy, cz. 4, s. 17.
  Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie po śladach. Rysowanie tulipanów po śladach, bez odrywania kredki od kartki. Kolorowanie ich.

 

WTOREK 13.04.2021

TEMAT  DNIA:  JAK DBAĆ O PRZYRODĘ

 

 

Dzisiaj na dobry początek taniec Zygzak

• Karty pracy, cz. 4, s. 14–15.
• Oglądanie obrazków. Ocenianie, czy Olek i Ada są przyjaciółmi przyrody. Rysowanie, jak dzieci dbają o przyrodę. Słuchanie nazw roślin chronionych przedstawionych na zdjęciach.

 

Zabawy badawcze – Gdzie jest powietrze?

Co to jest powietrze? film do wspólnego obejrzenia z dzieckiem

Dla każdego dziecka: balon, słomka do napojów, kubeczek z wodą, paski bibuły zawieszone na nitce.

• Rozmowa na temat powietrza (przypomnienie) – gdzie się znajduje; czy ma kolor, kształt; w jaki sposób można poznać, że znajduje się wokół nas.

A teraz wspólnie z Rodzicami wykonajcie doświadczenia z powietrzem( proszę przygotowywać balon, butelkę, lejek, sodę oczyszczoną i ocet)

• Nadmuchiwanie balonów – obserwowanie ich powiększania się, wypuszczanie powietrza z balonów w kierunku własnych twarzy.

I kolejne doświadczenie , tym razem potrzebne będzie duże naczynie z wodą ,butelka, kubeczki, woda niegazowana,słomki

 

•  Dmuchanie na paski bibuły zawieszone na nitce.
•  Obserwowanie drzew poruszanych wiatrem.

Rodzic wyjaśnia, że powietrza nie można zobaczyć ani powąchać, lecz można poczuć, ale tylko wtedy, gdy porusza się jako wiatr. Podkreśla znaczenie powietrza dla życia ludzi i zwierząt oraz jego wszechobecność wokół nas.

• Oglądanie albumów, książek przedstawiających roślinność Polski. Oglądanie mapy Polski, wskazywanie na niej dużych obszarów leśnych, np. Świętokrzyski Park Narodowy, Tatrzański Park Narodowy. Zwracanie uwagi na rolę lasów.
•  Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 74. Opowiadanie o tym, co się dzieje na obrazku. Rysowanie w prawym górnym rogu słoneczka, w lewym górnym rogu – chmurki, w prawym dolnym rogu – żabki, a w lewym dolnym rogu – kwiatka.

 A teraz zapraszam do wspólnej zabawy

PONIEDZIAŁEK 12.04.2021

TEMAT DNIA: STRAŻNICY PRZYRODY

             1. NA DZIEŃ DOBRY ZAPRASZAMY DO TAŃCA: JERUSALEMA

2. LAS

Oglądanie zdjęć wybranych drzew – liściastych i iglastych. Dzieci oglądają zdjęcia drzew, nazywają je, porównują wygląd. Wypowiedzi dzieci na temat: Co to jest las? Poznawanie (przypomnienie) ogólnej budowy drzewa :

PrezentacjE:  BUDOWA DRZEWA , LIŚCIE I ICH RODZAJE

Dla chętnych do obejrzenia film edukacyjny „LAS MIESZANY” z cyklu Wędrówki Skrzata Borówki.

 

3. Karty pracy, cz. 4, s. 12–13. Słuchanie wiersza Agaty Widzowskiej Strażnicy przyrody. Rodzic czyta dziecku, a następnie zadaje pytania:

− Co robiły dzieci w lesie?

 − Co mówiły zwierzęta o dzieciach?

 − Jak wy zachowujecie się w lesie?

Kolorowanie rysunków zwierząt.

 

4. Odkrywanie litery h: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej

 Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 70–73.

 

• Dzieci dzielą słowo hamak na sylaby oraz na głoski. Liczą, ile w słowie jest sylab i ile głosek. Wyróżniają pierwszą głoskę. Następnie wymieniają inne słowa rozpoczynające się głoską h (herbata, hotel, huta…) oraz mające ją w środku (juhas, bohater…).

• Budowanie schematu słowa hamak. Białe kartoniki dla dziecka. Dzieci jeszcze raz dzielą słowo hamak na sylaby, układając i rozsuwając białe kartoniki. Układają tyle kartoników, ile głosek słyszą w słowie hamak, wymawiają głoski głośno, dotykając kolejnych kartoników.

 • Budowanie schematu słowa Hubert. Białe kartoniki dla każdego dziecka. Dzieci dzielą imię na sylaby i na głoski. Układają schemat imienia Hubert . Dzieci przypominają, kiedy używamy wielkiej litery.

Odkrywanie litery  - Kartoniki z literami h , H dla dziecka, pokazujemy litery h, H: małą i wielką. Dzieci określają ich wygląd. Następnie umieszczają kartoniki z literami pod modelami słów: hamak, Hubert zastępując nimi białe kartoniki wyłożone wcześniej.

 • Budowanie modeli słów: hamak, Hubert. Czerwone kartoniki i niebieskie kartoniki dla  dziecka. Dzieci głośno wymieniają głoski w słowach: hamak, Hubert. Potem określają rodzaj głoski h, mówiąc ją długo: hhhyyyy … krótko: h, h, h, h … Głoska h jest spółgłoską i oznaczamy ją na niebiesko. Pod schematami słów: hamak, Hubert, zaznaczają miejsca głoski h na niebiesko. Wskazują pozostałe spółgłoski i zaznaczają je na niebiesko. Pozostałe głoski – samogłoski – oznaczają czerwonymi kartonikami.

• Nazywanie zdjęć. Rysowanie pod każdym zdjęciem tylu kresek, z ilu głosek składa się jego nazwa.

• Zaznaczanie na niebiesko liter h , H w wyrazach.

• Czytanie sylab i krótkiego tekstu.

• Skreślanie co drugiej litery w ciągu liter.

• Odczytanie hasła z pozostałych liter.

• Uzupełnianie zdań obrazkami odszukanymi wśród naklejek.

• Wodzenie palcem po literze h – małej i wielkiej, pisanej. Pisanie liter h, H po śladach, a potem – samodzielnie.

 

5. Spacer – przyglądanie się otoczeniu: czy jest czyste, czy zaśmiecone. Szukanie przyczyny tego stanu. Najlepszym podsumowaniem dzisiejszego wprowadzenia do tematu byłaby wycieczka do LASU!! Zachęcamy, miłego dnia!!!!!

 

 

PIĄTEK, 09.04.2021

TEMAT  DNIA: WIOSENNE  PRACE  NA  WSI

 

Rozmowa na temat wiosennych prac na wsi.

  Na dobry początek wykonamy

• Kartę pracy, cz. 4, s. 10.

 

 POLE

• Na polach rozpoczęły się prace: orka, bronowanie kultywatorami gleby oraz jej wałowanie, a następnie siew i sadzenie roślin. Obejrzymy teraz film pokazujący prace wykonywane na polu

Rodzic zadaje pytania związane z treścią obejrzanego filmu

 

− Dawniej nie było traktorów. Co wykorzystywano do prac polowych?

- Jakie prace wykonują rolnicy?

OGRÓD

− Co robią ludzie w ogródkach? Co jest im potrzebne do pracy?

SAD

A w  sadzie wiosną (w marcu/kwietniu) co się dzieję?

 

− Dlaczego są wykonywane takie prace?

ZWIERZĘTA  HODOWANE NA WSI

 

Rolnicy przez cały rok codziennie muszą dbać o zwierzęta. Np. krowy muszą być dojone kilka razy dziennie.

− Czy praca rolnika jest łatwa?

• Karta pracy, cz. 4, s. 11. Rysowanie narzędzi ogrodniczych po śladach. Czytanie z Rodzicem lub samodzielnie ich nazw. Łączenie rysunków z nazwami. Rysowanie w każdym kolejnym polu o jedne grabie mniej niż w poprzednim.

 

Zapraszamy  Rodziców do wspólnych  ćwiczeń gimnastycznych z dziećmi

 

 

CZWARTEK, 08.04.2021

TEMAT DNIA: NA WIEJSKIM PODWÓRKU

1. Ćwiczenia poranne – Ręce do góry

2. Zapoznanie z wybranymi popularnymi przysłowiami, których bohaterami są zwierzęta; wyjaśnienie ich znaczenia.

Gdyby kózka nie skakała, toby nóżki nie złamała.

Zapomniał wół, jak cielęciem był.

Koń ma cztery nogi i tak się potyka.

Pasuje jak wół do karety.

Nie kupuj kota w worku.

Rytmizowanie wybranego przysłowia; ilustrowanie go ruchem według pomysłów dzieci.

3. Zabawa muzyczno-ruchowa : kliknij

4. Karta pracy, cz. 4, s. 9. Oglądanie obrazka, odszukiwanie na nim śladów zwierząt. Łączenie obrazków zwierząt z ich śladami. Czytanie nazw zwierząt. Naklejanie zdjęć zwierząt w odpowiednich miejscach.

 

5. Śpiewanie piosenki Na podwórku

6. Zabawa – Zagadki.

Dzieci słuchają zagadek Bożeny Formy i powtarzają kilka razy kolejne wersy wybranej zagadki w nadanym przez nas rytmie.

 

Lubi głośno gdakać, kiedy zniesie jajko.

Każdy wie, że jest stałą kurnika mieszkanką. (kura)

 

Zakręcony ogonek, śmieszny ryjek ma,

„Chrum, chrum – głośno woła – kto jedzenie da?” (świnka)

 

 Na przykład łaciate, w oborze mieszkają.

Pasą się na łąkach, zdrowe mleko dają. (krowy)

 

Nie pieje, nie gdacze, tylko głośno kwacze.  

Po stawie pływa. Jak się nazywa? (kaczka)

 

Grzebień ma na głowie, swoim głośnym pianiem

wszystkich wczesnym rankiem  budzi na śniadanie. (kogut)

 

7. Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 68  - Czytanie tekstu. Odszukiwanie zdjęć zwierząt i wklejanie na odpowiednie miejsce i s.69 - Czytanie zadań. Wpisywanie odpowiednich liczb.

8. Zabawa badawcza - Smakujemy i dotykamy.

Produkty pochodzące od zwierząt, apaszka. Pokazujemy dzieciom produkty, które pochodzą od zwierząt, np.: jajka, ser, jogurt, miód, mleko, wełna, pióra. Następnie zasłaniamy im oczy i podajemy do spróbowania lub dotknięcia wybrany produkt. Dzieci podają nazwy produktów, a po odsłonięciu oczu nazywają zwierzęta, od których te produkty pochodzą.

9. Burza mózgów – Co można zrobić z tych produktów? Podajemy nazwę produktu otrzymanego od zwierząt, a dzieci mówią, do zrobienia czego można go wykorzystać. Np. jajka – ciasto, kanapki, sałatka… mleko – ser, budyń, jogurt… pióra – poduszka, pierzyna… wełna – szalik, sweter, czapka…

Omówienie przez dzieci wyglądu wiejskiego podwórka ( można wykorzystać ilustracje z podręcznika bądź kart pracy cz.4 strony 4-5)− Jakie budynki powinny się tam znaleźć? − Jakie zwierzęta tam spotkamy?

 

ŚRODA, 07.04.2021

TEMAT DNIA: TYLE STÓP, TYLE KROKÓW

1. Długi, krótki – ćwiczenia w mierzeniu długości.

• Ćwiczenia dotyczące zrozumienia stałości miary. Osiem sznureczków w dwóch różnych kolorach.

układamy ze sznureczków dwie drogi (każda składa się z czterech sznurków w tym samym kolorze, np. droga czerwona i droga żółta)

• Dwie drogi równoległe -pytamy: − Czy obie drogi mają taką samą długość? (Jedna z dróg zakręca.)

 − Czy teraz drogi mają taką samą długość?

 − Dlaczego uważacie, że czerwona droga jest dłuższa?

Wracamy jeszcze raz do pierwszego przypadku.

 − Czy drogi mają taką samą długość?

− Dlaczego tak uważacie? (Jedna z dróg zakręca.)

− Czy drogi nadal mają taką samą długość?

− Jak można udowodnić, że są tej samej długości? (Drogi mają taką samą długość, bo nadal są te same cztery sznurki, tylko przesunięte).

• Mierzenie szerokości dywanu stopa za stopą (udział bierze dziecko i jeszcze jedna przynajmniej inna osoba) Mały dywan.  Dziecko mierzy szerokość dywanu, stawiając stopę przed stopą (palce jednej stopy dotykają pięty drugiej stopy) i głośno licząc.

 − Dlaczego wyszły nam różne wyniki?

 − Czy nasze stopy są jednakowej długości?

 • Mierzenie długości dywanu krokami. Mały dywan. Dziecko mierzy długość dywanu krokami, które głośno liczy, potem robi to inna osoba w ten sam sposób

 − Dlaczego wyszły nam różne wyniki?

 − Z czym jest związana długość naszych kroków? (Ze wzrostem).

 • Pokaz linijki, miarki krawieckiej. Linijka, mały dywan. Mierzymy linijką długość małego dywanu.

 

2. Karta pracy, cz. 4, s. 7. Olek i Ada zastanawiają się, która tasiemka jest dłuższa. Zastanówcie się, jak to sprawdzić. Kolorowanie tasiemek. Kończenie rysowania kurcząt według wzoru. Kolorowanie trzeciego kurczęcia, licząc od prawej strony.

 

 3. Zabawa RĘCE DO GÓRY

 

4. Ćwiczenia gimnastyczne –  Gazety, tamburyn (można zastąpić pokrywką i drewnianą bądź metalową łyżką), gwizdek.

 

 Część wstępna.

• Czynności organizacyjno-porządkowe. Dzieci poruszają się w dowolny sposób, ostrożnie, między rozłożonymi gazetami. Na polecenie zatrzymują się i podnoszą gazetę. • Zabawa ożywiająca. Dzieci biegają z wymijaniem się i potrząsaniem gazetami trzymanymi oburącz w górze. Na mocne uderzenie w tamburyn i zapowiedź: Burza, zatrzymują się i – przyjmując dowolną pozycję – chronią się przed zmoknięciem, wykorzystując gazetę.

 

 Część główna.

 • Stają w rozkroku, trzymając oburącz złożoną gazetę – w skłonie w przód wymachują gazetą w tył i w przód. Po kilku ruchach prostują się i potrząsają gazetą w górze. • Wykonują klęk podparty, dłonie mają na gazecie, skierowane palcami do wewnątrz – przy zgiętych w łokciach rękach opadają tułowiem w przód, dotkają gazety brodą i powracają do pozycji wyjściowej.

 • W leżeniu przodem – unoszą gazety trzymane za końce oburącz (ręce zgięte w łokciach, skierowane w bok), dmuchają na gazety i wprowadzają je w ruch.

• Kładą gazety na podłodze, zwijają je po przekątnej w rulonik i przeskakują przez nie bokiem z jednej strony na drugą, od jednego końca do drugiego (ćwiczenie można urozmaicić, łącząc się w dwójki, trójki – dzieci układają ruloniki jeden z drugim i kolejno wykonują skoki, zachowując odstępy).

• W staniu, ruloniki trzymają za końce, z przodu – przekładają nogę przez rulonik, wytrzymują w staniu jednonóż, wykonując dowolne ruchy uniesioną nogą, a następnie tą samą drogą przejście do pozycji wyjściowej (ćwiczenie należy wykonać prawą nogą i lewą nogą, na zmianę).

• Ugniatają gazety tak, aby powstały kulki (piłki) – rzucają kulkami i chwytają je w miejscu, w chodzie, w biegu; rzucają i chwytają, wykonując dodatkowe zadania, np.: przed chwytem wykonują klaśnięcie, dotykają ręką podłogi, robią rękami młynek, wykonują obrót itp.

• W leżeniu przodem – przetaczają kulki z ręki do ręki, podrzucają kulki oburącz, jednorącz.

 • Maszerują z kulką na głowie i tworzą dwa szeregi oddalone od siebie o 5 lub 6 kroków.

 

Część końcowa.

• Ćwiczenia korektywne i uspokajające. Dzieci maszerują we wspięciu na palcach, z kulką na głowie, i przechodzą do siadu skrzyżnego.

• W siadzie skrzyżnym – wykonują skręty głową w prawo, w tył i w lewo, w tył.

• W siadzie podpartym, kolana mają rozchylone, kulki położone między stopami – podrzucają kulki stopami, chwytają rękami.

 • W marszu, kulki trzymane w dłoni (prawej, lewej) – ćwiczenie oddechowe – wykonują wdech nosem i próbują zdmuchiwać kulki z dłoni.

 

5. Zabawy na świeżym powietrzu  - zachęcam do aktywności fizycznej typu: spacer, jazda na rowerze, hulajnodze, gra z dzieckiem w piłkę …..

 

6. Karta pracy, cz. 4, s. 8. Kolorowanie tak samo puzzli ze zdjęciami dorosłych zwierząt i ich dzieci. Nazywanie mam i ich dzieci. Czytanie nazw zwierząt przedstawionych na zdjęciach. Naklejanie ich zdjęć w odpowiednich miejscach.

 

 

WTOREK , 06.04.2021

TEMAT  DNIA:  UPARTY  KOGUT

Słuchanie piosenki Na podwórku (sł. i muz. Jolanta Kucharczyk).

Rozmowa na temat piosenki. Rodzic, zadaje dzieciom pytania dotyczące tekstu piosenki.

− Gdzie mieszkają zwierzęta, o których jest mowa w piosence?

− Jakie zwierzęta mieszkają w wiejskiej zagrodzie?

Rodzic, rozmawia z dziećmi na temat wyglądu, zwyczajów i charakterystycznych głosów, które wydają wymienione w piosence zwierzęta.

Karta pracy, cz. 4, s. 3. Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie po śladzie drogi kury do kurnika.

Zajęcia 1. Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby   „ Uparty kogut.”

Wyjaśnienie znaczenia słowa uparty. Rodzic, pyta:

− Kogo nazywamy upartym?

− Czy zwierzęta też mogą być uparte?

− Czy znacie takie zwierzęta?

•   Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby  „Uparty kogut.” Książka (s. 62–65) . Dzieci słuchają opowiadania, oglądają ilustracje.

 

     Rodzina Ady i Olka wybrała się do cioci na wieś. Wszyscy byli zachwyceni celem podróży. Tylko mama wydawała się trochę zakłopotana i lekko zaniepokojona.

—Nie pamiętam, kiedy ostatnio byłam na wsi. Chyba bardzo dawno temu. Czy będą tam wszystkie wiejskie zwierzęta? wypytywała tatę.

– Oczywiście, jak to w gospodarstwie. Będą krowy i cielęta. Świnie i prosięta. A zamiast koni i źrebiąt – dwa traktory. Traktorów chyba się nie obawiasz? – spytał żartem tata. Mama tylko się uśmiechnęła.

– Oczywiście. Nawet rogaty baran mnie nie wystraszy. Jestem supermamą.

– Będą też kury, gęsi, kaczki, indyczki. Zgroza – ciągnął tata żartobliwym tonem. Samochód wjechał na podwórko. Ada i Olek pierwsi przywitali się z ciocią i wujkiem i natychmiast zaczęli się rozglądać za zwierzętami.

– Lola ma szczeniaki! Mogę się z nimi pobawić? – spytał Olek i już był przy kudłatej kundelce i czwórce jej szczeniąt. Ada nie mogła do niego dołączyć, ponieważ ma uczulenie na sierść. Wybrała się więc na spacer po podwórku.

– Ko, ko, gę, gę, kwa, kwa – witały ją kury i kurczęta, gęsi i gąsięta, kaczki i kaczęta. Ada z powagą odpowiadała im: „dzień dobry”, „witam państwa”, „przybijemy piątkę?”.

– Ojej, jaka piękna kózka!

– Ada usłyszała zachwycony głos mamy.

– To koźlątko. Ma zaledwie kilka dni – powiedział wujek.

– Prześliczny maluszek – stwierdziła z podziwem mama.

Koźlątko nie poświęciło mamie uwagi, za to kury podniosły wielki krzyk na jej widok. Obgdakały ją z każdej strony... i sobie poszły. Został jedynie kogut. Wbił wzrok w barwną sukienkę mamy w duże czerwone koła i patrzył jak zauroczony.

– Lubi czerwony kolor – stwierdziła z zadowoleniem mama.

– Hm, obawiam się, że wręcz przeciwnie – powiedział tata.

Kogut nastroszył pióra i nieprzyjaźnie zatrzepotał skrzydłami.

– Nie przepada za czerwonym. Kiedyś wskoczył mi na głowę, bo byłam w czerwonym kapeluszu – powiedziała ciocia. – Ale to zdarzyło się tylko raz – dodała uspokajająco.

Po chwili wszyscy z wyjątkiem mamy zapomnieli o kogucie. Uparte ptaszysko nie odstępowało jej na krok.

– Idź sobie – odpędzała go, jednak kolor czerwony na sukience przyciągał uparciucha jak magnes. – Nie bój się, mamo – Ada dodała mamie otuchy.

– Dam sobie radę. – Mama bohatersko przeszła między kaczkami, kurami, minęła nawet gąsiora, ale gdy spojrzała za siebie, ponownie ogarnął ją niepokój. Kogut wciąż był tuż-tuż i wojowniczo stroszył pióra.

– Bywa uparty jak oślątko – westchnęła ciocia. – Wracaj do kurnika, uparciuchu.

– No właśnie! – powiedziała stanowczo mama.

Obie, mama i ciocia, weszły do domu. Niezadowolony kogut grzebnął pazurem i wrócił do kurnika. Tymczasem tata z wujkiem założyli na głowy kapelusze z siatką na twarz i poszli zajrzeć do uli w sadzie. Ada unikała pszczół od czasu, gdy minionego lata została użądlona w stopę. Wolała przechadzać się pośród żółtych kaczuszek, które nie żądlą i są mięciutkie. Nawet nie zauważyła upływu czasu. Zbliżała się właśnie pora dojenia krów, więc ciocia poszła przygotować dojarki. Olek wciąż bawił się ze szczeniętami, a tata i wujek zapomnieli o wszystkim, tak bardzo zajęli się sprawdzaniem pszczelich uli. Znudzona mama postanowiła do nich dołączyć. Jednak żeby dotrzeć do furtki prowadzącej do sadu, musiałaby przejść obok kurnika. Co będzie, jeśli kogut ją zobaczy? Wolała tego uniknąć. Postanowiła przechytrzyć nieprzyjaznego ptaka i przedostać się do sadu przez płot.   

Jakież było zdziwienie Ady, gdy zobaczyła mamę wspinającą się na ogrodzenie. Pokonanie płotu, kiedy ma się na sobie odświętną sukienkę, nie jest łatwe, jednak mamie się to udało. Co prawda w rajstopach poleciało oczko, a sukienkę lekko rozdarła, ale kto by się tym przejmował.

– Oczko ci ucieka, łap je! – zażartował tata na widok żony.

– To nic takiego. Wykiwałam koguta – powiedziała szeptem, zadowolona z siebie mama.

Chwilę później Ada zobaczyła koguta, który bez trudu przefrunął nad płotem i wylądował w sadzie.

 

Rozmowa na temat opowiadania.

− Czy mama Olka i Ady była wcześniej na wsi?

− Z kim bawił się Olek?

− Co robiła Ada?

− Jaki ptak zainteresował się mamą? Dlaczego?

− Czym zajęli się tata z wujkiem?

− Jak mama przechytrzyła koguta? Czy jej się to naprawdę udało?

 

• Ćwiczenia z tekstem. Książka (s. 62–65). Dzieci czytają głośno teksty znajdujące się pod ilustracjami do opowiadania.
• Zabawa Jakie jest zwierzę? −Rodzic. pyta: Jaki (jaka) jest…? – podając nazwę zwierzęcia, a dzieci wymyślają określenia. Np. Jaka jest kura? (mała, głośna…) Jaki jest kogut? (szybki, głośny…) Jaka jest kaczka? (spokojna, powolna…) Jaka jest krowa? (duża, łagodna, spokojna…) Jaki jest koń? (duży, szybki, groźny…)
• Karty pracy, cz. 4, s. 4–5.  Nazywanie zwierząt, które grupa Ady zobaczyła na wsi w gospodarstwie agroturystycznym. Odszukiwanie zwierząt znajdujących się w pętlach na dużym obrazku.
• Zabawa bieżna
• – Jastrząb, kura i pisklęta. Skakanka. Wyznaczenie przestrzeni – podwórka – dla dzieci do biegania. Po prawej stronie znajduje się kurnik ogrodzony skakanką, po drugiej – gniazdo jastrzębia. Kura wyprowadza pisklęta na podwórko.Przysiadają tam i zbierają ziarenka.
• Na zapowiedź: Leci jastrząb – pisklęta wraz z kurą uciekają do kurnika. Jastrząb łapie pisklęta, które nie zdążyły uciec.

 

Zajęcia 2. Odkrywanie litery  ż : małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.

 

• Wyodrębnianie wyrazu podstawowego – żubry.
• Karty pracy    „Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2,” s. 64–65.
• RODZIC  pyta:
• − Jakim zwierzętom przyglądają się Olek, Ada i dziadek?
• − Czy żubry żyją wolno?
• Analiza i synteza słuchowa słowa żubry.
• Dzieci dzielą słowo żubry na sylaby i na głoski. Liczą, ile w słowie żubry jest sylab, a ile głosek. Następnie wymieniają inne słowa, w których głoskę ż słychać na początku (żaba, żurek, żyrafa…), w środku (leżak, jeżyny, kałuża…).
• Rodzic zwraca uwagę, że głoska ż na końcu słowa jest często słyszana jak głoska sz, np. w słowie garaż.
• Budowanie schematu słowa żubry.
• Białe kartoniki dla dziecka. Dzieci układają tyle kartoników, ile sylab słyszą w słowie żubry. Rozsuwają kartoniki i wymawiają sylaby głośno.
• Następnie układają tyle kartoników, ile głosek słychać w słowie żubry – wymawiają głoski głośno, dotykając kolejno kartoników.
• Budowanie schematu słowa Żaneta. -
• Białe kartoniki dla dziecka.R. mówi, że niedaleko domu dziadków mieszka dziewczynka o imieniu Żaneta. Dzieci dzielą imię na sylaby i na głoski. Układają z kartoników schemat imienia.
• Budowanie modeli słów: żubry, Żaneta. Czerwone kartoniki i niebieskie kartoniki dla każdego dziecka.
• Określanie rodzaju głoski ż. Dzieci wypowiadają głoskę ż: długo: żżżyyyy… krótko: ż, ż, ż, ż… Głoska ż jest spółgłoską i oznaczamy ją na niebiesko. Pod schematami słów zaznaczają miejsca głoski ż niebieskimi kartonikami.
• Uzupełniają modele słów: żubry, Żaneta, niebieskimi kartonikami i czerwonymi kartonikami.
• Kartoniki z literami ż, Ż dla dziecka kartoniki z literami ż, Ż.
• Rodzic. pokazuje litery ż, Ż, dzieci omawiają ich wygląd. Wskazują różnice pomiędzy literami. Następnie umieszczają kartoniki z literami we właściwych miejscach pod modelami słów: żubry, Żaneta.
• R. pyta: − Kiedy używamy wielkiej litery? • Umieszczanie poznanych liter we właściwych miejscach.
• Kartoniki z literami: u, b, r, y, a, n, t, e. Dzieci umieszczają pod modelami słów kartoniki z odpowiednimi literami. Czytają wyrazy.
• Karty pracy „ Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2”, s. 64–67.
• Dzielenie nazw zdjęć na głoski.
• Kolorowanie na niebiesko liter ż, Ż w wyrazach.
• Czytanie sylab, wyrazów i tekstu.
• Wodzenie palcem po literze ż – małej i wielkiej, pisanej. Pisanie liter ż, Ż po śladach, a potem – samodzielnie

 

 

 

 

 

PIĄTEK, 02.04.2021

TEMAT DNIA: ŚMIGUS-DYNGUS

1. Karta pracy, cz. 3, s. 78
- Rysowanie po śladach, bez odrywania kredki od kartki. Kolorowanie rysunku jajek.
- Rebus fonetyczny – Co znalazło się na świątecznym stole
Dzieci różnicują pierwsze głoski w nazwach przedmiotów przedstawionych na obrazkach. Dokonują ich syntezy  i podają rozwiązanie. Np. parasol, igła, sanki, arbuz, narty, kot, indyk – pisanki.

2. Słuchanie wiersza Władysława Broniewskiego „Śmigus”

“Śmigus”Śmigus! Dyngus! Na uciechę
z kubła wodę lej ze śmiechem!
Jak nie kubła, to ze dzbana,
śmigus-dyngus dziś od rana!
Staropolski to obyczaj,
żebyś wiedział i nie krzyczał,
gdy w Wielkanoc, w drugie święto,
będziesz kurtkę miała zmokniętą.

Rozmowa na temat wiersza:
− Co  to jest śmigus-dyngus?
− Co to znaczy staropolski obyczaj?
− Kiedy obchodzi się śmigus-dyngus?
Wyjaśnienie, jak rozumiany był ten zwyczaj dawniej. Kiedyś były to dwa różne obyczaje wielkanocne. Jednym z nich był dyngus, który polegał na tym, że młodzież chodziła po domach i zbierała datki w postaci jajek, wędlin, ciast itp. Śmigus natomiast miał odmienny charakter i polegał na uderzeniu na szczęście rózgą wierzbową
Zwracanie uwagi, na czym polega śmigus-dyngus i w jaki sposób tradycja ta jest kultywowana w miastach i na wsiach. Uświadomienie konsekwencji przesadnego oblewania się wodą oraz robienia tego w nieodpowiednich miejscach. z baziami. Rózga ta była wcześniej święcona w Niedzielę Palmową.

- Wypowiadanie się dzieci na temat: Jakie zwyczaje kojarzą się wam ze świętami?
 

Zabawa ruchowa – Śmigus-dyngus. Dzieci maszerują parami po obwodzie koła podczas recytacji przez Rodzica wiersza Władysława Broniewskiego Śmigus. Na słowo: Śmigus – klaszczą w ręce, a na słowo: Dyngus – tupią. Po skończonej recytacji naśladują  polewanie się wodą.

 

3. Ćwiczenia gimnastyczne

 

4. Karta pracy, cz. 3, s. 79
Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Ozdabianie rysunków jajek według wzoru (rytmu) z poprzedniej karty.
 Karta pracy, cz. 3, s. 80.
Rysowanie pisanki po śladzie. Rysowanie po śladach rysunków spirali.

 

CZWARTEK , 01.04.2021

TEMAT DNIA: POTRAWY Z JAJEK

1. Karta pracy, cz. 3, s. 76.

Oglądanie obrazka koszyczka wielkanocnego. Zaznaczanie kolejności jego przygotowania  liczbami.
Kończenie ozdabiania jajka według wzoru.

 

2. Ćwiczenie dykcji – „Jaka to piosenka?"
   Rodzic na sylabie la nuci dzieciom fragmenty refrenów poznanych piosenek. Dzieci starają się je rozpoznać. Następnie powtarzają je na sylabach proponowanych przez Rodzica, np. bla, plum, tru.
3. Zabawy badawcze – „Wokół jajka.”
   • Zabawa badawcza – „Poznajemy budowę jajka”.
   Jajka: kurze, przepiórcze, strusie, dwa takie same jajka – z tym, że jedno jest ugotowane, a drugie – surowe.
   Dzieci oglądają jajka  (jajka: kurze, przepiórcze, strusie lub ich obrazki), porównują ich wielkość i kolorystykę, wypowiadają się na temat ich kształtu; podają przykłady zwierząt, które wykluwają się z jajek.
   Rodzic rozbija przed dziećmi jajko, dzieci oglądają jego zawartość; nazywają poszczególne części składowe: skorupka, białko, żółtko. Zwracamy uwagę na zarodek i wyjaśniamy dzieciom, że kurczątka wykluwają się z jajek, w których są zarodki.
    Pokazujemy dzieciom dwa jednakowe jajka. Prosimy, aby się zastanowiły, po czym można poznać, że jedno z nich jest surowe, a drugie gotowane. Dzieci podają swoje propozycje. Następnie wprawiamy w ruch obrotowy oba jajka. Dzieci obserwują ich ruchy i określają, które z nich kręci się szybciej. Rozbijają jajko i sprawdzają, czy miały rację. Jajko surowe obraca się tylko przez chwilę, a potem się zatrzymuje. Powodem jest jego płynny środek, który porusza się wewnątrz skorupki w różne strony, co hamuje szybkie poruszanie się jajka.
   • Zabawa badawcza – „Jajka i woda”.
   Jajka surowe, jajka ugorowane, szklane naczynia, sól, łyżka.
    Dzieci badają zachowanie w wodzie jajka surowego i jajka ugotowanego – wkładają je kolejno do przezroczystego naczynia z wodą. Obserwują ich zachowanie.
    Do wody w przezroczystym naczyniu wkładają surowe jajko i dosypują stopniowo sól (około 10–12 łyżek soli). Obserwują, co dzieje się z jajkiem
   • Poznanie ciekawostek na temat pisanek - Uważano, że pisanki mają magiczną moc, dlatego np. dotykano nimi grzbietów bydła, aby było zdrowe i płodne, toczono je wzdłuż zagonów oziminy, żeby zapewnić sobie dobry urodzaj. Były one darem, który miał zapewnić obdarowanej osobie wszelką pomyślność (także w sprawach sercowych). Pełniły one rolę wykupu w obrzędach wielkanocnych, np.: dyngusa, chodzenia z barankiem lub kurkiem. Panna mogła dostać pisankę czekoladowo--marcepanową z pierścionkiem zaręczynowym w środku. Ludzie bogaci obdarowywali się drogimi pisankami, ze złota, przyozdobionymi szlachetnymi kamieniami. Francuski jubiler P. C. Fabergé wykonał takie drogie pisanki na zamówienie cara Rosji. Pisanki służyły do zabawy zwanej taczanką. Turlało się po stole malowane jaja, zderzając je ze sobą. Wygrywała ta osoba, której pisanka się nie potłukła.

 

4. Zabawa ruchowa z elementem turlania –„ Rozsypane pisanki”             Dzieci są pisankami. Delikatnie turlają się po podłodze w różnych kierunkach, zwracając uwagę na zachowanie zasad bezpieczeństwa.

 

5.  Zabawy i ćwiczenia pod hasłem: „Co można zrobić z jajka?”
   • Oglądanie skorupki jajka przez lupę.
   • Porównywanie ciężaru jajek – surowego i ugotowanego.(jajka – surowe i ugotowane).
   • Wypowiadanie się dzieci na temat: Co można zrobić z jajek?
   (pomalować, ugotować, usmażyć itp.)
   • Wymyślanie przez dzieci przepisów na potrawy z jajek. Nadawanie im nazw.
   • Jajka dla smakoszy – przyrządzenie dowolnej potrawy z użyciem jaj ugotowanych na twardo. Np. jajka z groszkiem konserwowym w majonezie, pasta jajeczna. Dzieci, po umyciu rąk i włożeniu fartuszków z pomocą Rodzica dzielą jajka na połowy, wkładają do miseczki, dodają odcedzony zielony groszek konserwowy, kładą na wierzchu majonez i posypują całość pokrojonym  szczypiorkiem lub kroją drobno jajka, wkładają je do miseczki, wrzucają pokrojony szczypiorek, dodają odrobinę śmietany i majonezu, trochę solą i mieszają. Przygotowują też kromki bułki wrocławskiej, smarując je masłem. Można też oczywiście wykonać z dzieckiem inne propozycje potraw z jajek. Życzymy smacznego!

 

6. Zabawa ruchowa – „Podskok z klaśnięciem”.
   Rodzic uderza dwiema łyżkami trzymany nad głową. Dzieci wykonują podskok obunóż w miejscu, z klaśnięciem nad głową. Rodzic kolejno uderza łyżki: przed klatką piersiową, za plecami, na wysokości głowy, po prawej i po lewej stronie. Dzieci podskakują obunóż, klaszcząc w dłonie w miejscu wskazanym przez Rodzica.
     • Zabawa ruchowa – „Marsz z gazetą.”
   Gazeta dla każdego dziecka. Rodzic demonstruje ćwiczenia z gazetą. Dzieci maszerują po obwodzie koła i naśladują ruchy Rodzica.
   - Marsz z gazetą przyciskaną brodą do klatki piersiowej.
   -  Marsz z gazetą przyciskaną uchem do lewego barku, a następnie – do prawego barku.
   -  Marsz z gazetą położoną na otwartej prawej dłoni, następnie – na lewej dłoni.
   -  Podskoki w przód z gazetą trzymaną między kolanami.
   -  Marsz z gazetą położoną na głowie.

 

7. Zabawa słowna – „Składamy życzenia”.
   Kartki świąteczne z życzeniami. Rodzic czyta życzenia zapisane na kartkach świątecznych. Dzieci je omawiają (czego sobie życzą ludzie). Potem próbują układać życzenia.

 

8. Ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej.  Dajemydziecku pocięte na części kartki świąteczne (w kopertach). Układają je w całość

 

9. Zabawa zręcznościowa – „Szybko i ostrożnie” – dostarcz na łyżce ugotowane na twardo jajko do wskazanego przez Rodzica miejsca.

 

10.  Karta pracy, cz. 3, s. 77.
    Kolorowanie koszyczka zgodnie z kolorami kropek. Dzielenie nazw zdjęć na sylaby lub na głoski. Rysowanie pod każdym zdjęciem odpowiednią liczbę kresek, odpowiadającą liczbie głosek

ŚRODA 31.03.2021

 

 

TEMAT DNIA:  KOSZYCZEK WIELKANOCNY

1. Zabawa Ciepło, zimno, pod hasłem: Szukamy jajka.

Jajko ugotowane na twardo.

 Dziecko szuka jajka ugotowanego na twardo, które zostało ukryte w domu.

 Rodzic naprowadza szukającego na ukryty przedmiot, stosując określenia: ciepło,

cieplej, najcieplej, gorąco, zimno, zimno, najzimniej.

2. Karta pracy, cz. 3, s. 73.

Rysowanie po śladach rysunków drugich połówek pisanek. Rysowanie po prawej stronie karty takich samych pisanek, jakie są po lewej stronie.

3.Wesoła gimnastyka

 https://www.youtube.com/watch?v=bzboHM5GUzg&t=316s

4 Ćwiczenie oddechowe – Baranek.

Dla  dziecka: szablon baranka, słomka, skrawki białego papieru.

Dziecko zajmuje miejsce przy stoliku. Przed nim  znajduje się szablon baranka. Obok baranka zostają umieszczone małe kawałki białego papieru. Dziecko za pomocą

słomki przenosi kawałki papieru na szablon baranka. Nie pomaga sobie rękami.

5. Zabawa rozwijająca reakcję na zmiany tempa – Kolorowe pisanki.

  Pomoc: Obrazek pisanki dla dziecka (pisanki są w różnych kolorach) lub ugotowane jajko.

Rodzic stuka np. patyczkami, kredkami , tamburynem itp. w umiarkowanym tempie. Dziecko trzyma pisanki przed sobą, blisko ciała i maszeruje.

 R. stuka  w szybkim tempie - dziecko wyciąga przed siebie ręce, w których trzyma pisanki, i biegnie drobnymi krokami po okręgu.

R. stuka  w wolnym tempie -  dziecko unosi ręce w górę, trzyma pisanki nad

głową i stawia duże kroki w dowolnych kierunkach.

R. stuka bardzo szybko – dziecko umieszcza szablony pisanek na podłodze – przed sobą.

6.Utrwalenie piosenki  do nauki ,, Koszyczek dobrych życzeń”

7. Wielkanocne Tradycje Świąteczne

8.Koszyczek Wielkanocny- propozycja pracy plastycznej

http://praceplastyczne.pl/wielkanoc/295-jak-zrobic-koszyczek-wielkanocny

Wypowiedzi dziecka, na podstawie filmu i doświadczenia, o tym, jak powinien wyglądać koszyczek wielkanocny. Wyjaśnienie, dlaczego właśnie takie potrawy i przedmioty powinny się w nim znaleźć

9. Karta pracy, cz. 3, s. 74.

Przedstawienie sytuacji na obrazkach za pomocą liczmanów. Układanie zadań. Słuchanie zagadek. Rozwiązywanie ich.

  Karta pracy, cz. 3, s. 75.

Zaznaczanie kropkami lub liczbami  kolejności zdarzeń w historyjce. Opowiadanie historyjki. Kończenie rysowania kurczątek według wzoru.

10.Zabawy na świeżym powietrzu.

 

WTOREK 30.03.2021

 

TEMAT DNIA: LICZENIE PISANEK

1.Piosenka do nauki

 

2. Ćwiczenia z pisankami.

• Oglądanie różnych pisanek. Wskazywanie takich samych.

 Pomoce: Pisanki o różnych wzorach, w tym kilka par takich samych.

Dzieci oglądają pisanki. Omawiają znajdujące się na nich wzory. Wskazują pary takich samych pisanek.

• Ćwiczenia z pisankami.

Pomoce: 2 koszyczki, pisanki lub obrazki pisanek: 6 zielonych, 4 czerwonych, 5 żółtych, 4 niebieskich.

W dwóch koszyczkach są pisanki lub obrazki pisanek.

• Wyjmowanie pisanek z koszyczków, przeliczanie ich.

− Ile pisanek jest w pierwszym koszyczku? (6 zielonych, 4 czerwone).

− Ile pisanek jest w drugim koszyczku? (5 żółtych, 4 niebieskie).

• Liczenie wszystkich pisanek w koszyczkach

• Układanie zapisów matematycznych.

Pierwszy koszyczek

6 (zielonych) + 4 (czerwone) = 10 pisanek

Drugi koszyczek

5 (żółtych) + 4 (niebieskie) = 9 pisanek

• Porównywanie liczebności pisanek w koszyczkach.

10 > 9

• Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 62–63.

• Liczenie figur po lewej stronie i po prawej stronie. Porównywanie ich liczby, wpisywanie odpowiednich liczb i znaków.

• Wykonywanie działań samodzielnie lub z pomocą R. Wpisywanie odpowiednich liczb.

3.Zabawa ruchowo-muzyczna

 

 

 4. Ćwiczenia gimnastyczne – dla wszystkich domowników

Rozwijanie świadomości własnego ciała.

• Wirujący bączek – dzieci ślizgają się w kółko na brzuchu, a następnie na plecach.

• Chowamy się – w siadzie, przyciągają kolana do głowy, chowają głowy; rozprostowują się do pozycji leżącej.

• Gorąca podłoga – biegają z wysokim unoszeniem kolan.

• Na szczudłach – chodzą na sztywnych nogach.

• Ugniatamy podłogę – w leżeniu na plecach, wciskają wszystkie części ciała w podłogę.

Rozwijanie umiejętności dzielenia przestrzeni z innymi przez ćwiczenia w parach: z biernym partnerem, przeciwko partnerowi, razem z partnerem.

• Przesuwamy partnera – jedno dziecko z pary leży przodem, drugie – poprzez chwycenie go za nadgarstki – stara się je przesunąć; potem zamieniają się miejscami.

• Dzieci w leżeniu tyłem; jedno dziecko z pary chwyta partnera za kostki nóg i stara się go przesunąć; potem zamieniają się miejscami.

• Prowadzimy niewidomego – jedno dziecko zamyka oczy, drugie staje zwrócone twarzą do niego i podaje mu ręce; prowadzi dziecko z zamkniętymi oczami w różnych kierunkach, a ono się temu poddaje. Potem zamieniają się rolami.

• Przekładamy naleśnik – jedno dziecko w leżeniu na brzuchu, przylega do podłoża; partner próbuje przewrócić je na drugą stronę; potem zamieniają się miejscami.

• Wstajemy razem – dzieci siedzą tyłem do siebie, złączone plecami; próbują razem wstać, nie odrywając się od siebie.

• Ćwiczymy razem – dzieci tworzą koło wiązane, trzymają się za ręce; przykucają, a potem podnoszą się do wspięcia na palce i wracają do pozycji wyjściowej.

Dzieci siedzą w kole, w siadzie prostym rozkrocznym, jedną stopą dotykają sąsiada z prawej strony, a drugą – sąsiada z lewej strony; trzymają się za ręce – jednocześnie podnoszą ręce do góry, a następnie wykonują skłon i wracają do pozycji wyjściowej.

Ćwiczenia kreatywne.

• Ilustrujemy muzykę ruchem – wszyscy improwizują ruchowo przy muzyce o zmiennym tempie.

5.Zabawy na świeżym powietrzu.

6.Kolorowanie pisanek według instrukcji.

Pomoc: Dla każdego dziecka kartonowa sylweta jajka z oznaczonymi polami (zapisanymi działaniami) oraz kartka z legendą do kolorowania pól.

 

Zadaniem dzieci jest obliczyć sumy liczb podane na polach pisanek, np.:

kolor biały – 1, 6

kolor niebieski – 5, 10

kolor czerwony – 4, 9

kolor zielony – 3, 8

kolor żółty – 2, 7

zapisać je ołówkiem na pisance, a następnie znaleźć właściwy kolor na kartce

z legendą i pokolorować pisankę kredką w odpowiednim kolorze.

Drugą stronę pisanki dzieci mogą ozdobić według własnego pomysłu.

 

 

PONIEDZIAŁEK 29.03.2021

TEMAT KOMPLEKSOWY-,, WIELKANOC’’

TEMAT DNIA - ,,PISANKI’

1.Słuchanie ciekawostek na temat zwyczajów i tradycji wielkanocnych.

Jajko to znak wszelkiego początku narodzin i zmartwychwstania. Dzielimy się nim przed rozpoczęciem śniadania, życząc sobie pomyślności, zdrowia i błogosławieństwa Bożego.

W ludowych wierzeniach jajko było lekarstwem na choroby, chroniło przed pożarem, zapewniało urodzaj w polu i w ogrodzie, a nawet powodzenie w miłości. Z jajka wykluwa się kurczątko, które jest symbolem nowego życia.

Pisanki dawano w podarunku, jako dowód życzliwości i sympatii.

Chleb jest podstawowym pokarmem człowieka. Dzielenie się z nim i wspólne spożywanie jest od najdawniejszych czasów znakiem przyjaźni, życzliwości i poczucia wspólnoty.

Palemka miała chronić ludzi, zwierzęta, domy przed ogniem, czarami i złem tego świata. Niezwykłą moc daje jej gałązka wierzby – drzewa najwcześniej okrywającego się zielenią.

Mazurki przywędrowały do nas z kuchni tureckiej. Kunsztownie lukrowane i dekorowane bakaliami, przypominają wyglądem maleńkie tureckie dywaniki.

Chrzan, a także przyprawy – pieprz i sól, święci się, aby pamiętać o gorzkiej Męce Chrystusa. Dawniej śniadanie wielkanocne rozpoczynało się od zjedzenia całego korzenia chrzanu, żeby ustrzec się od bólu zębów i brzucha.

Baranek z czerwoną chorągiewką ze złotym krzyżykiem symbolizuje Chrystusa Odkupiciela. Stawiano go pośrodku stołu, żeby podczas wielkanocnych biesiad i uciech wierni nie zapominali o religijnym charakterze świąt.

Kiedy gospodynie wypiekały baby drożdżowe, kuchnia musiała być zamknięta na klucz. Ktoś obcy bowiem mógłby zaszkodzić rosnącemu ciastu głośną rozmową albo złym wzrokiem. Wyjętą z pieca babę kładziono na poduszki i do chwili ostygnięcia przemawiano do niej szeptem.

Zajączek obwieszcza wiosenną odnowę. Kiedyś jego wizerunek kojarzono z grzesznikami, którzy odbyli oczyszczającą pokutę. Potem zaczął obdarowywać dzieci łakociami i prezentami.

 2.  Karta pracy, cz. 3, s. 72.

Czytanie podanych wyrazów z Rodzicem  (lub samodzielnie). Łączenie ich z odpowiednimi obrazkami. Rysowanie po prawej stronie karty takich samych pisanek, jakie są .Czytanie podanych wyrazów z R. (lub samodzielnie). Łączenie ich z odpowiednimi obrazkami. Rysowanie po prawej stronie karty takich samych pisanek, jakie są po lewej stronie karty.

3.Kierunki i przestrzeń  w podskokach- rytmika dla dzieci.

 rytmika

4.Rozmowa na temat pisanek.

prezentacja WIELKANOCNA PISANKA NIEJEDNO MA IMIĘ

• Słuchanie ciekawostek na temat pisanek.

Legenda głosi, że Maria Magdalena, kiedy szła w niedzielę wielkanocną do grobu Chrystusa, zabrała ze sobą jajka, które miały być posiłkiem dla apostołów. Po spotkaniu Chrystusa, który zmartwychwstał, zauważyła, że jajka zmieniły kolor na czerwony. Od tej pory przyjął się zwyczaj malowania jaj na Wielkanoc.

Malowane we wzory jajko nazywa się pisanką, bo zgodnie z tradycją te wzory pisze się rozgrzanym woskiem na jajku, używając lejka ze skuwki od sznurowadeł oraz szpilki do robienia kropek. Gdy jajko z napisanym wzorem zanurzymy w farbie, a potem usuniemy wosk w gorącej wodzie, pozostanie jasny wzór na barwnym tle. Kiedyś pisanki zakopywano pod progami domów, aby zapewniły mieszkańcom szczęście i dostatek. Skorupki jaj wielkanocnych rzucano też pod drzewa owocowe, aby zapobiec szkodnikom i sprowadzić urodzaj. Dziewczęta myły włosy w wodzie, w której gotowano jajka na pisanki, aby bujnie rosły i podobały się chłopcom.

W zabawie zwanej walatką lub wybitką toczono po stole pisanki lub uderzano nimi o siebie. Posiadacz stłuczonego jajka tracił je na rzecz właściciela nienaruszonej pisanki. Inną grą było rzucanie pisankami do siebie lub przerzucanie ich przez dachy kościoła.

 

5. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej - Gipsowe pisanki  - Praca z książką str.58-61

Dziecko słucha opowiadania i ogląda ilustracje.

Zbliżały się święta wielkanocne. Rodzina Ady i Olka zwykle spędzała je razem z babcią i dziadkiem. Niestety, tydzień wcześniej dziadek zagapił się na przelatującego bociana i złamał prawą rękę.

– Ojej! Biedny dziadek. Nie będzie mógł malować z nami pisanek – stwierdziła smutno Ada.

– Nie martwcie się, wymyślimy dziadkowi jakieś zajęcie – odpowiedziała babcia, biegnąc po ścierkę, bo dziadek rozlał herbatę. Posługiwanie się lewą ręką nie wychodziło mu najlepiej.

Wszyscy zgodzili się, by spędzić Wielkanoc w domu babci i dziadka, a potem wspólnie ustalili plan przygotowań do świąt. Ada i Olek mieli zrobić pisanki. Mama miała czuwać nad całością i robić kilka rzeczy naraz, bo była wspaniałym organizatorem.

Tata miał wspomóc mamę w zakupach, sprzątaniu i przygotowaniu potraw. Jego specjalnością były pieczeń, sałatka jarzynowa i sernik. Tata był też specjalistą od mycia okien i robił to szybko i sprawnie, pogwizdując przy tym jak skowronek.

Zadaniem babci były dekoracje i przygotowanie świeżych kwiatów.

Dziadek… Dziadek miał za zadanie leżeć i odpoczywać, bo „musi się oszczędzać”. Tak stwierdziła babcia.

Wszyscy zabrali się do pracy. Dzieci z pomocą mamy ugotowały jajka na dwa sposoby: część w łupinach cebuli, część w wywarze z buraków. Cebulowe jaja miały kolor brązowy, a buraczane – różowy.

– Takie pisanki nazywają się kraszanki – wyjaśniła mama. – Możemy pokolorować je we wzorki cienkim białym pisakiem lub wydrapać na nich wzorki.

– Wtedy będą drapanki – dodała babcia.

– A czy wiecie, jak zabarwić jajka na kolory żółty, zielony lub czarny? – zapytał dziadek.

– Pomalować farbami plakatowymi – odpowiedział Olek.

– A gdybyście nie mieli farb?

– Hm, to nie wiemy…

– Kolor zielony uzyskamy z liści pokrzywy, a czarny z owoców czarnego bzu lub łupin orzecha włoskiego. Aha! Żółty – z suszonych kwiatów jaskrów polnych.

Wystarczy dorzucić je do wody i ugotować w niej jajka.

Babcia mrugnęła do wnuków i po chwili przyniosła im kwiaty narcyzów. Miała też przygotowaną, samodzielnie wyhodowaną rzeżuchę. Zrobiła z niej piękne dekoracje. Wyglądały jak małe łączki, a na nich siedziały żółte kurczaczki zrobione z papieru.

Z ogrodowej szklarni babcia przyniosła pachnące hiacynty w doniczkach i pęki białych tulipanów. Przygotowała też biały obrus. W wazonach stały kosmate bazie, nazywane przez Adę „szarymi kotkami”.

Kiedy okna lśniły już czystością, tata zabrał się do pieczenia sernika.

– A czy wiecie, że można upiec sernik z dodatkiem ziemniaków? – zapytał dziadek.

– Coś ty, dziadku! Przecież sernik robi się z sera, masła i jajek – zauważyła Ada.

– A nieprawda! Moja mama piekła pyszny sernik z dodatkiem kilku ugotowanych ziemniaków. Oczywiście twarogu było dwa razy więcej, ale te ziemniaki nadawały sernikowi puszystości. Wszystkie sąsiadki przychodziły do mamy po przepis.

– Oj, to muszę ci taki upiec, kochanie – powiedziała babcia.

– Sam ci upiekę taki sernik, ale bez gipsu – odparł dziadek.

– Sernik z gipsem byłby za twardy – roześmiał się tata. – Ale skoro zachwalasz ten przepis, to zaraz dodam do sernika jednego ziemniaka, bo akurat mam za dużo do sałatki.

Tymczasem mama ugotowała smakowity żurek i zrobiła ciasto na piaskową babę wielkanocną. Ada i Olek nie mogli się doczekać, kiedy pójdą poświęcić pokarmy. Z pomocą mamy pięknie przystroili koszyczek, w którym na białej serwetce leżały chleb, jaja, biała kiełbasa, ciasto oraz sól i pieprz. Całość ozdobili zielonymi gałązkami bukszpanu.

W pierwszy dzień świąt cała rodzina usiądzie przy świątecznym stole i podzieli się jajkiem, symbolem życia.

– Jutro poszukamy jajek schowanych w ogrodzie – przypomniała sobie Ada. – Zajączek zawsze przynosi dla nas czekoladowe jajka.

– To nie zajączek, tylko mama – odparł Olek, który nie wierzył w opowieści o zajączku przynoszącym prezenty. – To tylko zabawa.

– A czy wiecie, jak bawiono się dawniej na Wielkanoc? – ożywił się dziadek. – Ulubioną zabawą było uderzanie o siebie dwoma jajkami, a zwyciężał ten, którego jajko nie zostało rozbite.

– Ojej! To dopiero była jajecznica! – zachichotała Ada.

– Dawniej chodzono po wsi z kogutem, który był symbolem urodzaju. Później prawdziwe ptaki zastąpiły kogutki gliniane lub drewniane.

– A śmigus-dyngus też był? – zapytał Olek.

– Był, ale nie mówiono dyngus, tylko wykup. Chłopcy chodzili po wsi i w zamian za śpiew domagali się zapłaty, czyli wykupu w postaci pisanek, słodyczy albo pieniędzy.

– Dziadku, jak ty dużo wiesz – zachwycił się Olek.

– Dziadek nam pomaga we wszystkim! – dodała Ada. – A przecież ma złamaną rękę.

– Może w nagrodę namalujemy dziadkowi pisanki na gipsie? – zaproponował Olek.

I tak też zrobili. Gips dziadka wyglądał naprawdę świątecznie.

– Kochani – powiedział zadowolony dziadek. – Mam do was wielką prośbę. Sernik się piecze, babka piaskowa rośnie, a jajka są pokolorowane. Usiądźmy w ogrodzie, popatrzmy w niebo i pomyślmy o tym, co jest najważniejsze.

– O czym, dziadku?

– Jak to o czym? O życiu i o miłości – odpowiedział dziadek i podrapał się lewą ręką.

• Rozmowa na temat opowiadania.

− Gdzie rodzina Olka i Ady spędziła Wielkanoc?

− Co się stało dziadkowi? Dlaczego?

− Jakie zadania mieli do wykonania podczas przygotowań do świąt Olek i Ada, rodzice i dziadkowie?

− Czym babcia ozdobiła stół?

− Jakie rady dawał dziadek?

− Czy tata i mama wywiązali się z zadań?

− Co według dziadka jest najważniejsze?

6. Ćwiczenia z tekstem.

Książka (s. 58–61) dla  dziecka

7.   Odkrywanie litery f: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej

• Wyodrębnianie wyrazu podstawowego – farby.

Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 58–59.

Rodzic pyta:

− W jaki sposób Olek ozdobił jajka?

− Czego do tego użył?

• Analiza i synteza słuchowa słowa farby.

Dzieci dzielą słowo farby na sylaby i na głoski. Liczą, ile w słowie jest sylab, a ile

głosek. Następnie wymieniają inne słowa, w których głoskę f słychać na początku

(futro, flaga, fasola…), w środku słowa (agrafka, alfabet, wafle…).

• Budowanie schematu słowa farby.

Białe kartoniki- prostokąty dla  dziecka.

Dziecko układa tyle kartoników, ile sylab słyszy w słowie farby – rozsuwa kartoniki i wymieniają głośno sylaby. Następnie układa tyle kartoników, ile głosek słychać

w słowie farby, wymawiają głoski głośno, dotykając kolejno kartoników.

• Budowanie schematu słowa Franek.

Białe kartoniki- prostokąty  dla  dziecka.

Kolega Ady, ten który nie chodzi, ma na imię Franek.

R. przypomina o tym dzieciom.

Dzieci dzielą imię Franek na sylaby i na głoski. Układają z kartoników schemat imienia.

• Budowanie modeli słów: farby, Franek.

Czerwone kartoniki i niebieskie kartoniki dla  dziecka.

Dzieci głośno dzielą na głoski słowa: farby, Franek.

Wypowiadają głoskę f:

długo: fffyyyy…krótko: f, f, f, f.

Głoska f jest spółgłoską i oznaczamy ją na niebiesko.

Pod schematami słów: farby, Franek, dziecko zaznacza miejsca głoski f niebieskimi

kartonikami. Potem zaznacza miejsca samogłosek czerwonymi kartonikami,

a miejsca pozostałych spółgłosek – niebieskimi kartonikami. Porównują liczbę

samogłosek i spółgłosek.

• Odkrywanie litery f, F.

Kartoniki z literami f, F dla R., kartoniki z literami f, F dla dziecka.

R. pokazuje litery f, F.

Dzieci określają ich wygląd. Umieszczają litery w odpowiednich miejscach pod modelami.

Dzieci przypominają, kiedy używamy wielkiej litery.

• Uzupełnianie wyrazów: farby, Franek, brakującymi, poznanymi literami.

Kartoniki z literami: a, e, y, b, r, n, k, dla dziecka.

Dzieci umieszczają kartoniki z literami w odpowiednich miejscach pod modelami słów: farby, Franek. Odczytują wyrazy: farby, Franek.

• Karty pracy Litery i liczby, cz. 2, s. 58–61.

• Nazywanie zdjęć. Rysowanie pod nimi modeli ich nazw.

• Kolorowanie na niebiesko liter f, F w wyrazach.

• Czytanie sylab, tekstu.

• Czytanie wyrazów powstałych z połączenia sylab.

• Łączenie liter z lukami w wyrazach. Odczytanie powstałych wyrazów.

• Wodzenie palcem po literze f: małej i wielkiej, pisanej. Pisanie liter f, F po śladach,

a potem – samodzielnie.

 

8. Zabawy na świeżym powietrzu z rodzicami  

 

 

 

 

Od wtorku 10 listopada obydwie grupy dzieci 6-letnich wracają do pracy stacjonarnej.

Można przyprowadzać dzieci do przedszkola.

 

Szanowni  Rodzice

W   związku  z  trudną sytuacją epidemiczną i  kadrową   zmuszeni  byliśmy   w  porozumieniu  z  PSSE  przedłużyć  nauczanie  zdalne  w  tej  grupie  do  poniedziałku  09.11.2020 r.  Prosimy  o  zrozumienie  naszej  trudnej  sytuacji,   zapewniam,  że  robimy   absolutnie  wszystko,  aby przedszkole  mimo  przeszkód nadal  funkcjonowało.   Na  dzień  dzisiejszy    mamy  bardzo  dużą  liczbę  pracowników  zakażonych koronawirusem,  kilkoro  oczekuje jeszcze na  wyniki.  Mimo  wszystko  przedszkole  pracuje,  choć  jest  coraz  trudniej.  Na tą  chwilę   sytuacja   wygląda  następująco: pracuje  tylko 6 nauczycieli, z czego jeden na  kwarantannie  prowadzi  nauczanie  zdalne  dla  2  grup  sześciolatków.  Wszyscy  pracujemy    od  otwarcia do zamknięcia  oddziału,  każdy  w  swojej  powierzonej grupie.  Nie  ma  możliwości,  aby  od  piątku  oddział  6 latków  A   wrócił  do  przedszkola,  ponieważ nie  będzie  komu  sprawować  nad nim  opieki . Sytuacja epidemiczna jest rozwojowa i trudno przewidzieć,  co  się  wydarzy  po  weekendzie.  Najprawdopodobniej  w  poniedziałek  podejmiemy  decyzję  o  powrocie  Państwa grupy  do  przedszkola. 

Jeszcze  raz  proszę  o  zrozumienie.  Serdecznie  pozdrawiam  nasze  dzieciaki  i  Rodziców.

Agnieszka  Łuczyńska

 

 

Drodzy Rodzice pragniemy poinformować, że zdalne nauczanie w porozumieniu z Sanepidem zostaje przedłużone do 9 listopada włącznie. 

 

Szanowni  Rodzice  gr 6-latków A

 

W  związku  z  potwierdzonymi  przypadkami  zakażenia  wirusem COVID-19 wśród  dzieci i pracowników  z  tej  grupy  oddział  jest  w  kwarantannie  do  5  listopada  włącznie -  decyzja  w  porozumieniu  z  Sanepidem. Z  informacji  Sanepidu  wynika  że  kwarantanna  dotyczy  dzieci  tej  grupy,  natomiast  nie  dotyczy  rodziców,  którzy  mogą  świadczyć  pracę – jeśli  oczywiście  nie  mają  żadnych  objawów  choroby.

W  związku  z  objęciem  oddziału  kwarantanną  wprowadzamy  w  tej  grupie  nauczanie  zdalne.  W  celu  usprawnienia  pracy  prosimy  o  potwierdzenie  odebrania tej  wiadomości-  kanałem  grupowym lub  na  maila  przedszkolnego: p2@wyszkow.eu  Jest  to  bardzo  ważne,  ponieważ  z  rodzicami,  którzy  nie  odbiorą  wiadomości  będziemy  kontaktować  się  telefonicznie,  co  wymaga  poświęcenia  dodatkowego  czasu,  którego  nam  coraz  bardziej w  zaistniałej  sytuacji brakuje.

Prosimy  również  o  odebranie  podręczników  z  przedszkola,  które  będą  wyłożone  w  wejściu głównym i  potwierdzenie  odbioru  podpisem. 

Życzymy  wszystkim  zdrowia.  Serdecznie  pozdrawiam  Agnieszka  Łuczyńska  i  pracownicy.

 

EDUKACJA ZDALNA OD 28.10.2020

 

Środa 28.10.2020r

Temat kompleksowy: Moja rodzina.

Temat dnia: Moja mama.

 

1. Karta pracy, cz. 1, s. 74.

2. Słuchanie wiersza ,,Rodzinny wiersz’’.

Tata Ani jest lekarzem,

Tata Janka – marynarzem.

Tata Ewy – ogrodnikiem,

A Michała jest lotnikiem.

Tata Asi – kolejarzem,

a Marcela – jest piekarzem.

Mama Uli smaży pączki,

a Szymona – pisze książki.

Mama Eli jest kierowcą,

a Karola – zawiadowcą.

Mama Leny jest kelnerką,

a Renaty – jest tancerką.

Mama Kajtka jest malarzem,

tata Olka – betoniarzem.

Dzieci wymieniają nazwy zawodów z wiersza. Określają, na czym polega praca ludzi wykonujących te zawody.

Nazywanie zawodów wykonywanych przez ludzi przedstawionych na zdjęciach/obrazkach.

2. Słuchanie piosenki ,, Moja mama”

 https://www.youtube.com/watch?v=9EaJmJhPiqE

3. Zabawa rozwijająca koordynację słuchowo-ruchową – Jak pomagam mamie.

W rytmie piosenki wymyślamy dowolne figury obrazujące, w jaki sposób pomagamy mamie w domowych pracach.

4. Medale dla mamy i dla taty. – Rozmowa na temat medali.

- Komu dajemy medale?

- Jakie mogą być medale?

- Czy możemy dać medale rodzicom? Dlaczego?

5. Zabawa ruchowo- naśladowcza ,, Pomagamy w domu”.

Wymieniamy czynności, jakie można wykonywać w domu, a dzieci starają się je naśladować, np. myjemy talerze, ścieramy kurze, odkurzamy dywan, układamy zabawki na półce…

6. Karta pracy, cz.1, s.75

Oglądanie uproszczonych rysunków tego, co lubią mama i tata Olka i Ady.

Rysowanie w sposób schematyczny tego, co lubią rodzice dziecka. Rysowanie po śladach serduszek, nie odrywając kredki od kartki.9

 

Czwartek 29.10.2020

Temat dnia - Jaka jest mama? Jaki jest tata?

1. Karta pracy, cz. 1, s. 76

Omawianie, jak Olek i Ada spędzają wolny czas z rodzicami. Rysowanie, jak dzieci spędzają wolny czas ze swoimi rodzicami. Rysowanie po śladach rysunków tulipanów, bez odrywania ręki od karty.

2. Zachęcam do wykonania kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych.

3.Zabawy badawcze z magnesem.

Dzieci oglądają różne magnesy, bawią się nimi swobodnie.

Zadajemy dzieciom pytanie:

- Co to jest magnes?

Część właściwa (badawcza).

Zapoznanie z właściwościami magnesu.

Ćwiczenie 1.

Przygotujmy różne przedmioty, np. gwoździe, szpilki, korek, spinacze, łyżeczkę, kartkę papieru itd.

Dzieci mają magnesy. Przykładają je kolejno   do przedmiotów, próbując określić, czy magnes przyciąga dany przedmiot, czy nie. Segregują przedmioty na dwie grupy – na te, które są przyciągane przez magnes, i te, których magnes nie przyciąga.

Wniosek

Magnes przyciąga metalowe przedmioty.

Ćwiczenie 2.

Dzieci przykładają magnesy do siebie różnymi stronami. Obserwują ich zachowanie. Wyjaśniamy dzieciom, że brzegi magnesu to bieguny.

- Co się dzieje z magnesami?

Wniosek

Magnesy przyciągają się jedną stroną( jednym biegunem), a drugą się nie przyciągają.

Magnesy mają dwa bieguny ( dwa końce) – północny i południowy. Bieguny północny i południowy przyciągają się, a dwa bieguny północne ( od różnych magnesów) lub dwa bieguny południowe odpychają się.

Ćwiczenie 3.

Pocieramy magnesem dużą igłę – od jej środka ku końcom( otrzymuje tak zwany sztuczny magnes). Potem przykładamy namagnesowaną igłę do innej igły. Dziecko obserwuje zachowanie igły.

Wniosek

Namagnesowana igła zachowuje się jak magnes i przyciąga inną igłę.

4. Ćwiczenia słuchowe na poziomie sylaby (i głoski).

Układanie trzech zdań na temat mamy i trzech zdań na temat taty Olka i Ady. Np.

Mama Olka i Ady jest wysoka.

Ma rude włosy.

Jest lekarzem pediatrą.

Tata Olka i Ady jest architektem.

Ma ciemne włosy i niebieskie oczy.

Tata Olka i Ady lubi warzywa i czekoladę.

- Liczenie słów w ułożonych zdaniach.

- Dzielenie na sylaby ( i na głoski) nazw tego, co lubi mama( nawiązanie do ćwiczenia z karty pracy, cz. 1, s. 75)

- Dzielenie na sylaby( i na głoski) nazw tego, co lubi tata( nawiązanie do ćwiczenia z karty pracy, cz. 1, s. 75)

5. Karta pracy, cz. 1 s. 77.

Rysowanie po śladach rysunków kwiatów dla mamy . Kolorowanie rysunków. Ozdabianie rysunków krawatów według własnego pomysłu. Kończenie rysowania tulipanów według wzorów.

6. Karta pracy, cz. 1, s. 78.

Opowiadanie o tym, co dzieje się na obrazku. Używanie słów: na, w, pod, między, po lewej stronie, po prawej stronie.

7. Słuchanie fragmentu wiersza Apolinarego Nosalskiego O dwunastu braciach. Wprowadzenie nazwy nowego miesiąca – listopad.

Listopad, zwykle

wietrzny i dżdżysty,

wymiata stosy

opadłych liści.

Gdy mu się znudzi

jesienna plucha,

to sypie śniegiem

i mrozem dmucha.

8. Rozmowa na temat treści wiersza.

-Jak nazywa się nowy miesiąc?

-Jaki miesiąc był przed listopadem?

-Jaki zwykle jest listopad?

9. Mówienie tekstu listopad – liść opadł ze smutkiem, złością, ze strachem, z radością.

PIĄTEK 30.10.2020

Temat dnia; Wywiad z babcią i z dziadkiem.

1. Karta pracy ,cz.1,s.79.

Rysowanie szlaczka po śladach, a potem samodzielnie.
 

2. Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby ,,Wywiad"

Ada nie mogła doczekać się wizyty u dziadków. Miała bardzo ważne zadanie do zrealizowania.

-Babciu, dziadku, przeprowadzę z wami wywiad!- wykrzyknęła juz w progu, gdy w piatek wieczorem rodzice wreszcie znaleźli czas, żeby zawieźć ją na przedmieścia.

-Muszę dowiedzieć się jak najwięcej o rodzinie. Usiądźcie wygodnie w fotelach i opowiadajcie.- Ada podsunęła babci pod usta mikrofon-jak prawdziwa dziennikarka.

-Ojej, nigdy nie udzielałam wywiadu. Mam tremę-speszyła sie babcia.- Chociaż, gdy byłam w twoim wieku, awiłam się z siostrą w festiwal piosenki. Zamiast mikrofonu śpiewałyśmy do suszarki albo lokówki.

-Super. Spróbuję tak z koleżankami. My też śpiewamy , ale do mikrofonu- powiedziała Ada i dodała bardzo poważnym głosem Ady-dziennikarki:- Pani babciu, proszę opowiedzieć o rodzinie.

-Cóż, moja rodzina liczy niewiele osób. Mam wnuczkę Adę i wnuka Olka. I mam dziadka.

-Dziadek jedt twoim mężem. Zapomniałaś, babciu?- podpowiedziała cicho Ada.

-Dziadek jest moim mężem, a ja jego żoną-poprawiła się babcia.- Nasz syn, architekt, jest tatą Ady i Olka. A ich mama ,lekarka, naszą synową. Nasza córka Aniela, siostra taty Ady i Olka, mieszka na wsi. Moi rodzice juz dawno nie żyją, ale mam dwóch starszych braci w Warszawie i młodszą siostrę w Zakopanem.

-To ta, ktora przysyła mi pluszaki na mikołajki?- spytała Ada.

-Ta sama. Gdy byłam w twoim wieku, miałyśmy tylko jednego pluszowego misia. Ja chciałam z nim spać i siostra też.

-I ja śpię z pluszakami!-zauwazyła zdziwiona Ada.-Ciągnęłam misia za jedną łapkę, ona za drugą. Łapki się urwały, a my płakałyśy aż do rana. To było straszne przeżycie.-Babcia aż westchnęła na wspomnienie horroru, jaki przeżyły ona, siostra i miś.

-Wiem, Olek urwał ogon mojej małpce. Zrobił to niechcący, ale też płakałam- powiedziała Ada ze współczuciem.

-Rano mamusia pozszywała misia, a my nauczyłysmy się nim dzielić.- Babcia uśmiechnęła się do wspomnień.-Hulajnogę też miałyśmy jedną.

Ada wyobraziła sobie babcię na hulajnodze i aż złapała się za brzuch.- No nie, babciu, ty jeździłas na hulajnodze?!

-Babcia jeździła na hulajodze, a ja szalałem na rowerze- wtrącił dziadek i tez się uśmiechnął. Widocznie ,,szaleństwa" musiały być bardzo przyjemne.

-To tak jak Olek, ale on częściej szaleje na deskorolce. Jeździłeś na deskorolce?-spytała Ada.

- Nawet nie wiedziałem, co to jest deskorolka , wnusiu-odpowiedział dziadek.

Ada przypomiała sobie o roli dziennikarki, odchrząknęła i spoważiała.- Panie dziadku, proszę opowiedzieć o rodzinie.

-Mam az czterech braci. Dwóch starszych i dwóch młodszych. Trzech bratanków i cztery bratanice. W naszym domu bylo głośno i wesoło.. Pamiętam zabawy blaszanymi samochodzikami. Nie jeździły same, jak te dzisiaj, nie trąiły, nie migały światłami, ale nam to nie przeszkadzało. Wwyścigi można bawić się nawet kapslami.

Ada słuchała dziadków z otwartymi ustami.Odkryła, że w dzieciństwie zachowywali się podobnie jak ona i Olek dziś. Mieli tylko mniej zabawek i nie takich fajnych. Zamiast klockami Lego bawili się drewnianymi klockami. Zamiast lalek, które płaczą, mówią i się poruszają, mieli porcelanowe nieruchomelale. O komputerach nawet nie słyszeli. Ale czy to źle? Mówią, że nie nudzili się ani minuty, a nuda jest przecież gorsza od braku zabawek.

Dziennikarka Ada podziękowała dziadkom za wspaniały wywiad. Będzie miała o czym opowiadać koleżankom i kolegom. A gdy wieczorem leżała juz w łóżku, przyszedł do niej dziadek.

-Adusiu, może nie mów w przedszkolu o tm  że wybiłem szybę połką. Jeszcze dzieci pomyślą, że masz dziadka łobuza- poprosił.

-Hm, zastanowię się, panie dziadku- powiedziała poważnie, jednak zaraz uśmiechnęła się i dodała: -Nie martw się. Nie jesteś większym łobuzem niż Olek i ja.- Jednak o tym, że ostatnio zbiła uluiony wazon mamy, wolała dziadkowi nie mówić.

3. Rozmowa na temat opowiadania

-Co przeprowadzała Ada z babcią i dziadkiem?

-O co pytała babcię i dziadka?

-Co ją zdziwiło?

-Ile rodzeństwa miała babcia?

-Czy miała tyle zabawek co Ada?

-Na czym jeździła babcia?

-Na czym jeździł dziadek?

-Ile rodzeństwa miał dziadek?

-Czy zabawy babci i dziadka różniły się od tych, w które bawią się Ada i Olek.

• Zabawa Moje ciało – rozwijanie umiejętności kontrolowania oddechu. Nagrania melodii: spokojnej i skocznej,  Dzieci leżą na plecach. Słuchają nagrania muzyki o spokojnym charakterze. Ręce i nogi mają wyprostowane, oczy zamknięte, ciało rozluźnione.

Kiedy usłyszą muzykę skoczną, o ekspresyjnym charakterze, gwałtownie napinają wszystkie części ciała, zaciskają pięści i wdychają powietrze nosem.

Przerwa w nagraniu muzyki oznacza spokojny wydech i ponowne rozluźnienie.

Nagranie spokojnej muzyki jest sygnałem do powolnego, równomiernego oddechu.

• Karty pracy, cz. 2, s. 4, 5. Rozmowa na temat budowy domu. Określanie, co znajduje się w piwnicy, co na parterze, co na pierwszym piętrze, a co na strychu. Kończenie rysowania domków według wzoru. Rysowanie swojego domu. Opowiadanie o nim. 

 

04.11.2020- ŚRODA

TEMAT KOMPLEKSOWY: MÓJ DOM

TEMAT DNIA: NAMALUJĘ WIELKI DOM

 

 1. Nauka piosenki "Mój dom".

 Posłuchajcie piosenki i zastanówcie się o czym ona opowiada? ( po wysłuchaniu piosenki dzieci

odpowiadają na pytanie) . Odtwarzamy ponownie piosenkę

https://www.youtube.com/watch?v=fuCnZ4iHmmM

• Nauka na pamięć pierwszej zwrotki i refrenu piosenki. 

• Zabawa ruchowa rozwijająca reakcję na ustalony sygnał

– Z kim chciałbym mieszkać w moim domu.

Szablony domów wycięte z dużych kartek białego papieru, z narysowanymi oknami, kredki świecowe lub pastele, nagranie piosenki "Mój dom"

Dzieci kładą kredki i szablon domu na podłodze. Podczas nagrania piosenki swobodnie maszerują w rytmie piosenki.

Na hasło: Z kim chcę zamieszkać w moim domu, dzieci zajmują miejsca przed swoimi szablonem i rysują w dowolnym oknie wybranego przez siebie członka rodziny lub osobę, z którą chciałyby zamieszkać. Zabawę powtarzamy kilka razy. Podczas każdej powtórki dzieci zajmują miejsca przed szablonem i rysują jedną osobę w oknie. Na zakończenie zabawy opisują, kogo narysowały w oknach swojego domu 

 

2. Kolorowa lampa – wypełnianie rysunku wybranym materiałem.

Obejrzyjcie film przedstawiający krótką historię światła:

https://www.youtube.com/watch?v=GynEKCysq7c

Rysujemy lampę na kartce papieru (musi być duża) następnie jej kontur wypełniamy dowolnym materiałem(plasteliną, kolorowym papierem itp.)

Karty pracy, cz. 2, s. 6, 7.

Przypomnienie, jak zmieniało się oświetlenie.

Opowiadanie o tym, jak przez lata zmienił się sposób mierzenia czasu. Wskazywanie takich samych obrazków budzików. Rysowanie po śladach rysunków urządzeń elektrycznych. Nazywanie ich. Dzielenie nazw na sylaby (dzielenie nazw: lampa, pralka, zegar – na głoski). Rysowanie urządzeń elektrycznych znajdujących się w domach dzieci. Kończenie rysowania lampy według wzoru.

 

05.11.2020 czwartek

TEMAT DNIA: MOJE DOMOWE ZWIERZĄTKO

1. Swobodne wypowiedzi dzieci na temat zwierząt hodowanych w ich domach  (lub takich, jakie chciałyby posiadać)
- określenie warunków, w jakich żyją,
- omówienie sposobu opiekowania się nimi

2. Zabawa słowna "Dokończ wypowiedź":
- Pies (kot) jest...
- Pies (kot) potrafi ...
- Pies (kot) pomaga...

3. Wykonanie kotka z papieru, techniką origami:

 

4. Rozwiązywanie zagadek o zwierzętach hodowanych w domu:
 

• Świetnie w wodzie pływają,
  wiemy, że głosu nie mają.  (rybki)
• Za pożywienie do miski włożone
  dziękuję, mardając ogonem.  (pies)
• Jaki to ptak kolorowy
  naśladuje ludzką mowę?  (papuga)
• To zwierzę bardzo dobrze widzi,
  jeszcze lepiej słyszy.
  Jest to żywz pułapka na myszy.  (kot)

5. Słuchanie wiersza Wandy Grodzieńskiej "Chory kotek"

 Wyszedł kotek na deszczyk,
Dostał kaszlu i dreszczy.
Boli głowa i oczy,
Nogi w błocie przemoczył.

Kładzie mama koteczka
Do ciepłego łóżeczka.
Bierze synka za rączkę.
–    Oj, masz, kotku, gorączkę.

Przyszedł tatuś wieczorem
Z siwym panem doktorem.
–    Ratuj panie doktorze,
Bo synkowi wciąż gorzej!

Doktor kotka opukał,
Okulary poszukał
I powiada: - Dam ziółka,
Będzie zdrowy jak pszczółka.

Dam i proszki na dreszcze,
Niech poleży dzień jeszcze,
Ale lepsze niż proszki są
na deszczyk kaloszki!

Rozmowa na temat wiersza:
- Dlaczego kotek zachorował?
- Co zalecił pan doktor?

Naśladowanie miauczenia kotka - wyrażanie różnych stanów emocjonalnych: 
- miauczenie smutnego kotka
- wesołego kota
- wystraszonego kota

Ćwiczenia warg i języka:
- kotki piją mleko - dzieci naśladują picie mleka przez kotka - szybko i wolno
- kotki oblizują pyszczek - oblizywanie językiem dolmej i górnej wargi
- kotek jest zły - dzieci prychają phyyy i rozciągają wargi na bok

Karta pracy cz, 2, s. 8

Opowiadanie o tym, jak tata z Olkiem opiekują się rybkami. Omówieniie na podstawie ilustracji, jak powinno opiekować się psem; dorysowywanie innych przykładów opiekowania się psem. Kończenie rysowania według wzoru.

 

06.11.2010 – PIĄTEK

TEMAT DNIA: ELEKTRYCZNY SEN  ADY

 

1.Ćwiczenia logorytmiczne.

Dzieci wykonują ruchy, o których jest mowa w rymowance:

Trzy kroki do przodu,
w lewą stronę jeden.
Podskocz pięć razy,
zrób obrotów siedem.

Dwa kroki do przodu,
w prawą stronę siedem
Klaśnij siedem razy
i zrób przysiad jeden.

Karta pracy, cz. 2, s. 9.
Otaczanie niebieską pętlą rysunków psów, a czerwoną pętlą – kotów. Porównywanie ich liczby. Kolorowanie szóstego kota, licząc od lewej strony. Kolorowanie szóstego psa, licząc od prawej strony. Kończenie rysowania kota według wzoru.

 

 Odpowiadanie na pytanie: Jakie urządzenia nazywamy elektrycznymi?

 

3.Rozwiązywanie zagadek o urządzeniach elektrycznych.

 

Co to za maszyna,

czy ją znacie, dzieci?
Wrzucisz do niej owoce

i soczek wyleci. (sokowirówka)

 

Gdy wysuszyć włosy chcesz,
do prądu włączasz mnie. (suszarka do włosów)

 

Jedni lubią wąchać płatki róż,
a ja lubię wciągać kurz. (odkurzacz)

 

Z zewnątrz ciepła, w środku ziębi,
smaczne rzeczy chowa w głębi. (lodówka)

 

Robi  pranie – białe i kolorowe

- wsypujesz proszek, włączasz

i za chwilę już gotowe.  (pralka)

 

4. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej  „Elektryczny sen Ady”

 

 

Adzie przyśnił się ciekawy sen. W tym śnie nie była dziewczynką, tylko odkurzaczem z doczepianą ssawką – szczotką. Jako odkurzacz nazywała się Odessa, bo za pomocą silnika elektrycznego i długiej rury odsysała kurz z dywanu, sierść psa i kota, a nawet usuwała pajęczyny z różnych zakamarków. Odessa mieszkała w szafie w przedpokoju razem z mopem i szczotką do zamiatania. Gdy nie było domowników, wybrała się w odwiedziny do swoich elektrycznych przyjaciół znajdujących się w innych pomieszczeniach domu.

– Dzień dobry, lodówko Cecylio – przywitała się, wchodząc do kuchni.

 – Co tam u pani słychać?

– Ach! Ludzie są zupełnie bez serca – odpowiedziała lodówka.

– Tyle razy prosiłam, żeby częściej mnie rozmrażali. Biały szron wychodzi z szuflad zamrażalnika, a w pojemniku na warzywa gnije kapusta. Chyba o niej zapomnieli, a przecież mieli robić gołąbki.

– Może ją wciągnąć przez rurę odkurzacza? – zaproponowała Odessa.

– Nie zmieści się. Ta kapusta waży dwa kilogramy.

Z kuchennej szafki wyskoczyli sokowirówka Ala, pan Blender z panem Mikserem, a na końcu – młynek do mielenia kawy.

– Witajcie! – powiedziała Odessa z uśmiechem.

Pan Mikser miał jednak zły humor, bo zmęczył się ubijaniem jajek na biszkopt, a pan Blender prezentował stępione nożyki.

– Jestem tępy jak but! – narzekał.

– Oto, jak o nas dbają! Rdzewiejemy albo mamy pogubione części. Ostatnio znalazłem swoją śrubkę w pudełku po latarce, a mieszadełko w koszyczku wielkanocnym. Skandal! – powiedział oburzony pan Mikser.

– A mnie nie wymienili baterii i przestałam świecić! – pisnęła latarka, wyskakując z dolnej szuflady.

Cała kuchnia rozbrzmiewała skargami na nieuważnych domowników, którzy bardziej dbają o swoje sprawy i nie doceniają elektrycznych urządzeń.

– Gdyby nie ja – powiedział pan Blender – musieliby trzeć na tarce kilogram marchwi lub ziemniaków. A ja szastprast! W pięć minut zetrę wszystko na miazgę!

– A dzięki mnie mają litry zdrowych soków warzywno-owocowych – pochwaliła się sokowirówka Ala.

W dużym pokoju zwanym salonem stały telewizor Wiktor oraz małe radio. Kaszlały i wycierały gniazdka elektryczne chusteczkami do nosa.

– Co wam się stało? – zaniepokoiła się Odessa.

– Jesteśmy zakurzeni, a musisz wiedzieć, że mamy alergię na kurz. Ludzie nie mają dla nas czasu, chociaż dzięki nam oglądają filmy i słuchają muzyki.

Odessa, która była nowoczesnym, lecz pełnym empatii odkurzaczem, przyczepiła sobie szczotkę-przyssawkę i odkurzyła oba odbiorniki.

– Dziękujemy! – odpowiedziały i w nagrodę włączyły piękną muzykę skrzypcową.

Potem Odessa pomaszerowała do łazienki, żeby pogawędzić z pralką Franią i suszarką do włosów Wicherek.

– Jak się macie? – zapytała.

– Co słychać w świecie czyścioszków?

Pralka była gruba jak beczka, bo ludzie codziennie wrzucali do niej brudne ubrania, pościel, ręczniki, a czasami nawet buty.

– Nie mam już siły – wysapała. – Dlaczego oni się tak brudzą? Mogliby przecież od czasu do czasu wyprać coś ręcznie. W dawnych czasach prano ubrania w rzece na specjalnej tarce. Od tego wiecznego wirowania kręci mi się w bębnie!

– A ja lubię suszyć włosy! – zachichotała suszarka Wicherek. – Kiedy ktoś jest łysy, wtedy czuję się niepotrzebna.

W tej samej chwili z szuflady dobiegły odgłosy kłótni:

– Dlaczego prostujesz wszystko, co ja zakręcam?– To ty zakręcasz wszystko, co ja wyprostuję!

– No tak... – westchnęła suszarka. – To lokówka Kręciołka i prostownica Ela. One zawsze się kłócą o fryzurę.

– Wiecie, co wam powiem? – wtrąciła się do rozmowy elektryczna szczoteczka do zębów. – Ludzie myślą, że jesteśmy tylko przedmiotami, ale także o przedmioty trzeba dbać. Spójrzcie na moją szczoteczkę: jest cała posklejana pastą do zębów! A przecież mogli mnie dokładnie umyć.

W całym domu słychać było dyskusje, narzekania i plotki. Do rozmowy włączyły się wszystkie lampy, wiertarka, ekspres do kawy oraz laptop mamy. Każde z urządzeń miało coś do powiedzenia. Nawet Odessa stwierdziła, że ludzie ją zaniedbali, bo już dawno temu powinni wymienić zakurzony worek, który miała w środku, i wyczyścić filtry. Wtedy właśnie dostrzegła pod sufitem ogromną pajęczynę, ale kiedy wyciągnęła ssawkę i zrobiła „pstryk”, zatrzeszczało, zaiskrzyło i wyłączył się prąd!

Prąd! Wszyscy zapomnieli, że bez prądu nie ma dyskusji.

Ada otworzyła zaspane oczy i usiadła na łóżku.– Miałam elektryczny sen – powiedziała do Olka. – Śniło mi się, że nie jestem dziewczynką, tylko odkurzaczem. Od dzisiaj będę bardziej dbała o wszystkie urządzenia.

– Nie wciągnęłaś przypadkiem mojej skarpetki? Bo nie mogę jej znaleźć... – spytał Olek.

– Niestety nie. Teraz idę umyć zęby, a potem dokładnie umyję swoją szczoteczkę – powiedziała Ada i pobiegła do łazienki.

 

5. Rozmowa na temat opowiadania:

− Jakim urządzeniem we śnie była Ada?
− Jakie urządzenia elektryczne spotkała?
− Na co narzekały urządzenia?
− Jak skończył się sen?
−  Dlaczego urządzenia przestały działać?
− Jakie wnioski ze snu wyciągnęła Ada?

Podkreślanie konieczności przestrzegania zasad bezpieczeństwa podczas korzystania z urządzeń elektrycznych.

 

Dzielenie nazw urządzeń (pralka, lampa, telefon, latarka, laptop...) na sylaby i na głoski.

Karta pracy, cz. 2, s. 10

Łączenie pierwszych głosek z nazw obrazków. Podawanie nazwy, jaka powstała. Kolorowanie rysunku według kodu. Nazywanie zwierząt domowych przedstawionych na zdjęciach.

Karta pracy, cz. 2, s. 11

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Nazywanie zwierząt domowych przedstawionych na zdjęciach.

 

09.11.2020 – PONIEDZIAŁEK
TEMAT KOMPLEKSOWY: MOJE PRAWA I OBOWIĄZKI

TEMAT DNIA: WOKÓŁ PRAW DZIECKA

 

1.Słuchanie piosenki „Prawa dzieci”. Rozmowa na temat treści.

 

2.Ćwiczenia słuchowe – Wokół praw dziecka.
Liczenie zdań (praw) w wypowiedzi. Klocki dla dziecka. Wymieniamy prawa, tworząc spójną wypowiedź. Dzieci liczą zdania i układają przed sobą odpowiednią liczbę klocków.
Rodzic wypowiada zdania, np.:

Dzieci mają prawo do odpoczynku. Każde ma prawo do opieki lekarskiej. Dzieci mogą się uczyć, bo mają do tego prawo. Nikt nie powinien dziecka poniżać, krzywdzić czy bić. Dzieci mają prawo do tajemnic. (5 zdań)

Liczenie słów w zdaniach. Rodzic podaje zdania, a dzieci liczą w nich słowa.

 

Dzieci mają prawo do odpoczynku. (5 słów) Dzieci mają prawo do zabawy.   (5)Dzieci mają prawo do prywatności. (5).Nikt nie może dziecka zmuszać siłą do niczego. (8)Dziecko ma prawo do własnego zdania. (6)

 

3.Zabawa fonetyczna. „Podaj imię na literę...” - Zadaniem dzieci jest podanie kilku imion rozpoczynających się wskazaną głoską

 

 4.Ćwiczenia badawcze – Dlaczego metalowa łyżeczka się nagrzewa?

 

Wprowadzenie.
 Opowiadamy dzieciom o Adzie, która długo jeździła na sankach, przemoczyła ubranie i jest jej zimno. Następnie pytamy:
− Co  powinna zrobić Ada po powrocie do domu?
− Co  ją może rozgrzać?
− Co się dzieje, gdy pijemy gorącą herbatę lub przytulamy się do ciepłego kaloryfera?
 Część właściwa (badawcza) - zapoznanie z przewodnictwem cieplnym.

Ćwiczenie 1.
Przezroczysty pojemnik z zimną wodą, ugotowane gorące jajko.

Wkładamy ugotowane, gorące jajko do przezroczystego pojemnika z zimną wodą. Po 5–8 minutach dzieci dotykają jajka i wody. Pytamy:
− Czy woda nadal jest zimna?
− Czy jajko nadal jest gorące?
− Co się stało?
Wniosek: Jajko schłodziło się, a woda podgrzała się. Jajko oddało trochę ciepła wodzie. Wyjaśniamy, że woda przewodzi ciepło. Gorące jajko sprawiło, że jej temperatura wzrosła. Jajko zrobiło się chłodniejsze, jego temperatura wyrównała się z temperaturą wody. Przekazywanie ciepła pomiędzy ciałami o różnej temperaturze nazywamy przewodnictwem cieplnym. Ciepło jest zawsze przekazywane od ciała cieplejszego do chłodniejszego. Po pewnym czasie temperatury obu ciał wyrównują się. Substancje dobrze przewodzące ciepło nazywamy przewodnikami, a te, które słabo przewodzą ciepło lub nie przewodzą go wcale, nazywamy izolatorami.

Ćwiczenie 2.
Kubek z gorącą wodą, herbata, metalowa łyżka, mieszadełka – plastikowe i drewniane. Przygotowujemy kubek z gorącą herbatą oraz metalową łyżeczkę i mieszadełka – drewniane i plastikowe. Dzieci dotykają łyżeczki i mieszadełek. Potem wkładamy łyżeczkę i mieszadełka do herbaty (na kilka minut). Wyciągamy kolejno mieszadełka: drewniane, plastikowe, i łyżeczkę. Dzieci dotykają mieszadełek, a potem – przez ściereczkę – łyżeczki. Pytamy:
− Czy mieszadełka były gorące?
− Czy metalowa łyżeczka była gorąca?
− Dlaczego?
Wniosek: Metale przewodzą ciepło, a drewno i plastik nie przewodzą ciepła.

 

Ćwiczenie 3.
Grzejnik olejowy. Włączamy w pokoju przed ćwiczeniami grzejnik olejowy (bezpieczny), wcześniej wietrząc, a tym samym chłodząc pokój. Po dłuższym czasie pytamy dzieci:
− Czy w sali jest teraz cieplej?
− Dlaczego?
− Co wypełnia pokój?
− Co powiecie o powietrzu, wiedząc, że ogrzewane powietrze ociepla się? Przewodzi ciepło czy nie?
Wniosek :Powietrze przewodzi ciepło.

Rozmowa podsumowująca.
− Co to znaczy, że coś oddaje ciepło?
− Jeżeli na gorącym kaloryferze położymy następujące przedmioty: gąbkę, gumową kaczkę, metalowy długopis, drewniany ołówek, plastikowy grzebień, pustą szklankę itp. (możemy pokazać wymienione przedmioty), to który z nich stanie się ciepły? (Można to jeszcze sprawdzić, wykonując dodatkowe ćwiczenie).

Praktyczne zastosowanie wiedzy o przewodnictwie cieplnym (i izolatorach).
Próby udzielania odpowiedzi na pytania.
− Gdzie wykorzystujemy zjawisko przewodnictwa cieplnego? (Np. podczas ogrzewania mieszań, ogrzewania wody w basenach).
− Dlaczego dzieciom nie wolno dotykać garnków stojących na kuchence?
− O czym powinny pamiętać dzieci zimą, przed wyjściem na podwórko, aby ich ciała nie traciły ciepła i żeby nie było im zimno?
− Do czego służy termos? Jak on działa? (możemy pokazać termos i zademonstrować utrzymywanie się temperatury, np. ciepłej herbaty).
− Co to jest termofor? Do czego służy? W jakich sytuacjach można go wykorzystać? (możemy pokazać dzieciom termofor i wypełnić go ciepłą wodą, aby dzieci mogły doświadczyć przewodnictwa ciepła).
− Dlaczego osobom chorym, z wysoką temperaturą(gorączką), kładzie się zimne okłady (np. mokry, chłodny ręcznik?

UWAGA!!!

w dniu dzisiejszym 28.10.2020 otrzymaliśmy informację, że dziecko w naszej grupie otrzymało pozytywny wynik testu na COVID-19. Jest ono bezobjawowym nosicielem. Jednocześnie pragnę poinformować, że 4 na 5 osób pracujących z dziećmi w naszej grupie miało pobrane wymazy - czekamy na wyniki. Oddział nie ma personelu do pracy i prosimy o zatrzymanie dzieci w domach do wtorku 3 listopada. W poniedziałek poinformujemy co dalej.

Lidia Liżewska

 

Prośba (tylko do dzieci objętych pomocą logopedyczną)!!!!

W poniedziałek 12 października niech wszystkie dzieci przyniosą zeszyty do pracy (dzieci, które miały w zeszłym roku zajecia z logopedii niech przyniosą stare zeszyty z ubiegłego roku).

Zeszyty będą zabierane do domów w piątki, a w poniedziałki dzieci będą je przynosiły .

Logopeda Lidia Wasik

 

Język angielski:

Pani od angielskiego przypomina, że wszystkie dzieci nie mają jeszcze książek do pracy i prosi o zakup.

 

 

CZEGO UCZYMY SIĘ W PAŹDZIERNIKU:

 

1. IDZIE JESIEŃ PRZEZ OGRÓD I SAD.
2. IDZIE JESIEŃ DO ZWIERZĄT.
3. CO Z CZEGO OTRZYMUJEMY.
4. IDZIE JESIEŃ Z DESZCZEM.

 

PIOSENKA ,, IDĄ  WITAMINIKI” ( SŁ.I MUZ. K.GOWIK)

I. Zapukała raz marchewka do przedszkola,

 za marchewką idą groszek i fasola.

 Z tyłu się marchewka toczy i przeciera złote oczy.

 Do przedszkola dzisiaj chcemy wszystkie wejść!

 

Ref.: Idą, idą witaminki dla całej przedszkolnej rodzinki.

 Samo zdrowie, samo zdrowie, każdy ci to powie!

 Samo zdrowie, samo zdrowie, każdy ci to powie!

 

II. Nagle znowu do przedszkola dzwoni dzwonek,

 a za drzwiami stoją warzywa spóźnione:

 pomidory i koperek, dwa buraczki i selerek.

 Do przedszkola dzisiaj chcemy wszystkie wejść!

Ref.: Idą, idą…

 

III. Już pietruszka tańczy na chudziutkich nóżkach,

 a kalafior wkroczył prosto do garnuszka.

 Dzieci szybko myją ręce i czekają, by czym prędzej

 z jarzynkami przy stolikach spotkać się.

 

Szanowni Rodzice,

w dniu dzisiejszym (29.09.2020) dostalismy informację od Rodzica dziecka z naszej grupy, że od dzisiaj rodzina została objęta kwarantanną.

Wszyscy są zdrowi, ale mieli kontakt z osobą zakażoną.

Z informacji pozyskanych z SANEPIDU nie ma podstaw do objęcia oddziału kwarantanną.

 

 

Pani od języka angielskiego prosi o zakup w tym roku (poprzednio podana pozycja jest nieaktualna):

NEW ENGLISH ADVENTURE - starter (w komplecie jest podręcznik i ćwiczenia)

wyd.Pearson

Pani prosi również żeby dzieci przyniosły ćwiczenia z j. angielskiego z pieciolatków.

Pozycje proszę jak najszybciej dostarczyć do przedszkola.

Język angielski w naszej grupie w tym roku szkolnym jest

w poniedziałki i piątki o godzinie 13.00

 

Pani Intendentka we wrześniu (od 7 września) zaprasza wszystkich rodziców z płatnością za przedszkole do siebie osobiscie, ponieważ będa zwroty .....

Patności przelewem będą możliwe dopiero od października.

 

Rodzice,

Witamy po wakacjach, przedszkole wraca do pracy ale na zasadach panujacych w zwiazku z pandemią COVID-19.

W zwiazku z tym podajemy  kilka istotnych informacji:

 - pierwszego dnia prosimy przynieść wypenione formularze dostępne do pobrania na głównej stronie pod zdjęciem przedszkola i przekazać pracownikowi, który bedzie od państwa odbierał dziecko

 - przedszkole jest czynne w godzinach 6.30 - 18.00

 - rodzice przyprowadzając dziecko przekazują je pracownikowi przedszkola w wejściu, dziecko samodzielnie rozbiera się w szatni i zostaje przeprowadzone do sali

 - nie leżakujemy (nie przynosimy pościeli), dziecko przynosi ze sobą tylko kapcie i ręcznik  (który oddajemy do prania w każdy piątek)

 - nie przynosimy z domu żadnych zabawek ani innych rzeczy

 - kontakt z nauczycielem przez skrzynkę e-mail, ewentualnie istnieje możliwość umówienia sie na rozmowę indywidualną po wczesniejszym poinformowaniu mailowo nauczycielki:

przed5a@gmail.com

 - w tym roku szkolnym wszystkie imprezy na terenie przedszkola, zajęcia dodatkowe i wyjścia poza teren placówki są wstrzymane do odwołania

 - na chwilę obecną nie planujemy opłat za wyprawkę, w razie potrzeby poinformujemy o takiej ewentualności

 - ceny pakietów do pracy z dziećmi  "OLEK I ADA " z wydawnictwa MAC (129zł) -  proszę przygotować równą kwotę szczelnie zapakowaną w podpisaną kopertę na zebranie ogólne w dniu 2 wrzesnia o godzinie 16.30 ( prawdopodobnie bedzie to nasze jedyne spotkanie kontaktowe w obecnych warunkach)

 - bardzo prosimy o zakupienie dziecku piórnika z pełnym wyposażeniem do pracy i dostarczenie w pierwszych dniach pobytu dziecka

 - prosimy na bieżąco zaglądać do naszej zakładki, wszelkie informacje ogólne będą tutaj zamieszczane, natomiast sprawy indywidualne za pośrednictwem poczty e-mail

 

Do zobaczenia na zebraniu.....

 

 

 

Drodzy Rodzice,

obecna sytuacja zmusza nas do przerzucenia części pracy z naszymi dzićmi na Was, niestety....... Wspólnie z Panią Anią bedziemy w tej zakładce starały się wspierać aktywnie rozwój naszych 5-latków. Na razie przekazałyśmy Wam do pracy w wolnej chwili karty pracy zawarte w książkach, niech nasze przedszkolaki pracują sobie w czasie dogodnym dla nich. W miarę upływu czasu, postaramy się zamieszczać tu ciekawe propozycje dla naszych wychowanków zgodne z realizowanymi tematami kompleksowymi. Postaramy się również by były to propozycje, które pozwolą w miarę możliwości na pracę samodzielną naszych dzieci, żeby Państwu nie zabierać zbyt dużo cennego czasu.

A na razie zadania do wykonania na już: 

1. Uśmiechnijmy się!!!

2. Przytulmy mocno wszystkich domowników i cieszmy sie swoją obecnością........

Pozdrawiamy gorąco : Lidia Liżewska i Anna Janasz 

 Gdyby Państwo mieli do nas pytania, zaistniała potrzeba przesłania informacji, kart pracy indywidualnej, dokumentów lub po prostu zechcieli Państwo pochwalić się pracami naszych dzieci to podajemy naszego grupowego e-maila :

przed5a@gmail.com

 

Uwaga Rodzice ,

na głównej stronie i w ogłoszeniach są aktualnie obowiązujące zasady wznowienia pracy przedszkola!!!

Proszę zapoznać sie z nimi, a w szczególności Rodzice, którzy bedą planowali przysłać dziecko do przedszkola po 11 maja 2020!!!

 

 

 

25.03 - 27.03. 2020 TEMAT KOMPLEKSOWY: WITAJ, WIOSNO

do realizacji w tym tygodniu materiał w kartach pracy 24, 25, 26, 27, 28 (obustronnie - karty mają numer tylko z jednej strony)

 

Propozycje filmów i materiałów edukacyjnych :

Oznaki wiosny 

Opowiadanie "Oznaki Wiosny"

Wywiad z bocianem

Piosenka "Maszeruje Wiosna"

 

25.03.2020 (środa)

Temat dnia: OD MOTYLA DO GĄSIENICY

1. Przeczytajmy dziecku wiersz D.Gellner pt; "Gąsienica - tajemnica"

 

Idzie ścieżką gąsienica,
Kolorowa tajemnica.
Krótkich nóżek mnóstwo ma,
Jedną robi pa, pa, pa.

Do widzenia, do widzenia,
Czary-mary, już mnie nie ma.
Nitką się owinę cała
i w kokonie będę spała.

Kokon się na wietrze chwieje,
Niby nic się już nie dzieje.
Gąsienica w środku śpi,
Zatrzasnęła wszystkie drzwi.

Aż tu nagle - patrzcie teraz,
Ktoś kokonu drzwi otwiera,
Macha na nas skrzydełkami,
Kto to jest? - Powiedzcie sami!

2. Udzielanie odpowiedzi na pytania:
• Kto szedł ścieżką?
• Jak wyglądała gąsienica?
• Co zrobiła przed zimą gąsienica?
• W czym przespała zimę?
• Co się stało na wiosnę?

 

3. W kartach pracy nr 28 jest do omówwienia cykl życia motyla, można skorzystać z propozycji filmowej : Link ,

a następnie przejść do pracy w karcie (obustronnie)

 

4. Zachęcam też do wykonania pracy plastycznej pt: "Motyl" - technika dowolna (lub skorzystania z karty pracy 26 na odwrocie - rysowanie motyla oburącz )

 

Czwartek 26.03.2020

Temat dnia: "Ślimak, ślimak pokaż rogi"

1. Zabawa rozwijająca wyobraźnię przestrzenną „Lustro”.

 

Zabawa wzbogaca środki ruchowe dziecka, uczy bacznej obserwacji.

Wykonywać ją można w wielu wersjach:

W ciszy, przy muzyce, wg. ustalonych wcześniej zasad.

Polega ona na improwizacji ruchowej jednej osoby, która naśladowana jest natychmiast (jak ruch postaci w lustrze) przez drugą.

 

2. Pokażmy dzieciom zdjęcia ślimaków z muszlami i bez.

 

Pytania pomocnicze:

- Co to za zwierzę?

- Gdzie można je spotkać?

- Czym żywią się ślimaki?

 

3. „Ślimak” – zachęcam do wykonania pracy plastycznej z gazety.

 

Dziecko tworzy ślimaka z papieru kolorowego lub czarno-białych gazet. Można też wykleić ślimaka na kartce z kawałków kolorowego sznurka.

 

4. Zabawa językowa „ślimak, ślimak pokaż rogi’ – dziecko wypowiada zdanie: ślimak, ślimak pokaż rogi na różne sposoby- wolno, szybko, głośno, cicho, z zadowoleniem, ze smutkiem, ze złością itp.

 

5. Zachęcam do wykonania wspólnie z dzieckiem kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych          Miłej pracy :)

 

 

 

27.03.2020 (piątek)

 

Temat dnia: WIOSNA NA WIDELCU

 

1. Jakie smaki kojarzą nam sie z wiosną? - porozmawiajmy z dziecmi o nowalijkach - wyjaśnijmy im znaczenie tego słowa, zapytajmy o warzywa jakie jemy wiosną, jaki kolor przeważa wśród wiosennych warzyw? Dlaczego warto jeść zielone warzywa i owoce? Przeprowadźmy rozmowę na temat witamin i ich wpływie na nasz organizm. Pomocna do tego tematu bedzie karta pracy nr 27.  Karta na odwrocie to ćwiczenia w przeliczaniu i  porównywaniu liczebnosci zborów....

 

 do obejrzenia  - Nowalijki - domowe przedszkole

 

* przy okazji można wykonać z dzieckiem eksperyment dotyczący transportu wody w roślinie: zanurzamy liść kapusty pekińskiej w wodzie z barwnikiem ( my w przedszkolu użyliśmy kawałka bibuły w intensywnym kolorze), dzieci obserwują proces barwienia się liścia. Można zostawić liść w wodzie na noc, wtedy efekt będzie wyraźniejszy

 

A kwintesencją całej rozmowy na temat witamin i zdrowego żywienia niech będzie zaproszenie dziecka do wsólnego przygotowania pysznych wiosennych kanapek . I nie bójmy sie dzieciom dawać noża , niech smaruje kanapki i kroi razem z nami warzywa, to świetne ćwiczenie drobnych ruchów rąk i koordynacji oko-ręka......

 

2.  G jak garnek - karta pracy 25 (obustronnie)

Proszę pokazać dziecku jak wygląda litera G, g pisana i drukowana, a nastepnie wykonać z nim polecenia z karty pracy. Poćwiczmy przy okazji szukania elementów zaczynających sie na g , podział na sylaby (wyklaskujemy sylaby), zapytajmy o ilość sylab w wyrazie. Szlaczek wprowadza nas do nauki pisania literki - ale to dopiero w 6-latkach, my tylko zapoznajemy dzieci z literami....

 

3. Na koniec w ramach relaksu zapraszam na spacer po lesie: w poszukiwaniu oznak wiosny. W lesie jest pięknie, bywam tam często  - polecam ( dopóki jeszcze możemy wychodzić). 

 

MIŁEGO WEEKENDU - zrelaksujmy się i nabierzmy sił na nadchodzący nowy tydzień!!!!!

 

 

 

TEMAT KOMPLEKSOWY: ZWIERZĘTA NA WIEJSKI PODWÓRKU

 

Karty pracy do zrealizowania w tym tygodniu, 29, 30, 31, 32, 33

 

30.03. 2020 (poniedziałek)

 

1. Karta pracy 29 - wprowadzenie litery ł, Ł - pokażmy dziecku litery pisane i drukowane, podzielmy na sylaby wyraz łopata, dla chetnych :można poprosić dziecko by wyodrębniło głoskę na poczatku wyrazu, podzieliło wyraz na sylaby(wyklaskujac) lub trudniejsza wersja dla chetnych: by dziecko wyodrebniło wszystkie głoski w wyrazie ( nie zapominajmy, że to co piszemy  - to litery, a to co słyszymy - to głoski)... do wykonania polecenia z karty 29 (obustronnie).

 

2. Ćwiczenie logicznego myślenia , doskonalenie zdolnosci grafomotorycznych i przeliczania - karta 30 ( obustronnie) pytania pomocnicze do karty 30b - Jakie zwierzęta spotkamy na wiejskim podwórku? Jakie odgłosy wydają?

 

*Eksperyment - zanurzamy jajko w occie (mozna dodac barwnik spożywczy) - zostawiamy na noc.

 

 

3. Piosenka "OLd MacDonald..."

 

4. Dla chetnych: dzieci rysują zwierzęta wiejskie( lub rodzic rysuje) lub korzystamy z plastikowych lub innych figurek zwierzat , wycinają i przyklejają do patyczków ( po lodach, wykałaczek, patyków do szaszłyków , słomek do napojów). Następnie oświetlamy je latarką , tak ,żeby powstał cień, odrysowujemy ich kontury.

 

 

             Wtorek 31.03.2020

             Temat dnia: Skąd się biorą jajka?

1. „Ptaki i ich jaja” – dopasowanie jaj do ptaków, które je złożyły czytanie globalne, porównywanie wielkości, koloru i wagi jaj, szukanie różnic i podobieństw miedzy kurą i kogutem.

 

- karta pracy 3.31 – doskonalenie sprawności grafomotorycznej, percepcji wzrokowej, dekodowanie.

- karta pracy 3.32A – zapoznanie z cyklem życia kury. Ćwiczenia logicznego myślenia, poszerzenie wiedzy przyrodniczej, rytmy.

 

 

2. „Jaja” – poszerzenie wiedzy o jajkach, poznanie znaczenia numerów na jajkach, przyporządkowanie jajek wytłoczkom.

- karta pracy 3.32B – utrwalenie stosunków przestrzennych, doskonalenie percepcji słuchowej i wzrokowej

„ Jakie potrawy można zrobić z jajek?” – pogadanka na temat wartości odżywczych jaj

 

              3.  Zachęcam do wykonania ćwiczeń gimnastycznych w celu doskonalenia czynności podstawowych: chodu, biegu, skoku, utrzymania

                   równowagi.

              4.  „Pisklęta” – zabawa plastyczna – technika dowolna

Miłej pracy :)

 

DRODZY RODZICE!

Informujemy, że w szatni w półce każdego dziecka znajdują się książki, karty pracy z języka angielskiego. Osoby chętne mogą je odbierać w dogodnym czasie.

Serdecznie pozdrawiamy i życzymy zdrowia. :)

 

 1.04.2020 (środa)

 Temat dnia: CZY ŚWINIA TO BRUDNE ZWIERZĘ?

 

 1. Świnki w bajkach - przypomnijmy sobie razem z dzieckiem bajki, w których wystepują świnki, obejrzyjmy fragmenty filmów: BABE - ŚWINKA Z KLASĄ, KUBUŚ PUCHATEK i bajek: TRZY MAŁE ŚWINKI, ŚWINKA PEPPA  i ilustracje w książkach oraz wspólnie omówmy zachowania i miejsca zamieszkania świnek z bajek.

Na koniec przypomnijmy sobie dokładniej bajkę o trzech świnkach:

Trzy świnki - bajka Disney'a

 2a. Przypomnijmy sobie domki świnek i z dostepnych w warunkach domowych materiałów ( papierowych lub tekturowych prostokącików imitujących cegły (ewentualnie można wykorzystać klocki lego), gałazek z drzew i wykałaczek, drewienek, patyczków po lodach, zerwanej suchej trawy spróbujmy z dzieckiem wykonać domki , najpierw przestrzennie, a póżniej na szablonie, który rodzic pomoże narysować ponaklejajmy wybrane elementy i zróbmy domek wybranej świnki. Powodzenia, udanej zabawy....

2b. Brudna świnka - inna wersja pracy plastycznej..... rysujemy kontur świnki na różowym papierze lub kolorujemy kredkami białą sylwetę świnki (można wykorzystać karte pracy nr 31), wycinamy po liniach i ozdabiamy swinkę palcami maczanymi w nutelli i płatkach owsianych....brudząc świnkę.

3. Ciekawostki o świnkach: przekażmy naszym dzieciom parę istotnych informacji o tych zwierzętach:

 - świnie wchodzą do błota, by się schłodzić i chronić swoją bardzo delikatną skórę (błoto to naturalny krem z filtrem )... i tak naprawdę to bardzo czyste zwierzęta...

 - podobnie jak kury , nie maja gruczołów potowych......

 - są obdarzone doskonałym węchem i słuchem.....

 - potrafią całkiem szybko biec (18km/h)

 - świnki są niezwykle towarzyskie i bardzo komunikatywne (matka świnka nadaje swoim dzieciom imiona i po 2 tyg. młode odróżnia swoje imię)

- są bardzo inteligentne ( maja wyższy iloraz inteligencji niż psy ).

4. Emocje - wdzięczność. Zadajmy dziecku pytania i posłuchajmy odpowiedzi: Co to znaczy być za coś wdzięcznym?, Czy to jest miłe uczucie?, Za co możemy być wdzięczni zwierzętom?, Jak możemy okazać im swoją wdzięczność?, Za co zwierzęta mogą być wdzięczne ludziom?, Jak zwierzęta okazują nam swoją wdzięczność?.

 

 

              02.04.2020 (Czwartek)

              Temat dnia: Skąd się bierze wełna?

 

1. „Skąd się bierze wełnę?”  - podawanie nazw i porównywanie wełnianych produktów.Można pokazać dzieciom np. wełniany sweter  i włóczkę z wełny. Pytamy dzieci, jak powstały te dwa produkty, skąd się bierze wełnę.

Wśród własnych ubrań, innych produktów z wełny, określają i opisują wełnę po dotyku.

Pokażmy dzieciom zdjęcia owcy i barana, zapytajmy, czym się różnią i jakie są między nimi podobieństwa. Na mapie można pokazać dzieciom, gdzie w Polsce hoduje się najwięcej owiec.

 

2. „Owieczka” – zachęcam do wykonania pracy plastycznej: np. dzieci nacinają dookoła papierowe talerzyki i przekładają przez nacięcia białą włóczkę. Na górze talerzyka doklejają głowę owieczki wyciętą z papieru. Rysują lub doklejają oczy i nos, doklejają nogi wycięte z papieru.

 

3.  „Zaganianie owiec do stada” – zabawa manipulacyjna z kulkami waty.

Dzieci budują ogrodzenie z klocków. Za ogrodzenie wkładają kulki z waty. Część kulek jest poza ogrodzeniem. Dzieci wkładają „zaginione” owieczki do zagrody za pomocą pęsety lub rączką.

 

4. „Wyganiamy owieczki z zagrody” – motoryczno – matematyczna zabawa z kostką. Dzieci wyjmują z zagród wszystkie kulki z waty, czyli wyganiają owieczki z zagród. Rodzic rzuca kostką i pokazuje, ile oczek wypadło. Dzieci umieszczają w zagrodzie odpowiednią liczbę owieczek, wkładając kulki z waty za pomocą np. klamerki do bielizny.

 

5. Zachęcam do wykonania wspólnie z dzieckiem kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych.

 

 

  3.04.2020 (piątek)

 Temat dnia: PO CO HODUJEMY KROWY?

karta pracy na dzisiaj do tematu: 33 (obustronnie)

1. Co daje krowa? - praca w oparciu o kartę pracy 33b - porozmawiajmy z dzieckiem, o tym co mamy od krowy. Dajmy przy okazji posmakować różnych rodzajów mleka (tłuste, odtłuszczone, bez laktozy), zapyajmy o: kolor, smak, zapach, porównajmy i szukajmy różnic. Jest to też okazja do zaprezentowania dzieciom różnych produktów mlecznych ( różne rodzaje serów, masło, jogurt, kefir, śmietana, lody) oraz bezmlecznych (warzywa, owoce, ryby , pieczywo). Porozmwiajmy z dzieckiem o znaczeniu produktów mlecznych w naszej diecie ( piramida zdrowego żywienia), zapytajmy czy wszyscy mogą pić mleko (alergicy) i kto w szczególności powinien je pić.

2. Obejrzyjmy filmik : Jak produkowane jest mleko - jako podsumowanie tematu.

*eksperyment - masło w słoiku - dajmy dziecku niewielki słoik z nakrętką, do którego wlewamy tłusta śmietanę. Po intensywnym potrząsaniu słoikiem przez kilka minut powstanie domowe masło.

3. Zabawa badawcza "Dojenie krowy" : gumowe rękawiczki ( dzisiaj to już pewnie wszyscy posiadamy) nakłuwamy na zakończeniach palców, wlewamy w nie wodę. Jedna osoba trzyma rękawiczkę nad pojemnikiem, a druga "doi krowę" - myślę, że dzeciom sie spodoba ta zabawa.....

4. Zabawa plastyczna  "Łaciata krowa"- na dużym kartonie ( może być też gazeta typu "wyborcza", kartka z dużego bloku lub duża tektura) rysujemy wspólnie z dzieckiem olbrzymią sylwetę krowy, następnie malujemy sobie farbami dłonie i stęplujemy na krowie, tworząc łaty (można wykorzystać różne kolory, nikt nie powiedział, że ta krowa nie skąpała się gdzieś po drodze....) - liczy się dobra zabawa, a nauka przy okazji......

5. Dla chętnych piosenka idealnie pasująca do tematu:

Krówka Muuuu

Życzymy duuuużo zdrowia i cierpliwości..... miłego weekendu w gronie Najbliższych.

 

   

 TEMAT KOMPLEKSOWY – ,,WIELKANOC”

Karty pracy do zrealizowania w tym tygodniu- nr 34, 35, 36 ( obustronnie).

 

6. 04.2020 (poniedziałek)

TEMAT DNIA -WIELKANOC ZA PASEM

1. Zabawa ruchowa: „Koło gimnastyczne”– wszyscy uczestnicy stoją w okręgu, po kolei rzucają piłką i wspólnie wykonują wylosowane ćwiczenia :  np. pięć przysiadów, dwa pajacyki.

2. „Chodzi lisek koło drogi” – tradycyjna zabawa w kole. Dzieci siedzą po turecku, tak aby ich kolana się stykały. Jedno z dzieci (lisek) chodzi na zewnątrz koła, pozostali mówią rymowankę:

Chodzi lisek koło drogi,

nie ma płaszcza, jest ubogi.

Kogo łapką przyodzieje,

Ten się nawet nie spodzieje!

„Lisek” dotyka głowy jedną osobę i zaczyna uciekać po obwodzie koła. Dotknięte osoba próbuje go złapać, a „lis” stara się zająć miejsce tej osoby. Jeśli zostanie złapany, ponownie jest lisem, jeśli uda mu się zająć miejsce dziecka, które go goniło, to ono odgrywa rolę lisa.

3. Proszę obejrzeć : ,, Tradycje i zabawy Wielkanocne”

4. „Wielkanoc kojarzy mi się z...” – kończenie zdania. Rodzic  bierze do ręki drewniane lub wycięte z papieru jajko i zaczyna rundę w kole. Mówi: Wielkanoc kojarzy mi się z... i przekazuje jajko osobie siedzącej po prawej stro-nie. Ta kończy zdanie i podaje jajko kolejnej osobie

5.„Moje święta” – rozmowa na temat Wielkanocy inspirowana doświadczeniami dzieci. Pomocne  pytania: Z kim spędzacie święta? Jak się przygotowujecie do Wielkanocy? Jakie znacie potrawy związane ze tymi świętami? Co lubicie w Wielkanocy?

6.Prosze wykonać ćwiczenia z karty pracy 34a – ćwiczenie logicznego myślenia, doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej.

7.„Palmy wielkanocne” – omawianie wyglądu palm oraz tradycji ludowych związanych z ich święceniem. Ciekawostki:

- Niedziela Palmowa została ustanowiona na pamiątkę wjazdu Pana Jezusa na osiołku do Jerozolimy. Na powitanie ludzie machali gałązkami z drzewa palmowego.

- Niedziela Palmowa była nazywana „Kwietną” lub „Wierzbową”, bo w Polsce gałązki palmowe zastępowano gałązkami wierzby, przystrajano je kwiatami, bukszpanem, wstążkami.

- Największe palmy w Polsce wykonuje się na Kurpiach we wsi Łyse (mają kilka metrów wysokości).

 - Palmy mają chronić ludzi i domy przed chorobami i złem (tradycyjnie trzyma się je w domu do następnego roku).

- Poświęconą palmą dotykano kiedyś domowników, a w szczególności dzieci, aby były posłuszne i zdrowe.

8.Pokaz różnych palm na zdjęciach (żywych i papierowych) – omówienie przez dzieci różnic i podobieństw między nimi. pomoc: zdjęcia przedstawiające palmy żywe i z papieru

9.Dla chętnych -  wspólne wykonanie palmy z krepiny.( gdyż zapewne niektórzy z Państwa już zrobili palmy na niedzielę) - krepina, materiały potrzebne do wykonania palmy

10.    Słuchanie wiersza Bożeny Formy Wielkanoc. Rozmowa z dziećmi na temat wielkanocnych zwyczajów wymienionych w wierszu.

Wielkanoc

Święta za pasem,                                                 Upiekliśmy z ciasta,

do pracy się bierzemy,                                          baranka, zajączka,

mazurki i baby                                                      z posianej rzeżuchy

smaczne upieczemy.                                              będzie piękna łączka.

 

Pisanki, kraszanki                                               W glinianym wazonie

razem dziś robimy,                                                bazie i żonkile,

wszystkie kolorowe,                                           a na nich z papieru

bardzo się cieszymy.                                           kurczątka przemiłe.

11. „Kurki i kurczęta” – zabawa orientacyjno-porządkowa przy dowolnej muzyce. Dzieci dobierają się w pary. Jedno z nich jest kurką, natomiast drugie – kurczęciem. Kury ustawiają się po bokach pokoju. Gdy gra muzyka, dzieci, które są kurczętami, naśladują sposób poruszania się kurcząt (spacerują, podskakują, machają „skrzydełkami”, grzebią „pazurkami”). Gdy muzyka milknie – szybko chowają się pod „skrzydłami” kury. Zabawę należy powtórzyć kilka razy.

12. A teraz razem pośpiewajmy...... 

Znaki Wielkanocy

Pisanki, pisanki

Wielkanocna zabawa

 

 

07.04.2020 (Wtorek)

Temat dnia – Ale jaja

 

1. „Wielkanocne jajka” – porównywanie różnego rodzaju jajek dekoracyjnych: kraszanek, pisanek, wydmuszek, zapoznanie z symboliką jajka.

Pytamy dziecko, z jakim produktem spożywczym najsilniej kojarzy im się Wielkanoc.

Pokażmy dzieciom różnego rodzaju jajka: kraszanki (w całości zabarwione na jeden kolor), pisanki, wydmuszki itp. (mogą być zdjęcia). Dziecko porównuje jajka, wskazuje podobieństwa i różnice między nimi.

 

2. „Jak barwimy jajka?” – pytamy dziecko, czy zna sposoby barwienia jajek. Można rozsypać na ziemi papierowe sylwety jajek w dziesięciu kolorach oraz pokazać dziecku zdjęcia roślin. Dziecko dobiera zdjęcia do jaj w taki sposób, aby pokazać, jak uzyskać dany kolor kraszanki.

 

-żółty – suche łupinki cebuli

-czerwony – kora dębu

-różowy – sok z buraka

-pomarańczowy – marchewka

-brązowy – łupiny orzecha

-niebieski – owoce tarniny

-fioletowy – płatki malwy

-zielony – trawa

-czarny – wygotowane olchowe szyszki

 

3. Zachęcam do ugotowania jajek w skórkach buraków lub łupinach cebuli.

 

4. „Pisanka z układanki” – praca plastyczna.

Rodzic rysuje na dużym brystolu ogromną pisankę, dzieli ją na drobne fragmenty – które wycina dziecko i ozdabia je w dowolny sposób.

Na koniec dopasowujemy fragmenty układanki i przyklejamy je na duży brystol.

 

5. Wyjaśniamy dzieciom powiedzenia i przysłowia związane z jajkami:

-Jajko mądrzejsze od kury.

-Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci.

-Od jajka do jabłka.

-Jajko Kolumba.

-Kura znosząca złote jajka.

 

6. Praca z Kart Pracy 3 ćw. 34b – doskonalenie zdolności grafomotorycznych.

 

7. Zachęcam do wykonania następujących ćwiczeń gimnastycznych:

-„Skaczące pisanki” – dziecko stoi na wyznaczonej linii i skacze naśladując żabki.

-„Zające na łące” – dziecko wykonuje zajęcze skoki.

-„Jajko na łyżce” – dziecko trzyma w ustach łyżkę, a na niej gotowane jajko, pokonuje wyznaczoną wcześniej drogę.

 

Pozdrawiamy i życzymy miłego dnia! :)

 

 

8.04.2020 (środa)

TEMAT DNIA : CO SIĘ KRYJE W ŚWIĘCONCE?

karta pracy 35, ewentualnie 34b (do omówienia tego, co powinna zawierać święconka)

 

1. Ćwiczenia poranne przy muzyce: Rytmiczna rozgrzewka

2. "Co włożysz do koszyczka?" - omówienie z dziećmi tradycji obchodzenia Wielkiej Soboty i zapoznanie z symboliką potraw w święconce:

 - chleb - symbolizuje ciało Pana Jezusa, ale także dobrobyt

 - jajko - to symbol życia i zwycięstwa nad śmiercią, podzielenie się jajkiem miało umacniać wiezi rodzinne

 - wędlina - miała zapewnić płodność i zdrowie

 - sól - to symbol oczyszczenia, miała chronić przed złem

 - ser - ma zapewnić rozwój stada swierząt domowych

 - chrzan - miał zapewnić siłę fizyczną

 - babka - symbolizuje umiejętności i doskonałość

( kto wczoraj nie wykonał z dzoeckiem karty pracy 34b może dziasiaj na jej podstawie omówić tradycyjne pokarmy wkładane do święconki)

3. Karta pracy nr 35 - dziecko wycinając i uzupełniając tabelę odpowiednimi elementami ćwiczy logiczne myślenie, sprawność manualną i cechy wielkościowe......

4. Zabawa matematyczna "Zbieramy pisanki" - wytnijmy z dzieckiem z gazety, papieru kolorowego lub kartonu pisanki (8  - 10 sztuk na osobę) i rozrzućmy je na podłodze, nastepnie dajmy dziecku koszyczek do zbierania jajek i wydawajmy polecenia: zbierz 4 jaka, zbierz 8 jajek itp. , aby urozmaicić zabawę można wyciąć kartoniki z cyframi od 1 do 8 i pokazywać dziecku kartonik, a dziecko ma zebrać tyle jajeczek jaka cyfa jest na kartoniku. Jesli dziecko ma rodzeństwo, możemy zabawę przeprowadzić na zasadzie rywalizacji... bedzie ciekawiej, potem porównywać liczebność.

 

09.04.2020 (Czwartek)

Temat dnia: Świąteczny stół.

1. Praca z wierszem Ewy Skarżyńskiej „Wielkanocny stół”

Nasz stół wielkanocny

haftowany w kwiaty.

W borówkowej zieleni

listeczków skrzydlatych

lukrowana baba

rozpycha się na nim,

a przy babie -

mazurek w owoce przybrany.

 

Palmy pachną jak łąka

w samym środku lata.

Siada mama przy stole,

A przy mamie tata.

I my.

 

Wiosna na nas

zza firanek zerka,

a pstrokate pisanki

chcą tańczyć oberka.

 

Wpuśćmy wiosnę,

Niech słońcem

zabłyśnie nad stołem

w wielkanocne świętowanie

jak wiosna wesołe!

 

Pytania pomocnicze do wiersza:

- Po co ludzie spotykają się przy świątecznym stole?

- Czy dzielą się w Wielkanoc opłatkiem?

- Jak spędzają te święta?

 

2. Praca z KP3 – 36a – doskonalenie zdolności grafomotorycznych, percepcji wzrokowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej, odwzorowywanie, czytanie globalne.

 

3.”Wielkanocne kwiaty” – rozpoznawanie i podawanie nazw wiosennych kwiatów.

 Zadajemy dzieciom pytania:

- Co oprócz potraw może się znaleźć na świątecznym stole?

- Jakie kwiaty kojarzą się z Wielkanocą?

(Pokazujemy dzieciom zdjęcia hiacyntów, krokusa, tulipanów, chryzantem, maków, narcyzów, forsycji, gwiazdy betlejemskiej) – Dzieci wybierają spośród nich kwiaty kojarzące się z Wielkanocą i mówią, z czym im się kojarzą pozostałe kwiaty.

 

4. Wykonanie stroików na stół wielkanocny – pracy plastyczna.

Dzieci wykonują stroiki na stół wielkanocny. Ponacinaną zieloną krepinę przyklejają na rolki od papieru toaletowego. Do środka wstawiają tulipany i narcyzy wykonane z krepiny i drucików.

 

5. Zachęcam do wykonania kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych.

 

10.04.2020 (pątek)

TEMAT DNIA: WIELKANOCNE ZWYCZAJE

1.„W poszukiwaniu jajek” – poszukiwanie  papierowych jajek ukrytych w pokoju , klasyfikacja, synteza wzrokowa. Na jajkach są zapisane litery składające się na słowo WIELKANOC. Jajka są różnej wielkości. Dziecko ma za zadanie poukładać jajka od najmniejszego do największego na dywanie i przeczytać utworzony wyraz.

2. Animacja ,,Wielkanoc”  –  po obejrzeniu  zadajemy dziecku pytania: Jakie znasz  tradycje związane z Wielkanocą? Jakie dni wchodzą w skład Świąt Wielkanocnych? Jak się nazywają i co wtedy robimy?  Jak wyglądają  przygotowania do Świąt

3.Praca z KP3.36b – doskonalenie zdolności grafomotorycznych, percepcji wzrokowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej.

4.Przeczytanie wiersza M. Terlikowskiej ,,Śmingus -dyngus”

Wie o tym i Tomek i Ewa,

Że w śmingus się wszystkich oblewa.

Ale czy trzeba Pawełka

oblewać z pełnego kubełka?

Wystarczy małym kubeczkiem,

dla żartu, dla śmiechu troszeczkę.

Bo może wiatr chmurkę przywieje

I wszystkich was deszczem poleje?

 Udzielanie przez dziecko odpowiedzi na pytania: Czy można oblewać ludzi z dużych pojemników? -kubełków, butelek? Rozmowa na temat zwyczaju oblewania się wodą  w lany poniedziałek, odwoływanie się do własnych doświadczeń dzieci.

Globalne czytanie wyrazu: dyngus

 5.Wielkanoc inaczej” – rozmowa na temat obchodzenia świąt w różnych miejscach świata:

- USA – wyścigi jajek

- Francja – robienie gigantycznego omleta

- Indie – tworzenie latarni, kwiatków z bibuły dla przyjaciół

-  Bermudy – robienie latawców

6. ,,Echo’’- ćwiczenia rytmiczne - zapamiętywanie i odtwarzanie poprzez wyklaskiwanie prostych rytmów (rodzic klaszcze rytm  – dziecko odtwarza)

7. Propozycja dla  chętnych - ,,Pomponowe jajko”- zabawa plastyczna, ozdabianie konturu jajka stemplami przygotowanymi z pomponów maczanych  w farbie i trzymanych za pomocą klamerki od bielizny.

8.PROPOZYCJE DLA SPRAGNIONYCH RYSOWANIA:

KOSZYCZEK WIELKANOCNY

PISANKI

ZAJĄCZEK

KOCHANE DZIECIAKI , DRODZY RODZICE

ZBLIŻAJĄ SIĘ ŚWIETA WIELKANOCNE, ŻYCZYMY WAM DUŻO ZDROWIA, RADOŚCI I SPOKOJU Z RADOSNYM ALLELUJA!!

 

 

Wtorek 14.04.2020

Temat kompleksowy: Praca rolnika  - karty pracy do zrealizowania 37, 38, 39, 40 obustronnie

Temat dnia: Na polu

 

1. „Wieś i miasto” – szukanie różnic i podobieństw na bazie zdjęć, wskazywanie na mapie terenów nizinnych

-Skojarzenia ze słowem „wieś”

 

2. Praca z KP3. 37a – poszerzanie wiedzy ogólnej, doskonalenie zdolności grafomotorycznych, budowanie wypowiedzi.

 

3. „Słowa i siano” – porównywanie słomy i siana, czytanie globalne.

 

4.Praca z KP3. 37b – doskonalenie zdolności grafomotorycznych: koordynacji wzrokowo-ruchowej, przeliczanie.

 

5. „Do czego służy strach na wróble?”

 

Zadajemy dzieciom pytania:

- Do czego służy strach na wróble na polu?

- Kogo ma odstraszać?

- Dlaczego odstrasza się ptaki z pól?

- Co takiego robią?

- Co wyjadają ptaki na polach?

 

6. Strach na wróble – praca plastyczna (technika dowolna)

 

7. „Od ziarenka do bochenka” – opowieść naukowo-naśladowcza połączona z ćwiczeniami artykulacyjnymi.

 

-Pociąg: Jedziemy dziś do gospodarstwa rolnego pociągiem (ciuch, ciuch, ciuch – naśladowanie odgłosów). Przekonamy się jak wygląda życie na wsi…

-Koniki: Jedziemy na konikach do pana rolnika (odgłos

-Praca rolnika: najpierw rolnik sieje zboże (sieje je, sieje je, sieje je), deszcz pada na pole (kap, kap, kap) potem zboże rośnie i dojrzewa, a wietrzyk śpiewa (szszszsz). Słońce grzeje całe lato (uf,uf,uf), nastała pora zbiorów, już na pole wjeżdża kombajn (wrrrr, wrrrr). Kombajn przesypuje ziarno na przyczepy (szszszsz), rolnik wiezie ziarno ciągnikiem do młynarza (wrrrr, wrrrr, wrrrr).

-Młyn: Młynarz w młynie zmiele ziarnka (szerokie otwieranie ust i kręcenie szczęką), z ziaren powstanie mąka, Aaaa psik! Wpadła do nosków! Mąka jest gotowa, do piekarni jedziemy samochodem (brum, brum, brum). Nocą, kiedy dzieci śpią (sen-chrapanie), piekarz piecze z mąki chleb, bułki (naśladowanie ruchu wyrabiania ciasta)

-Piekarnia: Z samego rana samochody (brum, brum) z piekarni ruszają do sklepów, by dostarczyć pieczywo. Uwaga, jeszcze gorące (parzy – dmuchanie), ale jak pięknie pachnie (wąchanie- głęboki wdech, wydech)

-Pociąg: Wracamy pociągiem (ciuch, ciuch, ciuch) do domu.

 

15.04.2020 (środa)

TEMAT DNIA: JAK POWSTAJE CHLEB

 

1. Zapraszam do obejrzenia razem z dzieckiem nastepujacych filmów jako wstepu do dzisiejszego tematu:

Jak powstaje chleb

Od ziarenka do bochenka  - prezentacja 

2. Zaprośmy dziecko w miarę możliwosci do degustacji różnego rodzaju pieczywa ( pszenne, żytnie, razowe, bułka, rogal, maślanka, itp.) Dzieci smakują po kawałku pieczywa i określają jego smak, zapach i kolor. Następnie możemy poprosić o pomoc w przyporządkowaniu kawałków pieczywa właściwym produktom. Możemy też poprosić o charakterystykę różnych produktów piekarskich - poprośmy o wypowiedzi pełnymi zadaniami opisujace kolor, wielkość, strukturę i kształt (można wykorzystać do tego zdjęcia).

3. Skąd się bierze chleb? - porozmawiajmy na podstawie karty pracy nr 38 z dzieckiem jakie są etapy powstawania chleba, niech dziecko wytnie samodzielnie obrazki i ułoży je w prawidłowej kolejnosci. Zachęcajmy dziecko do budowania dłuższych pełnozdnaniowych wypowiedzi podczas tworzenia historyjki. Można się wspomóć zadając pytania:

Skąd sie bierze chleb?

Czy wszystkie rodzaje pieczywa , które ci smakowały były zrobione z jednego rodzaju mąki?

Z czego wytwarza sie to pieczywo?

Jakie sa rodzaje mąki? ( ziemniaczana, żytnia, razowa, kukurydziana, jaglana, lniana) - wyjaśnijmy przy okazji, że są różne rodzaje zbóż.

4. Zabawa "Zawody"

Usiądźmy z dzieckiem i pokażmy mu różnego rodzaju ilustracje ludzi pracujacych w różnych zawodach - możemy pokazać zdjęcia z internetu ( piekarz, kierowca, sprzedawca, młynarz, rolnik) .Poprośmy dziecko, aby opisało, jak jest rola każdej z pokazanych osób  w produkcji chleba. Poprośmy przy okazji by nasze dziecko dokonału podziału na sylaby każdego z tych wyrazów i policzyło ilość sylab w podanym wyrazie.

5. Zabawa logopedyczna z kawałkiem chleba - usprawnijmy aparat mowy naszego dziecka prosząc aby podczas spożywania chleba dziecko przeżuwło dokładnie, mlaskało, gryzło skórkę, oblizywało się.

6. Idealnym podsumowaniem zdobytej dzisiaj wiedzy byłoby wspólne upieczenie chleba 

 

16.04.2020 (Czwartek)

Temat dnia: Maszyny rolnicze

 

1. Zabawa logopedyczna z kawałkiem chleba – usprawnianie aparatu mowy.

 

Dajmy dzieciom kawałek chleba ze skórką. Dzieci przeżuwają, mlaskają, gryzą skórkę, oblizują się itp.

 

2. Praca z KP3. 39a – rozróżnianie grafemów, ćwiczenie logicznego myślenia, doskonalenie percepcji wzrokowej i zdolności grafomotorycznych, przeliczanie.

 

3. Pogadanka na temat różnych narzędzi i maszyn ogrodniczych oraz bezpieczeństwa podczas ich wykorzystywania.

Pokażmy dzieciom na zdjęciach podstawowe narzędzia rolnicze: pług do orania (napowietrzania gleby, odwracanie jej wierzchniej warstwy), bronę (do bronowania, wyrównywania powierzchni gleby, działa jak grabie), urządzenie do nawożenia, siewnik (do siania), dodatkowo proste narzędzia, takie jak motyka, kosa, łopata.

 

4. Praca z KP3. 39b – doskonalenie percepcji wzrokowej, zdolności grafomotorycznych i logicznego myślenia.

 

5. „Traktor” – praca plastyczna

Dzieci tworzą traktor z dwóch patyczków logopedycznych przyklejonych do kartki. Dodają kółka z papieru kolorowego oraz dorysowują kierownicę i resztą rysunku.

(Jeśli zdecydują sie Państwo na wykonanie pracy, bardzo miło nam będzie jeśli prześlecie na naszego e-maila grupowego zdjęcia  - umieścimy w galerii prac naszej grupy )

6. Zachęcam do wykonania kilku ćwiczeń gimnastycznych.

 

Miłej pracy :)

 

17.04.2020 (PIĄTEK)

TEMAT DNIA: PRODUKTY EKOLOGICZNE - karta pracy nr 40

 

1. Jako wstęp do tematu zapraszam do obejrzenia filmu edukacyjnego : Skąd się biorą produkty ekologiczne?

Na podstawie obejrzanego materiału porozmawiajmy z dzieckiem, czym chrakteryzuje sie gospodarstwo ekologiczne ( zakaz używania chemicznych środków ochrony roślin, nawozów sztucznych, pasz przemysłowych, stymulatorów wzrostu, używanie nawozów wyprodukowanych naturalnie przez zwierzęta, zwróćmy uwagę na symbol żywności ekologicznej, zapytajmy dziecko dlaczego żywność ekologiczna ma krótki termin przydatności do spozycia i jest droższa od innych produktów - wnioski na podstawie filmu).

 

2. Zabawa matematyczna ruchowa "Zbieranie ziaren" - rozsypmy w wybranym miejscu dostępne w domu ziarna ( proponuję pestki z dyni i słonecznika  - jesli jest taka możliwość to najlepsze byłyby niełuskane). Dajmy dziecku kubeczek plastikowy i wlączmy ulubioną muzykę, na pauzę w muzyce wydajemy polecenie: zbierz np. 4 ziarna lub pokazujemy liczbę od 0 do 10 napisaną na kartoniku. Po zebraniu dziecko powinno wysypać zawartość kubeczka i głośno przeliczyć.

 

3. Karta  pracy nr 40 - puzzle

 

4. Prace plasyczne do wyboru :( bardzo chętnie zobaczymy efekty pracy - zdjęcia można przesłać na e-mail grupowy)

SŁONECZNIK do wykonana słonecznika można wykorzystać pestki słonecznika i pestki z dyni z zabawy matematycznej; 

MARCHEWKA do wykonania marchewki potrzebujemy pomarańczowej farby i zielonej bibuły, kartki pocietej przez dziecko na paski lub drucików kreatywnych , kawałków sznureczka (jesli nie mamy zielonego, można pomalować na zielono farbą) lub można wykorzystać zamiast stopy w wersji A , rolki po papierze.....

 

 

TEMAT KOMPLEKSOWY: DBAMY O NASZA PLANETĘ

 

20.04.2020 (poniedziałek)

TEMAT DNIA : PLANETA ZIEMIA

Na dzień dobry poćwiczmy trochę !!! - ćwiczenia korekcyjne dla dzieci

1. Człowiek i jego działanie -obejrzyjmy z dzieckiem film edukacyjny , a po jego obejrzeniu porozmwiajmy o właściwych i niewłaściwych zachowaniach wobec środowiska. Zapytajmy dziecko o wnioski na podstawie własnych doświadczeń. Kierujmy tak pytania, aby dziecko wymieniło zarówno zachowania negatywne , ale także te dobre dla Ziemii. Zapytajmy dziecko, czy podoba mu się obecny świat, w którym żyjemy?, Co chcieliby zmienić ? Co należałoby w tym celu zrobić?

2. Wykonanie ćwiczeń z karty pracy z 4 części książki 1A i 1B - budowanie postawy proekologicznej, poszerzanie wiedzy przyrodniczej, podsumowanie naszych wypowiedzi.

3. Zachęcam do nauczenia się piosenek o tematyce ekologicznej:

ZoZi - Świat w naszych rękach

Śpiewające Brzdące - Nasza planeta

4. Praca plastyczna "Jak człowiek zmienił świat?" -technika dowolna, kartkę należy podzielić na dwie części, po lewej stronie rysujemy środowisko naturalne (krajobraz niezmienionej przez człowieka łąki, lasy, jeziora), a po prawej stronie zmienione przez człowieka środowisko (miasto i jego zanieczyszczenia).

5. "Sekwencje" - zabawa dydaktyczna - wykorzystajmy kolorowe kartki w czterech dowolnych kolorach ( po pare sztuk w każdym kolorze), układajmy różne sekwencje kolorów, a dzieci mają je odwzorować (pamiętajmy o tym, żeby nasza lewa strona była też lewą stroną dziecka - układamy zawsze od lewej strony).  Można pokusić się o zabawę wymieniając nazwy kolorów w języku zarówno polskim jak i angielskim, w ten sposób utrwalimy przy okazji znajomość kolorów.

 

21.04.2020 (Wtorek)

Temat dnia: Dbamy o środowisko.

 

1. Ćwiczenia poranne przy muzyce: Rytmiczna rozgrzewka.

 

2. „Co to znaczy dbać o środowisko?”

Zabawa w kończenie zdania: Dbać o środowisko to znaczy…

 

3. „Smutny widok” – Pokażmy dzieciom dwa rodzaje zdjęć:

1) piękne widoki parków, lasów, łąk itp.;

2) śmieci i inne zanieczyszczenia, np. brudne rzeki, ścieki, dymy z fabryk, dzikie wysypiska śmieci, wycięte lasy.

Dzieci zastanawiają się, wg. Jakiego kryterium podzielić obrazki na grupy. Następnie wyjaśniają, jakie kryterium wybrały i dlaczego.

 

4.”Co by było gdyby…” – rozwijanie twórczego myślenia.

 Zadajemy dzieciom pytania:

- Co by było, gdyby ludzie wyrzucali wszystkie śmieci na ulicę?

- Co by było, gdyby zabrakło czystej wody do picia?

- Co by było, gdyby wycięto wszystkie drzewa?

- Co by było, gdyby spłonęły wszystkie łąki?

Dzieci tworzą scenariusze i starają się udzielić odpowiedzi.

 

5. Wprowadzenie litery Z, z:

- Proszę pokazać dziecku jak wygląda litera Z, z pisana i drukowana, a następnie wykonać z nim polecenia z karty pracy (KP4.2a, KP4.2b)

Poćwiczmy przy okazji szukania elementów zaczynających się na „z”, podział na sylaby (wyklaskujemy sylaby), zapytajmy o ilość sylab w wyrazie.

 

6. Ozdabianie szablonu litery „Z” dowolnym materiałem (plastelina, bibuła, farby)

 

7. Zachęcam do wykonania kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych.

 

Pozdrawiamy i życzymy milej pracy.

 

23.04.2020 (Czwartek)

Temat dnia: Smog - co to za stwór?

 

1. „Puste czy pełne?” – doświadczenie wykazujące istnienie powietrza.

Przygotujmy dwie plastikowe butelki – jedną pełną wody, drugą pustą. Pytamy dzieci co jest w butelkach. Dzieci zapewne odpowiedzą, że w jednej jest woda, a druga jest pusta. Wyjaśnijmy dzieciom, że druga butelka jest również pełna i zademonstrujmy kolejne doświadczenie:

Zanurzamy drugą butelkę w misce z wodą i naciśnijmy jej ścianki. Wydobywają się bąbelki powietrza. Zapytajmy dzieci, co było w środku.

 

2. „Smog” – słuchanie opowiadania Agnieszki Frączek

Bardzo długo wyjeżdżaliśmy z miasta. „Brum, brum!”, dudniło nam w uszach. „Ti-tit, ti-tit!”, atakowało nas mimo szczelnie zamkniętych okien.

- Rany, jaki korek! – narzekał tata.

- Szybciej! – prosił Antek.

- Wolniej – prosiła mama.

- Nudzi mi się – jęczała Zosia.

- Pi… - popiskiwał pies.

-Daleko to jeszcze? – pytałem ja, Sprężynek.

Ale nasze słowa i tak zagłuszało nieznośne: „Brum, brum, ti-tit!”

Wreszcie – powolutku, koło za kołem – udało nam się wyjechać za miasto. I od razu zrobiło się weselej. Tata przestał narzekać na korki, mama przestała prosić, żeby tata zwolnił (dziwne, bo jechaliśmy teraz dużo szybciej niż w mieście), Antek przestał prosić, żeby tata przyspieszył, nawet Zosia przestała się nudzić. Z pobocza machały do nas czerwone dęby, żółte brzozy i zielone choinki, pies pochrapywał cicho, a Zośka nuciła jakąś przedszkolną piosenkę. Nawet słońce świeciło jakby trochę jaśniej.

- Od razu widać, że smog został za nami – cieszyła się mama.

- To tam był jakiś smok? – z wrażenia mało nie wypadłem z koszyka.

- Trzygłowy? – zawtórowała mi Zosia.

- Spokojnie, nie smok, tylko smog, głuptasy – roześmiał się Antek.

- A co to za różnica? – zapytała Zosia.

- Ten wasz smok jest zielony, ma trzy głowy, pazury, ogon i K na końcu…

- Czyli na ogonie?

- Zośka! – zbył siostrę Antek. I tłumaczył dalej: - Wasz smok pożarł barana nafaszerowanego siarką. Zgadza się?

- Tak… - odpowiedziała niepewnie Zosia, która chyba podobnie jak ja nie rozumiała, czemu ten zielony potwór ma być „nasz”.

- Smog, o którym mówiła mama, też ma w środku trochę siarki. Ale na tym koniec podobieństw. Bo mamie wcale nie chodziło o smoka, ale o smog, prawda mamo?

- Prawda.

- Czyli chmurę pełną dymów i spalin – wtrącił tata.

- A skąd się biorą takie smoki?

- Smogi! – poprawił Antek. – Skąd? No z tej… Z tego.. – plątał się.

- Pamiętacie te wszystkie samochody stojące w korku? – przyszedł mu z pomocą tata. – Potraficie sobie wyobrazić, ile one wyprodukowały spalin?

 - Mnóstwo.

- Właśnie: mnóstwo. A przecież powietrze jest zanieczyszczane nie tylko przez samochody, ale też przez fabryki, gospodarstwa domowe, przez… - przerwał nagle tata. – Zobaczcie jaki paskudny dym!

Rzeczywiście, z komina małego, żółtego domku wydobywały się kłęby dymu – gęstego, brązowo-czarnego i pachnącego chyba jeszcze gorzej niż smocza jama. Wdzierał się do samochodu, łaskotał nas w nosy i szczypał w oczy.

- A fe! – zawołała Zosia.

- Fe! – powtórzył za siostrą Antek i zakrył sobie nos szalikiem.

- Psik! – kichnął pies.

- Co oni palą w tym piecu? Śmieci? – zastanawiała się mama.

- Śmieci – potwierdził tata. – A paląc je, zatruwają powietrze, które i bez tego jest już bardzo zanieczyszczone – westchnął.

- A smog się cieszy – podsumował Antek.

 

3. Pytania pomocnicze:

- Co to jest smog?

- Czym różnią się smog i smok? (dokonujemy analizy głoskowej obu wyrazów)

 

4. Zachęcam do wykonania kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych.

 

24.04.2020 (piątek)

TEMAT DNIA: CO JA MOGĘ ZROBIĆ DLA ZIEMI?

 

1. Przeczytajmy dziecku wiersz Joanny Papuzińskiej "Chora rzeka", następnie porozmawiajmy z dzeckiem na temat wiersza posiłkując się pytaniami: Co sie śniło kotkowi?, Jak wyglądał świat w wierszu?, Dlaczego tak było?, Jak myślisz, dlaczego rzeka zachorowała? Czy wodę można uzdrowić?.....

Śniła się kotkowi rzeka,

Wielka rzeka, pełna mleka....

Tutaj płynie biała rzeka.

Ale to jest chora rzeka.

Jak tu pust?!

Drewo uschło...

Cicho tak - ani ptak, 

ani ważka, ani komar, ani bąk, ani gad, ani płaz , ani ślimak,

ani żadna wodna roślina,

ani leszcz, ani płoć, ani pstrąg,

nikt już nie żyje tutaj,

bo ta rzeka jest zatruta.

Sterczy napis: "Zakaz kąpieli".

Mętny opar nad wodą sie bieli.

Chora rzeka

nie rzeka

tylko czeka, czeka, czeka....

 

2. Doświadczenie "Oczyszczalnia ścieków" - potrzebujemy kilka kubeczków plastikowych przezroczystych oraz różne materiały : piasek, kamienie, ścinki papieru, okruski, liście, trawa, fusy herbaty i kawy, papierki po cukierkach, sól itp. Dziecko wlewa do kubeczków wodę, a następnie do każdego wybrane substancje i miesza. Zapytajmy , czy woda jest czysta? Czy nadaje się do picia? Czy mają pomysł, jak ja oczyścić? Następnie pokażmy dziecku piasek, żwir i kamyki oraz gazę/ ścierkę i zapytajmy, czy te rzeczy mogą się nam przydać w oczyszczeniu wody? Dziecko z pewnością wybierze ścierkę lub gazę , więc przelejmy wodę przez materiał i zaprezentujmy dziecku efekt. Następnie zaproponujmy zbudowanie oczyszczalni z pozostałych rzeczy (kamieni, żwiru i piasku).

Potrzebujemy: lejka lub uciętej plastikowej butelki, gazy lub ściereczki, gumki recepturki, piasek , kamyki i żwir oraz słoik lub kubek przezroczysty.

Na koniec lejka zakładamy gazę i mocujemy za pomocą gumki. Wsypujemy nastepnie piasek, potem żwir i kamyki (bez mieszania ich razem). Umieszczamy lejek nad słoikiem i wlewamy zanieczyszczoną wodę. Obserwujemy, co się stanie.

Wyjaśniamy: kamienie zatrzymały duże śmieci, takie jak kamyczki, papierki po cukierkach, liście; żwir nieco większe, jak trawa, fusy, okruszki, a piasek - te najmniejsze - sól. Uprzedzamy jednak dziecko, że chociaż woda nie stała się czysta i zdatna do picia, to jednak została wstępnie oczyszczona (w taki sposób działają oczyszczalnie ścieków).

3. Zapraszam do obejrzenia filmiku edukacyjnego: Niezwykła podróż kropelki

 

TEMAT KOMPLEKSOWY: TAJEMNICE KSIĄŻEK

27.04.2020 (poniedziałek)

TEMAT DNIA: CZYM SĄ DLA NAS KSIĄŻKI?

 

1. Wykonajmy kilka ćwiczeń : "Skakanka" - rozkladamy na podłodze sznurek lub skakankę, dziecko ma po tym przejść noga za nogą. Następnie niech dziecko wykona : 10 przysiadów głośno licząc, 8 pajacyków, stanie na jednej nodze i policzy do 10 ( nastepnie zmiana nogi), "Koci grzbiet" - 10 razy.

2. "Niewidzialna zagadka" i "Ulubione" - schowajmy do nieprzezroczystej torby lub poszewki po poduszce książkę, dajmy dziecku przez torbę lub poszewkę dotnąć i zapytajmy - Co jest w środku?. Następnie porozmawiajmy z dzieckiem używając pytań pomocniczych: Co to jest książka? Z czego jest zbudowana? Jakie mogą być książki? O czym mogą być? Zapytajmy dziecko jakie sa jego ulubione książki i dlaczego, poprośmy niech przyniesie ulubioną i opowie o niej używając do wypowiedzi pełnych zdań rozwiniętych.

3. Praca z Kartą Pracy nr8b - rozwijamy umiejętności oceniania, dziecko doskonali zdolności grafomotoryczne i rozwija kreatywność.

4. Do czego nie są książki? - praca w oparciu o Kartę Pracy nr 9b - dziecko oglada obrazki wskazane na karcie i  na tej podstawie opowiada do czego nie służą książki, jak należy lub jak nie należy postępować z książkami.

5. Szpital dla książek - wspólnie z dzieckiem naprawmy zniszczoną książkę, pokażmy mu jak należy obchodzić sie prawidłowo z książkami, nauczmy postępować w przyszłości z szacunkiem i dbałością o każdą pozycję. Wytłumaczmy, że książki służą nam przez wiele pokoleń i niektóre, zwłaszcza te bardzo stare, są bardzo cennymi egzemplarzami, o które należy dbać.

6. Blok zajęć o emocjach - Wstyd - słuchanie i analiza wiersza Dominiki Niemiec "Ale wstyd!"

Dnia pewnego ciepłą zielona wiosną

mała Ania patrzyła, jak kwiatki rosną.

A że chciała narysować sobie takie ładne kwiatki, 

umieściła je na książce, na środku okładki.

Wiem, powiecie, że Ania książkę tak zniszczyła,

ale jeszcze ta historia wcale sie nie skończyła.

Ale wstyd!

Siostra Ani, gdy tylko spostrzegła jej poczynania,

zaczęła szukać jakiegoś rozwiazania.

Chciała książzkę wyszorować szczoteczka i wodą.

Może one na ten kłopot cos pomóc tu mogą?

Ale zamiast się poprawić, wszystko sie pogorszyło, 

bo książce to pranie wcale nie posłużyło.

Ale wstyd!

Mama , gdy zobaczyła poczynania swoich córek,

za zniszczenie książki dała im porzadna burę.

Bo sie okazało ,że książka nie należy do dzieci,

a jedynie ktoś im te książke do czytania polecił.

I mam z biblioteki ja wypozyczyła.

A to bardzo ważna kwestia w tym momencie była.

Ale wstyd!

Przeciez książki nawet pomazanej nie można wyrzucić.

Trzeba bedze ja do biblioteki jak należy zwrócić.

I wyjasnić przyczynę jej stanu fatalnego,

jej pogięcia i pomięcia , obrazka nieoczekiwanego.

I książkę odkupić lub zapłacić karę.

Nikt się w takiej sytuacji nie czuje doskonale.

Ale wstyd!

Szybko do biblioteki poszła z córkami mama.

W bibliotece jak zwykle siedziała pani sama.

Przywitała wszystkich i już książkę ogląda.

 - I co żeście tutaj, łobuziaki, uczyniły?

 - Przepraszamy, trochę żeśmy książkę uszkodziły.

Ale wstyd!

 - No cóż, musicie teraz naprawić swe zachowanie.

Zaraz wymyślę dla was jakieś zadanie.

Pomóżcie mi poustawiać stos książek na półki,

a wtedy wybaczymy wam te uczynki i bzdurki.

Diewczynki zabrazły sie do pracy ku uciesze mamy.

 - Jak dbać i szanować książki już na zawsze zapamiętamy!

A gdzie wstyd? Już teraz minał, znikł!

Po przeczytaniu wiersza porozmawiajmy zadając dziecku pytania: Czego dotyczył wiersz? Co sie stało z książką? Kto ją zniszczył? Czy takie zachowanie jest właściwe? Skąd dziewczynki miały książkę? Co musiały zrobić po tym , jak ją zniszczyły?  Co czuły, gdy oddawały książkę? Co musiały zrobić w bibliotece? Czy to, co czuły zniknęło? Czy ty też kiedys się wsydziłeś czegoś? Z jakiego powodu? Czy to było przyjemne uczucie? A jak czułeś sie, gdy wstyyd minał?

7. Na dobranoc przeczytajmy dziasiaj dziecku jedną lub dwie ulubione książki. Miłego czytania!!!!

 

28.04.2020r (Wtorek)

TEMAT DNIA: Jak powstaje książka?

 

1. Mała książka o książce- wysłuchanie opowiadania Agnieszki Filipkowskiej i rozmowa na jego temat.

 

Julka już od kilku dni chodziła do przedszkola. Miała anginę i musiała zostać w domu. Mama nie zawsze miała czas, żeby się z nią pobawić, czy poczytać jej jakąś książkę, bo była zajęta nadrabianiem zaległości w pracy. Żeby się nie nudzić, dziewczynka wymyślała sobie przeróżne zajęcia. Najbardziej spodobało jej się tworzenie własnych, barwnie ilustrowanych książeczek. Kilka kartek papieru składała na pół, wkładała jedną w drugą i po zrobieniu na grzbiecie dwóch otworów dziurkaczem związywała wszystko razem ozdobną wstążeczką. Potem zabierała się do zapełniania stron obrazkową opowieścią, gdzieniegdzie opatrzoną prostym słowem, które już potrafiła samodzielnie napisać.

-Mamo, jak będę duża, to zostanę księgarnią- oznajmiła pewnego dnia Julka pochłonięta ozdabianiem swoich małych arcydzieł.

- Doprawdy? – rzuciła mama, zerkając na córkę znad laptopa, po czym zanurzyła usta w zimnej już kawie tylko po to, by wybuchnąć śmiechem. – To znaczy, czym dokładnie będziesz się zajmować?

-No jak to czym? Robieniem książek, tak jak teraz – odpowiedziała dziewczynka.

-Wiesz, córciu, księgarnia to właściwie nie jest osoba, tylko miejsce, taki sklep, w którym można kupić książki. I tam pracują księgarze albo księgarki, czyli osoby, które powinny znać się na literaturze, umieć coś doradzić, polecić – wyjaśniła mama. – Ale zanim książka trafi do księgarni, nad jej powstaniem pracuje wiele osób.

-No popatrz, a ja robię wszystko sama i to jeszcze z anginą – rzekła z dumą Julka.

-Tak, jesteś bardzo dzielna – przyznała ze śmiechem mama. – I wiesz co? Mam dla ciebie ciekawe zadanie. Co powiesz na stworzenie książki o tym, jak powstaje książka?

-Super pomysł! – ucieszyła się mała artystka. – To od czego powinnam zacząć?

-Hmmm…Najpierw powinnaś narysować las.

-Jak to? To książki powstają w lesie?

-Nie w lesie, tylko z lasu, a dokładnie z rosnących w nim drzew, które są ścinane, potem odpowiednio mielone i w specjalnej fabryce przetwarzane na papier – sprostowała mama.

Julka zostawiła na razie stronę okładki pustą. Na kolejnej zaś naszkicowała stojące w szeregu drzewa o rozłożystych koronach. Od nich skierowała strzałkę w stronę złożonej z prostokątów i trójkątów fabryki z dymiącymi kominami. A dalej narysowała pokaźną stertę papierów. I czekała na dalsze wskazówki.

-Teraz potrzebujemy autora, czyli osoby, która wymyśli opowieść. Od niego wszystko zależy. To on tworzy świat, jaki będziesz sobie później wyobrażać jako czytelnik. Zapełnia ten świat bohaterami, którym pozwala przezywać różne przygody – kontynuowała mama. – To on w magiczny sposób przemienia pustą kartkę papieru w barwną, tętniącą życiem historię. W Julkowej książeczce wnet pojawił się pochylony nad dużym zeszytem mężczyzna w okularach, trzymający w ręce coś, co chyba miało być długopisem. Z głowy pisarza ,,wypączkowała” chmurka pełna pomysłów. Była tam królewna w krzywej koronie, ziejący pomarańczowym ogniem smok i rycerz z mieczem w dłoni.

-Piękne te twoje rysunki – skomentowała mama z uznaniem. – Może zamiast księgarnią, zostaniesz ilustratorką. To kolejna ważna osoba tworząca książkę.

-Czasami ważniejsza od pisarza, prawda? Bo w niektórych książkach są tylko obrazki, tak jak w mojej! – ożywiła się Julka. – Wiem! Na następnej stronie narysuję siebie, jak tworzę ilustrację do mojej książki! – i tak też zrobiła.

-Dobrze, to teraz czas na współpracę z wydawnictwem – podsumowała mama. – Pracują tam redaktorzy, którzy podpowiadają autorowi, jak ulepszyć napisany tekst, dokonują korekty, czyli poprawiają znalezione błędy i przygotowują książkę do druku.

-A na czym polega to przygotowanie? – zainteresowała się mała ilustratorka.

-Na wybraniu odpowiedniego koloru, kształtu czy wielkości liter, rozmieszczeniu tekstu oraz ilustracji na stronie, na zaprojektowaniu okładki i stron tytułowych – wyliczała mama. – O, widzę, że już naszkicowałaś małe wydawnictwo.

-Tak, tu jest redaktor, który czyta książkę i poprawia błędy – objaśniała Julka, wskazując postać siedzącą przy nieforemnym biurku. – A ten wybiera najładniejsze literki z tych powieszonych na maleńkich wieszaczkach.

-Pięknie! – zachwyciła się mama. – Choć wiesz, dziś pisarze i redaktorzy zwykle pracują na komputerach, tak jest szybciej i wygodniej – dodała rozbawiona. – Ciekawa jestem, jak narysujesz drukarnię, do której właśnie zmierzamy. Są tam specjalne maszyny, które na ogromnych arkuszach papieru drukują wiele stron książki jednocześnie. Potem te arkusze trzeba odpowiednio pociąć, złożyć w całość i skleić albo zszyć. A na koniec oprawić w piękną okładkę. I tak powstał szkic drukarni, w której drukarze, niczym dzielne krawcowe, próbowali okiełznać pokrytą mrówczym pismem płachtę papieru za pomocą nożyczek oraz igły z nitką. – Brawo, Julciu! – mama pogładziła córkę po głowie. – Tak właśnie powstaje książka, która zostanie teraz wysłana do księgarni, gdzie stanie na półce, a potem trafi do rąk czytelników. – A moja, jak już wyzdrowieję, trafi do Julka, którego narysuję na okładce z otwartą książką na kolanach! – oznajmiła radośnie dziewczynka, dumna ze swojego dzieła.

 

2.Przeczytajmy dzieciom wierszyk:

 

Jak powstaje każda książka? Kto słuchał, odpowie.

Najpierw rodzi się w pisarza pomysłowej głowie.

Gdy redaktor w wydawnictwie tekst dobrze ogarnie,

O druk, cięcie i oprawę poprosi drukarnię.

 

3. ,, Jak powstaje papier?”- praca z KP4.7a, doskonalenie myślenia przyczynowo – skutkowego, poszerzenie wiedzy ogólnej.

 

4. Wprowadzenie litery ,,F”, ,,f”:

 

Proszę pokazać dzieciom jak wygląda litera F, f – pisana i drukowana, a następnie wykonać polecenia z karty pracy KP4.5a. Poćwiczmy przy okazji szukania elementów zaczynających się na ,,f”, podział na sylaby ( wyklaskujemy sylaby), zapytajmy o ilość sylab w wyrazie.

-Praca z KP4.5b – doskonalenie percepcji słuchowej i zdolności grafomotorycznych, czytanie globalne.

 

5.Zachęcam do wykonania kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych.

 

29.04.2020 (środa)

TEMAT DNIA: JESTEŚMY AUTORAMI!

 

1. Poćwiczmy przez chwilę; Prosta rozgrzewka

2. "Rodzaje książek" - wprowadźmy dziecko w świat książek , ale zacznijmy od kilku mądrych zasad : Jak korzystać z książek. Po obejrzeniu filmiku edukacyjnego przypomnijmy dziecku zasady korzystania z książek, potem przeprowadźmy rozmowę z dzieckiem na podstawie dostępnych w domu książek o ich rodzajach i tematyce: (poezja, proza, książki dla dzieci, atlasy, książki kucharskie, albumy, przewodniki, słowniki). wyjaśnijmy, że książki mogą się różnić wyglądem, tematem, rodzajem, budową, sposobem zapisu czy przeznaczeniem. 

3. Sprawdźmy jak powstaje książka i zaśpiewajmy piosenkę o książkach : Bajeczki, książeczki - prezentacja

4. "Budowa książki" - zabawa z czytaniem globalnym. Przygotujmy dla dziecka napisy (najlepiej drukowane, ewentualnie pisane drukowanymi literami) : AUTOR, OKŁADKA, GRZBIET, ILUSTRACJA, TYTUŁ, NUMER STRONY, SPIS TREŚCI, następnie niech dziecko przeczyta pierwszą literę, a my pomóżmy mu odczytać wyraz ( przy okazji podzielmy wyklaskując na sylaby, zapytajmy o ilość sylab w wyrazie, na co się zaczyna wyraz , a na co kończy - pamiętajmy przy okazji, że to co widzimy , czyli jest zapisane  - to litery, a to co słyszymy  - to głoski. Wyjaśnijmy znaczenie słów.

5. Praca w Kartach Pracy nr 6  i nr 7 - doskonalenie zdolności grafomotorycznych, dekodowanie, budowanie wypowiedzi.

6. "Ilustracja" - praca plastyczna techniką dowolną . Zachęćmy dziecko do wykonania ilustracji ze swojej ulubionej książki lub stworzenia ilustracji do własnej wymyslonej historii, co może być częścią książki, która możemy razem z dzieckiem stworzyć.

7. Zabawa "Pamięć" - połóżmy przed dzieckiem różne rodzaje książek, następnie niech dziecko uważnie sie przyjrzy wszystkim. Podczas , gdy dziecko zamknie oczy my chowamy jedną pozycję, a dziecko ma odgadnąć czego brakuje.

 

30.04.2020 (czwartek)

TEMAT DNIA: BIBLIOTEKA

 

1. Jako wstęp do dzisiejszych zajęć proponuję obejrzenie  i wysłuchanie dwóch krótkich filmików edukacyjnych:

Audiobook - "W bibliotece"

"Czy to biblioteka?"

Niech to będzie podstawa do przeprowadzenia z naszym dzieckiem rozmowy na temat tego, czym jest biblioteka, po co tam chodzimy , jak należy się zachowywać w bibliotece, przypomnjmy też dziecku zasady zachowania sie w takich miejscach, jak biblioteka. Ważne , aby wyjaśnić dziecku na jakich zasadach w bibliotece są układane książki na półkach - alfabetycznie: litera na półce odpowiada pierwszej literze nazwiska autora lub tytułu oraz tematycznie ( to nam pomoże wykonać sprawnie ćwiczenia w kartach pracy)

2. Wykonanie ćwiczeń z Kart Pracy nr 8 i 9  - klasyfikowanie książek według podanego kryterium, doskonalenie percepcji wzrokowej i ćwiczenie spostrzegawczości oraz dostrzeganie różnic.

3. Dzisiaj zamiast ćwiczeń gimnastycznych, proponuję zabawę taneczną przy muzyce: Taniec Zygzak

4. Po kratkach - zachęcam do prostej zabawy ćwiczącej umiejetności grafomotoryczne i odtwarzanie figur w kratkach zeszytowych. Dzielimy kartkę w kratkę na pół liną pionową i rysujemy dziecku proste wzory złożone z figur, lini prostych. Dziecko ma po drugiej stronie odwzorować nasz wzór. Celowo nie zamieszczam tu przykładowych kart pracy, ponieważ nasze dzieci sa na różnych etapach i to Państwo będą mogli dopasować dziecku stopień trudności do możliwosci swojego dziecka.

5. Zabawa językowa - "Rymy" - rodzic podaje dziecku słowo, do którego dziecko musi znaleźć rym. Możemy się bawić wymiennie.

Życzę owocnej pracy, udanej zabawy  i jednocześnie wszystkiego dobrego na nadchodzący długi weekend.

Do poniedziałku!!!

 

 

TEMAT KOMPLEKSOWY: POLSKA TO MÓJ DOM

4.04.2020 (poniedziałek)

TEMAT DNIA  : POLSKIE SYMBOLE NARODOWE 

1. Piosenki o tematyce patriotycznej związanej z tematem : ..Mój kraj jest NAJ…” , "Jestem Polakiem"

2. „Nasz kraj” – zabawa matematyczna, szeregowanie liczb od najmniejszej do największej. Rozkładamy na podłodze kartki z liczbami od 1 do 6. Dziecko układa  liczby w szeregu od najmniejszej do największej. Następnie odwraca kartki, odczytuje ( możemy pomóc) napis – POLSKA. Dziecko  dzieli wyraz na sylaby, na głoski, przelicza litery i głoski. Próbują podać inne wyrazy – kojarzące mu się z Polską – które zaczynają się na poszczególne litery wyrazu POLSKA.

3. Rozsypanka” – składanie rozsypanki literowej. Dajemy dziecku  koperty z rozsypankami literowymi wyrazów: GODŁO, FLAGA (mogą być wydrukowane na kartkach innego koloru, by się nie pomieszały). Dziecko przy naszej pomocy układa wyrazy, a następnie prezentuje je i odczytuje. Pytamy: Co oznaczają te wyrazy? Dlaczego mówimy o nich jednocześnie? Jakiego jeszcze symbolu brakuje?

4.Film o polskich symbolach narodowych: Polak Mały

„Symbole narodowe” – wyjaśnienie dzieciom pojęć: symbole narodowe, godło, flaga, hymn. Rozmowa na temat tych symboli.

5. Wiersz do nauki  ,,Katechizm polskiego dziecka”  Władysław Bełza

– Kto ty jesteś?

– Polak mały.

– Jaki znak twój?

– Orzeł biały.

– Gdzie ty mieszkasz?

– Między swemi.

– W jakim kraju?

– W polskiej ziemi.

– Czym ta ziemia?

– Mą ojczyzną.

 – Czym zdobyta?

– Krwią i blizną.

– Czy ją kochasz?

– Kocham szczerze.

– A w co wierzysz?

– W Polskę wierzę.

– Czym ty dla niej?

– Wdzięczne dziecię.

– Coś jej winien?

– Oddać życie.

Pytania na temat wiersza: O czym jest wiersz? O jakich symbolach była mowa w wierszu? Kto to jest Polak? Kim jest patriota?

6. „Godło Polski” – praca z karta pracy 10a, doskonalenie zdolności grafomotorycznych

7 „Biel i czerwień” – praca z kartą  10b, szukanie podobieństw na flagach państw sąsiadujących z Polską, doskonalenie percepcji wzrokowej, logicznego myślenia i zdolności grafomotorycznych, rytmy.

8„Narodowy quiz”– zabawa dydaktyczna sprawdzająca wiedzę dzieci na temat symboli narodowych. Dziecko za pomocą  napisów TAK / NIE głosuje czy zdanie czytane przez rodzica jest prawdziwe, czy fałszywe.

Zdania:

- Moją ojczyzną jest Polska.

- Godłem Polski jest orzeł w koronie.

-  Ojczyzna to miasto.

- Godło to biało–czerwony materiał

-  Flaga Polski składa się z dwóch kolorów: czerwonego u góry, białego na dole.

-  Polska to nasza stolica.

9.„Pieniądze” – giełda pomysłów.  Zadajemy pytanie: Gdzie jeszcze – poza godłem – znajduje się wizerunek orła? Na czym jest? rodzic do worka / pudełka wkłada monety. Dziecko próbuje odgadnąć, co jest w środku po dźwięku, a następnie po dotyku.

10.„Orzeł i reszka” – oglądanie monet przez lupę, omówienie ich wyglądu.

11.„Monety i banknoty” –  porównywanie zbiorów, zabawy matematyczne z monetami. Dzieci układają przed sobą wypchnięte z wyprawki( lub prawdziwe monety pod opieka dorosłego) monety i banknoty. Dzielą swój zbiór na podzbiory: monet 1 zł, 2 zł, 5 zł oraz banknotów. Porównują swoje zbiory. Ustalają, że wszyscy mają tyle samo pieniędzy. Zadajemy dziecku pytania: Ile macie monet: jedno–, dwu–, pięciozłotowych? Jak wygląda moneta 1 zł, czym się różnie od 2 zł i 5 zł? Dzieci układają przed sobą pięć monet o nominale 1 zł,  prosimy, by dołożyły jeszcze 2. Pytamy, ile zł mają razem.

 

05.05.2020 (Wtorek)

Temat dnia: Miasta Polski

 

1. „Gdzie?”- odszukiwanie miast na mapie Polski, analiza wzrokowa wyrazów. Dzieci losują samoprzylepne karteczki z nazwami miast i szukają ich na mapie fizycznej położonej na podłodze. Obok odnalezionej nazwy miasta przyklejają karteczkę z tą samą nazwą.

 

2. „Palcem na mapie” – zabawy z mapą, rozmowa przy wykorzystaniu mapy. Pytamy dzieci: Jak na mapie zaznacza się miasta? Jakie inne polskie miasta znacie? (dzieci szukają na mapie miast, które podały) Jakie duże miasto znajduje się w okolicy?

 

3. „Polskie miasta” – praca z KP4.11a, dopasowywanie symboli do miast, doskonalenie zdolności grafomotorycznych, poszerzenie wiedzy ogólnej, czytanie globalne.

 

4. „Stolica Polski” – wysłuchanie wiersza Juliana Tuwima „Warszawa”

 

„Warszawa”

Julian Tuwim

 

  Jaka wielka jest Warszawa

  Ile domów, ile ludzi!

  Ile dumy i radości

  W sercach nam stolica budzi!

  Ile ulic, szkół, ogrodów,

 

  Placów, sklepów, ruchu, gwaru,

  Kin, teatrów, samochodów

  I spacerów i obszaru!

 

  Aż się stara Wisła cieszy,

  Że stolica tak urosła,

  Bo pamięta ją maleńką,

  A dziś taka jest dorosła.  

 

Pytania pomocnicze:

- Jakie miasto jest stolicą Polski?

- Jak wygląda stolica przedstawiona w wierszu?

- Czy znacie jakąś legendę dotyczącą Warszawy?

 

5. „Syrenka” – praca plastyczna techniką płaskiego origami. Dzieci układają syrenkę z połówek kół w różnych kolorach.

 

6. Zachęcam do wykonania kilku ćwiczeń gimnastycznych.

 

 

6.05.2020 (środa)

TEMAT DNIA: Z C ZEGO SŁYNIE POLSKA?

1. Układanie z kredek lub patyczków liter znanych dzieciom.

    Próby podawania nazw liter.

 

2.  "Biało-czerwone motylki "– wysłuchanie opowiadania Agnieszki Filipkowskiej i rozmowa na temat jego treści.

 

Kiedy za oknem pełnią kolorów zaczęła rozkwitać wiosna, w grupie Motylków zrobiło się biało– czerwono. Wykonane przez przedszkolaki małe dwukolorowe flagi ozdobiły półkę w kąciku czytel-niczym, a na korkowej tablicy zakwitły – niczym dorodne kwiaty – biało–czerwone kotyliony z kar-tonu i bibuły. Zostały jeszcze do wycięcia proporczyki, które miały zawisnąć nad oknami. Dzieci pracowały dzielnie nad ozdobieniem sali na majowe święto.

–– Proszę pani, bo Antek się przezywa – krzyknął nagle Julek, wskazując na kolegę. – On mówi, że ja jestem patriota!

Pani Marta odłożyła na chwilę papier i nożyczki, spojrzała na chłopców z uśmiechem i łagodnym głosem zwróciła się do dzieci:

–– Julku, poczułeś się urażony? – Chłopiec kiwnął głową. – Zupełnie niepotrzebnie, bo bycie patriotą to żaden wstyd, wręcz przeciwnie. A ty, Antku, wiesz, co oznacza słowo, którego użyłeś?

–– Yyyy… no… chyba nie… – wybąkał zawstydzony Antek. –– Ja wiem! – krzyknęła Julka. – Moja babcia zawsze powtarza, że jej dziadek, czyli mój prapradziadek był patriotą, bo walczył na wojnie. I dostał medal, prawdziwy! On już nie żyje, ale widziałam w albumie jego zdjęcia w mundurze.

–– Możesz być dumna z takiego prapradziadka, Julciu – przyznała pani Marta. – Rzeczywiście, wygląda na to, że był patriotą, czyli kimś, kto kocha swój kraj, swoją ojczyznę, i dba o nią tak bardzo, że jest gotów zaryzykować dla niej życie, jeśli to konieczne.

Julek, zajęty wprawdzie przyklejaniem białych i czerwonych trójkątów do długiej tasiemki, słuchał w skupieniu toczącej się rozmowy i nie bez żalu wywnioskował z niej, że wcale nie zasłużył na rzucone przez Antka przezwisko.

–– A jak ja nie chcę zostać żołnierzem, tylko lekarzem, to nie mogę być tym, no… patriotą, proszę pani? – spytał, nie kryjąc rozczarowania.

– Ależ oczywiście, że możesz – zapewniła pani Marta. – Patriota nie musi koniecznie walczyć na wojnie. Teraz, w czasach pokoju, możemy okazywać swój szacunek dla ojczyzny w inny sposób. Na przykład lekarz, wykonując swój zawód, służy krajowi, bo dba o zdrowie jego obywateli.

–– To tak jak moja mama! Ona leczy ludziom oczy – pochwaliła się Marysia.

–– Rzeczywiście, lekarz to ważny zawód. Ale to, co powiedziałam, dotyczy tak naprawdę każdego, kto dobrze wykonuje swoją pracę. Może to być policjant, nauczyciel, artysta czy kasjer w sklepie. Na-wet wy, będąc jeszcze dziećmi, możecie zachowywać się patriotycznie. Można powiedzieć, że Polska jest naszym wspólnym domem, a Polacy – rodziną, a jak można dbać o dom i rodzinę? – spytała wychowawczyni.

–– Na przykład można sprzątać po sobie i nie bałaganić – zaproponowała nieśmiało Tereska.

–– Masz rację, Teresko – przyznała pani. – To bardzo ważne, żeby dbać o środowisko, nie zaśmiecać go i troszczyć się o nasze wspólne otoczenie.

–– I jeszcze można się starać nie psuć różnych rzeczy – dodał Antek.

 

–– Tak, Antku, trzeba korzystać z tego co wspólne w taki sposób, żeby tego nie niszczyć. Place za-baw, parki, autobusy i tramwaje, a także przedszkole, w którym teraz jesteśmy, należą do nas wszystkich. Dlatego kiedy ktoś je niszczy, wszyscy tracimy.

 

–– Proszę pani, a ja dostałam od babci taką książkę o Polsce z białym orłem na okładce – wtrąciła nagle Julia. – I tata mi ją czyta. Tam jest na przykład napisane, że najdłuższa rzeka Polski to Wisła.

że stolicą jest Warszawa, i jeszcze było coś o Krakowie… i dużo innych informacji, ale jeszcze nie wszystko pamiętam. I tata mówi, że tam są rzeczy, które każdy Polak powinien wiedzieć.

–– Twój tata ma rację, warto poznawać własny kraj oraz jego historię i kulturę – przyznała nauczycielka. – To coś, co każdy z was już teraz może zacząć robić. Zresztą częściowo robimy to razem tu, w przedszkolu. I spójrzcie, co nam się udało stworzyć.

Wycięte przez dzieci proporczyki zostały przyklejone do mocnej złotej tasiemki i tworzyły piękny biało–czerwony łańcuch. Nadszedł czas, by ozdobić nim ramy okienne. Pan Marek, przedszkolny konserwator, przyniósł drabinę i pomógł w zamocowaniu dekoracji.

–– No, no! Nieźleście się napracowali, mali patrioci! – rzekł z uznaniem, patrząc z góry na pięknie przystrojoną salę.

–– Widzicie, wywieszanie flagi w święta narodowe to dla innych znak, że ojczyzna jest dla was ważna – skomentowała pani Marta. – W ten sposób też można pokazać swój patriotyzm.

Pod koniec dnia dzieci mogły zabrać zrobione przez siebie chorągiewki do domów. Julek włożył swoją do kubeczka i postawił ją na parapecie w dużym pokoju. W czasie zabawy co jakiś czas zerkał na nią z dumą. A kiedy tata wrócił z pracy, chłopiec natychmiast pobiegł oznajmić mu z pewną siebie miną:

–– Wiesz, tato, jeśli chcesz, możesz zostać patriotą, tak jak ja. To naprawdę nic trudnego.

 

 Zadajemy dzieciom pytania:

- Co oznacza patriotyzm?

- Jak wy pokazujecie, że jesteście patriotami?

Na koniec zadajemy zagadkę:

              Może kiedyś podróżować będziesz mógł po świecie,

Tyle jest ciekawych krajów do zwiedzenia przecież.

Ale jedno miejsce domem na zawsze zostanie,

Miejsce, gdzie się urodziłeś. Jak mówimy na

 

3. Patriotyczny quiz– wybieranie zachowań patriotycznych spośród innych. Rodzic wymienia różne zachowania, zadaniem dzieci jest wybrać te (za pomocą karteczek z napisami  TAK / NIE które wskazują na zachowania patrioty.

Przykłady zachowań:

–  Znam symbole narodowe.

 

–  Potrafię zaśpiewać hymn.

 

–  Gdy słyszę hymn, tańczę.

 

–  Wybieram towary produkowane w Polsce.

 

–  Znam i zwiedzam zabytki w Polsce.

 

–  Podczas świąt narodowych wywieszam flagę.

 

–  Bawię się godłem i rysuję po nim.

 

–  Kibicuję Polskim reprezentacjom sportowym.

 

–  Uczę się o historii naszego kraju.

 

–  Zawieszam szalik z napisem Polska i godłem bałwanowi zimą.

 

Gdy dziecko zadecyduje, że zachowanie nie jest patriotyczne, wyjaśnia, dlaczego tak sądzi.

4. „Co pochodzi z Polski?” – wybieranie produktów charakterystycznych dla Polski. Rodzic podaje nazwy produktów, a dzieci mają wybrać te, które są charakterystyczne dla Polski. Dzieci swobodnie tańczą w rytm dowolnej muzyki. Gdy wyłączymy muzykę, zatrzymują się, Rodzic wymienia nazwę jakiegoś produktu, np. twaróg, oscypek, ser feta, mozzarella, kapusta kiszona, ananas, croissant, pomidor, ziemniak, ferrari, kiełbasa podwawelska. Jeśli dzieci zadecydują, że produkt jest typowo polski, robią obrót na palcach, jeśli uznają produkt za zagraniczny, kucają.

 

5. „Z czego słynie Polska?”- zadaniem dziecka jest wymienić z czego słynie jego zdaniem Polska (Rodzic wyjaśnia, że np. Francja słynie z wieży Eiffla, serów, malarzy, pisarzy; Szwajcaria – z zegarków, czekolady, Niemcy słyną z samochodów, kiełbasy).

 

6. Wykonanie zadań z KP4.11b

 

7. Sławni Polacy- porozmawiajmy z dziećmi o takich postaciach jak: Mikołaj Kopernik, Jan Paweł II, Maria Skłodowska–Curie, Julian Tuwim, Jan Brzechwa, Adam Mickiewicz, Lech Wałęsa, Fryderyk Chopin, Robert Kubica, Robert Lewandowski, Adam Ma-łysz, Kamil Stoch, Justyna Kowalczyk…

Spróbujmy zastanowić się z dzieckiem, co to znaczy wielki Polak? Czy takie określenie zależy od wzrostu? Kogo można nazwać wielkim Polakiem? Dlaczego?

 

8. Blok zajęć o emocjach – szacunek, miłość do kraju.

„Moje miejsce” – słuchanie i analiza treści utworu Dominiki Niemiec

Miejsce gdzie żyję, ten piękny zakątek świata,

miejsce, w którym każdego traktuję jak brata,

miejsce, gdzie Wisła od gór wiedzie do morza,

miejsce, gdzie na polach ścielą się łany zboża,

miejsce, gdzie w jeziorach odbija się błękit nieba,

miejsce, gdzie jest bezpiecznie, gdzie bać się nie trzeba,

miejsce dumnego orła opieką otoczone,

miejsce, którego barwy są biało–czerwone,

to miejsce kocham, dbam o nie, szanuję,

to miejsce to Polska, za jej piękno dziękuję.

 

 Pytania: O jakim miejscu była mowa w wierszu? Jakie jest to miejsce, jaka jest Polska? Jakie symbole Polski pojawiły się w wierszu? Jakimi uczuciami darzy Polskę bohater wiersza? Co znaczy kocha, szanować Polskę?

 

Kończenie zdania: Kocham Polskę za…

 

9. Słuchanie hymnu Polski. Nauka części zwrotek hymnu, zwrócenie uwagi na szczególne   zachowanie się podczas śpiewu.

 

 

07.05.2020 (Czwartek)

Temat dnia: Krajobraz Polski

 

1. „Mapa Polski” – przypomnienie wiadomości o mapie.

Dzieci opowiadają jakie informacje o Polsce można odczytać z mapy. W razie potrzeby wyjaśnijmy, że Polska to kraj, w którym z jednej strony ma morze, a z drugiej góry.

 

2. „Pejzaże” – praca z KP4.13b

- doskonalenie percepcji wzrokowej, budowanie wypowiedzi

 

3. „Polskie zwierzęta” – zabawa ruchowa utrwalająca przyporządkowywanie zwierząt danym krajobrazom.

Układamy w czterech rogach sali zdjęcia krajobrazów (góry, morze, łąka, las). Dzieci losują z worka zdjęcia zwierząt (niedźwiedź, kozica, orzeł, mewa, meduza, ryba, biedronka, motyl, konik polny, dzięcioł, lis, sarna).

Na sygnał, dzieci biegną w kierunku jednego z pejzaży. Następnie wracają i wrzucają obrazki do miski ustawionej na środku. Na kolejny sygnał znów losują obrazki i biegną w kierunku jednego z pejzaży.

 

4. Wprowadzenie litery J, j:

Proszę pokazać dzieciom jak wygląda litera J, j – pisana i drukowana, a następnie wykonać polecenia z KP4.12. Poćwiczmy przy okazji szukania elementów zaczynających się na j, podział na sylaby (wyklaskujemy sylaby). Zapytajmy o ilość sylab w wyrazie.

 

5. Praca z KP4.12 – doskonalenie zdolności grafomotorycznych, percepcji wzrokowej i słuchowej.

 

6. „J” – ozdabianie szablonu litery dowolnym materiałem.

 

7. „Łamańce” – ćwiczenie sprawności językowej.

Dzieci powtarzają znane rymowanki, np. Król Karol kupił królowej Karolinie kolorowe korale.

 

8. Zachęcam do wykonania kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych.

 

8.05.2020 (piątek)

TEMAT DNIA : PŁYNIE WISŁA, PŁYNIE

1. Na dobry początek dnia wykonajmy kilka ćwiczeń ( pozwoli to naszym dzieciom odpręży się, a także lepiej skupić uwagę na następnych czynnościach) :

Ćwiczenia w parach

2. Zachęcam do rozwiązania z dzieckiem  prostej krzyżówki:

3. "Pokaż Wisłę" - zabawa dydaktyczna z mapą przy wykorzystaniu karty pracy 13a. Dziecko wskazuje na swojej mapie Wisłę, rysuje palcem po mapie. Można zapytać dziecko: Co swoim kształtem przypomina Wisła?

4. "Legenda o Wiśle" Hanny Zdzitowieckiej - przeczytajmy dziecku tekst: 

Legenda

 -  wyjaśnijmy pare dodatkowych informacji o najdłuższej rzece , która płynie przez nasz cały kraj i w całości znajduje się na terenie Polski. Wisła bierze początek w górach, jako strumień górski. Z Baraniej Góry - jednej z gór, wypływają dwa strumienie - Biała i Czarna Wisełka. Biała Wisełka wytryska ze skały, a że jest tam stromo, płynie szybko. Natomiast Czarna Wisełka płynie dużo wolniej po czarnej ziemi, stąd jej nazwa. Gdy Biała Wisełka łączy się z Czarną, tworzą WISŁĘ. Początkowo jest ona płytka i niezbyt szeroka, dopiero gdy płynie przez Polskę, dopływają do niej różne strumienie i rzeki, a dzięki temu poszerza się i pogłębia. Płynie przez całą Polskę, by na końcu znaleźć ujście do Morza Bałtyckiego.

 

5. Doświadczenie! - potrzebujemy 2 plastikowe kubki, miskę, grubą igłę, wodę

Sprawdzimy dzisiaj dlaczego woda może płynąć szybko albo wolno.....na podstawie opowiadania o Wisełce Czarnej i Białej. Sprawdzimy, jak może zachowywać sie woda wypływająca ze skały.

Kubek to zbiornik z wodą, podobny znajduje się pod ziemią, np. pod Barania Górą. w pierwszym kubku robimy kilka dziurek w rzędzie pionowym, w drugim kilka w rzędzie poziomym. Do kubków nalewamy wody, sprawdzamy, z którego kubka woda , jak wypływa.

Kubek 1 (dziurki w pionie) - woda płynie szybko, na różne odległości

Kubek 2 ( dziurki w poziomie) - woda płynie równomiernie, spokojnie.

6. "Jak długa jest Wisła?" - zabawa matematyczna. Dajmy dziecku różnej długości sznureczki, wstążki, sznurowadła, paski itp., niech dziecko rozłoży na podłodze obok siebie i zmierzy, co jest najdłuższe, co najkrótsze, a może są dawa takiej samej długości.

7. "Statkiem po Wisle" - zabawa doskonaląca zmysł równowagi. Dziecko łączy ze sobą wszystkie eksponaty z ćwiczenia powyżej i układa je w jedą długą linię na podłodze. Następnie niech kilkaktrotnie przejdzie po lini dokładnie stawiając stopy jedna za drugą, powoli i dokładnie bez pośpiechu. Ćwiczenie najlepiej wykonać bosymi stopami. 

 

Udanej zabawy !!! Miłego weekendu !!!

 

 

TEMAT KOMPLEKSOWY: W KRAINIE MUZYKI

11.05.2020 (poniedziałek)

TEMAT DNIA: INSTRUMENTY DAWNIEJ I DZIŚ

 

1. Na dobry poczatek dnia zacznijmy od ćwiczeń gimnastycznych :

Ćwiczenia dla 5-7latków

2. "Skad pochodzą dźwięki? " - rozpoznawanie dźwięków usłyszanych instrumentów, dziecko zamyka oczy i próbuje odgadnąć jaki instrument gra.

3. "Instrumenty" - mapa skojarzeń. Dziecko wyjaśnia, co to są instrumenty, do czego służą i wymienia wszystkie, które zna.

4. "Dawne instrumenty" - opowiedzmy dziecku o najstarczym instrumencie, jakiego uzywał człowiek - własnym ciele. człowiek klaskał, tupał, wydawał różne okrzyki. Następnie wykorzystywano przedmioty codziennego użytku, tworząc z nich proste instrumenty, np.grzechotki, bębny. 

5. " Pradawny rytm" - praca z KP4, 14a ćw.1 - odczytywanie i kontynuowanie rytmów.

6. Z jakiej rodziny?  - wprowadzenie podziału instrumentów, klasyfikowanie instrumentów, praca z kartą pracy KP4, 14a  -pomocne w tym ćwiczeniu będzie obejrzenie wcześniej materiału edukacyjnego:

 - instrumenty muzyczne

7. "Ile nutek?" - praca z KP4, 14b - analiza słuchowa nazw instrumentów, przeliczanie i doskonalenie percepcji wzrokowej i słuchowej.

8. "Ile razy zagram?" - dziecko wraz z rodzicem bawi się w wystukiwanie prostych rytmów na zasadze echa. Możemy wystukiwać rytmy klaszcząc w ręc e, uderzając o kolana lub podłogę. Możemy też pokazywać dziecku sekwencje w trybie mieszanym (rece, kolana, podłoga).

Druga wersja tej zabawy jest pokazana na filmiku  - można skorzystać - Lekcja rytmiki, wystukiwanie rytmów

9. "Mój pradawny instrument" - wykonanie instrumentu z wykorzystaniem papierowych talerzy i makaronu. Wycinamy środki talerzy tak, aby zostały jedynie obręcze. Dziecko okleja kolorowym papierem obręcz a następnie przywiązujemy makaron (rurki) przewleczony przez żyłkę lub sznurek i przywiązujemy do obreczy. W ten sposób powstanie jedna z afrykańskich ozdób, a jednoczesnie instrument. dziecko porusza instrumentem, rurki makaronu uderzaja jedna o drugą i grzechoczą.

 

 

12.05.2020 (Wtorek)

Temat dnia: Muzyka współczesna.

 

1. „Gatunki muzyczne” – zapoznanie dzieci ze współczesnymi gatunkami muzycznymi, wysłuchanie i podawanie nazw różnych gatunków muzycznych.

Włączmy dzieciom utwory (z własnych zasobów) z różnych gatunków muzycznych: muzyki klasycznej, rapu, disco, rocka, jazzu itd. Dzieci starają się rozpoznać gatunki i podać ich nazwy.

 

2. „Taneczne improwizacje” – tańczenie do różnych gatunków muzycznych, określanie tempa, nastroju.

Włączamy wybrane utwory, zadaniem dzieci jest tańczenie tak, jak poprowadzi je muzyka.

Dzieci określają, jak im się tańczyło, który utwór najbardziej przypadł im do gustu. Określają nastrój i tempo muzyki.

 

3. „Rap” – prezentacja utworu z tego gatunku, poszukiwanie cech charakterystycznych

Prezentujemy dzieciom dowolny utwór rapowany. (Uwaga! Rodzic powinien go wcześniej wysłuchać w celu sprawdzenia słów). Następnie dzieci próbują podać cechy charakterystyczne tego gatunku (np. rytmiczne wypowiadanie słów do powtarzanej muzyki, zamiast śpiewu, to muzyka bardziej do słuchania niż tańczenia).

 

4. „Kosmiczne dźwięki” – rozwijanie wyobraźni podczas słuchania muzyki elektronicznej – opowieść ruchowa.

Prezentujemy dowolną muzykę techno lub elektroniczną. Dzieci leżą na dywanie z zamkniętymi oczami próbują zapamiętać co widzą w wyobraźni. Po wysłuchaniu utworu opowiadają o sowich wyobrażeniach. Proponujemy dzieciom inscenizację kosmicznej podróży. Dzieci siadają w wyimaginowanych statkach kosmicznych, zapinają pasy, odpalają silniki i startują.

Podczas podróży napotykają asteroidy, które próbują omijać.

 

5. „Rock” – wysłuchanie dowolnego utworu rockowego, wskazywanie wiodącego instrumentu.

Poprośmy dzieci, by wsłuchały się w muzykę i zastanowiły się, jaki instrument jest w tym gatunku muzycznym najważniejszy (gitara elektryczna).

 

6. Praca z KP4.15 – doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji słuchowej, przeliczanie.

 

7. Zachęcam do wykonania kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych.

 

 

13.05.2020 (środa)

TEMAT DNIA: MUZYKA KLASYCZNA

1. Muzyka klasyczna ma bardzo długą historię i niezwykle szerokie zastosowanie. Na początek zapoznajmy nasze dziecko z największym polskim kompozytorem i pianistą znanym na całym świecie  - Fryderykiem Chopinem. Żeby odbiór był łatwiejszy znalazłam specjalnie dla naszych dzieci utwory w oprawie bajkowej :

Chopin w animacji 

!!!! Polecam również przepiekny film animowano fabularny dla dzieci ( i nie tylko!!!!) z muzyką Chopina w wykoniu światowej sławy chińskiego pianisty LANG LANGA ,laureata znanego na całym świecie Konkursu Chopinowskiego (który jako ciekawostka dodam, w tym roku po raz pierwszy w historii nie odbędzie się z powodu Covid-19) 

trailer do filmu "LATAJĄCA MASZYNA"

trailer Latająca maszyna

2. "Żywe instrumenty" - zabawa plastyczna rozwijająca wyobraźnię. Narysujmy lub wydrukujmy dziecku kontury paru instrumentów muzycznych, dziecko niech zastanowi się ,co mu przypomina dany instrument, a następnie dorysuje do niego takie elementy, żeby można było odgadnąć, w co został zamieniony.

3. "Koncert" - wykonanie kart pracy z KP4, 16a i 16b - doskonalenie zdolnosci grafomotorycznych, zabawy matematyczne, poszerzanie słownika o nowe słownictwo muzyczne. Pytania pomocnicze:

 - czym jest orkiestra?

 - kto gra w orkiestrze?

 - jak nazywa się miejsce , gdzie odbywają się takie koncerty? (filharmonia)

 - kto kieruje orkiestrą?

 - co trzyma w dłoni dyrygent? (batuta)

 - jaki strój obowiązuje na koncercie muzyka?

 - jak należy ubrać się na koncert do filharmonii?

 - jak należy sie zachowywać na koncercie w filharmonii?

4. Na koniec proponuję przypomnienie piosenki i zabawę z pokazywaniem : "Jestem muzykantem"

 

14.05.2020(czwartek)

Temat dnia: Muzyka relaksacyjna

1. ,, Po co nam muzyka?” – burza mózgów, doskonalenie myślenia przyczynowo – skutkowego. Włączmy dzieciom fragmenty różnej muzyki(z własnych zasobów), a dzieci decydują, do czego mogłaby być dobra(np. muzyka relaksacyjna, muzyka elektroniczna, rock and roll).

 

2. ,,Namalujmy muzykę!” – malowanie dziesięcioma palcami do muzyki(muzyka z gatunku heavy metal). Rozkładamy na podłodze duży arkusz papieru( co najmniej A3). Dzieci swobodnie malują farbami, wykorzystując wszystkie palce i całe dłonie – ilustrują muzykę.

 

3. ,, Muzyka łagodzi obyczaje” – rozmowa z dziećmi. Zapytajmy dzieci, co oznacza to powiedzenie, poprośmy o podanie przykładów sytuacji.

 

 

4. Wprowadzenie litery H, h

Zaaranżowanie sytuacji, w której pojawi się wyraz podstawowy, np. zadajemy dzieciom pytanie: Gdy słuchacie muzyki relaksacyjnej, zamykacie oczy i gdzie się przenosicie?. Mówimy, że np. przenosimy się na egzotyczną wyspę, leżymy w hamaku i słuchamy muzyki. Pytamy: Co to jest hamak?; - wydzielenie jednej głoski w słowie ,,hamak”, by utożsamić ją później z wprowadzoną literą.

Proszę pokazać dziecku jak wygląda litera H, h pisana i drukowana. Poćwiczmy przy okazji szukania elementów zaczynających się na h, podział na sylaby( wyklaskujemy sylaby), zapytajmy o ilość sylab w wyrazie.

 

5. Praca z KP4.17a – doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej.

6. Praca z KP4.17b – doskonalenie percepcji słuchowej, koordynacji wzrokowo – ruchowej, ćwiczenia w czytaniu.

7. Zachęcam do wykonania kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych.

 

15.05.2020 (piatek)

TEMAT DNIA: GDZIE SŁYCHAĆ MUZYKĘ?

1.„Gdzie można usłyszeć muzykę?” – mapa myśli, dziecko podaje swoje propozycje (miejsc typowych i nietypowych). W razie potrzeby  zadajemy dodatkowe pytania, np. Jak nazywa się specjalne miejsce, gdzie można słuchać koncertów muzyki klasycznej? (filharmonia) Gdzie odbywają się przedstawienia, w których głównie słychać muzykę klasyczną i śpiew? (opera) . Podsuwamy również następujące propozycje: kościoły, szkoły muzyczne, internet , koncerty plenerowe itd.

2.„Śpiewamy jak w operze” – prezentacja utworu z opery

https://www.youtube.com/watch?v=IMY5PCCjdlE

Zadaniem dziecka jest zabawa w mima i bezdźwięczne naśladowanie śpiewu operowego.

3.Praca z KP4.18 – doskonalenie koordynacji wzrokowo–ruchowej, percepcji słuchowej i wzrokowej, zdolności grafomotorycznych, dekodowanie, łączenie dźwięku z ilustracją

4. „Jak zapisać muzykę?” – burza mózgów, zapoznanie dzieci z nutami i pięciolinią. Zadajemy pytanie: Czy da się zapisać muzykę wyjaśniamy , że muzykę zapisuje się za pomocą nut i linii.

5.„Co to za linie?” – zapoznanie z pięciolinią, przeliczanie linii. rysujemy na kartce duży rysunek pięciolinii,  wspólnie   z dzieckiem przeliczajmy linie (od dołu). Następnie rozdajemy pięć kartoników z zapisanymi liczbami od 1 do 5. Prosimy, by dziecko dopasowało do pięciolinii liczby.

6.„Nutki” – dziecko otrzymuje po kilka karteczek z nutami (np. ósemkami). Ustawia je na pięciolinii wg instrukcji Rodzica , np. pierwsza na trzeciej linii, druga na piątej linii, trzecia pod drugą linią.

7.Blok zajęć o emocjach – trema.

„Jakie to uczucie?” – zagadka:

Dopada cię to chwilę przed występem na scenie,

gdy śpiewasz, grasz na instrumencie lub gdy masz przedstawienie.

Czujesz niepokój przed tym przedsięwzięciem,

choć wiesz, że czeka cię miłe przyjęcie.

Gdy ktoś na ciebie patrzy, gdy oglądać cię chce,

to nieprzyjemne uczucie właśnie ogarnia cię. (trema)

8.„Trema” – dyskusja. Co to jest trema? Jakie to uczucie? Kiedy można odczuwać tremę? Co się z nami dzieje gdy czujemy tremę? Czy  kiedyś odczuwałeś tremę? W jakiej to było sytuacji? Czy było to przyjemne uczucie? Czy tremę można przezwyciężyć? Kiedy to uczucie mija?

9.„Stremowana orkiestra” – zabawa muzyczna. Dajmy dziecku różne instrumenty (mozna wykorzystać zrobione w domu, zabawki lub prawdziwe jeśli posiadamy). Opowiadamy dziecku, że czasem stres związany z tremą ma negatywny wpływ na występ. Jeśli np. muzycy w orkiestrze są zbyt stremowani, to mogą się zagapić, źle grać, nie patrząc na ruchy dyrygenta. Za to, gdy muzycy są spokojni, niestremowani, to grają jak jedno ciało, zgodnie z rytmem wyznaczanym przez dyrygenta, a ich muzyka jest piękna. Proponujemy zabawę w orkiestrę. Rodzic wciela się w rolę dyrygenta i bierze do ręki batutę. Pokazuje za pomocą batuty prosty rytm, do którego dziecko gra na dostepnym instrumencie. Ustala także gest (uniesiona dłoń), który wyznacza koniec gry. Gdy podczas grania usłyszą wypowiedziane przez dyrygenta hasło: stremowana orkiestra – przestają grać zgodnie z rytmem wyznaczonym przez dyrygenta. Zabawę powtarzamy kilka razy, zmieniając dyrygenta.

10. „Radzimy sobie z tremą” – ćwiczenie oddechowe. Wytłumaczmy dziecku, że jednym z dobrych sposobów na poradzenie sobie z odczuwaną tremą, niepokojem, zdenerwowaniem są ćwiczenia oddechowe. Proponujemy im nauczenie się ćwiczeń oddechowych w oparciu o wierszyk motywacyjny. Rodzic  recytuje wiersz, a dziecko wykonują ćwiczenie z zamkniętymi oczami, koncentrując się na własnym oddechu:

Wiem, że to potrafię, wszystko mi się uda.

Stoję mocno na dwóch nogach, ręce trzymam na udach.

Biorę głęboki wdech nosem, ręce unoszę do góry.

Wypuszczam ustami powietrze, znikają zwątpienia chmury.

I jeszcze raz wdech nosem i buzią wydech robię.

Rozluźniam się, czuję się lekko, mam już wiarę w sobie.

 

 

TEMAT KOMPLEKSOWY: WRAŻENIA I UCZUCIA

18.05.2020 (poniedziałek)

TEMAT DNIA: EMOCJE - CO TO TAKIEGO?

 

1. Na dobry początek dnia proponuję znaleźć w domu piłkę ( najlepiej gumową) i poćwiczyć trochę. Tym razem trening bardziej męski ( coś dla naszych chłopaków).......Trening z piłką

2. "Emocje" - diagram, doskonalenie głoskowania. Przeczytajmy dziecku zagadki i po uzyskaniu odpowiedzi wpiszmy do krzyżówki ( dziecko podaje nam każdą kolejną głoskę a nastepnie razem uzupełniamy diagram wpisując w kratki litery). Możemy przy okazji utrwalić z dzieckiem słówka w języku angielskim:

1. Służy do mierzenia czasu. Po angielsku: clock

2. Budynek, w którym mieszkamy. Po angielsku: house

3. Żółty owad w czarne paski. Po angielsku: bee

4. Następuje po dniu. Po angielsku: night

5. Polska to nasz...... Po angielsku: country

6. Kolorowe do rysowania. Po angielsku: crayons

Jakie hasło powstało? Co oznacza? Jakie znasz emocje? - te pytania zadajmy naszemu dziecku, zapiszmy wszystkie odpowiedzi. Zapraszam do obejrzenia programu o różnego rodzaju emocjach:

Ubu i emocje

Wypiszmy na kartce wszystkie rodzaje emocji: niech dziecko podzieli na sylaby podawane słowo a następnie wyodrębni pierwszą głoskę.

3. "Zgadnij" - odgadywanie emocji jedynie po mimice.....Raz, dwa, trzy,...minę pokaż Ty! pobawmy się w tą zabawę razem z dzieckiem naprzemiennie.

4. "Emocje na twarzy" - zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem kart pracy 19a, 19b.

5. Dla chetnych piosenki do wyboru: "Nasze emocje", "Trenujemy uśmiechanie"

6. "Emocjonalny portret" - zabawa plastyczna. Narysujmy razem z dzieckiem kontury twarzy (można przygotować kilka), następnie zapiszmy na kartkach wcześniej podane przez dziecko nazwy emocji, odwróćmy i przemieszajmy - nastepnie dziecko losuje jedną i po odczytaniu stara się narysować na twarzy wylosowaną emocję. Można zrobić wiele prac, w zalezności od tego, jak chętnie będzie do tego podchodziło dziecko ( to jest nauka przez zabawę, starajmy się nagradzać dziecko dobrym słowem za każde podjęte działanie; zachęcajmy do rysowania, unikajmy poprawiania i strofowania - zabawy plastyczne mają sprawiać radość). Starajmy się jednocześnie zwrócić uwage na szczegóły, utrwalimy w ten sposób cześci twarzy.

7. "Moje emocje" - malowanie farbami (pedzlem lub palcami) podczas słuchania muzyki klasycznej. Przygotujmy sobie farby i kartkę do malowania, następnie włączmy muzykę i poprośmy dziecko, aby malowało to, z czym kojarzy mu się muzyka, niech dziecko wyrazi kolorami emocje, jakie towarzyszą mu podczas słuchanie tego utworu:

Sonata księżycowa Ludwig van Beethoven

8. "Silny i słaby" - zabawy w parach według metody W. Sherborne. Skorzystajmy z propozycji : Przepychanki, siłowanki

9. Zabawy relaksacyjne: włączmy muzykę relaksacyjną i poprośmy dziecko aby sie położyło na brzuchu, następnie wykonajmy delikatny masażyk relaksacyjny na plecach dziecka, pomasujmy jego ręce i nogi, połaskoczmy po szyji, lekko ostukajmy plecy, poszczypmy delikatnie nogi i ręce, pogłaszczmy po twarzy.

 

 

 

19.05.2020(wtorek)

Temat dnia: Jakie emocje przeżywają przedszkolaki?

 

1. Przedszkolne emocje – praca z KP4.20b, rozpoznawanie emocji innych na podstawie opowieści i ilustracji, dostrzeganie związków przyczynowo – skutkowych. Opowiadamy historyjkę na podstawie ilustracji z KP4.20b, w każdym przypadku wypowiadamy zdanie: Wtedy czuła… Zadaniem dzieci jest dokończenie zdania nazwą emocji. Następnie dzieci dopasowują buźki z emocjami do rysunków.

 

2. Zły humorek – wysłuchanie wiersza Doroty Gellner, swobodne wypowiedzi dzieci.

Zły humorek

Dorota Gellner

 

Jestem dzisiaj zła jak osa!

Gniew mam w oczach i we włosach!

Gniew wyłazi mi uszami

I rozmawiać nie chcę z wami!

A dlaczego?

Nie wiem sama,

Nie wie tata, nie wie mama…

Tupię nogą, drzwiami trzaskam.

I pod włos kocura głaskam.

Jak tupnęłam lewą nogą,

Nadepnęłam psu na ogon.

Nawet go nie przeprosiłam,

taka zła okropnie byłam.

Mysz wyjrzała z mysiej nory:

- Co to znowu za humory?

Zawołałam: - Moja sprawa!

Jesteś chyba zbyt ciekawa.

Potrąciłam stół i krzesło,

Co mam zrobić, by mi przeszło?!

Wyszłam z domu na podwórze,

Wpakowałam się w kałużę.

Widać, że mi gniew nie służy,

Skoro wpadłam do kałuży.

Siedzę w błocie, patrzę wkoło,

Wcale nie jest mi wesoło…

Nagle co to?

Ktoś przystaje.

Patrzcie! Rękę mi podaje!

To ktoś mały, tam ktoś duży –

Wyciągają mnie z kałuży.

Przyszedł pies i siadł koło mnie,

Kocur się przytulił do mnie,

Mysz podała mi chusteczkę:

- Pobrudziłaś się troszeczkę!

Widzę, że się pobrudziłam,

 ale za to gniew zgubiłam.

Pewnie w błocie gdzieś została.

Nie będę jej szukała!

 

Po przeczytaniu wiersza zadajemy dzieciom pytania:

- Co czuła dziewczynka?

- Z jakiego powodu czuła gniew?

- Jak się zachowywała?

- Co znaczy być złym, a co złościć się/być zezłoszczonym?

- Czy to oznacza to samo?

 

3. ,, Moje emocje” – rozpoznawanie własnych emocji i podawanie ich nazw. Czytamy dzieciom zdania opisujące różne zdarzenia. Dzieci mówią, jakie emocje poczułyby w takiej sytuacji. ( Podkreślmy, że chodzi o ich emocje i że każdy ma prawo czuć coś innego, nie ma jednej dobrej odpowiedzi). Dzieci wybierają emocje(radość, strach, gniew, smutek, zdziwienie, wstyd), które wcześniej rozłóżmy na dywanie.

Przykładowe zdania:

- Ktoś zepsuł moją zabawkę.

- Mama mnie pochwaliła.

- Idę do dentysty.

- Biegnie do mnie duży pies.

- Mam dziś urodziny.

- Przyjechała ciocia, której dawno nie widziałem/widziałam.

- Pierwszy raz jadę na wycieczkę bez rodziców.

- Wylał mi się sok.

- Dostałem/dostałam prezent od kolegi bez okazji.

- Występuję na przedstawieniu z okazji Dnia Matki.

- Jestem na placu zabaw, gdzie jest mnóstwo dzieci, których nie znam.

 

4. Praca z KP4.20a – doskonalenie umiejętności nazywania uczuć, rozwój zdolności grafomotorycznych i kreatywności, budowanie wypowiedzi.

5. Zachęcam do wykonania kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych.

 

20.02.2020 (środa)

TEMAT DNIA: SKĄD SIĘ BIORĄ ŁZY?

1. „Gdy mi smutno, gdy mi źle”– giełda pomysłów. Dzieci dzielą się pomysłami, co można zrobić, gdy jest się smutnym.

2. „Poprawiacz nastroju” – praca techniczna z wykorzystaniem różnorodnych materiałów. Przygotowujemy dostępne w domu materiały np.: kolorowe kartki z bloku technicznego oraz różnorodne materiały, np. rolki po papierze toaletowym, słomki, patyki, brokat, farby, plastelina, kleje, kawałki krepiny, skrawki materiałów. Zadaniem dzieci jest stworzenie czegoś, co poprawia humor. Nie określamy, że musi to być praca płaska albo przestrzenna, czy ma to być maszyna, czy czarodziejski przedmiot – dziecko ma swobodę wyboru. Zadanie rozbudza twórcze myślenie i kreatywność. Po skończonej pracy dziecko opowiada, w jaki sposób polepszają one humor.

3. „Matematyczne dylematy” – dzielenie po ileś, dzielenie po równo. Rodzic  rozkłada przed sobą stos kół (wyciętych z papieru) i wyjaśnia, że to ciasteczka, które się pieką.  Ustawia przed dzieckiem kilka  pluszaków i prosi dziecko, by rozdało sprawiedliwie ciasteczka. Kółek należy przygotować tyle, by  okazało się, że jest ich więcej niż po jednym dla każdego, ale mniej niż po dwa. Dzieci próbują rozwiązać sytuację problemową. (Uwaga! Jest wiele rozwiązań – rozdać tylko po jednym, znaleźć jakiś klucz, komu dać dwa, podzielić część ciastek na pół itd.).

4. „Co się ze mną dzieje?” – próba odpowiedzi na pytanie, co się dzieje w naszym organizmie, gdy jest nam smutno. Dzieci próbują określić, co się dzieje z ich ciałem. Mówią np. Czuję coś w gardle, Jest mi zimno / gorąco, trzęsę się, trzęsie mi się broda, płyną mi łzy, pojawia się katar.

5. „Łzy” – swobodne wypowiedzi dzieci na temat tego, po co są łzy i skąd się biorą.

Informacja: Łzy to substancja nawilżająca i oczyszczającą, która chroni oko przed zarazkami. Łzy składają się głównie z wody, niewielkiej ilości soli oraz substancji bakteriobójczych. Bez niej gałki oczne stałyby się łatwym wejściem do naszego organizmu dla groźnych bakterii. Nad oczami znajdują się dwa gruczoły, które nieustannie produkują łzy. Stamtąd łzy spływają kanalikami, a ich nadmiar jest odprowadzany do nosa. Dlatego gdy płaczemy, musimy wydmuchać nos. Gdy oko zostaje podrażnione, łez jest tak dużo, że kanaliki nie nadążają ich odprowadzać. Oczy łzawią, na co nie mamy żadnego wpływu. Więcej łez jest produkowanych również wtedy, gdy przeżywamy silne emocje, np. smutek, radość. Łzy pojawiają się na skutek tego, co czujemy, albo są wynikiem naszych myśli czy wspomnień. Płacz jest nam czasem bardzo potrzebny, działa pozytywnie na organizm: obniża ciśnienie krwi, dotlenia mózg, powoduje spadek napięcia emocjonalnego. Niektórzy uważają płacz za oznakę słabości, inni doceniają wrażliwość płaczących.

6. „Chłopaki nie płaczą” – przełamywanie stereotypów, próba wyjaśnienia, skąd się wzięło takie powiedzenie i czy jest prawdziwe, rozmowa.

 

21.05.2020(czwartek)

Temat dnia: Jak radzić sobie z emocjami

 

1. ,, Strach ma wielkie oczy”- rozmowa i próba wyjaśnienia, co oznacza to powiedzenie.

 

2. Wiersz Joanny Papuzińskiej pt. ,, Czarna jama”

Czarna jama

Joanna Papuzińska

 

Nie wie tata ani mama,

Że jest w domu czarna jama…

Czarna, czarna, czarna dziura

Bardzo

straszna i ponura.

Gdy w pokoju jestem sam

Lub gdy w nocy się obudzę,

To się boję spojrzeć tam.

Tam jest chyba mokro, ślisko

Jakby przeszło ślimaczysko…

Musi żyć tam wstrętne zwierzę,

co ma skołtunione pierze,

i do łóżka mi się wepchnie!

To jest gęba rozdziawiona,

Wilczym zębem obrębiona,

Coś w niej skrzeknie, chrypnie, wrzaśnie

I ta gęba się zatrzaśnie…

Łaaa!

Ojej, tato, ojej, mamo,

Uratujcie mnie przed jamą!

Nie zamykaj, mamo drzwi,

Bo jest bardzo straszno mi.

A w dodatku w tamtej jamie

Coś tak jakby mruga na mnie,

Że mam przyjść…

Może tkwi tam mała bieda,

Która rady sobie nie da?

Którą trzeba poratować?

Może leżą skarby skrzacie?

Więc podczołgam się jak kot.

Ja – odważny, ja – zuchwalec

Wetknę w jamę jeden palec.

I wetknąłem aż po gardło,

Ale nic mnie nie pożarło.

Więc za palcem wlazłem cały.

Wlazłem cały!

No i już.

Jaki tu mięciutki kurz…

Chyba będę miał tu dom.

Chyba to jest pyszna nora,

nie za duża, lecz dość spora.

Latareczkę małą mam.

Nie ma

w domu

żadnych jam!

 

3. Pytania pomocnicze do wiersza:

- Co czuł chłopiec i dlaczego?

- Czego się bał?

- O co prosił rodziców?

- Jak się zakończył wiersz?

- Co się stało?

-Jaki znalazł sposób na pozbycie się lęku?

-Co mu pomogło?

- Dlaczego boimy się ciemności?

4. ,, Mój strach”- praca plastyczna. Dzieci rysują węglem na białej kartce lub białą kredą na ciemnej to, czego się boją.

 

5. ,, Dobre i złe”- klasyfikowanie sposobów radzenia sobie ze złością na dobre i złe.

Odczytujemy pomysły dzieci i wspólnie ustalamy, czy dane rozwiązanie jest pozytywne, czy negatywne. Przykładowe propozycje:

- Mówię brzydkie słowa.

- Szczypię kogoś.

- Rzucam zabawkami.

- Uderzam sam/ sama siebie.

- Czytam na osobności.

- Układam puzzle.

- Pcham ścianę.

- Maluję gniew, gniotę kartkę, rwę i zapominam.

- Zamykam oczy i liczę do 10.

- Tańczę lub biegam.

- Tupię jak słoń.

- Przytulam misia.

- Rozmawiam z panią nauczycielką.

 

6. Praca z KP4.21a – doskonalenie umiejętności dostrzegania pozytywnych i negatywnych sposobów wyrażania uczuć, rozwijanie zdolności grafomotorycznych.

 

7. Blok zajęć o emocjach – gniew.

 Gniew Gniewka

Dominika Niemiec

 

Spytał raz Gniewko mamę, jak to bywa z gniewem,

a mama mu odpowiedziała zwyczajnie: - Synku, sama nie wiem…

- Jak to? – rozwrzeszczał się Gniewko. – Ja ci wcale nie wierzę!

I ze złości zaraz potłukę wszystkie talerze!

Mama cierpliwie tłumaczy: - Tylko spokój nas może uratować,

a talerze zamiast tłuc, pomóż mi do szafki schować.

Uspokój się, bardzo cię proszę, a tak się stanie być może,

że twój gniew, jak się pojawił, tak zniknie, uśmiech ci w tym dopomoże.

Czas zmienić tę minę gniewną, marsowy grymas zdjąć z twarzy.

Niech ,, gniew” się schowa w twym imieniu, bo mi się spokój marzy.

 

8. Pytania pomocnicze do wiersza:

- Kto był bohaterem wiersza?

- O co Gniewko spytał mamę?

- Jak czuł się Gniewko, gdy usłyszał odpowiedź mamy?

- Jak zareagowała mama na gnie synka?

- Jak wyglądał Gniewko, gdy czuł gniew?

- Co miało pomóc Gniewkowi?

- Gdzie miał się schować jego gniew?

- O czym marzyła mama?

 

9. ,, Zagniewana mina”- rysowanie w piasku.

Dzieci otrzymują tacę z piaskiem. Ich zadaniem jest narysowanie zagniewanej miny, którą miał Gniewko, gdy się zezłościł. Następnie rysują wizerunek spokojnego, uśmiechniętego Gniewka. Dzieci wykonują rysunki najpierw palcem, następnie długim patyczkiem.

 

22.05.2020 (piątek)

TEMAT DNIA: WCZUWAMY SIĘ W EMOCJE INNYCH

 

1. "Co czuł bohater?" - określanie uczuć bohaterów bajek i innych historii znanych dzieciom. Wybierzmy kilka zanych nam bohaterów z bajek i przypomnijmy dziecku sytuacje w jakich się znaleźli, następnie zapytajmy, co mógł wtedy czuć bohater. 

2. "Diagram" - doskonalenie umiejętności głoskowania. rysujemy na kartce kratki do diagramu i czyatmy dziecku pytania, następnie razem z dzieckiem dzielimy wyrazy stanowiace odpowiedź na sylaby i głoski a potem zapiisujemy w kratkach.

1. Uczucia: smutek, radość , gniew, strach, zaskoczenie, wstyd to inaczej.....

2. Emocja przeciwna do radości to....

3. Gdy coś nas boli, jets nam smutno, to może pojawić się ..... czyli łzy.

4. Odczuwamy ja , gdy np. wygramy

5. Mówi się, że ma wielkie oczy.

6. Pojawia się na naszej twarzy, gdy jesteśmy weseli.

7. Czujemy ją wtedy, gdy cos się dzieje niespodziewanie.

 "Empatia" - wyjasnienie pojęcia. Wyjaśniamy dziecku, że jest to umiejętność zauważania, rozpoznania i współodczuwania emocji drugiej osoby, np. gdy jest nam smutno bo komuś przydarzyło sie coś smutnego.

3. "Komiks" - praca z kartą KP4.21b, ćwiczenia w czytaniu.

4. "Ile jest wyrazów w zdaniu?" - zabawa doskonaląca percepcję słuchową. Wypowiadamy powoli zdanie, a dziecko ma za zadanie policzyć wyrazy i podać właściwą odpowiedź.

 

 

25.05.2020 (poniedziałek)

TEMAT KOMPLAKSOWY: ŚWIĘTO MAMY I TATY
TEMAT DNIA: MOJA MAMA

1. Dzisiaj nietypowo zaczniemy na początek od nauki tańca dla mamy na jutrzejsze święto:

ABBA - Mamma Mia

Zachęcam wszystkich moich chłopców i dziewczynki do nauki i zaprezentowania jutro swoim mamom w formie występu z okazji DNIA MATKI.

2. "Moja MAMA" - portret i opis mamy  - praca w kartach z KP4.22

3. "Moja mama" - doskonalenie umiejetnosci wypowiadania się, technika niedokończonych zdań. Zaczynamy wypowiedź:

Moja mama jest....., Moja mama lubi najbardziej...., Moja mam nie lub gdy......., Ulubionym kolorem mamy jest......, Z mamą lubie najbardziej....., Kocham mame za.........,  a dziecko kończy zdanie. 

4. "Całusy dla mamy" - wykonanie kartki na Dzień Matki. Smarujemy dziecku usta np. nutelą i odbijamy na złożonej kartce najlepiej kolorowej , ozdobnym papierze. Nastepnie z dostępnych nam kolorowych gazet, papierów , pomagamy dziecku narysować kształt serca i następnie wyciąć. Po wycięciu przez dziecko, prosimy aby przykleiło tak jakby serca wylatywały z ust , jak pocałunki. W środku kartki dziecko rysuje kwiaty, serca, lub pisze z pomocą dorosłego proste życzenia np. STO LAT.

5. Piosenki dla MAMY: (do wyboru)

Jesteś mamo skarbem mym

Kocham Cię

W zieleni łąka majowa

 

Drodzy Rodzice, jeszcze nie wszyscy odebrali pościel i książki z szatni - bardzo prosimy o obiór rzeczy w godzinach pracy przedszkola, ponieważ będzie przeprowadzana

dezynfekcja pomieszczeń.

 

 

 

26.05.2020 (Wtorek)

Temat dnia: Mój tata

 

1. Wesoły tata – praca z wierszem Piotra Pollaka

 Wesoły tata

Piotr Pollak

 

Mój tata jest niepoważny,

Ciągle się ze mnie śmieje.

Kiedy ja mówię:

- Wciąż rosnę!

On mówi:

- Skąd, ty malejesz!

Nie lubisz kaszy na mleku,

Zostawiasz ser i warzywa,

więc wcale nie rośniesz, nie tyjesz,

tylko wciąż ciebie ubywa!

Staniesz się taki malutki,

Że w krasnoludka się zmienisz,

będziesz się kąpać w akwarium

i drzemać w mojej kieszeni.

Nie pójdziesz na spacer z pieskiem,

Tylko z chomikiem lub myszką.

Ja na to:

- Dobrze, tato,

Jutro na obiad zjem wszystko.

Ale ty razem ze mną

Chrup marchew i sałatę,

bo jak się zmienię w zająca,

chcę mieć zająca – tatę.

 

2. Po przeczytaniu wiersza, zadajmy dzieciom pytania:

- O czym był wiersz?

- Kto wystąpił w wierszu?

- Z czego śmiał się tata chłopca?

- Dlaczego chłopiec chciał, żeby tata jadł z nim marchew i sałatę?

- W czym chcecie naśladować swojego tatę?

 

3. Praca z KP4.23- doskonalenie umiejętności opisu i zdolności grafomotorycznych, budowanie wypowiedzi.

 

4. ,, Zawody tatusiów”-  opowiadanie o zawodach wykonywanych przez ojców, rysowanie taty przy pracy.

 

5. ,, Tata w pracy” – rysowanie przez dzieci własnego taty przy pracy. Rozmowa na temat wykonywanych zawodów.

 

6. Zachęcam do wykonania kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych.

 

27.05.2020 (środa)

TEMAT DNIA: MOI RODZICE

1. „Moi rodzice to superbohaterowie, ponieważ…” – technika niedokończonych zdań, doskonalenie umiejętności wypowiadania się na temat własnej rodziny, kształtowanie wrażliwości. Rodzic pyta dzieci:
- Czy rodzice zawsze zachowują się jak superbohaterowie?
- Czy popełniają błędy?
- Jakie?
- Czy

2. „Mama ma zmartwienie” – praca z wierszem Danuty Wawiłow, uwrażliwienie na emocje innych, rozmowy na temat emocji osób dorosłych.

Mama usiadła przy oknie.
Mama ma oczy mokre.
Mama milczy i patrzy w ziemię.
Pewnie ma jakieś zmartwienie...

Zrobiłam dla Niej teatrzyk,
A Ona wcale nie patrzy...
Przyniosłam w złotku orzecha,
A Ona się nie uśmiecha...

Usiądę sobie przy Mamie.
Obejmę Mamę rękami
I tak jej powiem na uszko:
"Mamusiu, moje Jabłuszko!
Mamusiu, moje Słoneczko!"
Mama uśmiechnie się do mnie
I powie: "Moja córeczko!"

Po przeczytaniu wiersza zadajemy dziecku pytania:
- Kto wystąpił w wierszu?
- W jakim nastroju była mama dziewczynki?
-  Co próbowała zrobić dziewczynka?
- Jak pomogła mamie?
- W jaki sposób można jeszcze wtedy pomóc?
- Jak ty pomagasz swoim rodzicom?

 3. Blok zajęć o emocjach – miłość.

 „Kocham mamę i tatę” – rozmowa z dzieckiem o miłości, którą darzy rodziców. Pytamy: - Jakie to jest uczucie?
- Za co kochacie rodziców?
- Czy rodzice odwzajemniają wasza miłość?

4. „Kocham mamę tak bardzo jak…” – ćwiczenie logicznego myślenia. Kończenie zdań:
- Kocham mamę tak bardzo jak… (np. niedźwiedź miód, lato słońce).
 Dzieci muszą wymyślić logiczne zakończenie zdania (uchwycić w nim związek logiczny dwóch rzeczowników).

5. „Rodzic – superbohater” – praca plastyczna z użyciem zdjęć rodziców, doskonalenie sprawności manualnej. Dzieci dostają szablony superbohaterów do pokolorowania. Szablony nie mają głów. Zadaniem dzieci jest pokolorować szablon oraz umieścić w pustym miejscu zdjęcie głowy rodzica.  Dzieci mogą też narysować samodzielnie Rodzica- superbohatera.

6. W ramach poprawienia zdolności myślowych i koncentracji polecam dzisiaj skorzystanie z pięknie zapowiadającej się pogody i zapraszam na rower, hulajnogę, rolki czy po prostu zwykła spacer .....pamiętając o zachowaniu dystansu społecznego.

 

28.05.2020(czwartek)

Temat dnia: Nietypowe rodziny

 

1. ,, Jeż” – czytanie fragmentów bajki Katarzyny Kotowskiej pod tym samym tytułem.

 

,, Jeż” (fragmenty)

Katarzyna Kotowska

 

Pewnego dnia Kobieta wyszła przed dom i ze zdziwieniem spostrzegła, ze coś dziwnego stało się ze wszystkimi kolorami. Żółty był mniej słoneczny niż zwykle, czerwony mniej ognisty, zielony stracił swą soczystość, a niebieski poszarzał.

- Mężu, zobacz, co się stało! – zawołała Kobieta. (…)

Kobieta i Mężczyzna nie wiedzieli, co się stało, i nie umieli nic na to poradzić, a tymczasem ich świat tracił barwy i smutniał coraz bardziej, a oni też smutnieli coraz bardziej nie mieli dziecka, chociaż tak za nimi tęsknili.

Wreszcie pewnego wiosennego dnia, mimo że słonce świeciło bardzo mocno, w ich ogrodzie znikły ostatnie wspomnienia kolorów i niepodzielnie zapanowała szczerosmutna szarość. Wtedy Kobieta i Mężczyzna zrozumieli – ich dziecko urodziło się całkiem innym rodzicom.

Kobieta płakała i miała całą twarz mokrą od łez. I Mężczyzna płakał, chociaż jego łez nie było widać, bo płakała jego dusza.

Wreszcie Mężczyzna powiedział:

- Chociaż nie urodziliśmy naszego dziecka, musimy je odnaleźć!

Słyszeli bowiem, że jeśli jakimś rodzicom urodzi się obce dziecko, oddają je na wychowanie do Domu Dzieci i tam prawdziwi rodzice mogą je odnaleźć. (…)

I wtedy przyprowadzono chłopczyka.

Kiedy Kobieta i Mężczyzna go ujrzeli, zdziwili się i przestraszyli – mały Chłopiec o niebieskich oczach miał całe ciało pokryte kolcami jak jeż. Pomyśleli, że znowu zaszła jakaś straszna pomyłka, bo to na pewno nie było ich dziecko – nie mogli przecież mieć synka jeża. (…)

Jesienią zbierali grzyby. Piotruś bawił się jarzębiną i kasztanami. Przez całe noce Mama musiała trzymać go za rękę. Któregoś dnia zapytał ją:

- A u kogo ja byłem w brzuchu?

- Nie u mnie – odpowiedziała. – Miałeś wtedy inną mamę. Na szczęście teraz jesteś z nami.

- Czy płakałaś, jak mnie nie było?

- Tak, bardzo płakałam. Tata też płakał. Ale teraz się cieszymy, bo jesteś z nami.

Tego dnia znikło wiele kolców. (…)

2. Po przeczytaniu tekstu zadajmy dzieciom pytania:

- O czym była ta historia?

- Dlaczego ogród poszarzał?

- Za czym tęsknili kobieta i mężczyzna?

- Czy kobieta, która stała się mamą chłopczyka, nosiła go w brzuchu?

- Co oznacza termin ,, adopcja”?

- Jak sądzicie, dlaczego chłopiec na początku miał kolce?

- Dlaczego potem zniknęły?

- Jak czuł się chłopiec u nowej rodziny?

- Dlaczego dzieci trafiają do domu dziecka?

- Jak można pomóc dzieciom z domu dziecka?

 

3. ,, Moja rodzina” – doskonalenie umiejętności przeliczania, porównywania liczb. Poszerzenie słownika o nazwy członków rodziny. Uwrażliwienie dzieci na sytuację innych osób.

Pytamy dzieci: Ilu członków liczy nasza rodzina? Dziecko zapisuje odpowiednią liczbę na kartce. Przeprowadzamy z dziećmi rozmowę o osobach, które wchodzą w skład ich najbliższej rodziny. Zwróćmy uwagę, że nie wszystkie dzieci muszą mieć i mamę i tatę, niektóre są wychowywane tylko przez jednego rodzica albo przez dziadków. Powiedzmy dzieciom także o rodzinach patchworkowych, w których rodzice mają nowych partnerów. Dzieci powinny czuć, że żaden model rodziny nie jest gorszy od innych, że w każdej mogą panować ciepło i miłość.

 

4. Praca z KP4.2a – doskonalenie umiejętności grafomotorycznych i przeliczania.

 

5. Zachęcam do wykonania kilku dowolnych ćwiczeń gimnastycznych.

 

29.05.2020 (piatek)

TEMAT DNIA: SERCE NA DŁONI

 

1. " Czerwony jak ....serce" - zabawa językowa. Można wykorzystać do tej zabawy piłkę i pocwiczyć przy okazji umiejętność chwytania. Zabawa polega na wymienianiu obiektów kolorowych w najbliższym otoczeniu. Przykłady nie mogą sie powtarzać.

2. " Co ozna cza słowo miłość"  - wnioskowanie o temacie na podstawie zdjęć, rysowanie lub zapisywanie skojarzeń ze słowem miłość, próba ich porządkowania. Pokażmy dziecku zdjęcia : splecionych dłoni, matki i ojca trzymających na rękach małe dziecko, przytuloną parę staruszków, dwoje ludzi zakochanych.....Zadaniem dzieci jest opowiedzieć o obrazkach, zapytajmy o słowa kojarzące się ze słowem MIŁOŚĆ. Miłość to: osoby, rzeczy, uczucia itd.

3. Praca z kartą KP4.24b - doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej, odwzorowywanie i budowanie wypowiedzi.

4. Prace plastyczne do wyboru:

 - "Słoik z serduszkami" - potrzebujemy: słoik, kolorowy papier, nożyczki, czerwona wstążka.

Dziecko rysuje i wycina z kolorowego papieru serduszka, nastepnie rysuje na nich za co kocha swoja rodzinę. Mogą to być też pojedyncze słowa ( zapisane z pomocą dorosłego).Mogą to być czynnosci, które dzieci lubią wykonywać z najbliższymi. Następnie wkładamy wszystko do słoiczka i zakręcamy, ozdabiamy wstążką, rafią.

 - "Doniczkowe kwiatki" - potrzebujemy: farby, kartki, kolorowy papier, patyczki do szaszłyków lub po lodach, wstążka, mała doniczka wypełniona ziarenkami, nożyczki, klej.

Dziecko macza w farbie dłonie i stempluje na kartce białej, paluszkami domalowywuja płatki kwiatów, wycinają odciśniete wzory i naklejają na kolorowy brystol. Ponownie wycinają i z pomocą dorosłego mocuja do nich patyczki (można wczesniej pomalować na zielono), przewiązujemy wstążką i imieszczamy w doniczce wypełnionej ziarnami.

 - "Stemple" - potrzebujemy: rolki po papierze, czerwona farba, duży karton

Zabawa plastyczna - dzieci formują rolki po papierze w kształt serca, maczają rolkę w czerwonej farbie i robią stemple na kartonie.

5. Zachęcam do spaceru czy innej aktywności na świeżym powietrzu. 

 

1.06.2020 (poniedziałek)

TEMAT KOMPLEKSOWY: DZIEŃ DZIECKA

TEMAT DNIA: WSZYSTKIE DZIECI NASZE SĄ

KOCHANE DZIECIAKI:

Wita Was 1 czerwca słoneczny poranek,
tyle dzisiaj niespodzianek,
tyle przygód czeka Was.
Dziś DZIEŃ DZIECKA! Wstawać czas!
Wszyscy cieszą się od rana,
Każda buzia roześmiana
Jak te ptaszki dziś śpiewają
Tak życzenia radości, sukcesów i zdrowia Wam składają...wasze Panie z przedszkola!!!!

A to od Nas NIESPODZIANKA:

ZYCZENIA_NA_DZIEN_DZIECKA.m4a

STEFEK_BURCZYMUCHA.m4a

PTASIE_RADIO.m4a

SAMOCHWALA.m4a

1. "Co mam podobnego" - rozmowa na temat podobieństw i różnic pomiędzy dziećmi na świecie, praca z kartami pracy KP4.25a, Kp4.25b, oraz KP.26a i KP.26b.

2. "Inni, a jednak tacy sami" - eksperyment z jajkami. Pokazujemy dziecku kurze jaja o różnych kolorach skorupki i pytamy dziecko: Co kryje sie w jajku?, Czy mimo różnego wygladu zewnętrznego w środku jajka są podobne?, dziecko wypowiada sie na te tematy....nastepnie rozbijamy jajka. Dziecko dochodzi do wniosku, że każde jakjko ma to samo białko i żółtko. Tłumaczymy dziecku to odnosząc sie do wyglądu zewnętrznego ludzi - mimo różnic w wyglądzie wszystkie dzieci są podobne.

3. Piosenka "JESTEŚMY DZIEĆMI"

4.. Zachęcam dzisiaj do spędzenia czasu z najbliższymi, cieszmy się Kochane Dzieci Waszym świętem i spędzajmy jak najwiecej czasu na świeżym powietrzu.

 

2.06.2020.(wtorek)

TEMAT DNIA: JESTESMY DZIEĆMI

1. Wysłuchanie wiersza "My dzieci świata"

2.Praca z KP4.26b – wykonanie kart pracy na temat samego siebie, dzielenie się z innymi informacjami o sobie. „Znajdź swoich kolegów” – szukanie osób mających podobne zainteresowania, upodobania – dostrzeganie podobieństw oraz korzyści wynikających z różnorodności świata.

3. „Puzzle” – tworzenie układanki w zespole , szukanie cech wspólnych z innymi, doskonalenie umiejętności wypowiadania się.

4.Ćwiczenia  gimnastyczne-   rozwijanie naturalnych czynności ruchowych, zachęcam do wykonania razem z dzieckiem kilku ćwiczeń.

5.„Portret” – zabawa w rysowanie drugiej połowy swojego portretu, doskonalenie sprawności manualnej. Dzieci otrzymują połowę wydruku swojego zdjęcia. Drugą połowę zdjęcia dorysowują sami.

6.„Ja w przyszłości – sesja zdjęciowa” – zabawa w określanie przez dzieci zawodów, które chcą wykonywać w przyszłości, tworzenie kolażu.

 

3.06.2020 (środa)

TEMAT DNIA: DZIECI Z RÓŻNYCH STRON ŚWIATA

1. Poćwiczmy na dobry początek dnia: ĆWICZENIA W PODSKOKACH

2. „Dzieci świata” – praca z wierszem Wincentego Fabera pod tym samym tytułem. Odszukanie na zdjęciach dzieci z różnych stron świata. W trakcie czytania tekstu pokazujemy dzieciom miejsca na mapie świata, z których pochodzą bohaterowie wiersza, i umieszczamy na mapie odpowiednie nazwy.

W Afryce w szkole na lekcji,

Śmiała się dzieci gromada,

Gdy im mówił malutki Gwinejczyk,

Że gdzieś na świecie śnieg pada.

A jego rówieśnik Eskimos,

Też w szkole w chłodnej Grenlandii,

Nie uwierzył, że są na świecie

Gorące pustynie i palmy.

Afryki ani Grenlandii

My także jak dotąd nie znamy,

A jednak wierzymy w lodowce,

W gorące pustynie, w banany.

I dzieciom z całego świata,

chcemy ręce uścisnąć mocno

i wierzymy, że dzielni z nich ludzie,

jak i z nas samych wyrosną.

Rozmowa na temat wiersza : Z jakich stron świata pochodziły dzieci z wiersza? Dzieci starają się podać nazwy narodowości. Następnie odszukują dzieci występujące w wierszu wśród rozsypanych zdjęć dzieci z różnych stron świata. Próbują przykleić zdjęcia w odpowiednim miejscu na mapie świata. Podczas odszukiwania kolejnych zdjęć zadajemy pytania precyzujące: Z czego śmiały się afrykańskie dzieci? W co nie uwierzyli Eskimosi? Co łączy wszystkie dzieci na świecie?

3. Dzieci na świecie” – omówienie strojów dzieci świata, przyklejenie zdjęć w odpowiednich miejscach na mapie. Dzieci, przyglądają się wszystkim zdjęciom z poprzedniej zabawy i opisują stroje dzieci z rożnych stron świata (np. Meksykanin, Hindus, Japończyk, Australijczyk). Następnie dzieci z pomocą Rodzica próbują umieścić zdjęcia w odpowiednich miejscach na mapie świata.

 

 

                        

 

4.„Muzyka świata” – słuchanie muzyki z różnych stron świata, dobieranie odpowiednich zdjęć dzieci do muzyki.Rodzic włącza muzykę pochodzącą z różnych stron świata. Zadaniem dzieci jest dobrać zdjęcie ilustrujące dziecko pochodzące z tego regionu. Rozmowa z dziećmi o skojarzeniach związanych z daną narodowością

5.Praca z KP4 -27a i 27 b- budowanie wypowiedzi,poszerzenie wiedzy  ogólnej,szukanie wspólnych zajęc i zabaw dla dzieci z różnych stron świata,, doskonalenie sprawności manualnej, percepcji słucowej,dobieranie muzyki do rysunków.

6. Praca plastyczna – Indiański pióropusz.

Wykonajcie wspólnie pióropusz, istotną część kultury dla rdzennych Amerykanów, czyli Indian.

Instrukcja wykonania pióropusza

W powyższym linku przedstawiono krok po kroku, jak zrobić wspaniały indiański pióropusz

7. Poćwiczcie troszkę rękę przy ćwiczeniach grafomotorycznych 

                    

 

4.06.2020 (czwartek)

TEMAT DNIA: PRAWA DZIECKA

1. Zacznijmy od posłuchania piosenki i obejrzenia z dzieckiem teledysku do niej - PRAWA DZIECI

2. UNICEF - zapozanie dzieci z działalnością i logo oraz sposobami wspierania tej organizacji. Zapozanie dzieci z przysługującymi im prawami.

Obejrzyjmy razem prezentację i przeczytajmy dziecku informacje ze slajdów  - UNICEF

3. PRAWA DZIECKA - przygotowanie plakatu, spisanie praw dzieci. Przygotujmy katkę z bloku i wspólnie stwórzmy plakat ilustrujacy prawa dzieci:

 - prawo do życia i tożsamości ( posiadania imienia)

 - prawo do informacji

 - prawo do wychowania w rodzinie i miłości

 - prawo do wyrażania własnych poglądów

 - prawo do prywatności

 - prawo do nauki

 - prawo do godziwych warunków socjalnych

 - prawo do zabawy i odpoczynku

 - prawo do znajomości swoich praw i powoływania się na nie

 - ochrony przed przemocą

  

 

5.06.2020 (piatek)

TEMAT DNIA : MÓJ DZIEŃ DZIECKA

1. Obejrzyjmy wspólnie z dzieckiem KILKA PREZENTACJI o tym, skąd się wziął DZIEŃ DZIECKA i jak się go obchodzi na świecie (przypomnijmy sobie przy okazji nazwy miesięcy i pór roku):

- Historia DNIA DZIECKA

 - JAK ŚWIĘTUJEMY DZIEŃ DZIECKA NA ŚWIECIE?

2. Praca z kartami pracy KP4.28 obustronnie - ćwiczenia zdolnosci grafomotorycznych, odwzorowywanie.

3. "PINIATA" - praca plastyczna. Do stworzenia piniaty będą nam potrzebne : balon, miska, woda, mąka, gazety, kolorowe bibuły.

Nadmuchujemy balon, a dziecko w tym czasie drze na drobne kawałki gazety. Łączymy mąkę z wodą tak, by miały konsystencję śmietany. W ten sposób tworzymy klej. Dziecko macza kawałki gazety i przykleja na balona. Trzeba okleić balon trzema warstwami gazety, nastepnie pozostawic w ciepłym miejscu do wyschnięcia. Potem mozna ozdabiac według uznania, wyciac otwór, wyjac balon i napełnoić piniatę słodyczami.

Można też skorzystać z instrukcji podanych w filmiku poniżej:

PINIATA

4. Zachęcam do spaceru lub innej aktywności fizycznej na świeżym powietrzu - MIŁEGO WEEKENDU!!!!!

 

Rodzice,

W tym tygodniu pracujemy z dziećmi w grupie w przedszkolu, prosimy korzystać z propozycji zajęć przygotowanych przez nauczycielki z grupy 5-latków "B"

 

 

15.06.2020 (poniedziałek)

TEMAT KOMPLEKSOWY: LATO

TEMAT DNIA: PO CZYM POZNAC, ŻE NADESZŁO LATO?

1. „Lato, lato” – zajęcia dydaktyczne. Przynosimy kartki z kalendarza z miesiącami: CZERWIEC, STYCZEŃ, GRUDZIEŃ, WRZESIEŃ. Prosimy dzieci, by poukładały kartki zgodnie z kolejnością występowania miesięcy w roku. Pytamy: W jakim miesiącu rozpoczyna się lato? Dzieci starają się wskazać odpowiednią kartkę. Pytamy, czy wiecie, którego dnia rozpoczyna się astronomiczne lato?

2. „Zabawa z balonikami” – porządkowanie miesięcy kalendarzowych, utrwalenie miesięcy wchodzących w skład danej pory roku. Dziecko dostaje baloniki z nazwami miesiący w roku. Dzieci mają za zadanie ustawić je w kolejności od stycznia do grudnia. Można również pokusić się o zamianę baloników z miesiącami na balony z liczbami od 1 do 12. Zadaniem dzieci jest ustawić je w kolejności od 1 do 12. Baloniki będące naprzeciwko siebie łączą się w pary (styczeń z liczbą jeden, luty z liczbą dwa). Posimy dzieci, by powiedziały, ile jest pór roku. Prosi o połączenie się w nowe grupy (wiosna, lato, jesień, zima). Do grupy „wiosna” przynależą kwiecień, maj, czerwiec itd.

3. „Z czym kojarzy się lato?” – technika niedokończonych zdań, zabawa z piłką. Pytamy dzieci, z czym kojarzy im się lato. Rzucamy piłkę do dziecka i zaczymy zdanie: Lato kojarzy mi się… Dzieci łapią piłkę i kończą wypowiedź. 

4. „Po czym można poznać lato?” – praca plastyczna doskonaląca umiejętność przekazywania informacji w formie graficznej, ekspresja twórcza. Dzieci dostają kartki papieru. Każde z nich rysuje to, co kojarzy mu się z latem.  

5. Tato, czy już lato? – praca z wierszem Beaty Szelągowskiej.

Tato, czy już lato?

Powiedz, proszę! Powiedz, tato,

Po czym poznać można lato?

Skąd na przykład wiadomo, że już się zaczyna?

Po prostu:

Po słodkich malinach,

Po bitej śmietanie z truskawkami,

Po kompocie z wiśniami,

Po życie, które na polach dojrzewa,

Po słowiku, co wieczorem śpiewa,

Po boćkach uczących się latać,

Po ogrodach tonących w kwiatach,

Po świerszczach koncertujących na łące,

Po wygrzewającej się na mleczu biedronce,

Po zapachu skoszonej trawy i róż,

I już!

Rozsypujemy na dywanie zdjęcia różnych obiektów, w tym tych, które wystąpiły w wierszu – maliny, kompot, łany zbóż, słowik, bocian, ogród w kwiatach, świerszcz, biedronka, skoszona trawa, róże. Ponownie czytamy tekst i prosimy dzieci o zapamiętanie obiektów wymienionych przez tatę i kojarzących się z latem. Po skończeniu czytania dzieci wybierają tylko te zdjęcia, które ukazują to, o czym była mowa w utworze. Prosimy dzieci, aby przedstawiły rezultaty swoich prac plastycznych. Każde dziecko opowiada, co narysowało. Ponownie czytamy wiersz i po słowach: Po zapachu skoszonej trawy i róż…, prosi dzieci o kontynuowanie treści. W tym celu dzieci wykorzystują nazwy tego, co narysowały, np. po szaleństwach w basenie, po zabawach na piasku.

6. „Zabawa ruchowa z piłką” – tworzenie rymów do słów związanych z latem, doskonalenie słuchu fonemowego. Podajemy wyraz kojarzący mu się z latem, np. słońce – rzuca piłkę, dziecko łapie piłkę i podaje rym do usłyszanego słowa. Następnie podaje piłkę dalej i wymienia przy tym inne słowo, które jemu kojarzy się z latem. Zabawa może być kontynuowana także w wariancie z głoską w nagłosie. Łapiący piłkę wymienia głoskę, na którą zaczyna się wyraz podany przez poprzednika, i wymyśla słowo z tą głoską).

7. Nauka piosenki : Lato, lato

 

16.06.2020 (wtorek)

TEMAT DNIA: BURZA

1. „Burza” – praca z tekstem. Czytamy wiersz Jacka Paciorka, a następnie omawiamy go z dziećmi. 

Szła przez pola Pani Burza,

– Co tak panią dzisiaj wkurza?

– Skąd u Pani tyle złości?

– Musi Pani mieć przykrości?

Burza błyska, grzmi i wieje,

Straszy wszystkich: – Świat zaleję,

Powywracam wszystkie drzewa,

Kto się boi – niechaj zwiewa,

Niebo całe pociemniało,

Z wichrem wszystko oszalało,

Drzewa nisko się kłaniają,

Panią Burzę przepraszają,

– Niechże Pani już przestanie,

Robić wszystkim wielkie lanie!

Burza mruczy, marszczy czoło.

Oj, nie będzie dziś wesoło,

Niech się kryje, kto gdzie może,

Bo tu będzie zaraz morze,

Leje, wyje, gromy ciska,

Siódme poty z chmur wyciska.

Aż się wreszcie tak zmęczyła,

Że się stała całkiem miła.

Cicho mruczy zawstydzona,

To jest burza? – to nie ona.

Cicho wiszą chmury z nieba,

Będzie słońce – nam zaśpiewa,

Rozweseli Panią Burzę,

Burza ze słońcem w jednym chórze?

Z tego śpiewu tęcza wisi,

Ależ Pani nam kaprysi!

Ale koniec – szkoda czasu,

Słońce świeci – chodź do lasu.

Zadajemy dziecku pytania: O jakim zjawisku atmosferycznym była mowa w wierszu? Co zrobiła Pani Burza? Jakie inne zjawiska jej towarzyszyły? Co się stało, gdy się zmęczyła? Kto przepędził burzę? Czy wiecie, jak powstaje burza?

2. „Jak powstaje burza” – eksperyment.

Na szklance umieszczamy kawałek blaszki (np. denko od puszki). Nadmuchujemy balon i energicznie pocieramy go kawałkiem wełnianej szmatki. Kładziemy balon na blaszce i zbliżamy do niej palec. Pytamy dzieci, co się stało? W wyniku pocierania balonika wytworzyły się ładunki elektryczne i przeskoczyła iskra (jak błyskawica). Pytamy dzieci, czy znają jakieś zjawisko charakterystyczne dla lata, w którym także pojawiają się iskry (błyskawice)? Nawiązanie do tematu zajęć.

3. „Burza w kubeczku” – praca plastyczna. Dziecko dostaje papierowy kubeczek, na którym rysuje markerem pioruny. Środek kubka (we wnętrzu) dziecko smaruje klejem i przyklejają paski bibuły w różnych kolorach kojarzących się im z burzową pogodą. Kubek stawiają do góry nogami, a na jego odwróconym denku przyklejają watę (symbolizującą chmurę). 

4. „Gdy idzie burza, to…” – technika niedokończonych zdań, dyskusja na temat tego, jak zachowywać się w czasie burzy.

Propozycje do obejrzenia: zachowanie w czasie burzy , bezpieczne zachowania

Rozpoczynamy zdanie: Gdy idzie burza, to…, a dziecko je kończy. Mogą odnosić się zarówno do własnych uczuć, doświadczeń, jak i wiedzy dotyczącej omawianego zjawiska. Pytamy: Jak się zachowywać, gdy zbliża się burza? Gdzie można się schronić? (w sklepie, w samochodzie). Czego nie można robić? (stać w wodzie, chować się pod drzewem). Jak zachowywać się w czasie burzy w domu? (pozamykać okna, wyłączyć urządzenia elektryczne, bo uderzenie pioruna może spowodować porażenie).

5. Praca z KP4.33b – utrwalenie właściwych zachowań w czasie burzy, ćwiczenie logicznego myślenia, poszerzanie wiedzy ogólnej. Pytamy dzieci: Co można zaobserwować na niebie po burzy w słoneczny dzień? (tęcza). 

6. „Wędrująca woda, czyli jak powstają kolory” – przygotowanie eksperymentu. Nawiązanie do tematu zajęć z następnego dnia, przygotowanie eksperymentu, którego wyniki będą omawiane w kolejnym dniu. Prosimy dzieci o umieszczenie obok siebie siedmiu kubków. Do kubków wlewa wodę, a pomiędzy nimi umieszcza zwinięte papierowe ręczniki, które zanurza w wodzie. Do pierwszego kubka wsypuje czerwony barwnik spożywczy, do trzeciego – żółty, do piątego – niebieski, do siódmego – fioletowy. 

Potrzebujemy: kubki, woda, papierowe ręczniki, barwniki spożywcze (czerwony, żółty, niebieski, fioletowy)

7. Blok zajęć o emocjach – lęk przed burzą.  „Burzowe emocje” – oglądanie filmu, dyskusja.  Następnie zadajemy pytania: Jakie uczucia wywołuje burza? Z jakimi uczuciami kojarzy wam się burza? Czy burzy trzeba się obawiać? Jak należy się zachować podczas burzy, gdy jesteśmy na dworze? Co się dzieje, gdy skończy się burza? Jakie zjawisko pogodowe często się po niej pojawia latem? Jak się czujemy, gdy patrzymy na tęczę?

8. „Pochmurne niebo” – zabawa na podwórku lub w pomieszcenie zabezpieczonym odpowiednio, wieszamy na sztalugach lub rozkładamy na ziemi duże arkusze papieru. Zabezpieczamy ubrania dzieci. Dzieci malują farbami ciemne chmury burzowe. Następnie pryskają na nie wodą z rozpylaczy (deszcz) i domalowują pioruny.

Potrzebujemy: duże arkusze papieru, fartuszki, pojemniki z rozpylaczami, farby

 

17.06.2020 (środa)

TEMAT DNIA: TĘCZA

1. „Kiedy i gdzie można zaobserwować tęczę?” – dyskusja. Pytamy dzieci: Jakie zjawisko atmosferyczne kojarzy się z kolorami? Kiedy i gdzie można zaobserwować tęczę? (niebo po deszczu, kiedy świeci słońce; na trawie pokrytej kropelkami wody; podczas rozpryskiwania wody z węża ogrodowego; w kałuży itd.). W razie trudności z odpowiedzią można pokazać dzieciom zdjęcia. Na koniec zadajemy pytanie: Co jest potrzebne, żeby powstała tęcza?

2. „Jak powstaje tęcza?” – eksperyment. Przynosimy dużą szklaną miskę z wodą, lusterko i białą kartkę. Eksperyment najlepiej wykonać w słoneczny dzień (lub pochmurny z użyciem latarki). Do miski wypełnionej wodą wkładamy pod kątem lusterko tak, by było skierowane w stronę źródła światła. Nakrywamy miskę kartką. Na kartce powstaje tęcza. Pytamy dzieci, dlaczego tak się stało (wynik rozszczepienia światła przechodzącego przez powierzchnię wody, rozkład światła białego na wielobarwne widmo).

Potrzebujemy: duża szklana miska z wodą, lusterko, biała kartka, ew. latarka

3.„Tęcza na CD” – samodzielne zaobserwowanie tęczy. Dziecko dostaje płytę CD, kieruje ją do światła tak, aby na jej odwrocie ukazała się tęcza. 

4. „Kolory tęczy” – zabawy dydaktyczne. Przeliczanie i podawanie nazw kolorów tęczy. Pytamy dziecko: Z jakich kolorów składa się tęcza? (czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, indygo, fioletowy). Prosimy o przeliczenie kolorów występujących w tęczy.

4. „Wędrująca woda” – obserwacja wyników eksperymentu z poprzedniego dnia. Dzieci wyciągają wnioski z przeprowadzonego doświadczenia, potwierdzają hipotezy, które stawiały przed doświadczeniem

5.  Praca z KP4.33a – doskonalenie percepcji wzrokowej i sprawności grafomotorycznej, dekodowanie.

6. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych – rozwijanie sprawności motorycznej w zakresie szybkości, skoczności, zwinności i zręczności.

 „Plażowanie” – dzieci stawiają stopę na woreczku gimnastycznym (w zastępstwie można wykorzystać zwiniętą skarpetkę). Na dany sygnał podnoszą woreczek palcami stopy. Ćwiczenie wykonują raz jedną, raz drugą nogą. Następnie w siadzie prostym podpartym przekładają palcami prawej stopy woreczek leżący przy lewej stopie i na odwrót. Na koniec rzucają woreczkami do celu – dużego pojemnika.

„Orzeźwienie” –dajemy dzieciom puste butelki plastikowe. Dzieci w siadzie klęcznym kładą butelkę przed kolanami, dłonie na butelce – odsuwają butelki szybkim ruchem w przód i przysuwają do kolan. Potem w leżeniu przodem zginają ręce w łokciach, dłonie trzymają na ziemi przy barkach, butelkę stawiają w małej odległości od twarzy. Robią głęboki wdech nosem i silny wydech ustami w stronę butelki. Powtarzają ćwiczenie kilkakrotnie, starając się silnym wydechem przewrócić butelkę. Następnie w leżeniu przodem trzymają butelkę w jednej ręce i przekazują ją ruchem okrężnym z ręki do ręki przed twarzą i za plecami w jednym i w drugim kierunku (ręce cały czas proste w łokciach). Na koniec w leżeniu tyłem trzymają oburącz butelkę za głową. Butelka leży poziomo. Podnoszą nogi i ręce i starają się dotkną stopami butelki, po czym wracają do pozycji wyjściowej. 

„Przeciąganie liny” – dzieci podzielone na dwa zespoły przeciągają linę. Wygrywa zespół, który przeciągnie drugą drużynę za wyznaczoną linię. Dzieci mogą się siłować w różnych kombinacjach zespołów. Jeśli dziecko nie ma rodzeństwa niech wykona to ćwiczenie z rodzicem.

Udanej zabawy i miłego dnia!

 

18.06.2020 (czwartek)

TEMAT DNIA: LATO NA ŁĄCE

1. „Rysujemy łąkę” – zabawy plastyczne. Dajemy dzieciom kartki i pastele i prosimy, by narysowały łąkę. Gdy skończą, pytamy: Jak wygląda wasza łąka? Czy rosną na niej kwiaty? Jakie? Czy są tam jakieś owady? Jakie? Co znajduje się na prawdziwej łące? Pokażmy dzieciom zdjęcia kwiatów (mogą to być: nagietek, bratek, malwa, stokrotka, mak) i poprośmy w miare możliwości o podanie ich nazw. Dzieci dzielą nazwy kwiatów na sylaby, podaja liczbę głosek, wyróżniaja pierwszą i ostatnią głoskę.

2. Praca z KP4.34a – przeliczanie, doskonalenie percepcji wzrokowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej i zdolności grafomotorycznych.  

3.  „Zwierzęta i owady na łące” – zabawy dydaktyczne. Pytamy dzieci: Co oprócz kwiatów znajduje się na łące. Jakie zwierzęta i owady można tam spotkać? Dzieci wymieniają nazwy (pszczoła, motyl, ślimak, mrówka, kret, bocian, biedronka, konik polny itp.). Pokazujemy odpowiednie zdjęcia na komputerze. Na koniec dzieci dopasowują zdjęcia do napisów do czytania globalnego (pszczoła, motyl, ślimak, mrówka, kret, bocian, biedronka, konik polny itp. - przygotujmy te napisy jeśli mamy taką możliwość na komputerze i wydrukujmy).

4. „Ciekawostki” – poszerzanie wiedzy o zwierzętach na łące. Pytamy dzieci:

Czy bocian naprawdę je przede wszystkim żaby? Wyjaśniając, że głównym pożywieniem bociana nie są żaby, ale gryzonie.

Które ze zwierząt występujące w zagadkach jest nazywane bożą krówką? Dlaczego? Pokazujemy zdjęcia krowy i biedronki, a dzieci starają się znaleźć cechy wspólne. Wyjaśniamy, że niektóre krowy mają duże łaty na biodrach (a kiedyś mówiło się: na biedrach). Takie krowy nazywano więc biedrulami. Wypasający je pastuszek zauważył kiedyś ich podobieństwo do czerwonego owada w czarne kropki, którego nazwał „biedrunka” – boża krówka.

można również skorzystać z propozycji filmowych: Mieszkańcy łąki, Opowieści z życia owadów, Odgłosy na łące

5. Praca z KP4.34b – doskonalenie percepcji wzrokowej i zdolności grafomotorycznych. 

6. „Biedronki” – praca plastyczna. Tworzenie biedronek z pasków papieru. Dajemy dzieciom czerwone, czarne i białe kartki. Z czerwonego papieru dzieci wycinają koło, które będzie podstawą grzbietu biedronki, oraz dużo cienkich pasków. Końcówki pasków przyklejają do koła tak, aby środkowa część stworzyła łuk. Przyklejają kolejne paski obok, tak aby stworzyć przestrzenny kształt tułowia biedronki (kształt ma przypominać kłębek włóczki). Następnie z czarnego papieru wycinają buźkę z czułkami oraz kropki. Z białego papieru wycinają oczy z czarnymi źrenicami. Doklejają elementy biedronki. 

Potrzebujemy: czarny, czerwony i biały papier, nożyczki, klej 

7. „Ładne kwiatki” – zabawa konstrukcyjna. Tworzenie kwiatków z układanek geometrycznych lub tangramów, ewentualnie można wykorzystać klocki lego. Tworzenie łąki z wykonanych przez dziecko prac.

8. Piosenki : "Bąki z łąki", "Bal na łące"

 

19.06.2020 ( piątek)

TEMAT DNIA: LETNIE SMAKOŁYKI

 

1. „Lody” – dyskusja na temat powstawania lodów i ich właściwości. Pytamy dzieci: Z czego robi się lody? Dlaczego lody są zimne? Gdzie trzyma się lody? Dlaczego lody rozpuszczają się na słońcu. Czy lody muszą być zimne? Czy ktoś jadł kiedyś ciepłe lody?

2. „Bananowe lody” – przygotowanie lodów. Przygotujmy razem z dzieckiem lody z bananów. Dzieci przekrajają owoce na pół, nabijają na patyczki do lodów, maczają w jogurcie greckim i w różnych posypkach. Na koniec wkładają do zamrażalnika.

Potrzebujemy: patyczki do lodów, banany, jogurt grecki, posypki

3. „Wędrująca piłeczka” – zabawa doskonaląca koordynację wzorkowo-ruchową i sprawność manualną. Dzieci ustawiają się naprzeciwko nas. Każdy otrzymuje kartkę, na której rysuje kratki (przecinające się linie pionowe i poziome), czyli wafelek od loda. Kartkę zwija w rożek. Za pomocą zwiniętej kartki przekazujemy sobie piłeczkę. Można też konfigurować ustawienie względem siebie (podawać piłeczkę przez lewe ramię, prawe ramię).

4. „Zabawa matematyczna z pomponami” – zabawa doskonaląca chwyt i przeliczanie. Potrzebujemy kolorowe pomponiki, kulki polimerowe lub inne okrągłe przedmioty możliwe do przenoszenia za pomocą szczypiec kuchennych. Przed dzieckiem na stoliku leżą karteczki z liczbami od 1 do 10 oraz rozsypane kuleczki. Dzieci mają za zadanie położyć przy każdej karteczce odpowiednią liczbę kulek, przenosząc pompony za pomocą szczypiec.

Potrzebujemy: pompony, szczypce kuchenne 

5.Praca z KP4.35 – doskonalenie percepcji wzrokowej, słuchowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej i sprawności grafomotorycznej, ćwiczenie logicznego myślenia.

6. „Papierowe lody” – zabawa plastyczna. Dzieci wycinają z papieru dwa wafelki do lodów. Rysują na nich krateczki. Odrysowują lewą i prawą dłoń na papierze, a następnie je wycinają. Wycięte z papieru dłonie przyklejają na wafelki – będą to gałki lodów. Dzieci ozdabiają gałki w dowolny sposób.

Potrzebujemy: kolorowy papier, flamastry, nożyczki, klej, kredki.

7. Zachęcam do aktywności fizycznej na świeżym powietrzu: Udanego Weekendu!!!!

 

 

Drodzy Rodzice,

W tym tygodniu pracujemy z dziećmi w grupie w przedszkolu ,

prosimy korzystać z propozycji zajęć przygotowanych przez nauczycielki z grupy 5 latków "B".

 

29.06.2020 (poniedziałek)

Kochani moi:

Wspólnie dobrnęliśmy do końca roku szkolnego......To już mój ostatni wpis w tym roku szkolnym, dlatego pragnę podziękować wszystkim Rodzicom, którzy mimo wszelkim przeciwnościom dotrwali z nami do końca. Chciałabym życzyć Wszystkim naszym Wychowankom, ale też i Rodzicom spokojnych i bezpiecznych wakacji pełnych zasłużonego odpoczynku. Nie zapominajmy przy okazji o aktywności fizycznej i bezpiecznym zachowaniu tak, abyśmy w komplecie spotkali sie znowu we wrześniu w przedszkolu.

Dzisiaj zamiast wskazówek do pracy pragnę zwrócić uwagę najmłodszych i utrwalić zasady bezpieczeństwa na wakacjach:

Bezpieczne wakacje nad morzem

Wakacje w górach

Jeszcze raz życzę udanych wakacji - Lidia Liżewska

 

30.06.2020( Wtorek)

Temat dnia: Wakacje

 

1. Zapoznanie dzieci z możliwościami spędzania wolnego czasu.

Wdrażanie dzieci do przestrzegania zasad bezpieczeństwa w czasie wakacji.

 

2. Znam numery alarmowe- rozmowa na temat bezpiecznego zachowania podczas wakacji.

Przypomnienie numerów alarmowych:

112, 999, 998, 997

 

3. Bezpieczne wakacje

 

Z OKAZJI WAKACJI WSZYSTKIM DZIECIOM I RODZICOM, ŻYCZĘ UDANEGO WYPOCZYNKU, SAMYCH SŁONECZNYCH DNI ORAZ SZCZĘŚLIWEGO POWROTU DO PRZEDSZKOLA!

DZIĘKUJĘ ZA WSPÓLNIE SPĘDZONY ROK.

ANNA JANASZ